Διακήρυξις Αγαθών Νέων σε Όλη τη Γη
«Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και εις τα πέρατα της οικουμένης οι λόγοι αυτών.»—Ρωμ. 10:18.
1. (α) Στο κορύφωμα ποιας περιόδου έχομε φθάσει τώρα; (β) Πώς μπορούμε ν’ αποδειχθούμε ‘άγρυπνοι;’ (Μάρκ. 13:32-37)
Ο ΚΑΙΡΟΣ παρέρχεται γρήγορα! Η γενεά από το 1914 έχει παραστή μάρτυς της εκπληρώσεως του μεγαλυτέρου μέρους του μεγάλου προφητικού ‘σημείου’ που περιγράφει τι θα συνέβαινε στη ‘συντέλειαν του αιώνος’ ή (συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ). Η ‘θλίψις η μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει’ πρόκειται να εκσπάση με όλη της την ορμή σ’ ολόκληρη τη γη. Πρέπει να είμεθα πάντοτε άγρυπνοι, αφυπνισμένοι, έτοιμοι. Όπως είπε ο Ιησούς: «Δια τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι, διότι καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου [ο Ιησούς Χριστός].» Ο καιρός που θα λογαριασθή ο Ιεχωβά με τον κόσμο του Σατανά πλησιάζει!—Ματθ. 24:3, 21, 22, 34, 42, 44.
2. Πώς μπορούμε ν’ αποφύγωμε τη συμμετοχή στις αμαρτίες της Βαβυλώνος της Μεγάλης; (Ιερεμ. 51:6)
2 Το ν’ αποδειχθούμε έτοιμοι περιλαμβάνει το ν’ αποχωρισθούμε εντελώς από όλες τις ψευδείς θρησκείες αυτού του κόσμου και να παραμείνωμε αποχωρισμένοι απ’ αυτές. (Ιακ. 1:27) Πραγματικά, σ’ εκείνους που αγαπούν τον Θεό και την αλήθεια λέγεται καθαρά: «Εξέλθετε εξ αυτής [της Βαβυλώνος της Μεγάλης] ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής· διότι αι αμαρτίαι αυτής έφθασαν έως του ουρανού, και ενεθυμήθη ο Θεός τα αδικήματα αυτής.»—Αποκάλ. 18:4, 5
3. Ποιο υπόμνημα δείχνει ότι η ψευδής θρησκεία είναι άξια μόνο για καταστροφή;
3 Στον Χριστιανικό κόσμο και στις μη Χριστιανικές χώρες, αυτή η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας ανέπτυξε μια συγκλονιστική ιστορία. Απέρριψε τον αληθινό και ζώντα Θεό, τον Ιεχωβά, χωρίς να θέλη ούτε το όνομά του να μνημονεύση. Εδίδαξε δαιμονικές ψευδείς δοξασίες, όπως είναι η έμφυτη αθανασία της ψυχής και ο βασανισμός των νεκρών στο πυρ του Άδου. Η Ιερά Εξέτασις, οι πόλεμοι και η καταδυνάστευσις που επέβαλε, προξένησαν βασανισμούς και αθλιότητα σε εκατομμύρια ανθρώπους. Μη λησμονείτε ότι οι δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι αυτού του αιώνος, που αφήρεσαν 69 εκατομμύρια ψυχές, άρχισαν από τον Χριστιανικό κόσμο, μεταξύ των χωρών οι οποίες ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανικές. Πόσο μεγάλη είναι η ενοχή αίματος του Χριστιανικού κόσμου! Οι δεισιδαιμονίες της ψευδούς θρησκείας, οι μαντείες, ο πνευματισμός, η τοξικομανία—αυτά είναι μισητά πράγματα στα όμματα του Ιεχωβά.—Δευτ. 18:9-13· Ησ. 65:11, 12.
4. Ποια θετική ενέργεια απαιτείται από τους αληθινούς λάτρεις;
4 Εν τούτοις, δεν είναι αρκετό απλώς το να εξέλθωμε από την ψευδή θρησκεία. Είναι ανάγκη να εισέλθωμε στην κιβωτό της πνευματικής προστασίας που προμηθεύει σήμερα ο Ιεχωβά. Αυτή η κιβωτός δεν είναι κάποιο υλικό οικοδόμημα, κάποιος ναός ή κάποια ιδιαίτερη περιοχή της γης. Όπως εδήλωσε ο Υιός του Θεού, ο Χριστός Ιησούς: «Ο Θεός είναι πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.» (Ιωάν. 4:24) Έτσι, οι αληθινοί λάτρεις του Θεού, δεν αποχωρίζονται απλώς από κάθε είδους ειδωλολατρία και δεισιδαιμονικές συνήθειες—μελετούν επίσης και εφαρμόζουν τον Λόγο του Θεού στη ζωή τους, καλλιεργούν Χριστοειδείς προσωπικότητες και ασκούν λατρεία «εν πνεύματι,» δίδοντας την καρδιά τους και την ψυχή τους στο να δείχνουν αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον.—Μάρκ. 12:28-31.
ΕΚΤΕΛΕΣΙΣ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
5. Πώς θα εκτελεσθή η ψευδής θρησκεία; (Ιερεμ. 25:34, 36)
5 Με ένα εκπληκτικό αιφνιδιασμό, ο Ιεχωβά θα εκτελέση κρίσι εναντίον της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας! Το εδάφιο Αποκάλυψις 18:21 το περιγράφει αυτό ως εξής: «Και εσήκωσεν εις άγγελος ισχυρός λίθον, ως μυλόπετραν μεγάλην, και έρριψεν εις την θάλασσαν, λέγων· Ούτω με ορμήν θέλει ριφθή η Βαβυλών η μεγάλη πόλις, και δεν θέλει ευρεθή πλέον.» Η δικαστική της ποινή θα είναι ταχεία και οριστική.
6. Γιατί τα «δέκα κέρατα» θ’ αποτύχουν στην επίθεσί τους εναντίον των ακολούθων του ‘Αρνίου’; (Ματθ. 10:28)
6 Αλλά θα έλθουν και άλλα! Τα «δέκα κέρατα» του θηρίου θα στραφούν κατόπιν εναντίον της αληθινής θρησκείας και έτσι «θέλουσι πολεμήσει με το Αρνίον,» τον Χριστό Ιησού. (Αποκάλ. 17:12-14) Δεν μπορούν βέβαια να εγγίσουν τον Χριστό στον ουράνιο θρόνο του, αλλά μπορούν, όπως νομίζουν, να επιτεθούν κατά των φαινομενικά αβοήθητων μαθητών του εδώ στη γη. Θα επιτύχουν αυτά τα πολιτικά «κέρατα» στην επίθεσί τους; Όχι! Διότι οι πιστοί δούλοι του Ιεχωβά θα μείνουν σταθεροί εναντίον αυτής της τελικής δαιμονικής επιθέσεως, όπως κάνουν και σε πολλές χώρες της Αφρικής, του Ανατολικού και του Κομμουνιστικού κόσμου, στον παρόντα καιρό.
7. Γιατί τα γεγονότα που θα συμβούν στον Αρμαγεδδώνα και μετά απ’ αυτόν μπορούν να ονομασθούν ‘αγαθά νέα;’ (Αποκάλ. 14:6, 7)
7 Οι πολιτικοί «βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης» θα βρεθούν τότε στην παγκόσμια κατάστασι που λέγεται Αρμαγεδδών, και εκεί «το Αρνίον θέλει νικήσει αυτούς, διότι είναι Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς των βασιλέων.» (Αποκάλ. 16:14, 16· 17:14) Τελικά, ο νικητής Χριστός θα ρίψη τον Σατανά και τους δαίμονάς του στην άβυσσο της αδρανείας, διανοίγοντας την οδό για την έναρξι της ενδόξου χιλιετούς βασιλείας του για την ευλογία όλης της ανθρωπότητας. Τι αναψυκτικά ‘αγαθά νέα’ είναι όλα αυτά!
ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΧΑΡΑΣ!
8. Ποιος παράδεισος χαράς διανοίγεται σ’ εκείνους που αγαπούν τον Ιεχωβά; (Ησ. 35:10)
8 Αυτό διανοίγεται σ’ αυτούς, που αγαπούν τον Ιεχωβά—όχι μόνο μετά τη μεγάλη μάχη του Αρμαγεδδώνος, αλλά κι από τώρα! Διότι ήδη, σ’ αυτό τον έσχατο καιρό, «το όρος του οίκου του Ιεχωβά [ο τόπος της αληθινής του λατρείας] έχει «στηριχθή επί της κορυφής των ορέων και υψωθή υπεράνω των βουνών.» Τα δε ‘όρη’ είναι οι τόποι όπου η Βαβυλών η Μεγάλη διεξάγει τις δογματικές της τελετουργίες. Ω, τι ευτυχία! Οι άνθρωποι των εθνών θα εισρεύσουν κατά χιλιάδες στις Αίθουσες Βασιλείας και σε άλλους τόπους αληθινής λατρείας του λαού του Ιεχωβά. Όπως λέγει η προφητεία: «Πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει και ειπεί, Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά. . . . και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού.» (Ησ. 2:2, 3, ΜΝΚ)
9. Σε ποιο βαθμό έχει αποκατασταθή τώρα ο πνευματικός παράδεισος;
9 Το πιστό υπόλοιπο των κεχρισμένων μαρτύρων του Ιεχωβά, που εβάστασαν το κύριο βάρος του έργου και των διωγμών στη διάρκεια της περασμένης εποχής αυτού του ‘εσχάτου καιρού,’ ενώθηκαν μ’ έναν ‘πολύν όχλον’ που δεν μπορούσαν να φαντασθούν. Αυτός ο πολύς όχλος έρχεται κατά πλήθη! Αυτό καταδεικνύεται από το γεγονός ότι το 1976 στον ετήσιο εορτασμό της Αναμνήσεως του θανάτου του Ιησού, συναθροίσθηκαν 4.870.000 άτομα σε 39.600 εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλη τη γη. Αληθινά, ο πνευματικός παράδεισος ανεπτύχθη σε παγγήινες διαστάσεις!—Δαν. 12:4· Αποκάλ. 7:9.
10. (α) Γιατί ο πνευματικός παράδεισος θα χρησιμεύση σαν μια κιβωτός; (Ησ. 26:20, 21) (β) Πώς ολόκληρη η γη θα είναι ένα τερπνό απαύγασμα του πνευματικού παραδείσου; (Ψαλμ. 72:18, 19)
10 Αυτός ο πνευματικός παράδεισος θα είναι σαν μια κιβωτός προστασίας, μ’ ένα πολύτιμο φορτίο επιβατών, για τη διάβασι μέσα από τη ‘μεγάλη θλίψι’ και την είσοδο μέσα στη γη που θα είναι απηλλαγμένη από μόλυνσι! Τότε δεν θα καταδυναστεύουν και δεν θα διώκουν πια οι σκληροί άρχοντες. Ούτε οι λάτρεις του Ιεχωβά θα είναι ανάγκη να μάχωνται εναντίον του Σατανά και του ανηθίκου κόσμου του. Ο ‘πολύς όχλος’ θα έχη να κάμη ένα ωφέλιμο, χρήσιμο, ζωογόνο έργο μεταβάλλοντας όλη τη γη σ’ ένα φυσικό παράδεισο ωραιότητος που θα είναι ένα τερπνό απαύγασμα του πνευματικού παραδείσου για τον οποίο ο Ησαΐας έγραψε: «Η έρημος και η άνυδρος θέλουσιν ευφρανθή δι’ αυτά, και η ερημία θέλει αγαλλιασθή και ανθήσει ως ρόδον. Θέλει ανθήσει εν αφθονία και αγαλλιασθή μάλιστα χαίρουσα και αλαλάζουσα· . . . οι τόποι ούτοι θέλουσιν ιδεί την δόξαν του Ιεχωβά και την μεγαλωσύνην του Θεού ημών.»—Ησ. 35:1, 2, ΜΝΚ.
11. Ποια διαβεβαίωσι δίνει η Αγία Γραφή ότι οι νεκροί δεν θα λησμονηθούν;
11 Ούτε οι νεκροί θα λησμονηθούν! Πόσοι επάνω στη γη μπορούν να θυμηθούν ή και να κατονομάσουν μερικούς προγόνους που έζησαν πριν εκατοντάδες χρόνια; Πολλοί λίγοι! Αλλά ο Θεός τους ενθυμείται. Ενθυμείται όλους τους προγόνους μας που εκοπίασαν και υπέφεραν στα έξη χιλιάδες χρόνια της ανθρωπίνης ιστορίας. (Ιωάν. 5:28, 29· Μάρκ. 12:26, 27) Βάσει της στοργικής θυσίας του Ιησού Χριστού, ο Ιεχωβά—ο μέγας Θεός του ελέους—θα τους αναστήση, μικρούς και μεγάλους. Αυτοί θα στέκουν ενώπιον του θρόνου του, έχοντας την ευκαιρία ν’ ανταποκριθούν στις περαιτέρω διευθετήσεις του για να εισέλθουν σε μια ευτυχή, πλούσια ζωή που θα συνεχίζεται επ’ άπειρον. (Αποκάλ. 20:12) Τι μεγαλειώδη ‘αγαθά νέα’ είναι όλα αυτά! Πόσο πρέπει να ευχαριστούμε τον θαυμαστό μας Θεό, τον πρωτουργό όλων αυτών των αγαθών νέων!
‘ΑΓΑΘΑ ΝΕΑ’ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ
12. Στο τρίτο κεφάλαιο της προς Κολοσσαείς επιστολής ποια είναι μερικά σημεία της στοργικής συμβουλής που δίδεται στην οικογένεια;
12 Στον οικογενειακό μας κύκλο, πρέπει να υπακούωμε στα ‘αγαθά νέα.’ Διότι τα αγαθά νέα μπορούν να μας βοηθήσουν να ζήσωμε μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή, τώρα και στο μέλλον. Τι ωραίες αρχές μας παρέχει το βιβλίο των ‘αγαθών νέων,’ η Αγία Γραφή, σχετικά μ’ αυτό! Παραδείγματος χάριν, αν απλώς διαβάσετε το τρίτο κεφάλαιο της επιστολής προς Κολοσσαείς ολόκληρο, θα βρήτε εκεί στοργικές συμβουλές για τη βοήθεια όλων των οικογενειών ν’ αντιμετωπίσουν επιτυχώς τις θύελλες αυτού του ‘εσχάτου καιρού.’ Δεν είναι πολύ δύσκολο σ’ αυτούς τους κρισίμους καιρούς να επιτύχετε μαζί ως οικογένεια και ιδιαίτερα όταν ενδύεσθε την αγάπη η οποία είναι «σύνδεσμος της τελειότητος.»—Κολ. 3:14.
13. Ποια Γραφικά παραδείγματα δείχνουν την αξία που έχει η καθοδήγησις των τέκνων από την νηπιακή ηλικία;
13 Και τι θα λεχθή για τα μικρά μας, για τα τέκνα μας; Τα αγαπούμε και θέλομε να μας αγαπούν. Τι καλύτερα παραδείγματα θα μπορούσαν ν’ ακολουθήσουν οι γονείς εκτός από εκείνα τα εξαίρετα πρότυπα της εκπαιδεύσεως τέκνων που μας παρέχει ο Λόγος του Θεού, και τα οποία βοήθησαν ν’ ανατραφούν άφοβοι συνήγοροι της αληθείας, όπως ο Σαμουήλ, ο Δαβίδ, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο Τιμόθεος—και, φυσικά, ο ίδιος ο Κύριός μας ο Ιησούς! Αλλά πρέπει να επαγρυπνούμε όσον αφορά τα τέκνα μας και να τα οδηγούμε από τη βρεφική ηλικία για ν’ αναπτύξουν Χριστιανικές προσωπικότητες. Δεν μπορούμε ν’ αναμένωμε να προκύψη τελειότης σ’ αυτόν τον ατελή κόσμο, αλλά μπορούμε να ελπίζωμε ότι ο Ιεχωβά θα ευλογήση τις προσπάθειές μας διότι, όπως λέγει ο Ψαλμός 127 (ΜΝΚ), τα τέκνα είναι ‘κληρονομία παρά του Ιεχωβά,’ και θα είναι μια ευλογία στους γονείς που τα εκπαιδεύουν με τον τρόπο του Ιεχωβά.
ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΕΣ ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
14. Ποια οδός ζωής θα οδηγήση σε αιώνια ευτυχία;
14 Δεν είμεθα ευτυχείς εμείς που γνωρίσαμε τον Ιεχωβά και τον Υιόν του; Αυτή η γνώσις μας έφερε σε μια οδό ζωής που οδηγεί σε αιώνια ευτυχία. Πρόκειται για μια ενεργό και γεμάτη νόημα ζωή, η οποία συγκεντρώνεται γύρω από την επίδειξι της βαθειάς μας αγάπης για τον Ιεχωβά και της αυτοθυσιαστικής αγάπης προς τον πλησίον μας, και ιδιαίτερα προς τις οικογένειές μας και τους αδελφούς μας! Το ότι ζούμε στην αλήθεια δεν σημαίνει ότι είμεθα υποχρεωμένοι ν’ ακολουθούμε ένα μακρό κατάλογο από ‘απαγορεύεται.’ Υπάρχουν μερικά ‘αναγκαία’ από τα οποία πρέπει ν’ απέχωμε και τα οποία θα μας έβλαπταν πνευματικώς· λόγου χάριν, εκείνα που μνημονεύονται στις Πράξεις 15:28, 29: Ειδωλολατρεία, αίμα, πορνεία. Ο Χριστιανικός μας τρόπος ζωής, όμως, αποτελεί μια θετική ζωή στην αλήθεια, ένα χαρωπό, ευτυχισμένο τρόπο ζωής ως αφιερωμένοι, βαπτισμένοι δούλοι του Θεού. Είναι μια ζωή με σκοπό. Μεγάλη θα είναι η χαρά μας τώρα και κατόπιν μέσα στην παραδεισιακή γη, αν προσέξωμε καλά τα λόγια του Παύλου: «Παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Ιεχωβά και ουχί εις ανθρώπους, εξεύροντες ότι από του Ιεχωβά θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν.» (Κολ. 3:23, 24, ΜΝΚ) Το μεγάλο έργο που πρέπει να γίνη σήμερα είναι ‘να κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιο της Βασιλείας σε όλη την οικουμένη προς μαρτυρία προτού έλθη το τέλος.’—Ματθ. 24:14.
15. Ποια γεγονότα των ‘αγαθών νέων’ που πρόκειται να εκπληρωθούν, πρέπει να γεμίσουν τις καρδιές μας με χαρά;
15 Αναμένομε τη δημιουργία των ‘νέων ουρανών και της νέας γης’ από τον Ιεχωβά στα οποία θα κατοική δικαιοσύνη. Όταν με μια πνευματική ανάστασι όλα τα 144.000 μέλη της «νύμφης» του Χριστού ενωθούν με αυτόν στους ουρανούς, και όταν η νέα καθαρή κοινωνία του ανθρωπίνου γένους λειτουργήση πλήρως στη γη, τι ένδοξη μέρα θα είναι εκείνη! Η βεβαιότης αυτών των ‘αγαθών νέων,’ γεμίζει τις καρδιές μας από αίνο προς τον μέγα Θεό, ο οποίος ‘κάμνει νέα τα πάντα’ και ο οποίος υπόσχεται να ‘εξαλείψη παν δάκρυον’ και ν’ αφαιρέση όλα εκείνα που προκαλούν θλίψι και πόνο. Ακόμη και ο θάνατος θα εξαλειφθή κάτω από την ένδοξη διακυβέρνησι της βασιλείας του Χριστού. Καθώς εμείς σήμερα μένομε σταθεροί υπέρ αυτής της βασιλείας και υποστηρίζομε την κυριαρχία του Ιεχωβά, ας κάνωμε ό,τι μπορούμε για να βρεθούμε τελικά «άσπιλοι και αμώμητοι ενώπιον αυτού εν ειρήνη.»—2 Πέτρ. 3:13, 14· Αποκάλ. 21:1-5· 1 Κορ. 15:25, 26.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΡΓΟ ΝΑ ΓΙΝΗ!
16. Ποιο μεγάλο έργο πρέπει να συμηληρωθή; (Ιωάν. 14:12)
16 Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, άρχισε κάτι το οποίο επρόκειτο να αυξηθή ώσπου να γεμίση τη γη. Ακόμη και μέσα σ’ εκείνη τη γενεά ελέγετο ότι ‘το ευαγγέλιον είχε κηρυχθή εις πάσαν την κτίσιν την υπό τον ουρανόν.’ (Κολ. 1:23) Εν τούτοις, ο ίδιος ο Ιησούς προείπε ακόμη μεγαλύτερη μαρτυρία για το τέλος του συστήματος πραγμάτων, λέγοντας ότι «πρέπει πρώτον να κηρυχθή το ευαγγέλιον εις πάντα τα έθνη.» Και κατόπιν: «Τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Μάρκ. 13:10· Ματθ. 24:3, 14) Έχει συμπληρωθή ως τώρα το έργο του κηρύγματος; Όχι! Διότι το τέλος δεν ήλθε ακόμη.
17. Γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα είναι πολυάσχολοι μέχρι ακριβώς την ώρα της ‘μεγάλης θλίψεως;’ (Ησ. 6:8, 11)
17 Το τέλος δεν έρχεται απλώς επειδή μπορεί να νομίζωμε ότι είναι η ωρισμένη χρονολογία, ή επειδή φρονούμε ότι ο τομεύς μας έχει καλά καλλιεργηθή. Θα έλθη όταν ο Ιεχωβά αποτελειώση το μέγα έργο του κηρύγματος της Βασιλείας ως τον βαθμό που αυτός θέλει, και κατόπιν θα φέρη τη μεγάλη θλίψι. Έως τότε υπάρχει έργο να γίνη! Και εμείς, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, είμεθα εκείνοι στους οποίους ανετέθη να το πράξωμε. Η έλευσις της ‘μεγάλης θλίψεως’ πρέπει να βρη το έργο του κηρύγματος στο ύψος της προόδου του, στο αποκορύφωμά του σ’ ολόκληρη τη γη. Η έλευσις του Ιησού για εκτέλεσι κρίσεως θα λάβη χώρα σαν πλήρης έκπληξις—ακόμη και στον λαό του Ιεχωβά, διότι ασφαλώς θα τους βρη στον καιρό της πιο έντονης δράσεως των!
18. Γιατί είναι ανάγκη να είμεθα άγρυπνοι; (Λουκ. 21:34-36)
18 Ο Ιησούς μάς λέγει: «Προσέχετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε· διότι δεν εξεύρετε πότε είναι ο καιρός . . . αγρυπνείτε.» (Μάρκ. 13:32-37) Τι θα είχε συμβή αν, εν αναμονή της ‘μεγάλης θλίψεως,’ οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν χαλαρώσει και είχαν παύσει ν’ αγρυπνούν και να κάνουν σχέδια για το μέλλον, στο 1914, στο 1925, στο 1975 ή σε οποιαδήποτε άλλη χρονολογία—θα κατέληγε αυτό στον αυξανόμενο πνευματικό παράδεισο που βλέπομε σήμερα; Πόσο χαιρόμεθα που ο Ιεχωβά έχει κάμει τον λαό του δραστήριο για να διακηρύττη τα αγαθά νέα σε όλη τη γη!
19. Στην εποχή μας, τι σημαίνει να λατρεύωμε τον Θεό «εν πνεύματι και αληθεία;» (Αποκάλ. 7:15)
19 Η προοδευτική θεοκρατική κοινωνία του Ιεχωβά θα είναι μια οργάνωσις προοδευτική μέχρι τη ‘μεγάλη θλίψι’ και μετά απ’ αυτήν. Διότι η λατρεία του Θεού «εν πνεύματι και αληθεία» είναι θετική, ενθουσιώδης, ζωηρή και προοδευτική. Ολοένα περισσότερα τμήματα της γης, στις Δυτικές χώρες, στην Ανατολή και αλλού λαμβάνουν τώρα μια πλήρη μαρτυρία και ποιος γνωρίζει πόσο πιο μακριά πρέπει να κηρυχθή ακόμη το «ευαγγέλιον της δόξης» πριν από το τέλος! Όπως εδήλωσε ο Παύλος, «ουαί» σ’ εμάς αν δεν κηρύττωμε, διότι αυτό είναι το θείο θέλημα και το έργο για την εποχή μας!—1 Κορ. 9:16.
20. Πώς η «πίστις είναι εξ ακοής;» (Ρωμ. 10:10)
20 Ο ίδιος ο Ιησούς έθεσε το πρότυπο για τη διακήρυξι των αγαθών νέων οι δε κεχρισμένοι ακόλουθοί του ακολούθησαν τα ίχνη του ως τη σημερινή εποχή. Ο απόστολος Παύλος, αναφερόμενος σ’ αυτό ακριβώς παρέθεσε από το εδάφιο Ησαΐας 52:7, λέγοντας: «Πόσον ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά.» Τώρα σε όλη τη γη ένας ‘πολύς όχλος’ ενώνεται με το κεχρισμένο υπόλοιπο στη διακήρυξι αυτών των αγαθών νέων. Αλλά δεν προσέχουν το άγγελμα όλοι οι άνθρωποι. Ο Παύλος μάς λέγει: «Αλλά δεν υπήκουσαν πάντες εις το ευαγγέλιον. Διότι ο Ησαΐας λέγει: Ιεχωβά, τις επίστευσε εις το κήρυγμα ημών; Άρα η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή δια του λόγου του Θεού. Λέγω όμως, Μη δεν ήκουσαν; Μάλιστα εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και εις τα πέρατα της οικουμένης οι λόγοι αυτών.»—Ρωμ. 10:15-18, ΜΝΚ· Ησ. 53:1· Ψαλμ. 19:4.
21. Τι δείχνει ότι τα ‘αγαθά νέα’ είναι ακαταμάχητα; (Αποκάλ. 10:7)
21 Σήμερα η κατάστασις ομοιάζει με την κατάστασι που επικρατούσε στις ημέρες του Παύλου. Το ‘ευαγγέλιον της δόξης του μακαρίου Θεού,’ εν σχέσει με τον Χριστόν του, διακηρύσσεται στα πέρατα της γης. Σε μερικές χώρες, σκληροί άρχοντες ή η παραδοσιακή Βαβυλωνιακή θρησκεία στάθηκαν ως φραγμοί στο φως της αληθείας. Αλλά τα αγαθά νέα συνεχώς διακηρύσσονται και σε ολοένα περισσοτέρους τόπους «η πίστις είναι εξ ακοής.»
22. Αναμένοντας τον θρίαμβο των ‘αγαθών νέων’ τι πρέπει να κάνωμε τώρα;
22 Είθε οι πόδες μας να εξακολουθήσουν να είναι υποδεδημένοι με την «ετοιμασίαν του ευαγγελίου της ειρήνης,» και είθε, όπως ο Παύλος, να εξακολουθήσουμε να διακηρύττωμε το «ευαγγέλιον της χάριτος του Θεού.» (Πράξ. 20:24· Εφεσ. 6:15) Είθε να ‘πολιτευώμεθα αξίως του ευαγγελίου του Χριστού, . . . να στεκώμεθα εις έν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μια ψυχή δια την πίστιν του ευαγγελίου, και μη φοβιζόμενοι εις ουδέν από των εναντίων.’ (Φιλιππ. 1:27, 28) Τα ‘αγαθά νέα’ πρέπει να θριαμβεύσουν! Είθε ο καθένας μας να είναι πολυάσχολος ‘κηρύττοντας τα αγαθά νέα εις πάσαν την οικουμένην.’ Έτσι, θα συνεχίζωμε να είμεθα ευτυχείς και να κάνωμε άλλους πολύ, πολύ ευτυχείς!