Η Ανυπομονησία θα Μπορούσε να Σας Στοιχίση τη Ζωή

«ΠΛΗΡΩΣΕ την Ανυπομονησία με τη Ζωή Του.» Αυτά ήσαν τα εντυπωσιακά λόγια του τίτλου ενός μικρού άρθρου στη Γερμανική εφημερίδα Ζυντόιτσε Τσάιτουνγκ της 16^ης Οκτωβρίου 1978. Το επίμονο κορνάρισμα ενός αυτοκινήτου που στεκόταν μπροστά στο κλειστό κιγκλίδωμα σ’ ένα σιδηροδρομικό σταυροδρόμι έκανε τη νεαρή φύλακα που βρισκόταν εκεί να σηκώση το κιγκλίδωμα πρόωρα. Αυτό επέτρεψε σ’ «έναν ανυπόμονο οδηγό» να περάση. Αλλά όταν βρισκόταν στο μέσον της αποστάσεως διασχίζοντας τις σιδηροδρομικές γραμμές, ένα τραίνο που έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα χτύπησε το αυτοκίνητο στο πλάι, σύροντάς το 180 μέτρα (590 πόδια) κατά μήκος των γραμμών. Το άρθρο κατέληγε στο εξής συμπέρασμα: «Ο 44 ετών οδηγός πλήρωσε την ανυπομονησία του με τη ζωή του.»

Ασφαλώς πρόκειται για ένα πολύ έντονο παράδειγμα, αλλά δείχνει πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι η ανυπομονησία. Χωρίς αμφιβολία έχετε ακούσει για άτομα που έπαθαν υποτροπή της ασθενείας τους, απλώς επειδή έδειξαν ανυπομονησία, σηκώθηκαν από το κρεββάτι και άρχισαν να πηγαίνουν στην εργασία τους πολύ γρήγορα μετά από μια σοβαρή ασθένεια. Και η υποτροπή μιας ασθενείας μπορεί να είναι εξαιρετικά σοβαρή, ακόμη και θανατηφόρος. Ναι, οι ανυπόμονοι μπορεί να θέσουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο, να διακινδυνεύσουν και την ίδια τη ζωή τους.

Οι λέξεις «υπομονή,» καθώς επίσης και η συνώνυμη λέξις «μακροθυμία,» εμφανίζονται πάνω από 30 φορές στην Αγία Γραφή. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα βρίσκεται στο εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:14, όπου οι Χριστιανοί νουθετούνται να ‘μακροθυμούν προς πάντας.’ Όπως το αποδίδει η Βίβλος στη Ζώσα Αγγλική, πρέπει να «είναι υπομονητικοί με όλους.» Αλλά πιο εύκολο είναι να το λέη κανείς παρά να το κάνη, έτσι δεν είναι; Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά γιατί; Τι μας υποκινεί να γίνωμε ανυπόμονοι;

ΑΙΤΙΕΣ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑΣ

Η άγνοια μπορεί μερικές φορές να προκαλέση ανυπομονησία. Ένα άτομο με περιωρισμένη γνώσι μπορεί να μη μπορή να διακρίνη την ανάγκη που υπάρχει για άσκησι υπομονής. Ωστόσο, με ακριβή γνώσι όλων των γεγονότων, μπορεί κανείς να αισθάνεται διαφορετικά. Αν ο «ανυπόμονος οδηγός» γνώριζε ακριβώς την εγγύτητα και την ταχύτητα του τραίνου που αργότερα τον χτύπησε, ασφαλώς θα έδειχνε υπομονή.

Ένας άλλος λόγος που προκαλεί ανυπομονησία μπορεί να είναι το ότι ένα άτομο έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του ή παίρνει τον εαυτό του πολύ σοβαρά. Πολύ κατάλληλα, λοιπόν, η Αγία Γραφή λέει: «Καλήτερος ο μακρόθυμος [ο υπομονητικός, ΜΝΚ] παρά τον υψηλόφρονα.» (Εκκλ. 7:8) Ο ‘υψηλόφρων’ είναι ανυπόμονος μ’ εκείνους που μπορεί να τον κάνουν να περιμένη ή τον καθυστερούν στη δράσι του. Αλλά είναι ο χρόνος του πιο πολύτιμος από το χρόνο των άλλων; Γενικά, δείχνει ότι αυτό πιστεύει. Ο ανυπόμονος είναι απερίσκεπτος και στερείται συμπαθείας, δηλαδή στερείται της ικανότητας να βάζη τον εαυτό του στη θέσι των άλλων. Είναι ταχύς στο να βρίσκη σφάλματα στις αδυναμίες και στα μειονεκτήματα των άλλων. Δεν είναι μόνο ‘υψηλόφρων,’ αλλά στερείται επίσης και αγάπης.

Όποια κι’ αν είναι η αιτία, όμως, ο ανυπόμονος μπορεί να ενεργήση απερίσκεπτα, ανόητα. Ναι, διότι το εδάφιο Παροιμίες 14:29 λέει: «Ο μακρόθυμος έχει μεγάλην φρόνησιν· ο δε οξύθυμος ανεγείρει την αφροσύνην αυτού.» Το παράδειγμα που αναφέρθηκε στην αρχή δείχνει ασφαλώς πόσο ανόητη μπορεί να είναι η ανυπομονησία. Μήπως αυτός ο ανυπόμονος οδηγός είχε κάτι πολύ σπουδαίο να κάνη ώστε δεν μπορούσε να περιμένη άλλα δυο ή τρία λεπτά; Φυσικά, η ελάχιστη αργοπορία του μπορεί να τον έκανε να καθυστερήση σε μια συνάντησι. Αλλά, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, λόγω της ανυπομονησίας του δεν κατάφερε ούτε καν να πάη σ’ αυτή τη συνάντησι! Έτσι, αν δεν θέλετε να ενεργήτε ανόητα, μάθετε να είσθε υπομονητικοί.

ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ «ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ»

Πόσο συχνά οι άνθρωποι γίνονται ανυπόμονοι με αυτούς που δεν γνωρίζουν! Μπορεί να βρίσκουν λάθη στον τρόπο με τον οποίο οδηγούν οι άλλοι, ή να παραπονιούνται για την υπηρεσία που προσφέρουν σ’ αυτούς οι υπάλληλοι ή οι σερβιτόροι σε καταστήματα ή εστιατόρια. Αλλά το να είσθε υπομονητικοί με τα μέλη της οικογενείας σας και τους φίλους σας είναι μερικές φορές ακόμη πιο δύσκολο. Ένας πωλητής μπορεί ν’ ασκήση μεγάλη υπομονή όλη την ημέρα, προσπαθώντας να ευχαριστήση τους πελάτες, αλλ’ όταν επιστρέφη στο σπίτι του το βράδυ, το μόνο που δεν κάνει είναι να δείχνη υπομονή στη σύζυγό του και τα παιδιά του.

Μερικές φορές μάλιστα δείχνομε ανυπομονησία και με τον ίδιο μας τον εαυτό! Αλλά κι’ αυτό, επίσης, είναι ουσιώδες, γιατί μπορεί ν’ αποθαρρυνθούμε λόγω των μειονεκτημάτων και των ατελειών μας. Το να είμαστε ανυπόμονοι με τον εαυτό μας μπορεί να μας κάνη να σκεφθούμε ότι αγωνιζόμαστε για μια χαμένη ήδη μάχη και αυτό μπορεί να μας κάνη να εγκαταλείψωμε απελπισμένοι τον αγώνα μας για ζωή. Αυτό θα ήταν πολύ επικίνδυνο.

Όσον αφορά την ενδυμασία της Χριστιανικής προσωπικότητας, η Αγία Γραφή είναι πολύ ρεαλιστική. Μολονότι παροτρύνει τους Χριστιανούς να κάνουν αλλαγές στη ζωή τους, πουθενά η Αγία Γραφή δεν υποστηρίζει ότι αυτές οι απαραίτητες διαρρυθμίσεις στην προσωπικότητα μπορούν να γίνουν μέσα σε μια νύχτα· ούτε δείχνει ότι είναι εύκολο να κάνη κανείς αυτές τις αλλαγές. (Κολ. 3:5-10) Παραδείγματος χάρι, ας εξετάσωμε τη συνήθεια του καπνίσματος. Μερικοί πρώην καπνιστές διαπίστωσαν ότι το σταμάτημα του καπνίσματος δεν ήταν πράγματι πολύ δύσκολο. Αλλά άλλοι διεξήγαν αγώνα προτού τελικά κατορθώσουν να κόψουν αυτή τη συνήθεια. Παρ’ όλα αυτά, η επιμονή οδήγησε στην τελική επιτυχία, ενώ η ανυπομονησία μπορεί να οδηγήση σε πρόωρη αποτυχία.

Φυσικά, η μεγαλύτερη ανοησία είναι να είμαστε ανυπόμονοι με τον Θεό. Ωστόσο, δεν έχετε ακούσει το παράπονο: «Αν ο Θεός πρόκειται ποτέ να κάνη κάτι για την πονηρία, θα έπρεπε να το κάνη τώρα»; Η Αγία Γραφή μάς διαβεβαιώνει : «Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί [δείχνει υπομονή, ΜΝΚ] εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινες, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν.» (2 Πέτρ. 3:9) Παράδοξα, αυτή η ίδια υπομονή από μέρους του Θεού είναι εκείνη που μερικές φορές μας κάνει να είμαστε ανυπόμονοι.

Τι κι’ αν αυτό το σύστημα πραγμάτων διήρκεσε περισσότερο απ’ όσο νομίζαμε κάποτε ή ελπίζαμε ότι θα διαρκέση; Αυτό δεν έγινε χωρίς αιτία. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε επίσης: «Και νομίζετε σωτηρίαν την μακροθυμίαν [υπομονήν, ΜΝΚ] του Κυρίου ημών.» (2 Πέτρ. 3:15) Μια ακριβής γνώσις των σκοπών του Θεού και μια ταπεινή εκτίμησις της δικής μας σχετικής ασημαντότητας θα μας κάνη να παραμένωμε υπομονητικοί όσο καιρό ο Ιεχωβά κρίνει κατάλληλο να δείχνη υπομονή μ’ αυτό το παλαιό σύστημα και τους ανθρώπους του.

Ο Βιβλικός συγγραφέας Ιάκωβος ενθαρρύνει τους Χριστιανούς να είναι υπομονητικοί, λέγοντας: «Μακροθυμήσατε [δείξτε υπομονή, ΜΝΚ] λοιπόν, αδελφοί, έως της παρουσίας του Κυρίου. Ιδού, ο γεωργός περιμένει τον πολύτιμον καρπόν της γης και μακροθυμεί [δείχνει υπομονή, ΜΝΚ] δι’ αυτόν, εωσού λάβη βροχήν πρώιμον και όψιμον· μακροθυμήσατε [δείξτε υπομονή, ΜΝΚ] και σεις, στηρίξατε τας καρδίας σας, διότι η παρουσία του Κυρίου επλησίασε.»—Ιακ. 5:7, 8.

Ποτέ ας μη κάνωμε το λάθος να γίνωμε ανυπόμονοι με τον Θεό. Επίσης, πρέπει να προσέχωμε να μη γίνωμε ανυπόμονοι με τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές μας, τους συγγενείς μας, τους φίλους και τους ξένους. Όπως λέει η Αγία Γραφή, ‘ας είμεθα μακρόθυμοι, ή υπομονητικοί, με όλους.’ Μην ξεχνάτε ότι η ανυπομονησία θα μπορούσε να σας στοιχίση τη ζωή!