Αντιστέκεστε Σεις στο Πνεύμα της Δυσαρέσκειας;
Ο ΓΟΓΓΥΣΜΟΣ με τη μορφή παράπονου φέρνεται από νωρίς στην προσοχή μας μέσα στις Άγιες Γραφές. (Έξοδος 15:24) Σήμερα ο γογγυσμός αυτού του είδους είναι διάχυτος γύρω μας και αυξάνεται σε πραγματικό βρυχηθμό. Απειλεί να καταβροχθίσει τον καθένα μας, γιατί ασκεί ισχυρή επιρροή. Το πνεύμα που βρίσκεται πίσω απ’ αυτόν εκφράζεται συχνά με παράπονο, ίσως με μεμψιμοιρία σε χαμηλό τόνο, μ’ έναν ψίθυρο δυσφορίας ή δυσαρέσκειας. Οι αληθινοί Χριστιανοί πρέπει να αντιστέκονται σ’ αυτό τον γογγυσμό. Αλλά πώς μπορούμε να αντισταθούμε στο πνεύμα της δυσαρέσκειας;
Πώς Άρχισε
Υπάρχουν θεμιτοί λόγοι για να μην είμαστε ικανοποιημένοι με μερικές καταστάσεις. Είναι ευνόητο ότι ‘η κραυγή παράπονου για τα Σόδομα και τα Γόμορρα’ έγινε δυνατή εξαιτίας της κακίας των κατοίκων τους. (Γένεσις 18:20, 21) Αλλά τα αδικαιολόγητα παράπονα και ο γογγυσμός πηγάζουν από τη δυσαρέσκεια. Και ο πρώτος που προώθησε το πνεύμα της δυσαρέσκειας ήταν ο Σατανάς ο Διάβολος, «ο πλανών την οικουμένην όλην». (Αποκάλυψις 12:9) Στον κήπο της Εδέμ δημιούργησε μια κατάσταση που σκοπό είχε να φέρει δυσαρέσκεια, πρώτα στην Εύα και έπειτα στον Αδάμ. (Γένεσις 3:1-7) Από τότε ο Σατανάς υπήρξε επιτυχής στο να δημιουργεί καταστάσεις που προάγουν τη δυσαρέσκεια.
Αιώνες μετά την ανταρσία στην Εδέμ, ο Ιεχωβά έκανε όνομα για τον εαυτό του ελευθερώνοντας τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο και οργανώνοντάς τους σε έθνος. (Έξοδος 9:16) Ήταν ευγνώμονες στον Ελευθερωτή τους; Στη διάρκεια των 40 χρόνων τους στην έρημο, επανειλημμένα γόγγυζαν ενάντια στον Ιεχωβά, είτε άμεσα είτε έμμεσα με το να βρίσκουν σφάλματα στον Μωυσή και στον Ααρών! Σε μια περίπτωση ο Ιεχωβά ρώτησε: «Έως πότε θέλω υποφέρει την συναγωγήν ταύτην την πονηράν, όσα αυτοί γογγύζουσιν εναντίον μου;» (Αριθμοί 14:26, 27· Έξοδος 16:2, 7) Το πνεύμα της δυσαρέσκειας εξακολούθησε να υπάρχει στον αρχαίο Ισραήλ σ’ ολόκληρη την ιστορία του.—Ιεζεκιήλ 18:25.
Όταν Παραπονιέται Κάποιος για τη Θέση του στη Ζωή
Φυσικά, επειδή είμαστε ατελείς, θα μπορούσε ένα άτομο να επιτρέψει ακατάλληλα στις περιστάσεις του να γίνουν αιτία να παραπονιέται. Ο δίκαιος Ιώβ ήταν τόσο δυστυχισμένος με τις φρικτές εμπειρίες του που καταράστηκε τη μέρα της γέννησής του. (Ιώβ 3:1-3) Μπορούν αυτοί που ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί να είναι δυσαρεστημένοι με τη θέση τους στη ζωή; Ναι, μπορούν, και μερικοί είναι.
Αναφερόμενος ο μαθητής Ιούδας σε «ασεβείς» οι οποίοι είχαν εισχωρήσει μέσα στη Χριστιανική εκκλησία τού πρώτου αιώνα, έγραψε: «Ούτοι είναι γογγυσταί, μεμψίμοιροι [παραπονιάρηδες για τη μερίδα τους στη ζωή, ΜΝΚ] περιπατούντες κατά τας [τις διεφθαρμένες, ανήθικες] επιθυμίας αυτών, και το στόμα αυτών λαλεί υπερήφανα [πομπώδη πράγματα, ΜΝΚ], και κολακεύουσι πρόσωπα [θαυμάζουν προσωπικότητες, ΜΝΚ] χάριν ωφελείας». (Ιούδας 3, 4, 16) Για να παραμείνουμε πιστοί σαν Χριστιανοί, πρέπει να αποφεύγουμε τέτοιους μεμψίμοιρους. Και πόσο καλύτερο είναι να μετράμε τις πολλές ευλογίες που έχουμε σαν δούλοι του Ιεχωβά, διατηρώντας έτσι ένα πνεύμα που έχει τη θεία επιδοκιμασία!—Γαλάτας 6:18.
Ενάντια σε Αδελφούς ή Συνεργάτες
Οι δούλοι του Ιεχωβά πρέπει να επιθυμούν να διατηρούν μια στοργική, συνεργατική στάση ο ένας προς τον άλλον. Ο γογγυσμός, όμως, μπορεί να καταστρέψει τις καλές σχέσεις με τους άλλους. Ο Λευίτης Κορέ και η συντροφιά του γόγγυζαν ενάντια στον Μωυσή και στον Ααρών και εκδήλωσαν ένα πνεύμα ζηλοφθονίας. Επειδή ο Ιεχωβά δυσαρεστήθηκε πολύ γι’ αυτό, οι γογγυστές θανατώθηκαν.—Αριθμοί, κεφάλαιο 16.
Αιώνες αργότερα, ο απόστολος Ιωάννης ανέφερε για τον Διοτρεφή ο οποίος επιζητούσε θέσεις και ο οποίος ‘φλυαρούσε γι’ αυτόν με κακά λόγια’. Αν θα μπορούσε ο Ιωάννης να έρθει στην εκκλησία αυτή, είχε σκοπό να φροντίσει κατάλληλα γι’ αυτόν τον γογγυστή.—3 Ιωάννου 9, 10.
Πρέπει επομένως να φυλαχτούμε από το να είμαστε δυσαρεστημένοι, γογγύζοντας για τα προνόμιά μας μέσα στην εκκλησία. Για παράδειγμα, θα κάνουμε καλά να συγκρατούμε τα συναισθήματά μας δυσαρέσκειας για το διορισμό που έχει κάποιος άλλος να φροντίζει για ορισμένες ευθύνες για τις οποίες νομίζουμε πως εμείς είμαστε πιο κατάλληλοι. Μπορεί να κάνουμε λάθος, και ασφαλώς δεν πρέπει να έχουμε ένα πνεύμα σαν το πνεύμα του Κορέ ή του Διοτρεφή.
Επιζητείτε Βιβλικά Μέσα Θεραπείας
Όλοι μας, επειδή είμαστε ατελείς και ζούμε σε καιρούς έντασης, κατά καιρούς ασφαλώς έχουμε αισθήματα δυσαρέσκειας. Αλλά μας παρέχεται η βοήθεια που χρειαζόμαστε, γιατί οι Γραφές μάς δείχνουν πώς να υπερνικήσουμε το πνεύμα της δυσαρέσκειας και την τάση για παράπονα.
Ένα βασικό σημείο που πρέπει να παραδεχτούμε είναι ότι ο γογγυσμός δεν επιδοκιμάζεται από τον Ιεχωβά, γιατί προδίδει έλλειψη πίστης και έλλειψη αγάπης για τον Θεό. Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε: «Μηδέ γογγύζετε, καθώς και τινές αυτών [οι Ισραηλίτες στην έρημο] εγόγγυσαν, και απωλέσθησαν υπό του εξολοθρευτού». (1 Κορινθίους 10:10· Αριθμοί 14:35-38) Ο Παύλος έγραψε επίσης: «Πράττετε τα πάντα χωρίς γογγυσμών και αμφισβητήσεων». (Φιλιππησίους 2:14) Πραγματικά, πώς μπορεί ένα άτομο να υπηρετεί ολόψυχα ‘τον μακάριο Θεό’ κι ωστόσο να είναι ένας χρόνιος γογγυστής; (1 Τιμόθεον 1:11) Πρέπει λοιπόν να δεχτούμε την άποψη του Ιεχωβά για τα ζητήματα και να θέσουμε πλήρως την εμπιστοσύνη μας στην ικανότητά του να μας κάνει ευχαριστημένους και ευτυχισμένους. Να θυμάστε ότι η καρποφορία του πνεύματός του περιλαμβάνει χαρά.—Γαλάτας 5:22, 23.
Αυτό που μας βοηθάει να αντιστεκόμαστε στο πνεύμα της δυσαρέσκειας, είναι να κατανοήσουμε ότι σ’ αυτή τη ζωή υπάρχουν συνεχείς αλλαγές. Επομένως, κάθε αιτία για παράπονα είναι εντελώς προσωρινή. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 4:17.) Η γνώση του γεγονότος αυτού πρέπει να μας βοηθήσει να βρίσκουμε χαρά καθώς υπηρετούμε τον Ιεχωβά πάντοτε. Αντί να υποχωρούμε στην ανησυχία ή στη δυσαρέσκεια, «έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα». (1 Τιμόθεον 6:8) Η καρδιά μας θερμαίνεται όταν ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά μάς διαβεβαιώνει: «Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει». Έτσι, σώοι και ασφαλείς στη φροντίδα του ουράνιου Πατέρα μας, ας μην παραπονιόμαστε για τη μερίδα μας στη ζωή, αλλά ας ‘είμαστε ευχαριστημένοι με τα παρόντα’.—Εβραίους 13:5.
Να Θυμάστε την Ευλογημένη Μας Θέση
Μήπως μερικές φορές νιώθετε δυσαρέσκεια με όσα έχετε πετύχει στη ζωή σας; Αν ναι, σκεφτείτε την προηγούμενη κατάσταση της ζωής σας και την τωρινή ευνοημένη θέση που έχετε στον πνευματικό παράδεισο που απολαμβάνουν οι αληθινοί Χριστιανοί. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 12:1-4.) Οι χρισμένοι ακόλουθοι του Χριστού ‘έχουν εξέλθει από το σκοτάδι και έχουν έρθει στο θαυμαστό φως του Θεού’. Οι σύντροφοί τους, ο «πολύς όχλος», απολαμβάνουν κι αυτοί το θαυμάσιο φως της αλήθειας και έχουν μπροστά τους μεγαλειώδεις προοπτικές. (1 Πέτρου 2:9· Αποκάλυψις 7:9-14) Δεν πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι—στην πραγματικότητα, πάρα πολύ ευτυχισμένοι—που απολαμβάνουμε το πνευματικό φως και έχουμε το προνόμιο να γνωρίζουμε και να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό και τον Βασιλιά μας Ιησού Χριστό;
Αποτελούμε μέρος μιας διεθνούς αδελφότητας, μιας οργάνωσης που έχει μεγάλο έργο να διακηρύξει την οποία ο Ιησούς Χριστός κατευθύνει μέσω του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’. Αυτή η παγκόσμια αδελφότητα επιτελεί το θέλημα του Ιεχωβά καθώς κηρύττει τα καλά νέα της Βασιλείας και κάνει μαθητές. (Ματθαίος 24:14, 45-47· 28:19, 20· 1 Πέτρου 2:17) Τι μεγαλειώδεις αιτίες για να είμαστε ευχαριστημένοι!
Αν όμως, εμείς προσωπικά δεν είμαστε ευχαριστημένοι με κάποια εκκλησιαστική ενέργεια, ίσως να έχουμε παρανοήσει ορισμένες εξελίξεις ή τις βλέπουμε κάπως λανθασμένα—κάτι που ασφαλώς μπορεί να συμβεί σε ατελείς ανθρώπους ακόμη και σε αφιερωμένους Χριστιανούς. (Παράβαλε Παροιμίαι 16:2· Γαλάτας 2:11-14· Φιλιππησίους 4:2.) Από την άλλη μεριά, αν έχουμε δίκιο, μήπως δεν πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη ότι ο Ιεχωβά μπορεί να φέρει τις απαιτούμενες προσαρμογές, κάνοντάς το αυτό μέσω του Γιου του, της Κεφαλής της εκκλησίας; (Εφεσίους 5:22, 23) Πόσο καλύτερο είναι να είμαστε υπομονετικοί μάλλον παρά δυσαρεστημένοι!
Όταν κάνουμε στοχασμούς πάνω στον τρόπο της πολιτείας του Ιεχωβά με το λαό του σαν οργάνωση, έχουμε εύλογες αιτίες για να είμαστε ευχαριστημένοι. Για παράδειγμα, έχουν διευκρινιστεί πολύ οι διδασκαλίες της Βίβλου, και αυτό έχει εποικοδομήσει πνευματικά το λαό του Ιεχωβά. Έχει διασαφηνιστεί η άποψη του Θεού για καθαρή διαγωγή και έτσι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αν και δεν είναι τέλειοι έχουν εξέχουσα ηθική. Έχει βελτιωθεί η κατανόησή μας για το πώς πρέπει να λειτουργεί η αληθινή Χριστιανική οργάνωση στο βαθμό που να υπηρετούμε τον Ιεχωβά σύμφωνα με τις Γραφικές κατευθύνσεις για την εκκλησιαστική οργάνωση. (Φιλιππησίους 1:1) Δεν πρέπει αυτό να προσθέσει στην ευχαρίστησή μας σαν αφιερωμένων Χριστιανών;
Οι πιστοί Χριστιανοί έχουν επίσης μια ένδοξη ελπίδα για το μέλλον, μια ελπίδα που πρέπει να μας δώσει την ικανότητα να υπερνικήσουμε κάθε προσωρινή έλλειψη πλήρους ευχαρίστησης. Τώρα είναι πολύ κοντά ο καιρός που κάθε ζωντανό πλάσμα θα αινεί τον Ιεχωβά! (Ψαλμός 150) Στο μεταξύ, ας μην ενδίδουμε στο γογγυσμό. Αντίθετα, είθε να υπηρετούμε τον στοργικό μας ουράνιο Πατέρα με θεοσεβή ευχαρίστηση.