Ενισχύστε την Εμπιστοσύνη σας Τώρα για το Μέλλον

1, 2. (α) Σε ποια κατάστασι γενικά βρίσκεται ο κόσμος της ανθρωπότητος και γιατί; (β) Σε αντίθεσι ποια εμπιστοσύνη επιδεικνύουν πολλοί;

ΕΧΟΜΕ τώρα προχωρήσει κατά πολύ μέσα στον εικοστόν αιώνα, κι έχομε κάθε ένδειξι ότι το παρόν σύστημα πραγμάτων θα παρέλθη μαζί μ’ αυτή τη γενεά που φθείρεται. Άνθρωποι αποξενωμένοι από τον Θεό υπέφεραν από πολλούς φόβους καθώς η μια δεκαετία του αιώνος διεδέχετο την άλλη. Είναι ακριβώς όπως είπε και ο μέγας προφήτης Ιησούς Χριστός ότι θα εγίνετο. Απαντώντας αυτός στο ερώτημα: «Πότε λοιπόν θέλουσι γείνει ταύτα και τι το σημείον, όταν μέλλωσι ταύτα να γείνωσιν;» απήντησε λέγοντας μεταξύ άλλων τα εξής, «Θέλουσιν είσθαι . . . επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, . . . οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.»—Λουκ. 21:7, 25, 26.

² Δεν είναι εκπληκτικό λοιπόν ότι η πλειονότης του κόσμου της ανθρωπότητας, που δεν έχουν πίστι ή εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά ή στον λόγο του, στην Αγία Γραφή, βρίσκονται σε μια κατάστασι ψυχικού μαρασμού από φόβο για όσα θα επιφέρη το μέλλον. Σε αντίθεσι μ’ αυτούς, και όπως τονίσθηκε στο προηγούμενο άρθρο, υπάρχουν πάνω από 2.000.000 άτομα σ’ όλο τον κόσμο σήμερα που αντιμετωπίζουν το μέλλον με μεγάλη αισιοδοξία. Αυτοί έχουν πεποίθησι ότι το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων σύντομα θ’ αντικατασταθή από μια νέα και δίκαιη τάξι—τη βασιλεία του Θεού για την οποίαν ο Ιησούς εδίδαξε τους Χριστιανούς να προσεύχωνται.—Ματθ. 6:9, 10.

3. Ποια κατάλληλη προειδοποίησι δίνει ο απόστολος Παύλος;

³ Προς το παρόν μπορεί να είσθε ένα απ’ αυτά τα άτομα και μπορεί να είσθε αρκετά πεπεισμένος για τη θέσι σας και για ό,τι αντιμετωπίζετε σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους. Αλλά η προειδοποίηση του αποστόλου είναι: «Ο νομίζων ότι ίσταται ας βλέπη μη πέση.» (1 Κορ. 10:12) Αν ακολουθούμε αυτή τη συμβουλή, υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούμε τώρα να κάνωμε για να ενισχύσωμε την κατάστασι της εμπιστοσύνης μας.

4, 5. Πώς μπορούμε να ενισχύσωμε την εμπιστοσύνη μας για το μέλλον;

⁴ Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να ενθυμούμεθα αυτό που λέγουν οι Παροιμίαι, ότι η εμπιστοσύνη ενός ανθρώπου στον Ιεχωβά πρέπει να βασίζεται σε γνώσι γι’ αυτόν και στην πολιτεία που είχε στο παρελθόν με το ανθρώπινο γένος καθώς και σε γνώσι των παρόντων και των μελλοντικών σκοπών του.—Παροιμ. 14:26· 22:19.

⁵ Αυτό τονίζει τη σπουδαιότητα της προσωπικής και της ομαδικής μελέτης μέσα στην εκκλησία. Μάθετε όλα όσα μπορείτε γι’ αυτόν τον Μεγάλο Δημιουργό, όχι μόνο από τον Λόγο του, την Αγία Γραφή, αλλά επίσης από την παρατήρησι της υλικής δημιουργίας που είναι γύρω σας. Ο απόστολος Παύλος είπε στους ανθρώπους των Λύστρων: «Καίτοι [ο Ιεχωβά] δεν αφήκεν αμαρτύρητον εαυτόν αγαθοποιών, δίδων εις ημάς ουρανόθεν βροχάς και καιρούς καρποφόρους, γεμίζων τροφής και ευφροσύνης τας καρδίας ημών.» (Πράξ. 14:17) Και στους Χριστιανούς της Ρώμης, ο Παύλος έγραψε: «Τα αόρατα αυτού [του Θεού] βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης.»—Ρωμ. 1:20.

6. Πώς η μελέτη και η παρατήρησις του φυσικού σύμπαντος αναπτύσσουν την πίστι και την εμπιστοσύνη μας στον δημιουργό του;

⁶ Εκτός από την παρατήρησι των πραγμάτων που δημιουργήθηκαν εδώ στη γη, πρέπει να στρέψωμε επίσης την προσοχή μας προς τους φυσικούς ουρανούς. Ο Ησαΐας, στο 40:26, απαντώντας στο ερώτημα: «Τις εποίησε ταύτα;» λέγει: «Ο εξάγων το στράτευμα αυτών κατά αριθμόν· ο ονομαστί καλών ταύτα πάντα εν τη μεγαλειότητι της δυνάμεως αυτού, διότι είναι ισχυρός εις εξουσίαν· δεν λείπει ουδέν.» Τι απέραντη και εντυπωσιακή μαρτυρία παρουσιάζουν τα ουράνια σώματα—αναρίθμητα δισεκατομμύρια αστέρων που πιστοποιούν όλη την αιώνια μεγαλωσύνη του Ιεχωβά! Ο Δαβίδ εξεφράσθη ωραία όταν είπε: «Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού.»—Ψαλμ. 19:1.

7-9. (α) Τι συνέβη στην εποχή του Εζεκία που απέδειξε τη δύναμι των αγγελικών πλασμάτων: (β) Πώς αυτό ενισχύει την εμπιστοσύνη μας για το μέλλον;

⁷ Υπάρχουν κατόπιν και τα αόρατα αγγελικά πλάσματα, που αριθμούνται σε μυριάδες. (Εβρ. 12:22· Ιούδ. 14, 15) Μην ξεχνάτε πώς ο αρχαίος λάτρης του Ιεχωβά, ο Βασιλεύς Εζεκίας, προεκλήθη από τους Ασσυρίους: «Ποίον είναι το θάρρος τούτο επί το οποίον θαρρείς; . . . επί τίνα θαρρείς, ώστε απεστάτησας εναντίον μου [του Σενναχειρείμ];» Αλλά σε λίγο εκείνοι οι ειδωλολάτραι εμπαίκται επρόκειτο να μάθουν γιατί ο πιστός Βασιλεύς Εζεκίας εναπέθεσε την εμπιστοσύνη του και την πεποίθησί του στον Ιεχωβά και στις αγγελικές του δυνάμεις, διότι, όπως λέγει η αφήγησις, «και την νύκτα εκείνην εξήλθεν ο άγγελος του Ιεχωβά και επάταξεν εν τω στρατοπέδω των Ασσυρίων εκατόν ογδοήκοντα πέντε χιλιάδας.»—2 Βασ. 18:19, 20· 19:35, ΜΝΚ· παράβαλε με Ησαΐαν 36:1 ως 37:38.

⁸ Μια τέτοια ιστορική αφήγησις όπως αυτή πρέπει να δίνη βέβαια μεγάλη εμπιστοσύνη σήμερα σ’ εκείνους που φοβούνται τον Ιεχωβά. Είναι γεγραμμένον: «Άγγελος Ιεχωβά στρατοπεδεύει κύκλω των φοβούμενων αυτόν και ελευθερώνει αυτούς.»—Ψαλμ. 34:7, ΜΝΚ· παράβαλε με Ψαλμόν 91:11, 12.

⁹ Αν ένας μόνο άγγελος του Ιεχωβά είναι τόσο ισχυρός ώστε να εξοντώση 185.000 άνδρες, εμείς πρέπει να έχωμε οπωσδήποτε πλήρη εμπιστοσύνη σ’ αυτόν τον ίδιο τον Ιεχωβά και στις αγγελικές του δυνάμεις που έχουν τεθή κάτω από την άμεση προσταγή του Κυρίου Ιησού Χριστού σήμερα. Και ας μη ξεχνούμε ότι—αυτός ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν είναι πια ‘το βρέφος της φάτνης της Βηθλεέμ.’ Είναι εκείνος που είναι τώρα ισχυρός «Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων,» εκείνος που μπορεί να λέγη,«εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης,» εκείνος που ιππεύει επικεφαλής ουρανίων στρατιών, μιας δυνάμεως που αποτελείται από περισσότερα από 100.000.000 αγγέλων!—Ματθ. 28:18· Αποκάλ. 5:11· 19:14-16.

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ

10. Τι άρχισε να κάνη το κεχρισμένο υπόλοιπο των ακολούθων του Χριστού στο έτος 1919, και ποια υποστήριξι είχε;

¹⁰ Με μια τέτοια θεία ενθάρρυνσι και αγγελική υποστήριξι, ένα μικρό ‘υπόλοιπον’ κεχρισμένων ακολούθων του Χριστού Ιησού στο έτος 1919 συγκροτήθηκε και ανέλαβε να διακηρύξη «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη.» (Ματθ. 24:14) Στα ενδιάμεσα χρόνια από της ενάρξεως εκείνου του έργου ανταποκρίθηκε ένας ‘πολύς όχλος’ ατόμων «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών.» Αυτοί περιγράφονται ως «οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης.»—Αποκάλ. 7:9, 10, 14.

11. Τι συνέβη στα περασμένα εξήντα χρόνια που προσέδωσε στο ‘υπόλοιπον’ και στον ‘πολύν όχλο’ εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά;

¹¹ Σήμερα αυτό το πιστό ‘υπόλοιπον’ καθώς ανατρέχει στα περασμένα χρόνια μπορεί να λέγη, όπως εκφράζεται και ο Ψαλμός 71:5: «Διότι συ είσαι η ελπίς μου, Ιεχωβά Θεέ· το θάρρος μου εκ νεότητός μου.» Είναι αρκετό να διαβάση κανείς την ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στα περασμένα εξήντα χρόνια για να διακρίνη γιατί αυτό το ‘υπόλοιπον’ και ο ‘πολύς όχλος’ έχουν τόση εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Φαίνεται ότι ο Σατανάς ή Διάβολος και οι δαίμονές του θέτουν κάθε επινόημα και εμπόδιο στο δρόμο τους για να εμποδίσουν και να παρακωλύσουν το έργο τους. Έχουν γίνει ο ειδικός στόχος διαφόρων πολιτικών και θρησκευτικών οργανώσεων σε πολλά έθνη ανά τον κόσμο. Δικτατορίες θέτουν υπό απαγόρευσι το έργο των και απηγόρευσαν τη δράσι των στο κήρυγμα. Ακόμη και στα λεγόμενα «ελεύθερα έθνη,» θρησκευτικοί και πατριωτικοί ζηλωταί ‘μηχανεύθηκαν αδικίες μέσω νόμων’ και κατέφυγαν σε οχλοκρατίες και κοινωνικό αποκλεισμό, και όλα αυτά σε μια προσπάθεια να κατασιωπήσουν τον λαό του Θεού.a (Ψαλμ. 94:20) Οπαδοί της εξελίξεως, κριτικοί της Αγίας Γραφής και ‘ο άνθρωπος της ανομίας,’ ο κλήρος του αποστάτου Χριστιανικού κόσμου, επεχείρησαν να παρεμποδίσουν το έργο της μαθητεύσεως των πιστών μαρτύρων του Θεού.

12. Τι διαβεβαίωσι παρέχει το εδάφιο Ησαΐας 54:17;

¹² Αυτές οι πείρες του παρελθόντος έχουν εντυπώσει στους Χριστιανούς Μάρτυρες του Ιεχωβά την αληθινότητα των λόγων του εδαφίου Ησαΐας 54:17, ΜΝΚ, που λέγει: «Ουδέν όπλον κατασκευασθέν εναντίον σου θέλει ευοδωθή· και πάσαν γλώσσαν, ήτις ήθελε κινηθή κατά σου, θέλεις νικήσει εν τη κρίσει. Αύτη είναι η κληρονομία των δούλων του Ιεχωβά· και η δικαιοσύνη αυτών είναι εξ εμού, λέγει ο Ιεχωβά.»

13. Ποια επιπρόσθετα γεγονότα ενισχύουν την πίστι;

¹³ Παρατηρήστε, επίσης, την παγκόσμια αύξησι και την πνευματική ευημερία που απολαμβάνει ο λαός του Θεού παρ’ όλη την εναντίωσι που υποκινούν οι δαίμονες! Ασφαλώς η τεράστια επέκτασις αυτού του έργου κηρύγματος δεν θα μπορούσε να επιτελεσθή χωρίς την προστασία του Ιεχωβά, την ευλογία και το πνεύμα του επάνω στον λαό του. Αυτό επίσης ενισχύει την εμπιστοσύνη του λαού του Θεού για το μέλλον.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ

14, 15. Ποια διάκρισι, δεν πρέπει να παραβλέπωμε όταν εξετάζομε την πιθανή επιβίωσι από τη ‘μεγάλη θλίψι’;

¹⁴ Πραγματικά, όμως, αν η ‘μεγάλη θλίψις’ θα είναι τόσο ερημωτική και καταστρεπτική όσο δείχνουν οι Γραφές, είναι δυνατόν για εκείνους που υπηρετούν τον Θεό ν’ αναμένουν την έλευσί της χωρίς φόβο και τρόμο; Πρέπει να έχομε υπ’ όψιν ότι υπάρχει μια απέραντη διαφορά μεταξύ της ‘μεγάλης θλίψεως,’ που θα επιφέρη ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός εναντίον της θηριώδους οργανώσεως του Σατανά και όλων εκείνων που προσηλώνονται σ’ αυτήν, και της θλίψεως που επιφέρει τώρα ο Σατανάς εναντίον των πιστών Μαρτύρων του Ιεχωβά με μορφή διωγμών, απαγορεύσεων, οχλοκρατιών και παρομοίων απροκάλυπτων πράξεων βίας.

¹⁵ Αυτός ο τελευταίος τύπος ανωμαλιών πηγάζει από τον Σατανά και δεν μπορεί να τον αποφύγη ένας που υπηρετεί τον Ιεχωβά, διότι είναι γεγραμμένον: «Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή.» «Μάλιστα έρχεται ώρα, καθ’ ην πας όστις σας θανατώση θέλει νομίσει ότι προσφέρει λατρείαν εις τον Θεόν.»—2 Τιμ. 3:12· Ιωάν. 16:2.

16. Τα παραδείγματα των Σατανικών διωγμών του παρελθόντος τι ενθάρρυνσι δίνουν στον λαό του Θεού σήμερα;

¹⁶ Αυτά τα προσωπικά παθήματα από τα χέρια κακώς πληροφορημένων και πλανημένων ατόμων ασφαλώς δεν αποτελούν ευχάριστη πείρα την οποία επιθυμούμε, αναζητούμε και απολαμβάνομε όταν έρχεται. Ο λαός του Ιεχωβά δεν επιθυμεί να γίνεται θύμα διωγμού. Και ο Ιησούς ακόμη προσευχήθηκε τρεις φορές στον Πατέρα του αν ήταν δυνατόν να παρέλθη απ’ αυτόν το ‘ποτήριον’ να τον παρουσιάσουν ως βλάσφημο εναντίον του Θεού και ως παραβάτη του Νόμου με το να καθηλωθή σ’ ένα ξύλο μαρτυρίου. Αλλά είπε, «πλην ουχί ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ.» (Ματθ. 26:39-44) Εν τούτοις, όταν εκλείψη η θύελλα της θλίψεως και το άτομο έχη υπομείνει κάτω από διωγμό, πρέπει να χαίρη διότι αποδείχθηκε πιστός όπως ο Ιώβ και άλλοι ευσεβείς άνδρες και γυναίκες της αρχαιότητος όταν υπέστησαν δοκιμασίες. Στο τέλος, όπως θα θυμάσθε, ο Ιώβ ανταμείφθηκε πλούσια για τα παθήματά του. (Ιώβ 42:10-17) Αυτή ήταν και η πείρα των αποστόλων όταν εδάρησαν αγρίως κατά διαταγήν του θρησκευτικού δικαστηρίου. Κατόπιν αυτοί «ανεχώρουν από προσώπου του συνεδρίου, χαίροντες ότι υπέρ του ονόματος αυτού ηξιώθησαν να ατιμασθώσι.»—Πράξ. 5:40, 41.

17. Όταν αντιμετωπίζωμε τέτοιες δοκιμασίες από τον Σατανά, τι δεν πρέπει να λησμονούμε;

¹⁷ Επομένως, ακόμη και όταν αντιμετωπίζωμε δοκιμασίες και θλίψεις από τα χέρια του Διαβόλου, πρέπει να έχωμε εμπιστοσύνη στην προθυμία και στην ικανότητα του Ιεχωβά να μας βγάλη τελείως νικητές. (Ρωμ. 8:37) Να ενθυμήσθε τα ενθαρρυντικά λόγια της επιστολής 1 Κορινθίους 10:13: «Πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε.» Για να το εκφρασθούμε αλλιώς, «διωκόμενοι αλλ’ ουχί εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ’ ουχί απολλύμενοι, πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού περιφέροντες εν τω σώματι.»—2 Κορ. 4:8-10.

18, 19. (α) Πώς η ‘μεγάλη θλίψις’ διαφέρει από τους διωγμούς που υπέστησαν οι δούλοι του Θεού; (β) Για ποιο πράγμα λοιπόν προσεύχονται οι δούλοι του Θεού και ποια διαβεβαίωσις τους δίδεται;

¹⁸ Η ‘μεγάλη θλίψις,’ που προελέχθη στο κατά Ματθαίον 24:21, 22 είναι, εξ άλλου, κάτι εντελώς διαφορετικό από τη στενοχωρία και τον διωγμό που μηχανεύθηκε και επέβαλε και στο παρελθόν και στο παρόν ο Διάβολος επάνω «τους δούλους του Θεού. Η ‘μεγάλη θλίψις’ είναι μια θλίψις από τον Θεό που θα επέλθη σ’ όλο τον κόσμο του Διαβόλου για τη διεκδίκησι του Ιεχωβά και όλων όσοι είναι στο πλευρό του Θεού. Ακριβώς όπως είναι γραμμένο στην επιστολή 2 Θεσσαλονικείς 1:6: «Είναι δίκαιον ενώπιον του Θεού να ανταποδώση θλίψιν εις τους όσοι σας θλίβουσιν.»

¹⁹ Γι’ αυτούς τους λόγους ο λαός του Θεού έχει πιο βαθειά αγάπη και εκτίμησι για τον Ιεχωβά και αυτό, με τη σειρά του, τους δίνει μια εμπιστοσύνη απαλλαγμένη από κάθε εξασθένησι και νοσηρό φόβο. Όσο φοβερή κι αν αποδειχθή η ‘μεγάλη θλίψις,’ αυτοί που αγαπούν τον Ιεχωβά αναμένουν με ζωηρή προσδοκία να γίνουν αυτόπται μάρτυρες σ’ εκείνη τη μεγαλειώδη εκτέλεσι της θείας κρίσεως. (Ψαλμ. 89:7· Αββακ. 3:16, 18) Γι’ αυτό και συνεχώς προσεύχονται να έλθη η βασιλεία του Θεού και να εκπληρωθή το θέλημα και ο σκοπός του—προσευχή την οποία αυτοί απευθύνουν «με πεποίθησιν δια της . . . πίστεως.» «Και αύτη είναι η παρρησία, την οποίαν έχομεν προς αυτόν,» λέγει ο απόστολος Ιωάννης, «ότι εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς.»—1 Ιωάν. 5:14· Εφεσ. 3:12· Ματθ. 6:9, 10.

ΠΟΤΕ ΜΗ ΜΕΤΑΤΟΠΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΑΣ

20. Παράλληλα με την αύξησι της εμπιστοσύνης σας ποια παγίδα πρέπει ν’ αποφεύγετε και πώς;

²⁰ Ενόσω η ‘μεγάλη θλίψις’ πλησιάζει γοργά, δεν είναι τώρα καιρός να είμεθα υπεραισιόδοξοι ή να βασιζώμεθα στους εαυτούς μας. Ποτέ δεν πρέπει να στηριζώμεθα στη δική μας κατανόησι ή σ’ εκείνη των άλλων ανθρώπων, είτε πολιτικοί άνδρες είναι αυτοί είτε οικονομικοί σύμβουλοι ή κοινωνικοί σύμβουλοι ή θρησκευτικοί προφήται. (Παροιμ. 3:5, 6· Ψαλμ. 146:3) Εκείνος που μεταθέτει την εμπιστοσύνη του «επί άνθρωπον και κάμνει σάρκα βραχίονα αυτού» είναι επικατάρατος, σύμφωνα με το βιβλίο του Ιερεμία. Σε αντίθεσι, είναι γραμμένο στον Ιερεμία 17:5-8, ΜΝΚ: «Ευλογημένος ο άνθρωπος ο ελπίζων επί τον Ιεχωβά και του οποίου ο Ιεχωβά είναι η ελπίς.»

21. Πώς η Αγία Γραφή προειδοποιεί να μη μεταθέσωμε την εμπιστοσύνη μας σε υλικά αποκτήματα;

²¹ Εκείνος του οποίου η εμπιστοσύνη είναι στον Ιεχωβά θέτει τη βασιλεία του Θεού πρώτη στη ζωή του, κι έτσι αποφεύγει πολλές ανησυχίες που προξενεί η οικονομική πίεσις. (Ματθ. 6:25-34) Δεν λησμονεί ότι ο Ιησούς επίσης είπε, ότι «εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.» (Λουκ. 12:15) Τι ασύνετο λοιπόν είναι να συσσωρεύη κανείς υλικά αποκτήματα και να εμπιστεύεται σ’ αυτά για να τον προστατεύσουν από την έντασι της ‘μεγάλης θλίψεως’! Τα εδάφια Παροιμίαι 11:4, 28, λέγουν: «Τα πλούτη δεν ωφελούσιν εν ημέρα οργής· . . . Όστις ελπίζει επί τον πλούτον αυτού, ούτος θέλει πέσει.» Ο πιστός Ιώβ πολύ επρόσεχε να μη μεταθέση την εμπιστοσύνη του σε υλικά αποκτήματα, λέγοντας: «Αν έθεσα εις το χρυσίον την ελπίδα μου, ή είπα προς το καθαρόν χρυσίον, Συ είσαι το θάρρος μου, . . . ήθελον αρνηθή τον Θεόν τον Ύψιστον.»—Ιώβ 31:24, 28.

22. Μήπως η ‘μεγάλη θλίψις’ θα επέλθη σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων λόγω της εσωτερικής οργανικής αδυναμίας του;

²² Η αγορά χρεωγράφων και οι τιμές μπορεί να πέσουν και ηγέται κυβερνήσεων μπορεί ν’ ανατραπούν, αλλά αυτά δεν είναι βαρόμετρα που προσδιορίζουν ή μετρούν την εγγύτητα της θυέλλης της ‘μεγάλης θλίψεως.’ Να έχετε υπ’ όψιν ότι όταν οι παγκόσμιες δυνάμεις του παρελθόντος καταστράφηκαν από τον Ιεχωβά, δεν κατέρρευσαν λόγω εσωτερικής εξασθενήσεως ή φθοράς. Είχαν προοδευμένες επιχειρήσεις, και προφανώς ήσαν στο ύψος της ισχύος των όταν ο Θεός τις εκθρόνισε χρησιμοποιώντας εξωτερικές δυνάμεις.

23. Αντιμετωπίζοντας διάφορες συμφορές, και θάνατο ακόμη, πώς μπορούμε εμείς ατομικά ν’ ατενίζωμε στο μέλλον μ’ εμπιστοσύνη;

²³ Μολονότι άτομα μεταξύ του λαού του Κυρίου μπορεί να θανατώνονται κατά καιρούς (και οι Γραφές δείχνουν ότι μερικοί θα υποστούν θάνατον [Ματθ. 10:21· 24:9]), εν τούτοις, ο λαός του Ιεχωβά ως τάξις θα επιζήση από τη ‘μεγάλη θλίψι.’ Ακόμη κι αν σεις προσωπικά αποδειχθή ότι είσθε ένας που υποφέρει μεγάλα δεινά και συμφορές—όπως είναι ο κλονισμός της υγείας σας, ένας θάνατος μέσα στην οικογένειά σας, απώλεια τέκνων ή υλικών αποκτημάτων ή οικονομικές καταστροφές—εν τούτοις, παρ’ όλα όσα συμβούν, ποτέ δεν πρέπει να χάσετε την πίστι και την εμπιστοσύνη σας στον Ιεχωβά. Ποτέ μην αμφισβητήσετε τις υποσχέσεις του Θεού σας. Ποτέ μην καταληφθήτε από φόβο και σπεύσετε από δειλία ν’ αναζητήσετε καταφύγιο· ποτέ μην αρνηθήτε τον Θεό σας ή συμβιβάσετε την ακεραιότητά σας. Και ποτέ μην αφήνετε την όρασί σας ν’ αμαυρώνεται ως προς την αγγελική υποστήριξι εκείνων που μένουν σταθεροί στην αφιέρωσί τους προς τον Ιεχωβά.—2 Βασ. 6:14-17· Αββακ. 3:17, 18.

24. Με την ταχεία έλευσι της ‘μεγάλης θλίψεως,’ τι φρόνημα θα έχη ο λαός του Ιεχωβά, όπως αναγράφεται στην Αγία Γραφή;

²⁴ Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό: «Μακάριος εκείνος, του οποίου βοηθός είναι ο Θεός του Ιακώβ· του οποίου η ελπίς είναι επί Ιεχωβά τον Θεόν αυτού.» (Ψαλμ. 146:5, ΜΝΚ) Να αγάλλεσθε λοιπόν στον Ιεχωβά για την βοήθεια, την καθοδηγία, την προστασία και την πνευματική ευημερία που έχει παράσχει και συνεχίζει να επιδαψιλεύη στους πιστούς μάρτυρές του σ’ αυτόν τον έσχατο καιρό!—Λουκ. 21:28· 2 Τιμ. 1:7.

25. Για ποιους είναι ειδική παρηγοριά και ενθάρρυνσι η υπόσχεσις των εδαφίων Παροιμίες 3:25, 26;

²⁵ Ως όργανα δημοσιότητας που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά, ας είμεθα άφοβοι και τολμηροί και ας εξακολουθήσωμε να προειδοποιούμε τους ανθρώπους για την ημέρα εκδικήσεως του Ιεχωβά Θεού. (Ιεζ. 3:17) Ας εξακολουθήσωμε να προσευχώμεθα να έλθη η βασιλεία του Θεού μ’ όλη την έντασί της εναντίον του πονηρού συστήματος του Σατανά, ώστε αυτό να συντριβή και να κονιορτοποιηθή. (Ματθ. 6:9, 10· Δαν. 2:44· Μαλ. 4:3) Ως Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιμετωπίστε με θάρρος την καταστροφή ολόκληρης της οργανώσεως του Διαβόλου· τι ενθάρρυνσι βρίσκομε στη θεία υπόσχεσι που αναγράφεται στις Παροιμίες 3:25, 26 (ΜΝΚ): «Δεν θέλεις τρομάζει από αιφνιδίου φόβου ουδέ από του ολέθρου των ασεβών, όταν επέλθη. Διότι ο Ιεχωβά θέλει είσθαι η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΟΥ!»

[Υποσημειώσεις]