Καθολικοί, η Εκκλησία σας “Αγρυπνεί”;

ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ, τι σας διδάσκει η Εκκλησία σας σχετικά με την έλευσι του Χριστού; Πότε για τελευταία φορά ακούσατε τον ιεροκήρυκα της ενορίας σας να δίνη μια ομιλία, εξηγώντας πόσο αναγκαίο είναι ν’ αγρυπνούν όλοι οι Χριστιανοί για τη δευτέρα έλευσι του Κυρίου;

Η απάντησίς σας στη πρώτη ερώτησι πιθανώς είναι: «Λίγα ή τίποτε», και στη δεύτερη; «Δεν θυμάμαι ν’ ανέφερε ποτέ αυτό το ζήτημα.» Αυτές οι απαντήσεις δεν θα εξέπλητταν κανένα. Σχετικά με την επάνοδο του Ιησού, ο Καθολικός λόγιος Ουίλλιαμ Μάρριν γράφει για τη «γνώμη, η οποία, όπως πιστεύω, επικρατεί ακόμη μεταξύ των περισσοτέρων Καθολικών, ότι όλη αυτή η υπόθεσις είναι ένα είδος τρέλλας. . . . Με άλλα λόγια, αντιμετωπίζομε μια κατάστασι κατά την οποία οι περισσότεροι Καθολικοί είναι πρόθυμοι να δεχθούν τη Δευτέρα Έλευσι σαν κάτι όπως το μήλο της Εύας και το κήτος του Ιωνά.»

Εν τούτοις, η Βίβλος αναφέρει τα λόγια του Ιησού σχετικά με τη δευτέρα του έλευσι ως εξής: «Προσέχετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε· διότι δεν εξεύρετε πότε είναι ο καιρός. Επειδή τούτο θέλει είσθαι ως άνθρωπος αποδημών, όστις αφήκε την οικίαν αυτού και έδωκεν εις τους δούλους αυτού την εξουσίαν και εις έκαστον το έργον αυτού και εις τον θυρωρόν προσέταξε να αγρυπνή. Αγρυπνείτε λοιπόν διότι δεν εξεύρετε πότε άρχεται ο κύριος της οικίας, . . . μήποτε ελθών εξαίφνης, σας εύρη κοιμωμένους. Και όσα λέγω προς εσάς προς πάντας λέγω· αγρυπνείτε.»—Μάρκ. 13:33-37.

Επομένως, αν τόσο πολλοί Καθολικοί ‘κοιμούνται’ όσον αφορά την έλευσι του Χριστού, μήπως αυτό συμβαίνει επειδή και η Εκκλησία των, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι ο αλάθητος ‘θυρωρός’ σε ζητήματα πίστεως και ηθικής, ‘δεν αγρυπνεί’;

ΕΙΝΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ Ν’ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΗ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΛΕΥΣΙΣ

Αυτό είναι πράγματι πολύ εκπληκτικό, εφόσον η Καθολική λατρεία και το δόγμα της αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα της ελεύσεως του Χριστού. Στη διάρκεια της ίδιας τής λειτουργίας, απαιτείται από τους συγκεντρωμένους «πιστούς» να επαναλάβουν αρκετές φορές, «Κηρύττομε τον θάνατον σου Κύριε Ιησού, . . . αναμένομε την έλευσί σου εν δόξη . . . Ελθέ, Κύριε Ιησού!»

Ένα Καθολικό Σχολιολόγιο των Αγίων Γραφών δηλώνει με μεγάλη έμφασι:

«Το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός . . . θα επανέλθη ενδόξως στο τέλος αυτού του κόσμου ‘δια να κρίνη ζώντας και νεκρούς’ είναι ένα δόγμα τόσο βασικό για την Καθολική Θεολογία όσο το δόγμα ότι αυτός έχει ήδη έλθει και έχει απολυτρώσει το ανθρώπινο γένος.»—Σελ. 835.

Ο Καθολικός συγγραφεύς Κέβιν Ο’ Μπράιεν γράφει στο βιβλίο του Οι Δοξασίες των Καθολικών:

«Είναι έργο τη Εκκλησίας να προετοιμάση τον κόσμο για τη μεγαλειώδη Δευτέρα Έλευσι του Χριστού . . . .

«Ολόκληρη η ιστορία είναι μια προετοιμασία αυτής της ημέρας.

« . . . Η Εκκλησία πάντοτε απέβλεπε στη Δευτέρα Έλευσι του Κυρίου και Σωτήρος της. Είναι η πεποίθησις που εκφράζεται σ’ αυτά ακριβώς τα τελευταία λόγια της Αγίας Γραφής και τα οποία η Εκκλησία θα επαναλαμβάνη μέχρις ότου γίνουν πραγματικότης: ‘Ναι, έρχομαι ταχέως. Αμήν.’»

Χωρίς αμφιβολία, το Καθολικό δόγμα αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα της ελεύσεως του Χριστού. Αλλά «αγρυπνεί» η Καθολική Εκκλησία, και με φανερά έργα ‘προετοιμάζει τον κόσμο για τη μεγαλειώδη Δευτέρα Έλευσι του Χριστού;’

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΓΡΑΦΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΙ

Ο Ιησούς εδήλωσε με βέβαιους λόγους ότι αυτός, «ο Υιός του ανθρώπου,» θα επανέλθη. (Ματθ. 25:31-33) Αυτό δεν μπορεί ν’ αμφισβητηθή. Εν τούτοις, ο ίδιος ο Ιησούς ήγειρε το ακόλουθο ερώτημα: «Ο Υιός του ανθρώπου, όταν έλθη, άραγε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;» (Λουκ. 18:8) Αυτό είναι το ερώτημα! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επάνοδος του Χριστού διδάσκεται μέσα στην Αγία Γραφή. Αλλά, όπως εξελίσσονται τώρα τα πράγματα προς τον αθεϊσμό, θα βρη καθόλου Χριστιανούς, άνδρες και γυναίκες πίστεως, οι οποίοι να είναι άγρυπνοι, και να ενδιαφέρωνται μάλιστα για την επάνοδό του;

Σεις ενδιαφέρεσθε για τη δευτέρα έλευσι του Χριστού και είσθε πνευματικώς άγρυπνος, δηλαδή «αγρυπνείτε» γι’ αυτήν; Γνωρίζατε ότι η δική σας Καθολική Αγία Γραφή και τα Βιβλικά συμβουλευτικά βιβλία πολλές φορές δείχνουν την ανάγκη για επαγρύπνησι εκ μέρους σας σχετικά μ’ αυτό; Ας εξετάσωμε λίγα ακόμη εδάφια:

«Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. . . .

«Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε ποία ώρα έρχεται ο Κύριος υμών. Τούτο δε γινώσκετε ότι αν ήξευρεν ο οικοδεσπότης εν ποία φυλακή της νυκτός έρχεται ο κλέπτης, ήθελεν αγρυπνήσει και δεν ήθελεν αφήσει να διορυχθή η οικία αυτού. Δια τούτο και σεις γίνεστε έτοιμοι, διότι καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου.»—Ματθ. 24:37-44.

Σε μια υποσημείωσι σχετικά μ’ αυτά τα εδάφια η Γαλλική Καθολική Βίβλος του Πάιροτ και Κλάμερ λέγει: «Έτσι, οι πιστοί οι οποίοι είναι βέβαιοι για την παρουσία του Σωτήρος, αλλά δεν είναι βέβαιοι όσον αφορά την ώρα που θα έλθη, πρέπει να είναι πάντοτε έτοιμοι, έτσι ώστε η έλευσίς του να μην τους καταλάβη εξ απρόοπτου. Η παραβολή μάς προειδοποιεί για τη δυσάρεστη έκπληξι που θα δοκιμάσωμε αν δεν παραμείνωμε άγρυπνοι.»—Τα πλάγια γράμματα δικά μας.

Η υποσημείωσις στην 1 Κορινθίους 1:7, 8 στη Βίβλο της Ιερουσαλήμ λέγει:

«Αυτή ‘η ημέρα του Κυρίου’ . . . που ονομάζεται επίσης ‘ημέρα του Χριστού’ . . . ή ‘η έσχατη ημέρα’ . . . είναι η εκπλήρωσις της εσχατολογικής εποχής [του καιρού του τέλους], για την οποία μίλησε ο Ιησούς Χριστός, ‘η ημέρα του Γιαχβέ’ την οποία προείπαν οι προφήται . . . και αυτό το τελικό στάδιο της ιστορίας της σωτηρίας . . . θα συμπληρωθή με την ένδοξη δευτέρα έλευσι . . . του Υπέρτατου Κριτού . . . Αυτή η ημέρα του φωτός έρχεται . . . Αλλά πότε ακριβώς δεν είναι βέβαιο . . . εν τω μεταξύ εμείς πρέπει να προετοιμαζόμεθα γι’ αυτήν.»—Τα πλάγια γράμματα δικά μας· τα κενά περιλαμβάνουν περίπου πενήντα παραπομπές σε εδάφια που αναφέρονται στην έλευσι του Χριστού.

Προετοιμάζεσθε σεις για την έλευσι του Χριστού; Η δική σας Καθολική Γραφή απαιτεί από σας να το κάμετε αυτό, ακόμη κι αν οι ιερείς σας δεν σας τονίζουν το αναγκαίο αυτό γεγονός.

ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Θα ήταν καλό σ’ αυτό το σημείο να διευκρινισθή ακριβώς τι εννοεί η Αγία Γραφή μιλώντας για την επάνοδο του Χριστού.

Πουθενά η Αγία Γραφή δεν δείχνει ότι ο Χριστός θα επανέλθη με σώμα επάνω στη γη. Στη πρώτη του έλευσι, «εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν.» Αλλά κατά την ανάστασί του, «ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν.»—Φιλιππ. 2:5-11.

Όταν επανέρχεται, βεβαίως δεν εγκαταλείπει αυτήν την ‘υπερυψωμένη’ θέσι. Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου λέγει: «Όταν δε έλθη ο Υιός τον ανθρώπου εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε θέλει καθήσει επί του θρόνου της δόξης αυτού, και θέλουσι συναχθή έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και θέλει χωρίσει αυτούς απ’ αλλήλων, καθώς ο ποιμήν χωρίζει τα πρόβατα από των εριφίων.»—Ματθ. 25:31-32.

Σύμφωνα μ’ αυτό, το συμπλήρωμα στο περίφημο Καθολικό Λεξικό της Αγίας Γραφής λέγει: «Στην πατερική φιλολογία, η λέξις παρουσία πολύ συχνά αναφέρεται στην έλευσι του Υιού του Θεού στη γη . . . Αυτή η χρήσις της λέξεως είναι ξένη σ’ ολόκληρη την Καινή Διαθήκη, η οποία αναφέρεται μόνο στην ένδοξη Παρουσία.» «[Το ουσιαστικό παρουσία] σημαίνει πρώτη και διακεκριμένη παρουσία, είτε ατόμων είτε πραγμάτων, με την ιδέα συχνά της ενεργού παρουσίας στην περίπτωσι ατόμων.»—Τόμος 6, στήλες 1334, 1331.

Έτσι, εκείνο που συχνά ονομάζεται επάνοδος του Χριστού στην πραγματικότητα αναφέρεται στον καιρό που από την εξυψωμένη θέσι του στους ουρανούς, γίνεται ενεργώς παρών όσον αφορά τις υποθέσεις της γης.

ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Το γεγονός ότι η παρουσία του Χριστού με δόξα θα ήταν αόρατη, αποδεικνύεται καθαρά από το ότι αυτός διέκρινε την ανάγκη να δώση στους ακολούθους του ένα σημείο από το οποίο θα αναγνώριζαν ότι αυτός ήταν ενεργώς παρών. Πραγματικά, σε συσχετισμό μ’ αυτό το σημείο είπε σε όλους τους Χριστιανούς να είναι άγρυπνοι. (Μάρκ. 13:33-37) Σας προσκαλούμε να πάρετε οποιαδήποτε Καθολική Αγία Γραφή και να διαβάσετε τις λεπτομέρειες αυτού του σημείου στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, κεφάλαια 24 και 25, στο Ευαγγέλιο του Μάρκου, κεφάλαιο 13 και στο Ευαγγέλιο του Λουκά, κεφάλαιο 21.

Σχολιάζοντας αυτά τα κεφάλαια Η Καθολική Εγκυκλοπαιδεία λέγει:

«Οι Άγιες Γραφές αναφέρουν συγκεκριμένα γεγονότα τα οποία πρόκειται να λάβουν χώρα πριν από την τελική κρίσι. Αυτές οι προφητείες δεν είχαν σκοπό να χρησιμεύσουν ως ενδείξεις για την ακριβή ώρα της κρίσεως, διότι, την ημέρα και την ώρα τη γνωρίζει μόνο ο Πατήρ, και η κρίσις θα έλθη όταν ελάχιστα θ’ αναμένεται. Αυτές είχαν σκοπό . . . να κρατούν το τέλος αυτού του κόσμου έντονο, ζων στις διάνοιες των Χριστιανών.»—Τόμος 8, σελίς 552.

Προσδιορίζοντας μερικά από τα προειπωμένα «γεγονότα» που θα προηγούντο της καταστροφής του ασεβούς κόσμου, η ίδια Καθολική έκθεσις αναφέρει:

«Ο Χριστός είχε σαφώς δηλώσει ότι το Ευαγγέλιο επρόκειτο να κηρυχθή σε όλα τα έθνη πριν έλθη το τέλος (Ματθ. XXIV, 14) . . . Διάφορα άλλα σημεία αναφέρεται ότι θα προηγούντο του τέλους, όπως είναι η μεγάλη αποστασία (II Θεσσ. ii, 3 εδ.), ή η απομάκρυνσις από την πίστι (Λουκ. XVIII, 8, XVII, 26· Ματθ. XXIV, 12), η βασιλεία του Αντίχριστου, οι μεγάλες κοινωνικές καταστροφές και οι τρομερές φυσικές καταστροφές.»—Τόμος 5, σελίς 533.

Πότε άλλοτε, περισσότερο από το έτος 1914 κι εντεύθεν, έχει γίνει ένας συνδυασμός «μεγάλων κοινωνικών καταστροφών» (πόλεμοι, επαναστάσεις, πείνες, επιδημίες), «τρομερών φυσικών καταστροφών» (καταστρεπτικοί σεισμοί, θύελλες, παράξενος καιρός) και μια «μεγάλη αποστασία» ή «απομάκρυνσις από την πίστι»; Γράφοντας σχετικά με το τελευταίο σημείο στην έκδοσι Δη Κάθολικ Χέραλντ Σίτιζεν κάτω από τον υπότιτλο: «Η Καθολική Αποστασία Ανέρχεται,» ο Καθολικός ιερεύς κοινωνιολόγος Άντριου Γκρήλεϋ παραδέχθηκε προσφάτως ότι το ποσοστό «εξακολουθεί ν’ ανέρχεται,» και προσέθεσε: «Οι άνθρωποι απομακρύνονται από τις εκκλησίες κατά πλήθη.» Αυτό επίσης αληθεύει και για τις Προτεσταντικές εκκλησίες.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑ ΚΑΜΕΤΕ;

Όσα συμβαίνουν γύρω μας δείχνουν ότι η παρουσία του Χριστού έχει αρχίσει, μ’ άλλα λόγια ότι αυτός έχει στρέψει με ενεργό τρόπο την προσοχή του προς τις υποθέσεις της γης. Σύντομα αυτός θα ‘έλθη’ για να εκτελέση τις κρίσεις του Θεού εναντίον των ασεβών και επίσης θα οδηγήση τους αληθινούς μαθητάς του σ’ ένα δίκαιο νέο σύστημα πραγμάτων. (Ματθ. 24:30· 2 Πέτρ. 3:11-13) Επομένως, τι πρέπει να κάμετε;

Θα θέλατε να επιστήσωμε και πάλι την προσοχή σας σε μια υποσημείωσι της Καθολικής Βίβλου της Ιερουσαλήμ; Σχολιάζοντας το εδάφιο 2 Κορινθίους 6:2, λέγει τα εξής: ‘Υπάρχει μια μεταβατική περίοδος μεταξύ του χρόνου της ελεύσεως του Χριστού και της επανόδου του [για να εκτελέση κρίσι]. Αυτή η περίοδος είναι η «ημέρα σωτηρίας», ένας καιρός που αφήνεται για μεταστροφή· προσφέρεται εις το «υπόλοιπο» [παράβαλε Ρωμαίους 11:5], και στους εθνικούς [στο υπόλοιπο του απολυτρωμένου ανθρωπίνου γένους]. Μολονότι η διάρκεια αυτού του διαστήματος δεν είναι βεβαία, αυτός ο καιρός πρέπει να θεωρηθή ότι είναι σύντομος και πλήρης δοκιμασιών και κακουχιών . . . Το τέλος πλησιάζει, η ημέρα φθάνει και είναι ανάγκη να είμεθα άγρυπνοι και να χρησιμοποιούμε τον χρόνο που απομένει με συνετό τρόπο, για τη σωτηρία μας και για τη σωτηρία άλλων, αφήνοντας την τελική εκδίκησι στον Θεό.’—Τα πλάγια γράμματα και τα σχόλια μέσα στις αγκύλες είναι δικά μας.

Θα έχετε παρατηρήσει ότι κάθε σχόλιο και κάθε βιβλίο που αναφέρεται σ’ αυτό το άρθρο προέρχεται από μια Καθολική πηγή. Αν είσθε Καθολικός, όλο εκείνο που προσπαθούμε στην πραγματικότητα να κάνωμε είναι να σας πούμε τι λέγει η δική σας η Αγία Γραφή και πώς αυτά τα εδάφια σχολιάζονται από δοκίμια που επιδοκιμάζει η Εκκλησία σας. Απλώς, ελκύομε την προσοχή σας στα ζωτικά γεγονότα που η Εκκλησία σας και οι κληρικοί σας είναι υποχρεωμένοι να σας διδάσκουν. Αλλά σας έχουν διδάξει αυτά τα πράγματα;

Αν, αφού συγκρίνετε τις παρούσες παγκόσμιες συνθήκες με τις προφητείες της Αγίας Γραφής, συμφωνήσετε ότι το σημείο της παρουσίας του Χριστού είναι ορατό σήμερα, δεν θα πρέπει να συμμετάσχετε στη διακήρυξι ‘τούτου του ευαγγελίου της βασιλείας προς μαρτυρίαν εν όλη τη οικουμένη;’—Ματθ. 24:14.

Αν διακρίνετε ότι η Καθολική Εκκλησία δεν το κάνει αυτό, τότε γιατί να παραμείνετε σε μια εκκλησία που έχει αποτύχει να ‘αγρυπνή’ σχετικά με τη δευτέρα έλευσι του Χριστού και η οποία δεν κάνει τίποτε για να κηρύξη σ’ ολόκληρο τον κόσμο τη βασιλεία του Θεού ως τη μόνη ελπίδα για το ανθρώπινο γένος;

Το περιοδικό που διαβάζετε είναι απόδειξις ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παραμένουν άγρυπνοι, και ότι ασχολούνται ενεργώς στο να κηρύττουν δημοσίως τα αγαθά νέα της παρουσίας του Χριστού. Γιατί να μην τους επιτρέψετε να σας βοηθήσουν να κάμετε και σεις το ίδιο;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 652]

«Κανένας Καθολικός δεν μπορεί ν’ αγνοήση τη Δευτέρα Έλευσι του Χριστού.»—Ένα Καθολικό Σχολιολόγιο των Αγίων Γραφών, σελ. 838.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 653]

«Οι πιστοί . . ,. πρέπει να είναι πάντοτε έτοιμοι, έτσι ώστε η έλευσις του να μην τους καταλάβη εξ απρόοπτου.»—Καθολική Βίβλος του Πάιροτ και Κλάμερ.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 654]

Είναι ανάγκη να ήμεθα άγρυπνοι και να χρησιμοποιούμε τον χρόνο που απομένει με συνετό τρόπο, για τη σωτηρία μας και για τη σωτηρία άλλων.—Καθολική Βίβλος της Ιερουσαλήμ.