Θεραπεία Δια Πίστεως—Πώς Λειτουργεί;

«ΕΣΥ κορίτσι με το στήριγμα στο σβέρκο. Βγάλτο. Γιατρεύτηκες. Έλα δω και ύμνησε τον Ιησού.» Το κορίτσι περπατά από τη θέση του στην αγία τράπεζα. Λέει ότι της έχουν κάνει 12 εγχειρήσεις και είναι ανάπηρο με ρευματοειδή αρθρίτιδα από το 1973. Στέκεται μπροστά στον ιερέα, κουνάει το σβέρκο της μπροστά και πίσω. Ο ιερέας την ευλογεί, το ακροατήριο επευφημεί, και ο ιερέας λέει: «Γιατρεύτηκε!»

Φαντασθείτε τη χαρά ενός ανθρώπου που γιατρεύτηκε από ρευματοειδή αρθρίτιδα! Συμβαίνουν πραγματικά αυτά τα πράγματα;

Ειδήσεις σαν την παραπάνω που γράφτηκε στην εφημερίδα Σάνταιη Τέλεγκραμ του Γουόρτσεστερ δείχνουν ότι μπορούν να γίνουν. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που η σημερινή θεραπεία δια πίστεως τραβά πολύ την προσοχή. Άρρωστοι συρρέουν στους θεραπευτές δια πίστεως ελπίζοντας να θεραπευτούν. Εκπληρώνονται οι ελπίδες τους; Είναι η θεραπεία δια πίστεως πραγματικά αποτελεσματική για τη θεραπεία των ασθενειών; Πώς λειτουργεί;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ;

Στην πραγματικότητα, η θεραπεία δια πίστεως εμφανίζεται με διάφορες μορφές . Στη Δύση συχνά εκτελείται σε ιερουργίες που γίνονται από ευαγγελιστές ή λειτουργούς των μεγαλύτερων θρησκειών—ίσως εκείνων που είναι συνταυτισμένες με τη χαρισματική κίνηση (δηλαδή εκείνων που πιστεύουν ότι το άγιο πνεύμα δίνει ακόμη θαυματουργικά χαρίσματα). Αυτοί οι θεραπευτές δια πίστεως ισχυρίζονται ότι μιμούνται τον Ιησού Χριστό και τους αποστόλους του, και πιστεύουν ότι ο ίδιος ο Θεός είναι η πηγή της δυνάμεως τους.

Μια άλλη ομάδα είναι «οι θεραπευτές» των μη Χριστιανικών θρησκειών—των ιερέων βουντού, των μάγων ιατρών κλπ. Αυτοί πιστεύουν ότι η αρρώστια προκαλείται από πονηρά πνεύματα, και εκτελούν τελετουργίες για να διώξουν τα πνεύματα αυτά.

Κατόπιν υπάρχουν οι «ψυχοχειρούργοι» που εκτελούν αυτά που αποκαλούν «ψυχοεγχειρήσεις». Στις Φιλιππίνες, για παράδειγμα, ισχυρίζονται ότι μπορούν με γυμνά χέρια να φτάσουν στο εσωτερικό του σώματος των ασθενών και να αφαιρέσουν αρρωστημένους ιστούς και θρόμβους αίματος. Λένε, ότι οι «ασθενείς» τους αντιλαμβάνονται τα πάντα στη διάρκεια της εγχειρήσεως και κατόπιν δεν μένει καμιά ουλή.

Τελικά, υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι η «θεραπεία» τους δεν έχει καμιά σχέση με τη θρησκεία ή την πίστη. Λένε ότι πρόκειται για μία φυσική διαδικασία, ένα τρόπο για τη χρησιμοποίηση μιας μυστηριώδους θεραπευτικής δυνάμεως που υπάρχει τριγύρω μας, ή μέσα στο ίδιο το σώμα. Μερικοί απ’ αυτούς προτιμούν να ονομάζονται «ψυχοθεραπευτές» μάλλον παρά «θεραπευτές δια πίστεως».

ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ;

Η απάντηση σ’ αυτό θα εξαρτηθεί από το ποιον ρωτάτε. Εκείνοι που πιστεύουν μιλούν για θεραπείες που είδαν με τα μάτια τους ή που δοκίμασαν οι ίδιοι. Εκείνοι που αμφιβάλλουν μιλούν για ερευνητές που παρακολούθησαν περιπτώσεις δήθεν θαυματουργικής θεραπείας και έφτασαν στο συμπέρασμα ότι αυτά δεν συμβαίνουν. Γιατί υπάρχει η αντίφαση;

Μερικές φορές υπάρχει η πιθανότητα ενός πραγματικού λάθους. Μια γυναίκα πίστευε ειλικρινά ότι είχε θεραπευτεί από αυχενικό καρκίνο. Της είχαν κάνει μια κλινική εξέταση που έδειχνε την παρουσία καρκίνου έτσι πήγε σ’ έναν θεραπευτή δια πίστεως. Την επόμενη φορά που της έγινε η εξέταση, ήταν αρνητική. Είναι πεπεισμένη ότι ο θεραπευτής δια πίστεως την γιάτρεψε. Αλλά ο γιατρός της είπε ότι το πρώτο αποτέλεσμα της εξετάσεως ήταν απλώς εσφαλμένο, όπως συμβαίνει μερικές φορές.

Άλλες φορές, οι άνθρωποι επειδή ελπίζουν απεγνωσμένα για κάποιο πράγμα εντρυφούν σε ευσεβείς πόθους. Ένα νεαρό κορίτσι που υπόφερε από προχωρημένο καρκίνο πήγε σ’ ένα θεραπευτή δια πίστεως. Αργότερα την εξέτασε και πάλι ο γιατρός της. «Όταν ο γιατρός με είδε δεν μπορούσε να το πιστέψει,» είπε ευτυχισμένη. «Υποτίθεται ότι έπρεπε νάχω πεθάνει μέσα σε δύο μήνες αλλά δεν συνέβη τίποτε απ’ αυτά . . . Σήμερα δεν έπρεπε να ζω αλλά δεν ξέρω γιατί ο Θεός μ’ έσωσε». Δυστυχώς, σε λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, πέθανε.

Μια φορά, είπαν ότι ένας γιατρός εκφράστηκε για την ανάρρωση ενός ασθενούς του ότι ήταν θαύμα. Όταν ένας δημοσιογράφος ερεύνησε την ιστορία, ο γιατρός είπε ότι η λέξη «θαύμα» ήταν ένα «σχήμα λόγου». Ήταν βέβαιος ότι η θεραπεία ήταν ένα «φυσιολογικό γεγονός». «Δεν νομίζω ότι μπορούμε ν’ αποδείξουμε ότι ο Θεός προσωπικά επενέβη», είπε. «Έχω δει να συμβαίνει το ίδιο πράγμα κι’ όταν δεν είχε αναμιχθεί η θεραπεία δια πίστεως.»

Υπάρχουν παράγοντες που κάνουν δύσκολο να κρίνουμε τι πράγμα ήταν εκείνο που έφερε ορισμένες «θεραπείες». Η επίδραση της διάνοιας πάνω στην υγεία του σώματος ακόμη δεν κατανοείται πλήρως. Η εξέλιξη μερικών ασθενειών δεν μπορεί να προβλεφτεί. Μερικές, για κάποιο άγνωστο λόγο υποχωρούν. Πολλές αρρώστιες θεραπεύονται απ’ το ίδιο το σώμα, μερικές φορές με τη χρήση γιατρικών. Ο Δρ Ουίλλιαμ Α. Νόλαν έχει τη γνώμη ότι ίσως η έντονη συναισθηματικότητα μερικών θεραπευτικών τελετουργιών κάνει ορισμένες ασθένειες να θεραπεύονται πιο γρήγορα απ’ ό,τι συνήθως. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ο πολλές από τις δήθεν θεραπείες είναι απλώς ελαφρές βελτιώσεις στην κατάσταση των αρρώστων.

Μερικοί θεραπευτές δια πίστεως αναγνωρίζουν την πιθανότητα ότι μερικές από τις θεραπείες να μην είναι θαυματουργικές. Ένας ιερέας που συνδέεται με τη χαρισματική κίνηση είπε: «Μερικές [θεραπείες] είναι ψυχοσωματικές, μερικές υστερικές και μερικές μπορούν να εξηγηθούν με φυσικές αιτίες.» Κατόπιν πρόσθεσε: «Για μένα όμως αυτό δεν είναι πρόβλημα αφού πραγματικά γίνονται.»

Βέβαια, δεν δέχονται όλοι τη σκέψη ότι οι θεραπείες αυτές έχουν φυσική εξήγηση. Πολλοί πιστεύουν ειλικρινά ότι συμβαίνουν θαύματα και ότι οι άρρωστοι γιατρεύονται από κάποια υπερανθρώπινη δύναμη. Επομένως ένας ερευνητής μπορεί να λογικευτεί ως εξής: Ωραία, η θεραπεία δια πίστεως μπορεί να πετύχει, ή μπορεί να μην πετύχει. Αλλά τι κακό είναι εάν την δοκιμάσω; Αυτή είναι μία σημαντική ερώτηση.