Να Είσαστε Σοφοί—Φερθείτε Σαν Μικρότερος
«Διότι ο υπάρχων μικρότερος μεταξύ πάντων υμών, ούτος θέλει είσθαι μέγας.»—Λουκ. 9:48.
1, 2. (α) Ποιοι ήταν ανάμεσα στους πιο ευνοημένους ανθρώπους που περπάτησαν ποτέ πάνω στη γη, και γιατί; (β) Κι όμως, πράγμα παράξενο, ποιο πρόβλημα παρουσιάσθηκε επανειλημμένα ανάμεσά τους;
ΠΟΙΟΙ ήταν μερικοί από τους πιο ευνοημένους ανθρώπους που περπάτησαν ποτέ πάνω σ’ αυτή τη γη; Χωρίς αμφιβολία ανάμεσα σ’ αυτούς περιλαμβάνονταν και οι 12 μαθητές του Ιησού Χριστού τους οποίους είχε εκλέξει για αποστόλους. Τι προνόμιο είχαν αυτοί να τον συνοδεύουν καθώς «διήρχετο αυτός πάσαν πόλιν και κώμην, κηρύττων και ευαγγελιζόμενος την βασιλείαν του Θεού»! (Λουκ. 8:1) Τι ευχαρίστηση θα πρέπει να ήταν γι’ αυτούς ν’ ακούν τις ομιλίες του Ιησού, όπως την επί του Όρους Ομιλία, και να είναι μάρτυρες καθώς εκτελούσε το ένα θαύμα μετά το άλλο! Και επί πλέον δεν τους έδινε ο Ιησούς συνεχώς ιδιαίτερη εκπαίδευση; Βεβαίως και τους έδινε.
2 Και όμως, είναι παράδοξο, ότι αυτοί οι πιο ευνοημένοι άνθρωποι, επανειλημμένα λογομαχούσαν αναμεταξύ τους για το ποιος ήταν ανώτερος ανάμεσά τους. Κανείς δεν ήθελε να είναι ο μικρότερος. Βοηθούσε όμως αυτός ο ανταγωνισμός στην ειρήνη, στην αρμονία και στην ευτυχία; Ευχαριστούσε τον Ιεχωβά Θεό; Ήταν η οδός της σοφίας; Πολύ δύσκολα, γιατί τι είπε ο Ιησούς σ’ αυτούς σε μια περίπτωση; Αφού έβαλε ένα παιδάκι πλάι του, τους είπε: «Όστις δεχθή τούτο το παιδίον εις το όνομά μου, εμέ δέχεται, και όστις δεχθή εμέ, δέχεται τον αποστείλαντά με· διότι ο υπάρχων μικρότερος μεταξύ πάντων υμών ούτος θέλει είσθαι μέγας.»—Λουκ. 9:48.
3. Ποια είναι μερικά κοσμικά παραδείγματα που δείχνουν απροθυμία να φερθούν σαν μικρότεροι;
3 Ποιοι σήμερα είναι συνετά ικανοποιημένοι με το να φέρονται σαν μικρότεροι; Πολλοί λίγοι! Γι’ αυτό υπάρχει τόσο πολλή σύγχυση, διαμάχη, διαπληκτισμός και πόλεμος σ’ αυτόν τον παλιό κόσμο. Έθνη και ομάδες εθνών εξακολουθούν ν’ ανταγωνίζονται το ένα το άλλο· καθένα θέλει να είναι στην κορυφή, να είναι το πιο σπουδαίο, να είναι το πιο δυνατό. Έτσι τα έθνη φορτώνουν τους λαούς τους με τρομακτικές δαπάνες εξοπλισμού. Και σε τι οφείλεται μεγάλο μέρος από την αναστάτωση που δημιουργεί το κίνημα απελευθερώσεως των γυναικών παρά στην άρνηση των μελών του να φερθούν σαν μικρότεροι σχετικά με τους άνδρες; Και αυτό δεν είναι εκείνο που μαστίζει πολλούς νεαρούς σήμερα; Εκνευρίζονται για το ρόλο που έχουν οι μεγαλύτεροί τους· δεν θέλουν να φερθούν σαν κατώτεροι στις σχέσεις τους με τους μεγαλύτερούς τους, με τους γονείς τους. Μήπως αυτή η απροθυμία να φερθεί κανείς σαν μικρότερος φέρνει ευτυχία; Είναι η σοφή πορεία; Διόλου!
ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
4. Ποιο ήταν το πρώτο άτομο μ’ αυτή την υψηλόφρονα διάθεση, και τι δείχνει αυτό;
4 Το ότι η απροθυμία να φερθεί κανείς σαν μικρότερος είναι ανοησία μπορεί να διαπιστωθεί από το γεγονός ότι όλη η αναστάτωση ξεκίνησε επειδή κάποιος άγγελος δεν θέλησε να θεωρήσει τον εαυτό του κατώτερο. Γιατί μπορούμε να το πούμε αυτό; Επειδή εκείνος ο άγγελος, που οδήγησε τους πρώτους μας γονείς στο δρόμο της αμαρτίας και του θανάτου, αποκάλυψε τα αληθινά του ελατήρια όταν παρουσίασε στην έρημο τον τρίτο πειρασμό του στον Υιό του Θεού. Σ’ αυτόν, πρόσφερε στον Ιησού όλα τα βασίλεια του κόσμου αν θα έκανε μια μόνο πράξη λατρείας στον Σατανά. Τι έδειξε αυτό; Ότι ο Σατανάς ήθελε να είναι ίσος με τον Ιεχωβά Θεό. Ότι δεν ήθελε να θεωρήσει τον εαυτό του κατώτερο σε σχέση με τον Ιεχωβά. Αυτό μπορούμε να το δούμε από την απάντηση του Ιησού στον Σατανά: «Ύπαγε, Σατανά διότι είναι γεγραμμένον, Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει.» Λόγω της απροθυμίας να φερθεί σαν κατώτερος, ο Σατανάς βουτήχτηκε στη ντροπή και στον εξευτελισμό και τελικά θα εκμηδενισθεί.—Ματθ. 4:8-10· Εβρ. 2:14.
5. (α) Πώς έδειξε η Εύα ότι δεν ήταν πρόθυμη να φερθεί σαν μικρότερη; (β) Τι δείχνει ότι κι ο Κάιν είχε το ίδιο φρόνημα;
5 Αλλά δεν ήταν επίσης η απροθυμία της Εύας να φερθεί σαν μικρότερη η αιτία που υπέκυψε στις πανουργίες του Σατανά και παράκουσε τον Ιεχωβά Θεό; Ο Σατανάς τη διαβεβαίωσε ότι τρώγοντας τον απαγορευμένο καρπό θα γινόταν σαν τον Θεό, θα μπορούσε να αποφασίζει για τον εαυτό της το καλό και το κακό. (Γέν. 3:5) Αλλά το γεγονός ότι η Εύα δεν ήθελε να φερθεί σαν μικρότερη αποδείχθηκε μοιραίο γι’ αυτή. Και τι θα πούμε για τον πρωτότοκο γιο της; Δεν είναι αλήθεια ότι ο Κάιν δολοφόνησε τον αδελφό του Άβελ επειδή απλώς δεν μπορούσε να φερθεί σαν μικρότερος σε σχέση μ’ αυτόν; Τόσο πικρό ήταν για τον Κάιν που προτιμήθηκε ο Άβελ. Αυτή η περήφανη διανοητική στάση ήταν που έκανε τον Κάιν να εξορισθεί σαν ο πρώτος ανθρώπινος δολοφόνος.—Γέν. 4:1-16.
6. Πώς έδειξαν απροθυμία να φερθούν σαν μικρότεροι (α) τα ετεροθαλή αδέρφια του Ιωσήφ; (β) ο Ααρών και η Μαριάμ; (γ) Ο Κορέ, ο Δάθαν κι ο Αβειρών;
6 Έπειτα ήταν οι ετεροθαλείς αδελφοί του Ιωσήφ. Επειδή ο πατέρας τους Ιακώβ προτιμούσε τον Ιωσήφ—μια και ήταν ο γιος της αγαπημένης του γυναίκας, Ραχήλ—τόσο πολύ γέμισαν από φθόνο ώστε δεν είχαν ειρήνη ωσότου απαλλάχτηκαν απ’ αυτόν. (Γέν. 37:3-35) Βέβαια με τον καιρό είχαν λόγους να θλιβούν γι’ αυτό που έκαναν. Χρόνια αργότερα, ακόμη και η Μαριάμ και ο Ααρών στασίασαν γιατί δεν ήθελαν να φερθούν σαν μικρότεροι σε σχέση με τον νεώτερο αδελφό τους, τον Μωυσή. Γόγγυσαν: «Μήπως προς τον Μωυσήν μόνον ελάλησεν ο Κύριος; Δεν ελάλησεν και προς ημάς;» Αλλά όπως η αφήγηση συνεχίζει και δείχνει, ο Ιεχωβά Θεός άκουγε. Δυσαρεστήθηκε πολύ μ’ αυτή τη διανοητική τους στάση, γιατί είπε στους δυο γογγυστές: «Ακούσατε τώρα τους λόγους μου. . . . περί του θεράποντός μου Μωυσέως· εν όλω τω οίκω μου ούτος είναι πιστός· στόμα προς στόμα θέλω λαλεί προς αυτόν . . . δια τι λοιπόν δεν εφοβήθητε να λαλήσητε εναντίον του θεράποντός μου Μωυσέως;» Ο Ιεχωβά Θεός δυσαρεστήθηκε τόσο πολύ ώστε πάταξε τη Μαριάμ με λέπρα. Έπειτα ήταν ο Κορέ, ο Δαθάν και ο Αβειρών που στασίασαν ακόμη πιο σοβαρά ενάντια στο να είναι μικρότεροι και γι’ αυτό υπέστησαν καταστροφή.—Αριθ. 12:1-15· 16:1-35· 26:9-11.
7, 8. (α) Ποιοι δυο αρχαίοι βασιλιάδες απέτυχαν επειδή δεν ήθελαν να φερθούν σαν μικρότεροι; (β) Ποια παραδείγματα έχουμε στους αποστολικούς χρόνους;
7 Ένας άλλος δούλος του Ιεχωβά Θεού που είχε δυσκολίες σ’ αυτό το σημείο ήταν ο Βασιλιάς Σαούλ. Αυτός απλώς δεν μπορούσε ν’ ανεχθεί ν’ ακούει τις γυναίκες του Ισραήλ να τραγουδούν: «Ο Σαούλ επάταξε τας χιλιάδας αυτού, και ο Δαβίδ τας μυριάδας αυτού.» Αυτό τόσο εξόργισε τον Σαούλ ώστε από την ημέρα εκείνη και έπειτα: «Υπέβλεπεν ο Σαούλ τον Δαβίδ», κυνηγώντας τον μάλιστα σαν σκύλο στις προσπάθειές του να τον εξοντώσει. Πόσο πικρή έγινε η ζωή του Σαούλ λόγω της απροθυμίας του να φερθεί σαν κατώτερος σε σχέση με τον Δαβίδ απ’ αυτήν την άποψη! Και πόσο τραγικό ήταν το τέλος του! (1 Σαμ. 18:7-9· 31:3-6) Έπειτα έχουμε το Βασιλιά Οζία. Οι στρατιωτικές του επιτυχίες, που ήταν πραγματικά μεγάλες, τον έκαναν υψηλόκαρδο. Έτσι δεν ήταν πια συνετά ευχαριστημένος να υπηρετεί αποκλειστικά σαν βασιλιάς χειριζόμενος τις υποθέσεις του κράτους και φερόμενος σαν μικρότερος σε σχέση με το ιερατείο, αλλά ήθελε να είναι ίσος με τους ιερείς σχετικά με τη λατρεία στο ναό. Λόγω της αλαζονείας του Οζία, ο Ιεχωβά Θεός τον πάταξε με λέπρα. Πέθανε λεπρός.—2 Χρον. 26:16-21· Παρ. 11:2.
8 Φθάνοντας τώρα στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, έχουμε ήδη παρατηρήσει το πρόβλημα που είχαν οι 12 απόστολοι όταν ο Ιησούς ήταν μαζί τους γιατί ούτε ένας απ’ αυτούς δεν ήταν πρόθυμος να φερθεί σαν μικρότερος. Εν τούτοις, ας σημειωθεί ότι δεν διαβάζουμε να δημιουργήθηκε κάτι παρόμοιο μετά την έκχυση του αγίου πνεύματος του Θεού την Πεντηκοστή. Αλλά άλλοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα αντιμετώπισαν πραγματικά αυτό το πρόβλημα. Φαίνεται ότι οι Χριστιανοί στην Κόρινθο, τουλάχιστον μερικοί απ’ αυτούς, δεν ήταν ευχαριστημένοι να φέρονται σαν μικρότεροι σε σχέση με τον απόστολο Παύλο. Και ο απόστολος Ιωάννης χρειάστηκε να επιπλήξει αυστηρά τον Διοτρεφή επειδή ήθελε να έχει την πρώτη θέση και δεν σεβόταν αυτά που ο απόστολος Ιωάννης είχε πει στους Χριστιανούς τον καιρό εκείνο.—2 Κορ. 10:1-11· 12:5-9· 3 Ιωάν. 9, 10.
ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;
9. Ποια είναι η ριζική αιτία που δεν θέλει κάποιος να φέρεται σαν μικρότερος;
9 Γιατί το πρόβλημα αυτό υπήρξε τόσο συχνό σ’ ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία, και επηρέασε όχι μόνο κοσμικούς, έθνη και άτομα, αλλά ακόμη και δούλους του Ιεχωβά Θεού; Αυτό οφείλεται στην κληρονομημένη ιδιοτέλεια. Όπως διαβάζουμε στη Γένεσι 8:21: «Ο λογισμός της καρδίας του ανθρώπου είναι κακός εκ νηπιότητος αυτού.» Σαν αποτέλεσμα, «η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα, και σφόδρα διεφθαρμένη· τις δύναται να γνωρίσει αυτήν;»—Ιερ. 17:9.
10-12. Ποια παραδείγματα δείχνουν πού και γιατί δημιουργείται αυτό το πρόβλημα;
10 Γενικά, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν έχουν μεγάλη δυσκολία να φερθούν σαν μικρότεροι σε σχέση μ’ εκείνους που προφανώς κατέχουν κάποια ανώτερη θέση. Αλλά το πρόβλημα δημιουργείται όταν πρέπει να φερθούμε σαν μικρότεροι ανάμεσα στους όμοιούς μας, ανάμεσα σ’ εκείνους που λίγο πολύ είναι ίσοι μας. Επί παραδείγματι, ούτε ένας από τους 12 αποστόλους δεν είχε καμιά δυσκολία να φερθή σαν μικρότερος σε σχέση με τον Κύριό του, Ιησού Χριστό. Όταν όμως άρχισε να συγκρίνει τον εαυτό του με κάποιον άλλο από τους 11 αποστόλους, τότε άρχιζαν οι δυσκολίες. Κανείς δεν ήθελε να συμπεριφερθεί σαν μικρότερος ανάμεσα στους υπόλοιπους!
11 Όμοια και σήμερα στη Χριστιανική εκκλησία μπορεί να υπάρχει κάποιος μικρός ανταγωνισμός, ή να εμφανισθεί λίγη γυναικεία ζηλοτυπία, ειδικά ανάμεσα σ’ εκείνους που μπορεί να έχουν αρκετά όμοιες ικανότητες ή προσόντα. Αυτή φαίνεται πώς ήταν η κατάσταση ανάμεσα στις δυο Χριστιανές γυναίκες στην εκκλησία των Φιλίππων, που ανάγκασε τον απόστολο Παύλο να γράψει: «Παρακαλώ την Ευωδίαν, παρακαλώ και την Συντύχην, να φρονώσι το αυτό εν Κυρίω· και παρακαλώ και σε, σύντροφε γνήσιε, βοήθει αυτάς, αίτινες συνηγωνίσθησαν μετ’ εμού εις το ευαγγέλιον ομού και με . . . τους λοιπούς συνεργούς μου.» (Φιλιπ. 4:2, 3) Φαίνεται πολύ πιθανόν ότι αυτές οι δύο αδελφές ήταν ιδιαίτερα ικανές και ζηλώτριες κήρυκες του «ευαγγελίου,» ώστε το πνεύμα του ανταγωνισμού εισχώρησε στις καρδιές τους και δημιούργησε προστριβές.
12 Με τον ίδιο τρόπο, μπορεί να υπάρξουν κατά καιρούς προβλήματα ανάμεσα σε αδελφούς που έχουν παρόμοιους διορισμούς. Στη Χριστιανική εκκλησία, ως επί το πλείστον, οι διακονικοί υπηρέτες δεν έχουν δυσκολία να φερθούν σαν μικρότεροι σε σχέση με τους πρεσβυτέρους· οι πρεσβύτεροι σε σχέση με τους επισκόπους περιοχής· οι επίσκοποι περιοχής σε σχέση με τους επισκόπους περιφερείας, και ούτω καθεξής. Αλλά η δοκιμασία έρχεται όταν πρόκειται για τους ίσους μας, αν οι διακονικοί υπηρέτες θα ήταν πρόθυμοι να φερθούν σαν μικρότεροι σε σχέση με άλλους διακονικούς υπηρέτες, οι πρεσβύτεροι σε σχέση με άλλους πρεσβυτέρους σε μια ορισμένη εκκλησία, και ούτω καθεξής.
ΕΠΙΓΕΙΟΣ, ΖΩΩΔΗΣ, ΔΑΙΜΟΝΙΩΔΗΣ
13-15. Γιατί ο φόνος και η φιλονεικία μπορούν να χαρακτηρισθούν (α) επίγεια σοφία; (β) ζωώδης σοφία;
13 Επειδή πολλοί ήταν απρόθυμοι να φερθούν σαν μικρότεροι λόγω της ανθρώπινης ατέλειας, ο μαθητής Ιάκωβος αναγκάστηκε να γράψει: «Εάν όμως έχητε εν τη καρδία υμών φθόνον πικρόν και φιλονεικίαν, μη κατακαυχάσθε και ψεύδεσθε κατά της αληθείας. Η σοφία αύτη δεν είναι άνωθεν καταβαίνουσα, αλλ’ είναι επίγειος, ζωώδης, δαιμονιώδης. Διότι όπου είναι φθόνος και φιλονεικία, εκεί ακαταστασία και παν αχρείον πράγμα.»—Ιακ. 3:14-16.
14 Πόσο δίκιο είχε ο Ιάκωβος να λέει ότι ο φθόνος και η φιλονεικία ήταν πράγματα επίγεια, ζωώδη, δαιμονιώδη! Είναι πραγματικά επίγεια, υλιστικά, είναι χαρακτηριστικά των ιδιοτελών, των ατελών ανθρώπων και στέκονται σε αντίθεση μ’ αυτό που έρχεται από τον ουρανό. Η διάθεση αυτή είναι επίσης ζωώδης, γιατί είναι το χαρακτηριστικό των ζώων. Οι ηθολόγοι, που μελετούν τα ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον, ανακάλυψαν ανάμεσα σε διάφορα ζώα όπως σ’ αγελάδες και σε κότες, αυτό που είναι γνωστό σαν «προτεραιότητα», όπου ορισμένα ζώα πάντοτε πηγαίνουν μπροστά από τ’ άλλα.
15 Επί παραδείγματι, πριν από λίγα χρόνια οι εφημερίδες έγραψαν για μια παράσταση με δώδεκα τίγρεις στο τσίρκο της πόλεως της Νέας 7όρκης. Μετά το τέλος της παραστάσεως, οι τίγρεις προχωρούσαν προς το διάδρομο που οδηγούσε στα κλουβιά τους όταν ο επί κεφαλής τίγρης, Ράτζα, αιφνίδια άρπαξε από το λαιμό την Ίλα, μια τίγρη. Ώσπου να μπορέσουν οι υπάλληλοι του τσίρκου να χωρίσουν τα δύο ζώα η τίγρη είχε πληγωθεί θανάσιμα. Τι είχε συμβεί λοιπόν; Αντί να κρατεί τη θέση της πίσω από τον Ράτζα αυτή αλαζονικά προχώρησε μπροστά απ’ αυτόν και έτσι ο Ράτζα εξοργίσθηκε και της επιτέθηκε. Το ότι δεν ήταν πρόθυμη να φερθεί σαν κατώτερη της κόστισε τη ζωή.
ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ, ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
16. Ποιο έξοχο παράδειγμα έθεσε ο Μωυσής, με το να είναι πρόθυμος να φερθεί σαν μικρότερος;
16 Ένας από τους αρχαίους δούλους του Ιεχωβά που με έξοχο τρόπο φέρθηκε σαν μικρότερος ήταν ο Μωυσής. Πόσο ένδοξα χρησιμοποιήθηκε από τον Ιεχωβά Θεό: στο να δώσει μαρτυρία στον Φαραώ, στο να επιφέρει τις 10 πληγές, στο να διανοίξει την Ερυθρά θάλασσα και να προμηθεύσει στο λαό του νερό με θαυματουργικό τρόπο! Κι όμως μ’ όλ’ αυτά τα προνόμια και την εξοχότητα που απόχτησε απ’ αυτά, διαβάζομε ότι «ο άνθρωπος ο Μωυσής ήταν πραύς σφόδρα υπέρ πάντας τους ανθρώπους τους επί της γης.» Λόγω της προθυμίας του να φερθεί σαν μικρότερος, ο Ιεχωβά Θεός τον έκανε μέγα στα μάτια του κόσμου καθώς και στα μάτια του δικού του λαού.—Αριθ. 12:3.
17-19. Τι δείχνει ότι ο Ιησούς φέρθηκε σαν μικρότερος (α) πριν έρθει στη γη; (β) ενώ βρισκόταν στη γη; (γ) μετά την ανάστασή του κι επιστροφή του στον ουρανό;
17 Και τι έξοχο παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, με το να φερθεί σαν μικρότερος! Σε αντίθεση με τον άγγελο που έγινε Σατανάς ο Διάβολος, ο Λόγος, «εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν.» Με χαρά υπηρέτησε σαν «Πρώτιστος εργάτης,» στενά συνδεδεμένος με τον Πατέρα του στα έργα της δημιουργίας.—Παρ. 8:30· Ιωάν. 1:1-3, 14· 1 Κορ. 11:3· Φιλιπ. 2:6-8.
18 Ενώ βρισκόταν στη γη, ο Ιησούς εξακολούθησε να φέρεται σαν μικρότερος σε σχέση με τον Πατέρα του, και είπε, «Ο Πατήρ μου είναι μεγαλύτερός μου,» και ότι κανείς δεν ήταν αγαθός παρά μόνον ο Θεός. (Λουκ. 18:19· Ιωάν. 14:28) Στην πραγματικότητα, όταν ο Ιησούς ήταν στη γη φέρθηκε σαν μικρότερος ακόμη και σε σχέση με τους συνανθρώπους του, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του υπηρέτου. Όπως ο ίδιος είπε: «Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε δια να υπηρετηθή, αλλά δια να υπηρετήση, και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών.» Ακόμη έκανε και την πιο ταπεινή εργασία να πλύνει τα πόδια των αποστόλων του. Και πόσο εξυψώθηκε για την ταπεινοφροσύνη του!—Ματθ. 20:28· Ιωάν. 13:2-16· Φιλιπ. 2:9-11.
19 Από την ανάσταση και την ανάληψή του στον ουρανό, ο Χριστός εξακολούθησε να φέρεται σαν μικρότερος σε σχέση με τον Ιεχωβά τον Πατέρα του, και ήταν πρόθυμος να περιμένει υπομονητικά εωσότου ο Ιεχωβά έκανε τους εχθρούς του υποπόδιο των ποδών του. Κατόπιν, μετά τη χιλιετή βασιλεία του Ιησού, όταν Ιεχωβά θα έχει θέσει όλους τους εχθρούς του κάτω από τα πόδια του, «και αυτός ο Υιός θέλει υποταχθή εις τον υποτάξαντα εις αυτόν τα πάντα, δια να ήναι ο Θεός τα πάντα εν πάσι.»—Ψαλμ. 110:1· 1 Κορ. 15:25-28.
20, 21. (α) Πώς έδειξε ο Παύλος ότι ήταν ένας καλός μιμητής του Ιησού Χριστού απ’ αυτές τις απόψεις; (β) Τι θα τονίσει το επόμενο άρθρο προς όφελός μας;
20 Ανάμεσα στους ακολούθους του Χριστού, ο απόστολος Παύλος ήταν ιδιαίτερα ένας έξοχος μιμητής του Ιησού Χριστού απ’ αυτή την άποψη. Χάριν του «ευαγγελίου» έγινε υπηρέτης όλων. Αυτό ασφαλώς εσήμαινε ότι ενεργούσε σαν μικρότερος. (1 Κορ. 9:19) Φέρθηκε σαν μικρότερος σε σχέση με το κυβερνών σώμα στην Ιερουσαλήμ, σε σχέση με τη διακονική του υπηρεσία, και για το μέρος που θάπρεπε να κηρύττει και στα δογματικά ζητήματα. (Πράξ. 15:2· Γαλ. 2:7-10) Σε μια περίπτωση αναγκάσθηκε να ρωτήσει τη Χριστιανική εκκλησία στη Κόρινθο «Ή έπραξα αμαρτίαν, ταπεινώνων εμαυτόν για να υψωθήτε σεις;» Δεν είναι λοιπόν θαυμαστό που ο Ιεχωβά Θεός ευλόγησε τόσο πλούσια τη διακονία του Παύλου!—2 Κορ. 11:7.
21 Αφού, όπως είδαμε, η απροθυμία να φερθούμε σαν μικρότεροι είναι ανοησία, ενώ αν είμαστε πρόθυμοι να φερόμαστε σαν μικρότεροι είναι απόδειξη σοφίας, ασφαλώς θα θέλουμε ν’ ακολουθήσουμε τη σοφή πορεία. Για να το κάνουμε αυτό θα χρειαστούμε βοήθεια λόγω των κληρονομημένων ατελειών μας. Το επόμενο άρθρο θα μας δείξει διάφορους τρόπους βοηθείας για ν’ αποκτήσουμε την ορθή αυτή διανοητική άποψη.
[Εικόνα στη σελίδα 17]
«Και είδεν ο Ααρών την Μαριάμ και ιδού, ήτο λεπρά.»