Ερωτήσεις από Αναγνώστες

● Ποιος είναι ο ορισμός της λέξεως «Χριστιανισμός» όπως χρησιμοποιείται στις εκδόσεις της Σκοπιάς;

Πολύ συχνά ο όρος «Χριστιανισμός» χρησιμοποιείται στις εκδόσεις του Συλλόγου με την πιο στενή έννοια με την οποία ορίζουν τη λέξη αυτή τα λεξικά: «Χριστιανοσύνη»· στην πραγματικότητα, καθ’ ομολογίαν Χριστιανοσύνη, σε αντίθεση με την αληθινή Χριστιανοσύνη της Βίβλου. Αυτός ο ορισμός βλέπει τον «Χριστιανισμό» κυρίως σαν θρησκεία. Εν τούτοις, η λέξη χρησιμοποιείται μερικές φορές στις εκδόσεις μας με μια ευρύτερη δεύτερη σημασία: «το μέρος του κόσμου στο οποίο επικρατεί η Χριστιανοσύνη.»

Κατά πόσον η λέξη χρησιμοποιείται με την πιο στενή θρησκευτική έννοια ή την πιο πλατειά εδαφική έννοια θα γίνει φανερό από τα συμφραζόμενα. Επί παραδείγματι, αν αναφέρεται ότι ο Χριστιανισμός είναι μέρος της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας («Βαβυλώνος της Μεγάλης»), και ότι αυτή η αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας θα καταστραφεί πρώτη στη «μεγάλη θλίψι», τότε γίνεται φανερό στον αναγνώστη ότι χρησιμοποιείται η λέξη με την πιο στενή έννοια. Κι αυτό γιατί τα πολιτικά και εμπορικά στοιχεία της επικράτειας του Χριστιανισμού δεν θα καταστραφούν συγχρόνως με τα θρησκευτικά.​—Αποκ., κεφ. 17· Ματθ. 24:21.

● Το παράρτημα της Μεταφράσεως Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών εκδόσεως 1970 (σελίδες 1455 και 1456) λέει ότι η Εβραϊκή έκφραση χα-Α·ντόν περιορίζεται στον Ιεχωβά Θεό. Γιατί τότε η υποσημείωση στο Ρωμαίους 10:9 (στην έκδοση 1971) δείχνει ότι αυτή η έκφραση δεν αναφέρεται εκεί στον Ιεχωβά;

Η υποσημείωση στο Ρωμαίους 10:9 απλώς αναγνωρίζει ότι μερικοί μεταφραστές, μεταφράζοντας τις Ελληνικές Γραφές στην Εβραϊκή γλώσσα, χρησιμοποίησαν αυτή την έκφραση χα-Α·ντόν (που σημαίνει κατά γράμμα «ο Κύριος») όταν μετάφρασαν την Ελληνική λέξη Κύριος.

Η λέξη «Κύριος» εδώ αναφέρεται προφανώς στον Ιησού γιατί το εδάφιο λέει: «Ότι εάν ομολογήσης διά του στόματος σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή.» Η μετάφραση της Ελληνικής λέξεως Κύριος στα Εβραϊκά με την έκφραση χα-Α·ντόν είναι απλώς η γνώμη ορισμένων μεταφραστών, γιατί στο Ελληνικό κείμενο δεν υπάρχει το οριστικό άρθρο μαζί με το «Κύριος» σ’ αυτό το εδάφιο.

Η λέξη «κύριος» είναι ένας όρος που στις Γραφές εφαρμόζεται στον Ιεχωβά, στον Ιησού, σε αγγέλους, σε ανθρώπους και ακόμη σε ψεύτικες θεότητες. Η βασική σημασία είναι «αφέντης» ή «ιδιοκτήτης». Είναι επίσης ένας τίτλος σεβασμού. Στο παράρτημα, οι μεταφραστές της Μεταφράσεως Νέου Κόσμου κάνουν την παρατήρηση ότι κάθε φορά που το χα-Α·ντόν απαντάται στις Εβραϊκές Γραφές, αναφέρεται στον Ιεχωβά. Αυτό είναι ένα γεγονός, και πολύ σωστά αποδίδεται η φράση αυτή στον Ιεχωβά, γιατί το οριστικό άρθρο (χα) ξεχωρίζει τον Ιεχωβά αποκλειστικά σαν «Κύριο» με την υψίστη έννοια.

Και ο Ιησούς επίσης κατάλληλα αποκαλείται από τους Χριστιανούς Κύριός τους γιατί είναι ο «Αφέντης» τους και «Ιδιοκτήτης» τους. Με το θυσιασμένο αίμα του τους αγόρασε και είναι η κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας. (Ιωάν. 13:13, 16· Κολ. 3:24· Ιούδα 4· Αποκ. 5:9, 10) Ο Παύλος αναγνωρίζει ότι ενώ υπάρχουν πολλοί «θεοί» και πολλοί «κύριοι», «εις ημάς είναι είς Θεός ο Πατήρ . . . και είς Κύριος Ιησούς Χριστός.» (1 Κορ. 8:5, 6) Αλλά η εξουσία του Ιησού σαν Κυρίου του δόθηκε από τον Πατέρα. (Ματθ. 28:18· Ιωάν. 3:35· 5:19, 30) Ο Ιησούς έχει μεγάλη εξουσία, δόξα και δύναμη, αλλά πρέπει «πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος εις δόξαν Θεού Πατρός.» (Φιλιπ. 2:9-11) Όλη η τιμή πηγαίνει στον Πατέρα για όσα έχει κάνει και όσα θα κάνει μέσω του μονογενούς του Υιού. Στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας του, ο Ιησούς θα «παραδώση την βασιλείαν εις τον Θεόν και Πατέρα» και εν συνεχεία «θέλει υποταχθή εις τον υποτάξαντα εις αυτόν τα πάντα, διά να ήναι ο Θεός τα πάντα εν πάσιν.»​—1 Κορ. 15:24-28.

Έτσι, έχοντες τα πάρα πάνω υπ’ όψη, μπορούμε να δούμε ότι μολονότι ορισμένες Εβραϊκές μεταφράσεις των Ελληνικών Γραφών χρησιμοποιούν την έκφραση χα-Α·ντόν στο Ρωμαίους 10:9, δεν πρέπει απ’ αυτό να συμπεράνουμε ότι ο «Κύριος» εδώ είναι ο Ιεχωβά, κάνοντας έτσι τον Ιησού και τον Θεό ένα και τον ίδιο Κύριο, όπως ισχυρίζονται οι Τριαδιστές. Εν τούτοις, οπουδήποτε αυτή η έκφραση συναντάται στις Εβραϊκές Γραφές, αναφέρεται στον Ιεχωβά.