Μια Ματιά στις Ειδήσεις
«Πριν από τη Μεγάλη Έκρηξι»;
● Το περιοδικό «Τάιμ» πρόσφατα εξέτασε το θέμα «Στην αρχή: Θεός και Επιστήμη» για το τακτικό του «Δοκίμιον του Τάιμ.» Το «Δοκίμιον» παρατηρεί ότι η «εχθρική διαφορά μεταξύ θρησκείας και επιστήμης έχει απαλύνει στο τελευταίο τρίτο του 20ού αιώνος» λόγω «αυτού που εμφανίζεται ως συμφωνία μεταξύ θρησκείας και επιστήμης σχετικά με ωρισμένα γεγονότα που αφορούν τη δημιουργία του σύμπαντος.» Το «Τάιμ» παρατηρεί ότι οι αυξανόμενες αποδείξεις που φαίνεται να υποστηρίζουν την ξαφνική έναρξι του σύμπαντος μέσω μιας λεγομένης «Μεγάλης Εκρήξεως», «ομοιάζουν πάρα πολύ με την ιστορία που η Παλαιά Διαθήκη λέγει σχετικά.»
Το «Δοκίμιον» συνεχίζει για να δείξη ότι μερικοί επιστήμονες αντιτίθενται σ’ αυτό το συμπέρασμα και ένας αστρονόμος ισχυρίζεται: «Είναι συμπτωματικό το αν μερικά πράγματα συμφωνούν σε λεπτομέρειες.» Ωστόσο, ο διευθυντής του Ιδρύματος Γκόνταρντ Μελετών του Διαστήματος, της Διοικήσεως Εθνικής Αεροναυτικής και Διαστήματος των Η.Π., παραδέχεται ότι αυτό το συμπέρασμα «ενοχλεί την επιστήμη επειδή συγκρούεται με την επιστημονική θρησκεία—τη θρησκεία της αιτίας και του αποτελέσματος, της πεποιθήσεως ότι κάθε αποτέλεσμα έχει και μια αιτία. Τώρα διαπιστώνομε ότι το μεγαλύτερο αποτέλεσμα όλων, η γένεσις του σύμπαντος, παραβιάζει αυτό το άρθρο πίστεως. . . . ό,τι ήλθε πριν από τη Μεγάλη Έκρηξι είναι το πιο ενδιαφέρον απ’ όλα τα ερωτήματα.»
Απόκρυψις της Αληθείας
● Γιατί η «Νέα Διεθνής Έκδοσις» της Αγίας Γραφής, που εξεδόθη πρόσφατα, δεν χρησιμοποιεί το όνομα του Θεού εκεί όπου παρουσιάζεται, περίπου 7.000 φορές στα αρχαία Βιβλικά χειρόγραφα; Ο Έντουιν Χ. Πάλμερ, Καθηγητής Θεολογίας, Εκτελεστικός Γραμματεύς της επιτροπής της «Νέας Διεθνούς Εκδόσεως,» έγραψε τα εξής, απαντώντας σε κάποιον που ρώτησε σχετικά μ’ αυτό:
«Δεν το κάναμε αυτό για τον εξής λόγο: Έχετε δίκιο ότι Ιεχωβά είναι ένα ξεχωριστό όνομα για τον Θεό και, ιδεωδώς, θα έπρεπε να το είχαμε χρησιμοποιήσει. Αλλά ξοδεύσαμε 21⁄4 εκατομμύρια δολλάρια σ’ αυτή τη μετάφρασι και ένας βέβαιος τρόπος να μην πάρωμε ούτε σεντς πίσω είναι να μεταφράσωμε, παραδείγματος χάριν, τον Ψαλμό 23 ως εξής: ‘Ο Γιαχβέ είναι ο ποιμήν μου.’ Αμέσως, θα φαινόταν ότι η μετάφρασίς μας ήταν μάταιη. Κανείς δεν θα τη χρησιμοποιούσε. Ή, ίσως σεις και μια χούφτα άλλοι. Αλλά ο Χριστιανός πρέπει να είναι, επίσης, συνετός και πρακτικός. Είμαστε θύματα επί 350 χρόνια της μεταφράσεως του Βασιλέως Ιακώβου. Είναι πολύ καλύτερο να τη διαβάσουν δύο εκατομμύρια—τόσοι αγόρασαν αυτή τη μετάφρασι μέχρι σήμερα—και ν’ ακολουθούν τον Βασιλέα Ιάκωβο, παρά να την αγοράσουν δυο χιλιάδες και να έχουν την ορθή μετάφρασι του Γιαχβέ. . . . Είναι μια δύσκολη απόφασις και πολλοί από τους μεταφραστές μας συμφωνούν μ’ εσάς.»
Ο Πάλμερ παραθέτει τη «μετάφρασι του Βασιλέως Ιακώβου» καθώς και συμφεροντολογικές σκέψεις για να δικαιολογήση την αφαίρεσι του ονόματος του Θεού από το δικό Του βιβλίο. Εν τούτοις, ενδιαφέρει να σημειωθή ότι ακόμη και η «Μετάφρασις του Βασιλέως Ιακώβου» κατασυντρίβει κάθε τέτοιο συλλογισμό όταν λέγη για τους εναντίους του Θεού: «Γέμισαν τα πρόσωπα αυτών από ατιμίας, και θέλουσι ζητήσει το όνομά σου, ΚΥΡΙΕ. Ας καταισχυνθώσι και ας ταραχθώσι διαπαντός· και ας εντραπώσι και ας απολεσθώσι· και ας γνωρίσωσιν ότι συ, του οποίου το όνομα είναι ΙΕΧΩΒΑ, είσαι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.»—Ψαλμ. 83:16-18, στην Αγγλική.
Πόσο Μπορούν να Ζουν τα Κύτταρα;
● Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι τα κύτταρα του ανθρωπίνου σώματος έχουν ένα λεγόμενο «γενετικό ρολόι» που ελέγχει το διάστημα της ζωής τους έτσι ώστε θα διαχωρισθούν μόνο ωρισμένες φορές προτού σταματήση αυτή η διαδικασία και πεθάνουν. Εν τούτοις, ο Καθηγητής Ευγένιος Μπελλ και οι σύντροφοί του στο Ίδρυμα Τεχνολογίας της Μασσαχουσέττης διαφωνούν. «Τα πειράματά μας δείχνουν ότι δεν υπάρχει εσωτερικό γενετικό πρόγραμμα για την ηλικία των κυττάρων,» έγραψε. «Πιστεύω ότι οι οργανισμοί γηράσκουν λόγω αλληλεπιδράσεων με το περιβάλλον τους.» Πράγματι, παρατηρεί η είδησις στην εφημερίδα «Μέντικαλ Τριμπιούν,» «Αν τους δοθούν οι κατάλληλες συνθήκες, όπως υπελόγισε [ο Καθηγητής Μπελλ], τα φυσιολογικά κύτταρα θα μπορούσαν να ζήσουν επ’ αόριστον έξω από το σώμα.»
Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει ότι τέτοιες «κατάλληλες συνθήκες» θα επικρατούν στην ‘νέα γη,’ δηλαδή, μεταξύ μιας νέας κοινωνίας ανθρώπων στη γη. Το περιβάλλον για τα κύτταρα του σώματος θα είναι τότε τέτοιο ώστε «ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον.»—Αποκ. 21:1-5.