Η Ζωή που Μπορείτε να Εκλέξετε
ΥΠΑΡΧΕΙ όμως μια άλλη ζωή που μπορείτε τώρα να εκλέξετε. Αυτή είναι μια ζωή που δεν σβήνει σαν το λουλούδι στο τέλος της ανοίξεως, ούτε μαραίνεται σαν το χορτάρι στο τέλος του καλοκαιριού, δεν είναι γεμάτη με πόνο και απογοήτευση περιστοιχισμένη από διαφθορά και έγκλημα, πόλεμο και πείνα, αρρώστια και θάνατο. Οι μέρες της δεν είναι λίγες αλλά ατέλειωτες. Οι μέρες της δεν είναι γεμάτες από ταραχή, αλλά είναι γεμάτες από ανείπωτη χαρά. Είναι η ζωή που ο Ιεχωβά Θεός προόριζε αρχικά για τον άνθρωπο.
Και τι είδος ζωή είναι αυτή; Μήπως ευημερία στον ουρανό καθώς θάμαστε ξαπλωμένοι σ’ ένα φουσκωτό σύννεφο, παίζοντας μια άρπα και πετώντας στο διάστημα και στην αιωνιότητα; Όχι! Δεν είναι μια τέτοια μάταιη και άχρηστη ύπαρξη που μερικοί ονειροπόλοι έχουν εφεύρει σαν δήθεν αιώνια ζωή. Για να δούμε καθαρά τι είδους ζωή είναι αυτή που μπορείτε τώρα να εκλέξετε, ας πάμε στο Λόγο του Θεού για να εξακριβώσουμε το σκοπό του που δημιούργησε τον άνδρα και τη γυναίκα.
Σ’ εκείνο το ανθρώπινο ζευγάρι είχε δοθεί μια εντολή, όχι για τον ουρανό, αλλά γι’ αυτή τη γη. Ο Θεός τους είπε: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γην, και κυριεύσατε αυτήν, και εξουσιάζετε επί των ιχθύων της θαλάσσης, και επί των πετεινών του ουρανού, και επί παντός ζώου κινουμένου επί γης.» Το να υποτάξουν τη γη σημαίνει να τη φροντίζουν, όχι να την καταστρέφουν. Αυτό είναι φανερό από το ρόλο που ανάθεσε ο Ιεχωβά στον άνθρωπο στην Εδέμ: «Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπο, και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ δια να εργάζηται αυτόν, και να φυλάττη αυτόν.»—Γέν. 1:28· 2:15.
Καθώς η ανθρώπινη οικογένεια θα μεγάλωνε και η Εδέμ θα γινόταν πολύ μικρή, ο σκοπός του Θεού για τον αυξανόμενο πληθυσμό ήταν ν’ απλωθεί πέρα από τα όρια του κήπου, παίρνοντας μαζί τους σπόρους ή μοσχεύματα από τα τέλεια φυτά της γης, για να τα φυτέψουν σε νέες περιοχές και να καλλιεργήσουν αυτές τις νέες εκτάσεις ακριβώς όπως έκανε η αρχική οικογένεια στην Εδέμ. Έτσι καθώς η ανθρωπότητα θα απλωνόταν πάνω στη γη θα υπότασσε τη γη μεταμορφώνοντάς την σ’ ένα παράδεισο, ωσότου οι συνθήκες της Εδέμ θα απλώνονταν και ο κήπος του Θεού θα γινόταν παγγήινος.
Σ’ εκείνο τον παγγήινο παράδεισο η εξουσία του ανθρώπου πάνω στα ζώα θα ασκείτο με στοργική φροντίδα και αμοιβαία εμπιστοσύνη, όχι με το μαστίγιο του θηριοδαμαστού, ούτε με τα σιδερένια κάγκελα των κλουβιών του ζωολογικού κήπου, ούτε με τα φονικά όπλα των σύγχρονων Νεβρώδ. Αυτή η στοργική εξουσία πάνω στα ζώα από το υπάκουο ανθρώπινο γένος θα διαρκούσε για πάντα.
Αυτή όμως η εξουσία δεν διάρκεσε. Η αμαρτία ήλθε να ταράξει την ηρεμία του κήπου της Εδέμ. Η εντολή του Ιεχωβά στον άνθρωπο ήταν η εξής: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού διότι καθ’ ην ημέραν φάγεις απ’ αυτού θέλεις εξάπαντος αποθάνει.» (Γέν. 2:16, 17) Το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι παράκουσε, και έφαγε και έφερε πάνω στον εαυτό του και στους απογόνους του τον θάνατο. Ο Ιεχωβά τους έδιωξε από τον παράδεισο και είπε στον άνδρα:
«Κατηραμένη να ήναι η γη εξαιτίας σου· με λύπας θέλεις τρώγει τους καρπούς αυτής πάσας τας ημέρας της ζωής σου· και ακάνθας και τριβόλους θέλει βλαστάνει εις σε· και θέλεις τρώγει τον χόρτον του αγρού· εν τω ιδρώτι του προσώπου σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου, εωσού επιστρέψης εις την γην εκ της οποίας ελήφθης· επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει.»—Γέν. 3:17-19.
Ο Ιεχωβά Θεός έδωσε στο ανθρώπινο γένος ένα τέλειο ξεκίνημα. Δεν ήταν σφάλμα δικό του που το ανθρώπινο γένος πήγε από το κακό στο χειρότερο: «Αυτός είναι ο Βράχος, τα έργα αυτού είναι τέλεια· διότι πάσαι αι οδοί αυτού είναι κρίσις· Θεός πιστός, και δεν υπάρχει αδικία εν αυτώ· δίκαιος και ευθύς είναι αυτός. Ούτοι διεφθάρησαν· η κηλίς αυτών δεν είναι κηλίς των υιών αυτού· είναι γενεά σκολιά και διεστραμμένη.» (Δευτ. 32:4, 5) Μια παρόμοια δήλωση γίνεται και στον Εκκλησιαστή 7:29: «Ο Θεός έκαμε τον άνθρωπον ευθύν, αλλ’ αυτοί επεζήτησαν λογισμούς πολλούς.» Ή, όπως αποδίδει το τελευταίο μέρος αυτού του εδαφίου ο Βιβλικός μεταφραστής Τζαίημς Μόφφατ, «αυτοί μηχανεύτηκαν πολλές πανουργίες.»
Σήμερα ο άνθρωπος εξακολουθεί να ενεργεί καταστρεπτικά, πιο καταστρεπτικά από οποιαδήποτε προηγούμενη φορά. Τώρα η άκαρδη εκμετάλλευση των φυτών και των ζώων της γης και η κακή χρήση των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος καταστρέφει τη γη σαν κατοικίσιμο πλανήτη. Ο Ιεχωβά είναι εκείνος που θα θέσει τέρμα σ’ αυτό, και διακηρύττει ότι «θέλει διαφθείρει τους διαφθείροντας την γην.»—Αποκ. 11:18.
Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΘΑ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕΙ
Ο σκοπός του Ιεχωβά για τη γη είναι να υπάρχει για πάντα: «Δια να μη σαλευθή εις τον αιώνα του αιώνος.» Θα κατοικείται για πάντα: «Διότι ούτω λέγει Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς· αυτός ο Θεός ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν· όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως αλλ’ έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται· εγώ είμαι ο Κύριος και δεν υπάρχει άλλος.»—Ψαλμ. 104:5· Ησ. 45:18.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά γι’ αυτή τη γη ήταν να γίνει ένας παράδεισος, να γεμίσει με ανθρώπους αφοσιωμένους σ’ αυτόν που θα φρόντιζαν για τη γη, για τα φυτά της και τα ζώα της και που θα διατηρούσαν ένα υγιεινό περιβάλλον. Αυτός εξακολουθεί να είναι ο σκοπός Του, και ο Ιεχωβά μάς διαβεβαιώνει ότι θα τον εκπληρώσει: «Ούτω θέλει είσθαι ο λόγος μου ο εξερχόμενος εκ του στόματός μου· δεν θέλει επιστρέψει εις εμέ κενός, αλλά θέλει εκτελέσει το θέλημά μου και θέλει ευοδωθεί εις ό,τι αυτόν αποστέλλω.»—Ησ. 55:11.
Οι επόμενες δυο σελίδες αποκαλύπτουν τις χαρές της ζωής σε μια παραδεισένια γη που μπορείτε τώρα να εκλέξετε.