Μπορείτε να Είσαστε Ευχαριστημένοι με τη Ζωή Σας;
«ΑΝ ΔΥΟ άγγελοι εστέλλοντο από τον ουρανό στη γη, ο ένας για να διευθύνη μια αυτοκρατορία, και ο άλλος για να σκουπίση ένα δρόμο, δεν θα είχαν την τάσι να αλλάξουν τις υπηρεσίες τους.» Έτσι εκφράσθηκε ο Άγγλος κληρικός Τζων Νιούτον πριν από διακόσια περίπου χρόνια. Αυτός είναι ένας τρόπος για να βλέπη κανείς το ζήτημα του να είναι ευχαριστημένος με τη μερίδα του στη ζωή.
Αλλά τι περιλαμβάνει το να είναι κάποιος ευχαριστημένος; Πρόκειται για ένα εσωτερικό αίσθημα βαθειάς και μόνιμης ικανοποιήσεως που αισθάνεται κάποιος για τις περιστάσεις του και αντανακλάται από την έλλειψι παραπόνων ή γκρίνιας. Ένα λεξικό προσδιορίζει τη λέξι «ευχαριστημένος» ότι σημαίνει εκείνον ο οποίος απολαμβάνει «ηρεμία διανοίας: είναι ικανοποιημένος [ιδιαίτερα] με τη μερίδα του στη ζωή.» Τι θα λεχθή για σας; Μήπως κατά βάθος θα θέλατε να είχατε κάποια άλλη εργασία, διαφορετικό σπίτι, άλλον σύντροφο; Μήπως διαπιστώνετε ότι οι επιθυμίες σας γίνονται πόθοι που τείνουν ίσως να σας αφαιρέσουν την ισορροπία;
Το να είμαστε ευχαριστημένοι δεν αποκλείει την από μέρους μας πραγματική προσπάθεια για να βελτιώσωμε τις περιστάσεις μας. Η ευχαρίστησις δεν πρέπει να καταπνίγη την πρωτοβουλία, αφήνοντάς μας μόνο όσα είναι αρκετά για να ζούμε από μέρα σε μέρα. Αλλά σημαίνει ότι δεν πρέπει να ποθούμε κάτι ως το σημείο να βρεθούμε μεταξύ των δυστυχισμένων παραπονούμενων.
ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕΩΣ
Πάρτε για παράδειγμα το Χριστιανό απόστολο Παύλο. Ο Παύλος, Ρωμαίος πολίτης και πιθανόν από εξέχουσα Εβραϊκή οικογένεια, μελέτησε το νόμο στα πόδια του πολυμαθούς Γαμαλιήλ και κέρδισε το σεβασμό των συγχρόνων του Φαρισαίων. Αλλά τι συνέβη; Ο Ιεχωβά Θεός μέσω του Υιού Του τον κάλεσε να γίνη κήρυκας του ‘ευαγγελίου.’ Για τη συντήρησί του και για να μη γίνη βάρος στους άλλους στη Χριστιανική εκκλησία, ο Παύλος εργαζόταν με τα χέρια του. Αυτό του έδινε τη δυνατότητα να μετακινήται ελεύθερα από τη μια πόλι στην άλλη, οπουδήποτε τον έφερνε η ιεραποστολική του δράσις. Το έργο του ως ευαγγελιστού του έφερε μεγάλο διωγμό, ακόμη ραβδισμούς, λιθοβολισμούς και μαστιγώσεις. Αλλά ήταν ευχαριστημένος;
Στην επιστολή του προς Φιλιππησίους, ο Παύλος έγραψε: «Μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία δια το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου, δια τον οποίον εζημιώθην τα πάντα, και λογίζομαι ότι είναι σκύβαλα δια να κερδήσω τον Χριστόν. Επειδή εγώ έμαθον να ήμαι αυτάρκης εις όσα έχω.» (Φιλιπ. 3:8· 4:11) Ναι, ο απόστολος Παύλος εύρισκε αληθινή ευχαρίστησι στην πιστή του υπηρεσία προς τον Θεό.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑΣ
Άλλοι, όμως, έδειξαν δυσαρέσκεια, με τραγικά αποτελέσματα. Η πρώτη γυναίκα, η Εύα, είχε έναν τέλειο σύζυγο, ένα ιδανικό σπίτι σ’ ένα παραδεισιακό κήπο, μεγάλη ποικιλία τροφής με αφθονία, τη στοργική φροντίδα του ουράνιου Πατέρα και Θεού της, και την προοπτική να ζη για πάντα. Ωστόσο, όταν ο Πειραστής δήλωσε ότι ο Θεός αρνείτο κάτι που δικαιωματικά της ανήκε, τον πίστεψε και δυσαρεστήθηκε με τη μερίδα της. Προτίμησε μια πορεία που της πρόσφερε ανεξαρτησία και την ευκαιρία να θέση μόνη της κανόνες ως προς το τι ήταν καλό και τι ήταν κακό. Αυτή η εκλογή της έφερε μόνο παθήματα και θάνατο. Πόσο καλύτερο θα ήταν γι’ αυτήν να παραμείνη ευχαριστημένη, υποκείμενη στο σύζυγό της, και, πάνω απ’ όλα, στο Θεό της!
Αιώνες αργότερα, όταν ο Ιεχωβά Θεός ωδηγούσε το λαό του μέσα από την έρημο, παρατηρήθηκαν επανειλημμένα ξεσπάσματα δυσαρέσκειας. Σε μια περίπτωσι, 254 αρχηγοί του Ισραήλ έδειξαν δυσαρέσκεια για τη μερίδα τους και αυτό ωδήγησε σε καθαρή ανταρσία κατά του Μωυσέως και του Ααρών. «Αρκεί εις εσάς. . . . Και δια τι υψόνεσθε υπεράνω της συναγωγής του Κυρίου;» είπαν περιφρονητικά. Η απάντησις του Μωυσέως υποδείκνυε την αιτία της δυσαρέσκειάς τους. Διαβάζομε: «Μικρόν πράγμα είναι τούτο εις εσάς . . . να κάμνητε την υπηρεσία της σκηνής του Κυρίου . . . ; Σεις ζητείτε και την ιερατείαν;» (Αριθ. 16:1-10) Το αποτέλεσμα; Θάνατος δια πυρός για την πλειονότητα· άλλους τους κατάπιε η γη.
Διαφορετικές περιστάσεις έφεραν δυσαρέσκεια στον Δημά, έναν συνεργάτη του αποστόλου Παύλου. Ήταν μαζί με τον απόστολο στη διάρκεια της πρώτης του φυλακίσεως στη Ρώμη. Αλλά στη διάρκεια της δεύτερης φυλακίσεως του Παύλου ‘ο Δημάς τον εγκατέλιπεν, αγαπήσας τον παρόντα κόσμον.’ (2 Τιμ. 4:10) Έτσι στερήθηκε την αληθινή ευχαρίστησι.
ΣΕΙΣ ΕΙΣΘΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ;
Τι θα λεχθή για σας; Αν είσθε η κεφαλή στην οικογένειά σας, μήπως δεν είσθε ευχαριστημένος; Βέβαια υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα σ’ ένα Χριστιανό—η ανεντιμότητα στις υψηλές θέσεις, η άδικη μεταχείρισις των πτωχών και ενδεών, και η ευνοιοκρατία, για να μην αναφέρωμε τις πάρα πολλές δουλειές που είναι απλώς μια ρουτίνα. Πώς μπορεί κανείς να είναι ευχαριστημένος κάτω από τέτοιες συνθήκες; Είναι καλό να θυμάσθε ότι δεν είσθε μόνος. Πιστοί δούλοι του Θεού στους αρχαίους καιρούς αντιμετώπισαν τα ίδια προβλήματα, και ο τρόπος που τα αντιμετώπισαν επιτυχώς αναφέρεται στη Βίβλο για την ενθάρρυνσί μας.
Παραδείγματος χάρι, υπήρξε ο Λευίτης Ασάφ, ένας πασίγνωστος ψαλτωδός και μουσικός. Αυτός έγραψε: «Διότι εζήλευσα τους μωρούς, βλέπων την ευτυχίαν των ασεβών. Δεν είναι εν κόποις, ως οι άλλοι άνθρωποι ουδέ μαστιγόνονται μετά των λοιπών ανθρώπων.» Κι έτσι άρχισε να λέη στον εαυτό του: «Άρα, ματαίως εκαθάρισα την καρδίαν μου και ένιψα εν αθωότητι τας χείρας μου.»—Ψαλμ. 73:3, 5, 13.
Στην πραγματικότητα, ο Ασάφ διερωτάτο: ‘Τι ωφελεί το να προσπαθώ να κάνω το ορθό; Οι άλλοι επιτυγχάνουν με την κακία. Γιατί όχι εγώ;’ Αλλά τότε κατάλαβε ότι ο συλλογισμός του ήταν εσφαλμένος. Καθώς βρισκόταν στο αγιαστήριο με άλλους λάτρεις του Ιεχωβά, έφθασε στο σημείο ν’ αναγνωρίση ότι η ευημερία των ασεβών είναι σύντομη.—Ψαλμ. 73:15-19.
Μολονότι μπορεί να καταπιεζώμαστε από την κακή κατάστασι που μας περιβάλλει, μπορούμε να παρηγορηθούμε από το γεγονός ότι υπάρχει μια μέρα αποδόσεως λογαριασμού. (Πράξ. 17:31) Σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, υπάρχουν πολλά που δεν μπορούν να αλλαχθούν. «Το στρεβλόν δεν δύναται να γείνη ευθές,» λέει η Βίβλος. (Εκκλ. 1:15) Έτσι, όταν δεν μπορούμε ν’ αλλάξωμε τα πράγματα με κατάλληλα μέσα, με σύνεσι περιμένομε να ενεργήση ο Ιεχωβά Θεός στον κατάλληλο καιρό του. Έτσι, διατηρούμε την ευχαρίστησί μας.
Τι θα λεχθή για το σπίτι σας; Είναι πηγή ευχαριστήσεως για σας; Ασφαλώς, τα στοργικά μέλη της οικογένειας μπορεί να συμβάλλουν στην ευχαρίστησι. Μετά από μια σκληρή μέρα εργασίας, τι ανακούφισις είναι για έναν άνδρα να μπαίνη σ’ ένα ειρηνικό σπίτι και ν’ απολαμβάνη τη συντροφιά της συζύγου του και των παιδιών του! Η Βιβλική παροιμία το εκφράζει αυτό θαυμάσια, λέγοντας: «Καλήτερον ξενισμός λαχάνων μετά αγάπης, παρά μόσχος σιτευτός μετά μίσους.»—Παρ. 15:17.
Η πνευματική οικογένεια που αποτελείται από μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελεί επίσης μεγάλη βοήθεια στη διατήρησι της ευχαριστήσεως. Πόσο θαυμάσιο είναι να μπορούμε να συναναστρεφώμαστε άτομα που είναι έντιμα, ακέραια και στοργικά! Έχετε διαπιστώσει ότι η παρακολούθησις των συναθροίσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά σας κάνει να ξεχνάτε τα προβλήματα που τείνουν να σας αποθαρρύνουν;
‘Αλλά τι θα λεχθή για τη μερίδα μου;’ μπορεί να ρωτήση μια νοικοκυρά. Απαιτείται συνεχής προσπάθεια για τη διατήρησι αληθινής ευχαριστήσεως ενόσω λέγονται τόσα πολλά για την «απελευθέρωσι των γυναικών.» Αλλά αυτές που ηγούνται σ’ αυτό το κίνημα είναι πράγματι ευχαριστημένες; Πώς μπορούν να είναι όταν αγνοούν το γεγονός ότι ο Θεόδοτος ρόλος για μια σύζυγο είναι να είναι βοηθός και συμπλήρωμα, όχι κεφαλή ή ανταγωνιστής; (Γέν. 2:18) Η σύζυγος μπορεί να κάνη πολλά για να συμβάλλη στην ευτυχία ολόκληρης της οικογένειας. Στην εποχή αυτή που ο πληθωρισμός αλματωδώς αυξάνει, μπορεί να περικόψη τα έξοδα με το να ψωνίζη συνετά. (Παρ. 31:14) Η Χριστιανή σύζυγος, με τα λόγια και το παράδειγμά της, μπορεί να μεγαλώση τα παιδιά της πνευματικά, βοηθώντας τα να διακρίνουν τι σημαίνει να ζουν σαν μαθητές του Ιησού Χριστού.
Με το να εκπληρώνη τη Θεόδοτη θέσι της η Χριστιανή γυναίκα δοκιμάζει την ευτυχία της ικανής συζύγου που περιγράφει το βιβλίο των Παροιμιών, όπου διαβάζομε: «Γυναίκα ενάρετον [ικανή, ΜΝΚ] τις θέλει ευρεί; Διότι η τοιαύτη είναι πολύ τιμιωτέρα υπέρ τους μαργαρίτας. Η καρδιά του ανδρός αυτής θαρρεί επ’ αυτήν. . . . Θέλει φέρει εις αυτόν καλόν . . . πάσας τας ημέρας της ζωής αυτής. . . . Επαγρυπνεί εις την κυβέρνησιν του οίκου αυτής . . . Τα τέκνα αυτής σηκόνονται και μακαρίζουσιν αυτήν· ο ανήρ αυτής και επαινεί αυτήν. . . . Η γυνή η φοβουμένη τον Κύριον, αυτή θέλει επαινείσθαι.»—Παρ. 31:10-30.
Τι θα λεχθή για σας νεαροί; Είσθε ευχαριστημένοι με τη μερίδα σας; Οι νέοι σήμερα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Η ανηθικότητα, η απάτη και η χρήσις ναρκωτικών έχουν φθάσει σε ιλιγγιώδη ύψη. Αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να σας θέσουν εκτός ισορροπίας, να σας κάνουν να χάσετε τον προσανατολισμό σας και να σταματήσετε το σχολείο. Αν διακόψετε πρόωρα την εκπαίδευσί σας, μπορεί να μην ικανοποιηθήτε με μια εργασία χαμηλών αποδοχών και συνθήκες εργασίας που είναι περισσότερο καταπιεστικές από κείνες που αντιμετωπίζατε στο σχολείο. Επομένως, προσπαθήστε να κάνετε το καλύτερο στο σχολείο, διαλέγοντας το είδος εκπαιδεύσεως που θα σας δώση τη δυνατότητα να συντηρήσετε τον εαυτό σας καλά χωρίς να μειώσετε τη δύναμί σας. Οι δούλοι του Θεού θα κάνουν καλά να προετοιμάζουν τον εαυτό τους για το είδος της εργασίας που θα τους αφήνη ελεύθερους να αφιερώνουν πολύ από το χρόνο και την ενέργειά τους στο να βοηθούν τους άλλους πνευματικά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δοκιμάζουν τη μεγαλύτερη ευτυχία που προέρχεται από το να δίνη κανείς.—Πράξ. 20:35.
Αν είσθε λάτρης του Ιεχωβά Θεού, ενόσω πηγαίνετε σχολείο προσπαθήστε να κάνετε πρόοδο σαν Χριστιανός. Επωφελείσθε των ευκαιριών να κηρύττετε το «ευαγγέλιο» στο σχολείο και σε συνεργασία με τα άλλα μέλη της εκκλησίας. Στη διάρκεια των σχολικών διακοπών, σκεφθήτε να ευρύνετε τη συμμετοχή σας στη δημόσια διακήρυξι του ‘ευαγγελίου.’ Μπορεί να βρήτε πραγματική ευχαρίστησι υπηρετώντας σαν βοηθητικός σκαπανέας. Μην παραμελήτε την ανάγνωσι της Βίβλου και των εκδόσεων που έχουν σκοπό να σας βοηθήσουν να την καταλάβετε καλύτερα. Η καλή εκ των προτέρων προετοιμασία θα σας κάνη να συμμετέχετε στις συναθροίσεις της εκκλησίας.
Μήπως υπάρχουν στην εκκλησία σας άτομα που είναι ασθενή, ανάπηρα ή ηλικιωμένα; Θα μπορούσατε να τους ψωνίζετε, να κάνετε γι’ αυτούς εργασίες επιδιορθώσεως ή καθαρισμού; Μήπως υπάρχει κάποιος που έχει χάσει την όρασί του; Θα μπορούσατε να αφιερώνετε χρόνο κάθε βδομάδα για να διαβάζετε σ’ αυτό το άτομο; Το να είναι κάποιος μαθητής του Ιησού Χριστού σημαίνει να υπηρετή τους άλλους όπως αυτός έκανε. Αν μάθετε να υπηρετήτε τους άλλους όσο είσθε νέος, οι χαρές και οι ευλογίες σας θα είναι πάρα πολλές.
Μήπως υπάρχουν και άλλα καινούργια στοιχεία για την εύρεσι του μυστικού της πραγματικής ευχαριστήσεως; Όχι, δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο. Πριν από 1.900 και πλέον χρόνια ο απόστολος Παύλος έδωσε συμβουλές που είναι τόσο κατάλληλες σήμερα όσο ήσαν και τότε. Έγραψε: «Μέγας δε πλουτισμός είναι η ευσέβεια μετά αυταρκείας. Διότι δεν εφέραμεν ουδέν εις τον κόσμον, φανερόν ότι ουδέ δυνάμεθα να εκφέρωμέν τι· έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα.»—1 Τιμ. 6:6-8.
Διαθέστε χρόνο, λοιπόν, για να σκεφθήτε τη μερίδα σας στη ζωή. Είναι αλήθεια ότι θα μπορούσε ίσως να είναι καλύτερη, αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι και πολύ χειρότερη. Προσπαθήστε να είσθε ευχαριστημένος με ό,τι έχετε, χωρίς να απογοητεύεσθε για ό,τι δεν έχετε. Βρίσκετε ευτυχία με το να κάνετε ό,τι μπορείτε για να βοηθήσετε τους άλλους πνευματικά και με το να είσθε πηγή ενθαρρύνσεως γι’ αυτούς. Κάντε το αυτό, όπως πολλοί το έχουν κάνει, και θα είσθε ευχαριστημένος με τη μερίδα σας στη ζωή.
[Εικόνα στη σελίδα 5]
‘Αλλά τι θα λεχθή για τη δική μου μερίδα στη ζωή;’ Μπορεί να ρωτήση μια νοικοκυρά