Ο Ματθαίος Διακηρύσσει: ‘Ο Μεσσίας Ήρθε!’

ΠΟΙΑ ήταν τα πιο σπουδαία γεγονότα που συνέβησαν ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας; Χωρίς ίχνος αμφιβολίας, ήταν η γέννηση, η διακονία, ο θάνατος, η ανάσταση και ανάληψη στον ουρανό του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού.

Σε αρμονία με τη θεϊκή αρχή ότι ‘επί στόματος δύο μαρτύρων και τριών θέλει βεβαιούσθαι πας λόγος’, ο Ιεχωβά Θεός φρόντισε να καταγραφούν τέσσερις αφηγήσεις της ζωής του Ιησού Χριστού για να επιβεβαιώσουν ακλόνητα την αληθινότητα αυτών των γεγονότων. (Δευτ. 17:6· 2 Κορ. 13:1) Τα τέσσερα άτομα που Εκείνος χρησιμοποίησε ήταν ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και Ιωάννης. Πολύ κατάλληλο είναι αυτό που έχει λεχθεί, γι’ αυτούς τους τέσσερις συγγραφείς ότι ο καθένας τους πραγματεύεται το δικό του ιδιαίτερο θέμα, τον δικό του αντικειμενικό σκοπό, εκφράζει τη δική του προσωπικότητα και έχει κατά νου τους άμεσους αναγνώστες του.

Για τον Ματθαίο, τον πρώτο απ’ αυτούς τους συγγραφείς, ξέρουμε λίγα πράγματα. Εν τούτοις, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήταν ταπεινόφρων άνθρωπος, γιατί μόνο από τη δική του αφήγηση μαθαίνουμε ότι υπήρξε ένας περιφρονημένος φοροσυλλέκτης. (Ματθ. 9:9) Και δεν είναι περίεργο ότι περιφρονούσαν τους φοροσυλλέκτες! Πρώτα-πρώτα, εκπροσωπούσαν το Ρωμαϊκό ζυγό εκεί που αυτός πονούσε πάρα πολύ, στο πορτοφόλι! Επί πλέον ήταν πασίγνωστο ότι έκαναν κατάχρηση των προνομίων τους με το να γίνονται εκβιαστές. Τα λόγια του φοροσυλλέκτη Ζακχαίου το δείχνουν αυτό. Αφού ο Ιησούς ήρθε στο σπίτι του, η καρδιά του Ζακχαίου άλλαξε, και είπε: «Και εάν συκοφάντησά τινα [αν εκβίασα κάποιον με ψεύτικες κατηγορίες, ΜΝΚ] εις τι, αποδίδω τετραπλούν.» (Λουκ. 19:8) Αλλά φαίνεται να υπάρχουν ελάχιστες αμφισβητήσεις για την εντιμότητα του Ματθαίου στο ρόλο του εφοριακού υπαλλήλου· αλλιώς ο Ιησούς δεν θα τον είχε προσκαλέσει απ’ ευθείας απ’ τη δουλειά του να γίνει ακόλουθός Του.

Την εποχή κιόλας της απείθειας του Αδάμ στην Εδέμ, ο Ιεχωβά Θεός είχε προείπε, με συμβολική γλώσσα τον ερχομό του Μεσσία, όταν τον ανέφερε σαν «σπέρμα» της γυναίκας. Και την εποχή του Βασιλιά Δαβίδ χαρακτηρίστηκε σαν ο «κεχρισμένος» του Θεού. Ο προφήτης Δανιήλ ιδιαίτερα προείπε τον ερχομό του Μεσσία. (Γεν. 3:15· 22:17, 18· Ψαλμ. 2:2· Δαν. 9:24-27) Ότι ο από πολλού αναμενόμενος Μεσσίας είχε επί τέλους έρθει ήταν πραγματικά τόσο συγκλονιστική είδηση που ο Ματθαίος δεν έχασε καθόλου χρόνο και τη διακήρυξε μέσω του Ευαγγελίου του. Από τα καλύτερα στοιχεία που διαθέτουμε, φαίνεται ότι μπορεί κάλλιστα να έγραψε την αφήγησή του το 41 μ.Χ.

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Είναι τελείως σαφές ότι ο Ματθαίος είχε σκοπό η αφήγηση του Ευαγγελίου του να γίνει γέφυρα ανάμεσα στα γεγονότα που είχαν καταγραφεί στις Εβραϊκές Γραφές και σ’ αυτά που σχετίζονταν με τη ζωή του Μεσσία. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των πρώτων εκκλησιαστικών ιστορικών, ο Ματθαίος αρχικά το έγραψε στα Εβραϊκά και αργότερα έφτιαξε ένα Ελληνικό αντίγραφο του Ευαγγελίου του. Κάτι που υποστηρίζει αυτή την άποψη είναι το γεγονός ότι πάντα όταν παραθέτει από τις Εβραϊκές Γραφές δεν χρησιμοποιεί την Ελληνική Μετάφραση των Εβδομήκοντα, όπως συχνά συμβαίνει με τους άλλους συγγραφείς των Ευαγγελίων, αλλά το Εβραϊκό κείμενο. Και σ’ αρμονία με το θέμα του, ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν πραγματικά ο προειπωμένος Μεσσίας, ο Ματθαίος, περισσότερο από άλλους, δείχνει ότι η ζωή και οι πράξεις του Ιησού εκπλήρωναν Βιβλικές προφητείες. (Παράβαλε Ματθαίο 8:16, 17 με Μάρκο 1:34 και Λουκά 4:40.) Ο Ματθαίος επίσης, περισσότερο από τους άλλους συγγραφείς των Ευαγγελίων, τόνισε το θέμα της «βασιλείας των ουρανών», και γι’ αυτό το λόγο το Ευαγγέλιό του έχει χαρακτηριστεί «Ευαγγέλιο της Βασιλείας.»—Ματθ. 4:17· 5:3· 11:12· 22:2.

Το επάγγελμα που είχε ο Ματθαίος προηγουμένως σαν φοροσυλλέκτης διαφαίνεται στο ευαγγέλιό του. Ένας κύριος λόγος είναι ότι εκτιμούσε πάρα πολύ τη μεγάλη καλοσύνη η οποία δείχθηκε σ’ αυτόν και την οποία δεν άξιζε, δηλαδή ένας φοροσυλλέκτης να γίνει απόστολος του Μεσσία. Έτσι διαπιστώνουμε ότι με μοναδικό τρόπο ο Ματθαίος αναφέρει την έμφαση που έδωσε ο Ιησούς στο γεγονός ότι απαιτείται έλεος και όχι μόνο θυσία. Είναι ενδιαφέρον ότι μόνο ο Ματθαίος μάς παρουσιάζει τόσα πολλά παρηγορητικά λόγια του Ιησού που αρχίζουν με την πρόσκληση «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει.»—Ματθ. 9:9-13· 11:28-30· 12:7· 18:21-35.

Το ότι ο Ματθαίος ήταν τελώνης φαίνεται επίσης και από το ότι δίνει προσοχή στους αριθμούς. Μόνο αυτός μας λέει ότι ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού για 30 αργύρια. (Ματθ. 26:15) Επί πλέον, εκεί όπου οι άλλοι αναφέρουν μόνο για ένα πρόσωπο ή πράγμα ή βάζουν τα πράγματα στον ενικό, ο Ματθαίος γίνεται πιο συγκεκριμένος και αναφέρει δύο ή βάζει τα πράγματα στον πληθυντικό. (Παράβαλε Ματθαίο 4:3· 8:28· 20:29, 30 με Μάρκο 5:2· 10:46, 47· Λουκά 4:3· 8:27· 18:35-38.) Μάλιστα, φαίνεται πως στον Ματθαίο άρεσαν οι αριθμοί. Έτσι στο κεφάλαιο έξι τον βρίσκουμε να αναφέρει εφτά παρακλήσεις στην Υποδειγματική Προσευχή (σε σύγκριση με τις πέντε του Λουκά), εφτά παραβολές στο κεφάλαιο 13, και εφτά ουαί τις οποίες ανέφερε ο Ιησούς κατά του Ιουδαϊκού κλήρου της εποχής του στο κεφάλαιο 23. Και ο Ματθαίος χωρίζει τη γενεαλογία του Ιησού σε τρεις ομάδες με 14 άτομα την κάθε μια.—Ματθ. 1:1-17.

Τα διακριτικά στοιχεία του Ευαγγελίου του Ματθαίου γίνονται επίσης φανερά όταν παρατηρήσουμε τον τρόπο που η αφήγησή του αναφέρει γεγονότα που δεν αναφέρει ο Λουκάς. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να το περιμένει κανείς όταν λάβουμε υπ’ όψη πόσο διαφορετικά σκέπτεται ένας φοροσυλλέκτης από ένα γιατρό. Ούτε και πρέπει ν’ αγνοήσουμε το ρόλο του αγίου Πνεύματος στο θέμα αυτό. Έπειτα, ο Ματθαίος έγραφε για να πείσει τους πιστούς Ιουδαίους ότι ο Ιησούς ήταν ο από πολλού αναμενόμενος Μεσσίας, ενώ ο Λουκάς παρουσιάζει τον Ιησού σαν σωτήρα όλης της ανθρωπότητας. Έτσι ο Ματθαίος καταγράφει τη γενεαλογία του Ιησού προς τα πίσω μόνο μέχρι τον Αβραάμ μέσω του Δαβίδ, ενώ ο Λουκάς μέχρι τον ‘Αδάμ τον γιο του Θεού.’ (Ματθ. 1:1-16· Λουκ. 3:23-38) Προφανώς ο Ματθαίος καταγράφει τη νομική γραμμή του Ιησού μέσω του θετού πατέρα Του τού Ιωσήφ, ενώ ο Λουκάς καταγράφει τη φυσική γραμμή μέσω της μητέρας Του Μαρίας. Ο Ματθαίος αναφέρει ότι ένας άγγελος φάνηκε στον Ιωσήφ, τον θετό πατέρα του Ιησού. Ο Λουκάς αναφέρει την εμφάνιση του αγγέλου Γαβριήλ στη Μαρία, τη μητέρα του Ιησού. Με όμοιο τρόπο, ο Ματθαίος αναγράφει ότι οι αστρολόγοι ήρθαν να επισκεφθούν το παιδί Ιησού, ‘τον βασιλιά των Ιουδαίων’, και έφεραν ακριβά δώρα, ενώ ο Λουκάς λέει για την πρόσκληση που έγινε στους ταπεινούς ποιμένες να δουν το νεογέννητο Σωτήρα.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΤΘΑΙΟ

Ο Ματθαίος, στην παρουσίαση της ζωής του Ιησού, δεν έχασε καμιά ευκαιρία ν’ αποδείξει ότι ο Ιησούς ήταν πράγματι, ο προειπωμένος Μεσσίας. Πώς το έκανε αυτό; Με το να αναφερθεί στις Εβραϊκές Γραφές κάπου 100 φορές υποστηρίζοντας έτσι το θέμα του. Παραδείγματος χάρη, όταν δίνει τις λεπτομέρειες της γεννήσεως του Ιησού υπογραμμίζει ότι η γέννηση του Ιησού από την Ιουδαία παρθένο Μαρία εκπλήρωνε προφητεία. (Ησ. 7:14· Ματθ. 1:21-23) Όταν αναφέρει τη φυγή του Ιωσήφ και της οικογένειάς του με σκοπό να ξεφύγουν το δολοφονικό διάταγμα του Βασιλιά Ηρώδη, ο Ματθαίος σημειώνει ότι αυτό έγινε για να μπορέσει να εκπληρωθεί η γραφή: ‘Από την Αίγυπτο κάλεσα το γιο μου.’ (Ωσηέ 11:1· Ματθ. 2:14, 15) Η θλίψη που προκλήθηκε από τη διαταγή του Ηρώδη να σκοτωθούν όλα τα αγοράκια κάτω από δύο ετών στη Βηθλεέμ και τα περίχωρά της, όπως δείχνει ο Ματθαίος, είχε επίσης προφητευθεί.—Ιερ. 31:15· Ματθ. 2:16-18.

Στα κεφάλαια τρία και τέσσερα ο Ματθαίος παρουσιάζει τον πρόδρομο του Ιησού, τον Βαπτιστή, αναγράφει το βάπτισμα του Ιησού και ότι ο ίδιος ο Θεός αναγνώρισε ότι ο Ιησούς είναι Υιός Του. Κατόπιν ακολουθεί ο τριπλός πειρασμός του Ιησού στην έρημο και η έναρξη της διακονίας του Ιησού με το μήνυμα «επλησίασε η βασιλεία των ουρανών», ενώ επίσης έκανε και πολλά θαύματα θεραπείας. Το κήρυγμα του Ιησού παρουσιάζεται σαν μια ακόμη εκπλήρωση προφητειών.—Ησ. 9:1, 2· Ματθ. 4:13-17.

Ο Ματθαίος, εκτός από τα τελευταία του 10 κεφάλαια, ελάχιστα προσπαθεί να παρουσιάσει τα πράγματα με χρονολογική σειρά. Αφού η επί του Όρους Ομιλία του Ιησού είναι μια τόσο έξοχη διδασκαλία, ο Ματθαίος την παρουσιάζει αμέσως μετά την έναρξη της διακονίας του Ιησού, αν και ο Ιησούς την έκανε περίπου ένα χρόνο αργότερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για τη σπουδαιότερη ομιλία που δόθηκε ποτέ, και ο Ματθαίος μάς την αναφέρει με τον πιο πλήρη τρόπο. Αρχίζει με εννέα ‘μακαρισμούς’ που πραγματικά παρηγορούν όλους εκείνους που αγαπούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Με την ευκαιρία, ας σημειωθεί ότι πρόκειται για «ευτυχία» κι όχι για «ευχολόγιο», και γι’ αυτό το λόγο σύγχρονες μεταφράσεις όπως η Βίβλος της Ιερουσαλήμ και η Σύγχρονη Αγγλική Μετάφραση χρησιμοποιούν τη λέξη «ευτυχισμένοι» αντί για τη λέξη «μακάριοι», και το ίδιο κάνει και η Μετάφραση Νέου Κόσμου.

Σχετικά με την επί του Όρους Ομιλία, αναφέρεται ότι ο Μαχάτμα Γκάντι είπε στον κάποτε αντιβασιλέα της Ινδίας τον Λόρδο Έργουιν: «Όταν η χώρα σας και η δική μου θα φθάσουν να εφαρμόζουν μαζί τις διδασκαλίες που παρουσίασε ο Χριστός στην επί του Όρους Ομιλία, θα έχουμε λύσει τα προβλήματα όχι μόνο των χωρών μας αλλά κι’ όλου του κόσμου.» Αυτή η Ομιλία περιέχει επίσης το Χρυσό Κανόνα. Σύμφωνα με το θέμα του ο Ματθαίος λέει ότι ο Ιησούς δεν είχε έρθει για να καταστρέψει το νόμο του Μωυσή, αλλά για να τον εκπληρώσει και ο Χρυσός Κανόνας στην πραγματικότητα περιλάμβανε το Νόμο και τους προφήτες.—Ματθ. 5:17· 7:12.

Φαίνεται πως ο Ματθαίος είχε ιδιαίτερα εντυπωσιαστεί από τη διδασκαλία του Ιησού. Σε σύγκριση με τα άλλα Ευαγγέλια, όχι μόνο η αφήγηση του Ματθαίου για την επί του Όρους Ομιλία είναι πιο εκτεταμένη, αλλά επίσης και η αναφορά του στην αποστολή των 12 αποστόλων από τον Ιησού (κεφάλαιο 10), η αφήγησή του για τις εφτά παραβολές για τη Βασιλεία (κεφάλαιο 13) και η αναγραφή του για τη συμβουλή του Ιησού σχετικά με την ανάγκη να εκδηλώνουμε έλεος, και την προθυμία να συγχωρούμε «εβδομηκοντάκις επτά».—Κεφ. 18.

Στα κεφάλαια 8, 9, 11, 12 και 14-17, ο Ματθαίος αναφέρεται κυρίως στα πολλά θαύματα του Ιησού όπως είναι η διατροφή 5.000 σε μια περίπτωση και σε κάποια άλλη περίπτωση ‘τεσσάρων χιλιάδων ανδρών, εκτός απ’ τις γυναίκες και τα παιδιά’. Αυτά τα κεφάλαια περιέχουν και τη δημόσια καταγγελία, από τον Ιησού, των εσκεμμένα πονηρών, υποκριτών Ιουδαίων θρησκευτικών ηγετών που είχαν διαπράξει την ασυγχώρητη αμαρτία. Επί πλέον, σ’ αυτά τα κεφάλαια βρίσκουμε την ομολογία του Πέτρου «Συ είσαι ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος» και μια περιγραφή της μεταμορφώσεως στην οποία ο Ιεχωβά Θεός και πάλι βεβαίωσε το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν πραγματικά ο Υιός του.—Ματθ. 16:16· 17:1-9.

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Ερχόμενοι τώρα στα τελευταία γεγονότα της διακονίας του Ιησού, διαπιστώνουμε ότι ο Ματθαίος έχει καταγράψει τα γεγονότα με τη σειρά που συνέβησαν. Τα περισσότερα γεγονότα που κατέγραψε προηγουμένως ο Ματθαίος συνέβηκαν στη Γαλιλαία, αλλά τώρα αναφέρεται στη διακονία των τελευταίων ημερών στην Περαία. Θρησκευτικοί ηγέτες προκαλούν τον Ιησού στο θέμα του διαζυγίου, ελπίζοντας να τον φέρουν σε δύσκολη θέση. Αλλά, αντίθετα, ο σκοπός τους ματαιώνεται λόγω της σοφίας και της ανώτερης γνώσεως του Χριστού γύρω απ’ τις Γραφές: Η μόνη βάση για διαζύγιο είναι η «πορνεία». Ένας ευχαριστημένος με τον εαυτό του νέος και πλούσιος άρχοντας έρχεται στον Ιησού και τον ρωτάει τι πρέπει να κάνει για να κερδίσει αιώνια ζωή, αλλά φεύγει με πάρα πολύ μειωμένη την εκτίμηση που είχε για την καλοσύνη του, γιατί ο πλούτος του ήταν σπουδαιότερος γι’ αυτόν από την αιώνια ζωή. Το πνεύμα του ανταγωνισμού διαιρεί τους αποστόλους, και αναγκάζει τον Ιησού να τους θυμίσει ότι ήρθε ‘όχι για να υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή του λύτρο σ’ αντάλλαγμα πολλών ανθρώπων’.—Ματθ. 19:1-20:34.

Την τελευταία εβδομάδα της ανθρώπινης ζωής του Ιησού στη γη, το σκηνικό αλλάζει και γίνεται η Βηθανία και η Ιερουσαλήμ, και διαβάζουμε για τη θριαμβευτική του είσοδο στην πόλη αυτή. Στη συνέχεια ο Ιησούς πηγαίνει στο ναό και τον καθαρίζει διώχνοντας έξω όλους τους θρησκευτικούς κερδοσκόπους. Έπειτα, λέει μια παραβολή για τους εργάτες του αμπελώνα που σκότωσαν τον κληρονόμο του αμπελώνα, και δίνει στους εχθρούς του να καταλάβουν ότι καταλαβαίνει τι έχουν στο νου τους.—Ματθ. 21:1-46.

Οι θρησκευτικοί αντίπαλοί του, αν και κατ’ επανάληψη νικήθηκαν στις προηγούμενες συζητήσεις τους με τον Ιησού, προσπαθούν και πάλι να τον φέρουν σε δύσκολη θέση κάνοντάς του παγιδευτικές ερωτήσεις για την πληρωμή του Ρωμαϊκού φόρου που απεχθανόταν ο λαός, για την ανάσταση και για το ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή. Οι σοφές και Γραφικές του απαντήσεις τους κλείνουν το στόμα. Κατόπιν, ο Ιησούς συμβούλεψε τους αποστόλους του για την ανάγκη να είναι ταπεινοί. Επίσης απηύθυνε στους υποκριτές εναντιούμενους θρησκευτικούς ηγέτες καυστικές επιπλήξεις, αναφέροντας εφτά ουαί. Λόγω της εναντιώσεώς τους, ο «οίκος» τους θα εγκαταλειπόταν.—Ματθ. 22:1–23:39

Τα σχόλια ορισμένων αποστόλων του για τη μεγαλοπρέπεια του ναού του Ηρώδη δίνουν στον Ιησού την ευκαιρία να διατυπώσει τη μεγάλη του προφητεία για το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος, και για την επιστροφή του, την παρουσία του, λόγια που έχουν εκπληρωθεί με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο ιδιαίτερα από το 1914 και μετά. Κατόπιν λέει τρεις παραβολές που βρήκαν την εκπλήρωσή τους στην εποχή μας, την παραβολή, των σοφών και μωρών παρθένων, των ταλάντων, και των προβάτων και εριφίων.—Ματθ. 24:1–25:46.

Έπειτα ο Ματθαίος μάς δίνει τη μόνη αφήγηση αυτόπτη μάρτυρα για την καθιέρωση του Δείπνου του Κυρίου σ’ ανάμνηση του θανάτου του. Στη συνέχεια, ο Ματθαίος περιγράφει την εμπειρία του Ιησού στη Γεθσημανή, τη σύλληψή του, την άρνηση του Πέτρου, τη δίκη του Χριστού, τη διστακτικότητα του Πιλάτου και το πλύσιμο των χεριών του, και έπειτα τη σταύρωση του Ιησού ανάμεσα σε δύο εγκληματίες σαν Βασιλιά των Ιουδαίων στο λόφο που ήταν γνωστός σαν Γολγοθάς.—Ματθ. 26:1-75.

Όταν πιάστηκε ο Ιησούς όλοι του οι απόστολοι έφυγαν, και μέσα τους ασφαλώς ήταν αποκαρδιωμένοι μ’ αυτή την εξέλιξη των γεγονότων. Αλλά όχι για πολύ. Την τρίτη μέρα μαθαίνουν ότι ο Ιησούς αναστήθηκε. Αργότερα, συναντούν τον Ιησού στη Γαλιλαία, όπου, χωρίς αμφιβολία, λίγο πριν αναληφθεί στους ουρανούς, τους αναθέτει την αποχαιρετιστήρια αποστολή: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντας αυτούς . . . και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος.»—Ματθ. 28:19, 20.

Χωρίς αμφιβολία, ο Ματθαίος αποδεικνύει το θέμα του, ότι δηλαδή ο Ιησούς της Ναζαρέτ είναι πραγματικά ο Μεσσίας, ο Υιός του Θεού. Αυτό το κάνει ο Ματθαίος με το να υπογραμμίζει τις πολλές προφητείες που εκπλήρωσε ο Ιησούς, τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς, και τις αλήθειες που δίδαξε ο Ιησούς. Χωρίς αμφιβολία ο Ματθαίος είχε μια οξεία διάνοια γεμάτη εκτίμηση, που τη βοηθούσε το άγιο πνεύμα του Θεού. Επειδή το πνεύμα του Θεού τον κατηύθυνε και έφερνε στο νου του όσα ήθελε ο Ιεχωβά να καταγραφούν, μπόρεσε να γράψει μια περιεκτική και δυνατή αφήγηση της ζωής του Ιησού.

Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε στον Ιεχωβά Θεό που ενέπνευσε έναν τέτοιο ταπεινό, έντιμο και ανιδιοτελή δούλο του και ακόλουθο του Υιού του να καταγράψει μια τόσο ενισχυτική για την πίστη αφήγηση της επίγειας διακονίας του Ιησού! Είθε να εξοικειωθούμε πραγματικά μ’ αυτή την αφήγηση ώστε να μπορούμε και να ζούμε σύμφωνα με τις αρχές που εξέθεσε ο Ιησούς και να μιλάμε στους άλλους ανθρώπους σε κάθε ευκαιρία για το «ευαγγέλιο», ότι δηλαδή ο από πολλά χρόνια υποσχεμένος Μεσσίας ήρθε στον καθορισμένο καιρό του Θεού εκπληρώνοντας πολλές προφητείες καταγραμμένες στις Εβραϊκές Γραφές.—Ματθ. 24:14.

[Πλαίσιο στη σελίδα 27]

Η Γεμάτη Καλωσύνη Πρόσκληση του Κυρίου

«Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.»—Ματθ. 11:28-30.