Οι Διεθνείς Συνελεύσεις Χρειάζονται Πολλούς Πρόθυμους Εργάτες

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ορθώς γνωστοί για τον ζήλο τους, την προθυμία τους να συνεργάζωνται και να επιτελούν διάφορα πράγματα. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που συνέβη όταν έκτισαν μια αίθουσα συνελεύσεων κοντά στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας. Μια εικονογραφημένη έκθεσις σε μια εφημερίδα ανέφερε ότι «σχεδόν 200 άνδρες, φορώντας σκληρά καπέλα και εργατικά ρούχα, έρριχναν μπετόν και έκτιζαν τούβλα σ’ ένα οικοδόμημα και κανείς απ’ αυτούς δεν πληρώθηκε.» Μεταξύ άλλων, παρέθεσε επίσης κάτι που είπε ένας από τους Μάρτυρες που είχε την εποπτεία: «Μερικές φορές έχομε περισσοτέρους απ’ όσους χρειαζόμεθα.» Λίγες μέρες αργότερα η ίδια εφημερίδα ανέφερε για ένα διάκονο, ο οποίος αντιθέτως, παρεπονείτο ότι κανείς δεν ερχόταν να βοηθήση σ’ ένα έργο που είχαν αναλάβει «αρκετές Προτεσταντικές εκκλησίες.»

Ο ζήλος πάντοτε χαρακτήριζε τους αληθινούς δούλους του Ιεχωβά. Ασφαλώς, η σκηνή στην έρημο και η επίπλωσίς της απαιτούσε πολύ σκληρή εργασία. Μήπως ο Μωυσής βρέθηκε στην ανάγκη να υποχρεώση ή να εξαναγκάση τον λαό του ή να τους πληρώση να κάνουν την απαραίτητη εργασία; Καθόλου! Εκείνοι οι Ισραηλίται στο παρελθόν ήσαν εθελοντές εργάτες με κατανόησι, όπως διαβάζομε: «Εκάλεσεν ο Μωυσής πάντα σοφόν την καρδίαν, εις του οποίου την καρδίαν ο Ιεχωβά έδωκεν σοφίαν, πάντα άνθρωπον του οποίου η καρδία διήγειρεν αυτόν εις το να έλθη προς το έργον δια να κάμη αυτό.» (Έξοδ. 36:2) Η αφήγησις συνεχίζεται και περιγράφει αυτό που μπόρεσαν να εκτελέσουν οι πρόθυμοι εκείνοι εργάτες.

Ο απόστολος Παύλος είπε για τον εαυτό του ότι εκτελούσε την υπηρεσία του «εκουσίως», προθύμως. (1 Κορ. 9:17) Και συμβούλευσε: η προσφορά υλικής βοηθείας σε ομοπίστους που έχουν ανάγκη πρέπει να γίνεται εκουσίως, όχι με εξαναγκασμό, «διότι τον ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός.» (2 Κορ. 9:7) Και ο απόστολος Πέτρος συμβούλευσε τους συμπρεσβυτέρους του να εκτελούν τα καθήκοντά τους «μη αναγκαστικώς αλλ’ εκουσίως.»—1 Πέτρ. 5:2.

Κάθε χρόνο, οι περιφερειακές μας συνελεύσεις παρέχουν θαυμάσιες ευκαιρίες σε πρόθυμες καρδιές να υπηρετήσουν τους αδελφούς των με ζήλο και ανιδιοτέλεια. Αυτό αληθεύει και για τις ερχόμενες διεθνείς συνελεύσεις.

Ως πιστοί αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά, όλοι μας ενδιαφερόμεθα ν’ αποδειχθή αληθής ο Λόγος του Θεού, όπως ακριβώς ενδιεφέρετο και ο Ιησούς, με το να εκπληρώση όλα όσα είχαν προλεχθή σχετικά μ’ αυτόν. (Ρωμ. 3:4· Λουκ. 24:26, 27, 44-46) Έχομε κι εμείς το ίδιο πνεύμα πιστότητος σχετικά με τον προφητικό Λόγο του Θεού; Τότε, θα προσφερθούμε με προθυμία, χωρίς περιορισμούς, με χαρά, σ’ αυτές τις συνελεύσεις, διότι ο Ιεχωβά Θεός έκαμε να γραφή στον Λόγο του το εξής: «Ο λαός σου θέλει είσθαι πρόθυμος εν τη ημέρα της δυνάμεώς σου, . . . οι νέοι σου θέλουσιν είσθαι εις σε ως η δρόσος.» (Ψαλμ. 110:3) Δεν ζούμε στις ημέρες της δυνάμεως του Ιησού Χριστού από το έτος 1914; Πράγματι. Ο Ιησούς ακόμη εκπληρώνει το προφητευμένο θέλημα του Ιεχωβά γι’ αυτόν. Δεν πρέπει κι εμείς να εκπληρώνωμε ό,τι προφήτευσε ο Ιεχωβά για μας;

Οι ερχόμενες διεθνείς συνελεύσεις υπόσχονται ότι θα είναι ευκαιρίες μεγάλης πνευματικής εορτής. Το Κυβερνών Σώμα εργάζεται σκληρά, μαζί με άλλους αδελφούς στα κεντρικά γραφεία, για να προμηθεύσουν μια θαυμάσια πνευματική ευωχία για όλους τους δούλους του Ιεχωβά που θα μπορέσουν να την παρακολουθήσουν. Το ίδιο μπορεί να λεχθή και για τους αδελφούς στα τμήματα, στις χώρες εκείνες όπου θα διεξαχθούν αυτές οι συνελεύσεις. Αλλά δεν είναι αρκετό να προετοιμασθή απλώς αυτή η πνευματική τροφή. Πρέπει επίσης να ληφθή κατάλληλη πρόνοια για τη διανομή αυτής της θρεπτικής πνευματικής τροφής σε όλους εκείνους που θα παρακολουθήσουν αυτές τις συνελεύσεις, και να γίνουν επίσης διευθετήσεις για τις άλλες ανάγκες τους. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται εθελοντές να βοηθήσουν σ’ αυτές τις συνελεύσεις. Υπάρχει πράγματι εργασία για όλους. Ιδιαίτερα απαραίτητοι είναι εκείνοι οι ‘σοφοί,’ που έχουν επαγγελματική εμπειρία ή ικανότητα ν’ αναλάβουν την εποπτεία στη διεύθυνσι των διαφόρων τμημάτων. Όλοι οι άλλοι μπορούν να προσφερθούν εθελοντικώς να βοηθήσουν οπουδήποτε η ‘ανάγκη είναι μεγάλη’ ως ταξιθέτες, στην καθαριότητα και εξυγείανσι, καφετήρια και στα τμήματα ανακουφίσεως, για ν’ αναφέρωμε απλώς λίγα.

Πράγματι, θα χρειασθούν πρόθυμοι εργάτες, και μάλιστα πολλοί, για να μπορέσουν οι αδελφοί, που θα παρακολουθήσουν τις Διεθνείς Συνελεύσεις 1978, να το κάνουν αυτό άνετα και να μπορούν ν’ ακούουν και ν’ απολαμβάνουν τα προγράμματα που παρέχει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος.» Οι αδελφοί που θα υπηρετούν στο βήμα έχουν το προνόμιο να διανέμουν την πνευματική τροφή. Αλλά και η πρόνοια υλικών αναγκών και εξυπηρετήσεων είναι επίσης σπουδαία. Μόνον όταν τύχουν φροντίδος και οι πνευματικές και υλικές ανάγκες με κατάλληλο τρόπο, θα οικοδομηθούν πράγματι πνευματικώς εκείνοι που θα έλθουν. Θα μπορέσουν κατόπιν να επιστρέψουν στα σπίτια τους με την ίδια διανοητική στάσι που είχαν και οι Ισραηλίται του παρελθόντος όταν επέστρεφαν σπίτι τους από την αφιέρωσι του ναού του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ—‘ευφραινόμενοι και αγαλλόμενοι την καρδίαν δια τα αγαθά όσα έκαμεν ο Ιεχωβά προς τον λαόν αυτού.’—2 Χρον. 7:10, ΜΝΚ.