Το Κόσμημα της Ικανοποιήσεως

ΈΝΑ διαμάντι είναι όμορφο, πολύτιμο και κάτι που πρέπει να το επιθυμή κανείς. Αλλά δεν είναι όλα τα διαμάντια αισθητά, όμοια με πέτρες σώματα. Η αρετή της ικανοποιήσεως, επί παραδείγματι, είναι ένα διαμάντι· και αυτή επίσης είναι όμορφη, πολύτιμη και κάτι που πρέπει κανείς να το επιθυμή.

Σήμερα, όμως, αυτό το κόσμημα της ικανοποιήσεως γίνεται όλο και περισσότερο σπάνιο. Όσα περισσότερα έχουν οι άνθρωποι, τόσο λιγώτερο ικανοποιημένοι φαίνονται να είναι. Ο Αμερικανός Πρόεδρος Νίξον παραπονέθηκε για τον λαό του: «Ποτέ ένα έθνος δεν φάνηκε να έχη περισσότερα, και να τα απολαμβάνη λιγώτερο.»—Τάιμς Μάγκαζιν της Νέας Υόρκης, της 21ης Νοεμβρίου 1971.

Κάτι που ετόνισε αυτό το γεγονός ήταν ένα ντοκυμανταίρ της Τηλεοράσεως που παρουσίασε ένας από τους κεντρικούς σταθμούς του δικτύου των Ηνωμένων Πολιτειών στο τέλος του 1971 και το οποίο είχε τον τίτλο: «. . . Αλλά τι Συμβαίνει όταν το Όνειρο Γίνεται Πραγματικότης.» Περιγράφοντας «Τη Δυσαρέσκεια μιας Αμερικανικής Οικογενείας», έδωσε μια αληθινή εικόνα ενός ευημερούντος Αγγλοσάξωνος, αντιπροέδρου Τραπέζης, ο οποίος ζούσε με τη σύζυγο και τα τρία παιδιά του σε κάποιο πλούσιο προάστιο του Ντητρόιτ. Τους περιέγραφε ως μια «αγαπημένη οικογένεια με όλα τα αγαθά—καλή τροφή, ωραία ενδύματα, αρίστη εκπαίδευσι.» Ήσαν όμως ικανοποιημένοι και ευτυχισμένοι; Όχι, διότι τα παιδιά ήσαν «ανικανοποίητα και ένοιωθαν πλήξι.» Και μολονότι ο πατέρας είπε ότι το σπίτι τους ήταν «ένα εξαιρετικό σπίτι, όμορφο σπίτι,» και ότι ελυπείτο να το εγκαταλείψη, μετεκόμισαν σ’ ένα ακόμη πλουσιώτερο προάστιο. Δεν είναι περίεργο που ο αφηγητής ρώτησε, «Είναι αυτό το όνειρο της αποκτήσεως αγαθών εκείνο στο οποίο θα θέλατε να θέσετε την εμπιστοσύνη σας;»

Το όνειρό τους είχε πραγματοποιηθή, κι εν τούτοις αυτοί ήσαν δυσαρεστημένοι και δυστυχισμένοι. Γιατί; Το ντοκυμανταίρ υπέδειξε το γιατί: «Η αγάπη και τα ιδανικά είναι όλα πολύ καλά, άλλα η αγάπη και τα ιδανικά δεν κερδίζουν το πρωτάθλημα, που σημαίνει ότι δεν πρέπει να τα παίρνη κανείς στα σοβαρά.

Τι θα σας βοηθήση ν’ αντιδράσετε σ’ αυτήν την παγκοσμίως διαδεδομένη δυσαρέσκεια και να μπορέσετε ν’ αποκτήσετε το κόσμημα της ικανοποιήσεως;

Το να είσθε λογικός θα σας βοηθήση να είσθε ευχαριστημένος. Αυτό γίνεται φανερό από το γεγονός ότι ποτέ τόσο πολλοί άνθρωποι δεν ήσαν δυσαρεστημένοι εξαιτίας παραλόγων απαιτήσεων. Επί παραδείγματι, ένας εξέχων Αμερικανός επιστήμων ψυχολόγος της συμπεριφοράς παρετήρησε ότι πολλοί φαινομενικώς καλοί γάμοι προκαλούν δυσαρέσκεια που οφείλεται σε παράλογες προσδοκίες. Έτσι, μερικά ανδρόγυνα είναι δυσαρεστημένα με τον γάμο τους επειδή φαντάζονται ότι ο γάμος άλλων ζευγαριών είναι ευτυχέστερος ή περισσότερο επιτυχημένος από τον δικό τους. Άλλοι, πάλι, είναι δυσαρεστημένοι διότι ο γάμος τους δεν φέρνει ομοιόμορφες ικανοποιήσεις.

Αλλά πώς μπορεί ένα ανδρόγυνο να κρίνη τη γαμήλια ευτυχία ενός άλλου, εφ’ όσον αγνοεί όλα τα υπολανθάνοντα προβλήματά του; Είναι λογικό να αναμένεται ότι όλα τα ανδρόγυνα θα έχουν τον ίδιο βαθμό επιτυχίας στο γάμο τους; Και πώς μπορούν ατελείς άνθρωποι, που πρέπει να δέχωνται τις αβεβαιότητες της ζωής, να περιμένουν να φέρη ένας γάμος ομοιόμορφες ικανοποιήσεις; Με το να είναι κανείς λογικός σε τέτοια ζητήματα θα συμβάλη κατά πολύ στην περαιτέρω ευτυχία του.

Εξ άλλου, μερικοί άνθρωποι είναι δυσαρεστημένοι απλώς διότι αποτυγχάνουν να είναι ρεαλισταί. Προσπαθούν ν’ αγνοήσουν την απλή αλήθεια ότι «Δεν είναι ποτέ και αυτό ΚΑΙ εκείνο, άλλα αυτό Ή εκείνο.» Για να διευκρινίσουμε: Όχι πολύν καιρό μετά τον γάμο του ένας νεαρός, ο οποίος με πόθο απέβλεπε στις χαρές και τις ευλογίες του γάμου, μπορεί ν’ αντιληφθή ότι υπεισέρχεται η δυσαρέσκεια. Γιατί; Πιθανόν διότι δεν είναι ρεαλιστής. Σκέπτεται ότι θα μπορούσε να έχη τις ευλογίες του γάμου και την ελευθερία της αγαμίας. Τόσο ο γάμος όσο και η αγαμία έχουν τις δικές τους ευλογίες. Ο καιρός για ν’ αποφασίση κανείς ποιες από τις δυο προτιμά είναι πριν από τον γάμο.

Μια άλλη μεγάλη βοήθεια για να κατέχετε το κόσμημα της ικανοποιήσεως είναι η εκτίμησις των δικών σας ευλογιών. Έχετε οικογένεια; Έχετε αγαπητά πρόσωπα, έναν σύντροφο, γονείς ή παιδιά, ή αδελφούς και αδελφές; Ασφαλώς αυτές είναι ευλογίες που, αν εκτιμηθούν, θα σας βοηθήσουν να είσθε ευχαριστημένος. Έχετε τα αναγκαία υλικά αγαθά; Αν ναι, τότε αυτά επίσης είναι λόγοι για να είσθε ικανοποιημένος, όπως ακριβώς ο Χριστιανός απόστολος Παύλος δείχνει: «Διότι δεν εφέραμεν ουδέν εις τον κόσμον φανερόν ότι ουδέ δυνάμεθα να εκφέρωμεν τι. Έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα.» Αλλά γιατί να είμεθα ευχαριστημένοι μ’ αυτά τα πράγματα; Διότι αντιπροσωπεύουν εκείνα που πραγματικά χρειαζόμεθα, δεν είν’ έτσι;—1 Τιμ. 6:7, 8.

Ένα άλλο πράγμα που θα σας βοηθήση να είσθε ευχαριστημένος είναι η αυτοπειθαρχία ή ο αυτοέλεγχος. Ιδιαιτέρως πρέπει να πειθαρχήτε τις σκέψεις σας και ν’ απομακρύνετε ευσεβείς πόθους και ονειροπολήσεις. Να είσθε προσεκτικός όταν εκλέγετε τα πράγματα που θέλετε στην καρδιά σας. Άνθρωποι οι οποίοι επέτρεψαν στον εαυτό τους να υποδουλωθή στο οινόπνευμα, στα ναρκωτικά, στη χαρτοπαιξία ή σε άλλες ακολασίες, προφανώς δεν μπορούν να είναι ευχαριστημένοι.

Πάνω απ’ όλα, εμπιστευθήτε στον Θεό να σας βοηθήση να κατέχετε το κόσμημα της ικανοποιήσεως. Όπως μας συμβουλεύει ο Λόγος του Θεού: «Ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος· αρκείσθε εις τα παρόντα· διότι αυτός είπε ‘Δεν θέλω σε αφήσει, ουδέ σε εγκαταλείψει.’»—Εβρ. 13:5.

Αν αληθινά εμπιστευώμεθα στον Θεό, θα στηριχθούμε στα λόγια του και θα προσέχωμε τη συμβουλή της Βίβλου να ‘θησαυρίζωμε θησαυρούς στον ουρανό,’ με το να κάνωμε το θέλημά του, ‘ζητώντας πρώτον την βασιλείαν του, και την δικαιοσύνην του.’ (Ματθ. 6:20, 33) Το γεγονός ότι τέτοιου είδους εμπιστοσύνη στον Θεό καταλήγει σε ευτυχία, μπορεί ν’ αποδειχθή από τους ενάμισυ εκατομμύριο και πλέον μάρτυρας του Ιεχωβά. Χαρακτηριστική απόδειξις τούτου είναι η περίπτωσις μιας κυρίας που μένει σε μια εκλεκτή συνοικία μιας από τις σπουδαιότερες πόλεις της πολιτείας Τέννεση, και η οποία συνήθιζε να είναι ενεργό μέλος της εκκλησίας. Αυτή είπε: «Είχα υλικό πλούτο, γοητεία, και μια καρριέρα στη μουσική, και όμως κάτι μου έλειπε. . . . Επισκεπτόμουν τακτικά τον ψυχίατρο και βασιζόμουν σε ηρεμιστικά χάπια προσπαθώντας ν’ αντιμετωπίζω την καθημερινή ζωή.»

Τότε μια μέρα μια από τις Χριστιανές μάρτυρες του Ιεχωβά τη συνήντησε και, πριν περάσουν πολλοί μήνες, αυτή η ίδια έγινε μια βαπτισμένη Μάρτυς, που μπορούσε να πή: «Τι αλλαγή μου συνέβαινε καθώς μάθαινα όλο και περισσότερα . . . Ήμουν ευχαριστημένη και βρισκόμουν στην οδό που αναπτύσσει τις Ιδιότητες που μας δίνουν ζωή τώρα και την ελπίδα ζωής στο Νέο Σύστημα Πραγμάτων που θα έλθη.» Ναι, σε φανερή αντίθεσι μ’ εκείνη τη «δυσαρεστημένη Αμερικανική οικογένεια,» οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν βρει ευχαρίστησι με το να παίρνουν την «αγάπη και τα ιδανικά» της Γραφής στα σοβαρά. Επιθυμείτε κι εσείς επίσης αυτή την ικανοποίησι; Θα είναι ευτυχείς να σας βοηθήσουν να την αποκτήσετε.