Υποταγή με Οσιότητα στη Θεοκρατική Διάταξη
«Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί! Είναι ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών.»—Ψαλμός 133:1, 3.
1. Πώς περιγράφει ο Λόγος του Ιεχωβά την επίγεια οικογένεια των αφιερωμένων δούλων του;
ΠΟΣΟ ωραία περιγράφουν τα λόγια αυτά την οικογένεια εκείνων οι οποίοι, μολονότι είναι διεσπαρμένοι σ’ όλη τη γη, έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον κοινό Πατέρα τους, τον Ιεχωβά Θεό! Και ασφαλώς Αυτός προΐσταται με μεγαλειώδη τρόπο πάνω στη γήινη οικογένεια του. Φροντίζει στοργικά για όλες μας τις ανάγκες.—Ψαλμός 145:16.
2. Τι σημαίνει υποταγή στη θεοκρατική διάταξη;
2 Αλλά ο Ιεχωβά απαιτεί με σταθερότητα ειρήνη κι ενότητα από μέρους όλων των αφιερωμένων παιδιών του. (1 Κορινθίους 1:10) Και αυτά τα καλά αποτελέσματα έρχονται, όταν οι δούλοι του Ιεχωβά υποτάσσονται με οσιότητα στη θεοκρατική τάξη. Τι σημαίνει αυτό; Αφού η διακυβέρνηση του Θεού ονομάζεται θεοκρατία (διακυβέρνηση από τον Θεό), η υποταγή στη θεοκρατική τάξη σημαίνει υπακοή στους νόμους, στους κανόνες και στις αρχές που έρχονται από τον Θεό.—Ησαΐας 33:22.
3. Πώς εκδήλωσε ο Ιησούς τα αισθήματα του για την υποταγή στη θεοκρατική διακυβέρνηση;
3 Το ωραιότερο παράδειγμα όσιας υποταγής στη θεοκρατική τάξη είναι το παράδειγμα του Ιησού Χριστού. Στον ουρανό αυτός ήταν «ο πρωτότοκος πάσης κτίσεως.» (Κολοσσαείς 1:15) «Ο Κύριος με είχεν εν τη αρχή των οδών αυτού, προ των έργων αυτού, απ’ αιώνος. Προ του αιώνος με έχρισεν, απ’ αρχής, πριν ύπαρξη η γη . . . Ήμην πλησίον αυτού [του Θεού] δημιουργούσα [αριστοτέχνης εργάτης, ΜΝΚ]· και εγώ ήμην καθ’ ημέραν η τρυφή αυτού ευφραινομένη πάντοτε ενώπιον αυτού.» (Παροιμίαι 8:22, 23, 30) Η χαρά του να υποτάσσεται στη διακυβέρνηση του Θεού ήταν φανερή όταν βρισκόταν πάνω στη γη, γιατί ο Ιησούς εξήγησε: «Κατέβην εκ του ουρανού, ουχί δια να κάμω το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με.» (Ιωάννης 6:38) Γι’ αυτό ήταν πολύ προσεκτικός να διδάσκει τις σκέψεις του Θεού, όχι τις δικές του. «Η ιδική μου διδαχή δεν είναι εμού, αλλά του πέμψαντός με,» είπε ο Ιησούς. (Ιωάννης 7:16) Τι ωραία στάση για να τη μιμηθούν όλοι οι δούλοι του Θεού!
4. Περιγράψτε τη θεοκρατική διάταξη στις μέρες μας
4 Λόγω της όσιας υποταγής του στη θεοκρατική διακυβέρνηση, ακόμη, και ως το θάνατο, ο Ιησούς ανταμείφθηκε με αθάνατη ουράνια ζωή. Επιπλέον, του δόθηκε «πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.» (Ματθαίος 28:18) Αυτός, με τη σειρά του, εμπιστεύθηκε «πάντα τα υπάρχοντα αυτού» πάνω στη γη (τα επίγεια συμφέροντα της Βασιλείας του) σε πιστούς χρισμένους Χριστιανούς. Αυτούς ο Ιησούς τους ονόμασε «πιστόν και φρόνιμο δούλον.» (Ματθαίος 24:45-47) Η αμοιβή τους ήταν να συμμετάσχουν κάποτε στην ουράνια διακυβέρνηση με τον Χριστό σαν «ιερείς» και «βασιλείς» στη βασιλεία του. (Αποκάλυψις 14:1, 4· 20:6) Σήμερα ζει ακόμη πάνω στη γη ένα υπόλοιπο απ’ αυτόν τον ‘πιστό δούλο.’ Τα καθήκοντα τους περιλαμβάνουν να παίρνουν και να μεταδίδουν σ’ όλους τους επίγειους δούλους του Ιεχωβά την πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό. Αυτοί έχουν μια θέση όμοια με τη θέση του Παύλου και των συνεργατών του, όταν οι απόστολοι είπαν για τις θαυμαστές αλήθειες που ο Θεός δίνει στο λαό του: «Εις ημάς δε ο Θεός απεκάλυψεν αυτά δια του Πνεύματος αυτού.» (1 Κορινθίους 2:9, 10) Παίρνουν επίσης την ηγεσία στο κήρυγμα της Βασιλείας που πρέπει να γίνει «εν όλη τη οικουμένη» πριν από το τέλος αυτού του καταδικασμένου συστήματος.—Ματθαίος 24:14.
Αποτελέσματα της Εσφαλμένης Πορείας
5, 6. (α) Ποιες ήταν οι συνέπειες για την Εύα και τον Αδάμ οι οποίοι θέλησαν ανεξαρτησία από τον Ιεχωβά; (β) Πώς φέρεται ο Ιεχωβά σ’ εκείνους που είναι ‘λύκοι με ένδυμα προβάτου’;
5 Πόσο ζωτικό είναι για τον καθένα στην οικογένεια του Θεού να υποτάσσεται με οσιότητα στις διδασκαλίες και στις διευθετήσεις του Μεγάλου θεοκράτη, του Ιεχωβά, και του Βασιλιά-Γιου του, του Χριστού Ιησού, όπως μεταδίδονται μέσω του ‘πιστού δούλου’ στη γη! Εφόσον η θεοκρατική διάταξη αρχίζει από τον Ιεχωβά τον ίδιο, και επεκτείνεται προς τα κάτω, ποτέ δεν θα θέλαμε να μιμηθούμε τον Σατανά τον Διάβολο με το να γίνουμε ανεξάρτητοι από τη θεοκρατική διακυβέρνηση. Θυμηθείτε τα θλιβερά αποτελέσματα που ήρθαν στην Εύα, όταν έδωσε προσοχή στις απατηλές προτροπές του Σατανά που την παρότρυνε να μην υποταχθεί στη θεοκρατική διάταξη. Στην πραγματικότητα, ο Σατανάς της είπε: ‘Να γίνεις ανεξάρτητη από τον Θεό. Να σκέπτεσαι όπως θέλεις εσύ. Να αποφασίζεις μόνη σου ποιο είναι το καλό και ποιο είναι το κακό. Έτσι θα είσαι σαν τον Θεό. Ασφαλώς δεν θα πεθάνεις.’ (Γένεσις 3:1-5) Αυτό ίσως να φάνηκε ελκυστικό, αλλά ήταν ψέμα. (Ιωάννης 8:44) Όταν ο σύζυγος της την ακολούθησε και έπαψαν να υποτάσσονται στη θεοκρατική διάταξη, εκδιώχθηκαν από τον κήπο της Εδέμ και από την οικογένεια των οσίων πλασμάτων του Θεού. Με τον καιρό, όπως τους είχε προειδοποιήσει ο Ιεχωβά, εκτελέσθηκε πάνω και στους δυο η καταδίκη σε θάνατο.—Γένεσις 2:17.
6 Έτσι και σήμερα, οποιοιδήποτε ανάμεσα στο λαό του Θεού θέλουν να είναι ανεξάρτητοι και να ακολουθούν αντίθετες διδασκαλίες μιμούνται, όχι τον Θεό, αλλά τον Σατανά τον Διάβολο. Ο Ιεχωβά, όμως, βλέπει τι γίνεται ανάμεσα στην οικογένεια του και το έχει υπόψη του. (Παροιμίαι 15:3) Δεν θα ανεχθεί άτομα που είναι σαν λύκοι, να καταβροχθίσουν εκείνους που είναι σαν πρόβατα, αλλά, στον κατάλληλο καιρό, θα αναλάβει αποφασιστική δράση. (Ματθαίος 7:15-23) Σαν στοργικός πατέρας, προστατεύει την πνευματική ευημερία της οικογένειας του.—Ιεζεκιήλ 34:11-16.
7. (α) Τι παρέλειψαν να βάλουν στην καρδιά τους ο Ααρών και η Μαριάμ; (β) Με ποιες συνέπειες;
7 Άλλα Βιβλικά παραδείγματα τονίζουν επίσης τον κίνδυνο, αν δεν υποτασσόμαστε με οσιότητα στη θεοκρατική διάταξη. Για παράδειγμα, η Μαριάμ και ο Ααρών εκμεταλλεύτηκαν ανάρμοστα την οικογενειακή σχέση τους με τον Μωυσή και αμφισβήτησαν τη θέση του στη συναγωγή του αρχαίου Ισραήλ. (Αριθμοί 12:1, 2) Παρέλειψαν να βάλουν στη καρδιά τους το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ιεχωβά είχε διορίσει τον Μωυσή σε ειδική εξουσία, πράγμα που είχε επιβεβαιωθεί από θαυματουργικά γεγονότα. Ο Ιεχωβά τους υπενθύμισε: «Δεν είναι ούτως περί του θεράποντος μου Μωυσέως· εν όλω τω οίκω μου ούτος είναι πιστός· στόμα προς στόμα θέλω λαλεί προς αυτόν, . . . διατί λοιπόν δεν εφοβήθητε να λαλήσητε εναντίον του θεράποντος μου Μωυσέως;» Τότε «εξήφθη η οργή του Κυρίου κατ’ αυτών.» Ο Ααρών επιπλήχθηκε αυστηρά, και όσο για τη Μαριάμ, αυτή πατάχθηκε με λέπρα και την έβγαλαν έξω από το στρατόπεδο του Ισραήλ για εφτά μέρες.—Αριθμοί 12:7-15.
8. Τι δείχνει η περίπτωση του Βασιλιά Σαούλ;
8 Έπειτα ήταν ο Βασιλιάς Σαούλ του αρχαίου Ισραήλ που αρνήθηκε να περιμένει τον Ιεχωβά. Αντίθετα, πρόσφερε αλαζονικά θυσίες μολονότι δεν ήταν ιερέας. Η ασθενικιά δικαιολογία του ήταν ότι κινδύνευε να χάσει το στράτευμα λόγω λιποταξίας. Αλλά τίνος στράτευμα ήταν αυτό; Του Σαούλ ή του Ιεχωβά; Ο προφήτης Σαμουήλ του είπε: «Συ έπραξας αφρόνως· δεν εφύλαξας το πρόσταγμα Κυρίου του Θεού σου, . . . τώρα η βασιλεία σου δεν θέλει στηριχθή.» (1 Σαμουήλ 13:13, 14) Η βασιλεία αφαιρέθηκε από τον Σαούλ και δόθηκε σε ‘άνδρα κατά την καρδίαν του Ιεχωβά.’ Έτσι, ο Σαούλ πλήρωσε βαρύ τίμημα γιατί δεν υποτάχθηκε στη θεοκρατική διάταξη και επίσης γιατί δεν έδειξε γνήσια μετάνοια όταν του υπέδειξαν το σφάλμα του. Αυτό δείχνει ότι ο Ιεχωβά παρατηρεί την αλαζονική, ανεξάρτητη, αντιθεοκρατική δράση ανάμεσα στο λαό του.—Παροιμίαι 11:2.
9. Γιατί αποβλήθηκε ο Βασιλιάς Οζίας;
9 Παρόμοια είναι και η περίπτωση του Βασιλιά Οζία του Ιούδα. Μολονότι ήταν βασιλιάς πάνω στο λαό του Ιεχωβά, δεν είχε το δικαιωμα να υπηρετεί με ιερατική ιδιότητα. Εν τούτοις επέμενε να ασκήσει τα καθήκοντα του ιερέα. Οι ιερείς διαμαρτυρήθηκαν έντονα και είπαν: «Δεν ανήκει εις σε, Οζία, να θυμίασης εις το Κύριον, αλλ’ εις τους ιερείς τους υιούς του Ααρών, τους καθιερωμένους να θυμιάζωσιν· έξελθε εκ του αγιαστηρίου· διότι ησέβησας.» Κατόπιν, δείχνοντας ότι δεν μετάνοιωσε, ο Οζίας οργίσθηκε εναντίον των ιερέων, εκδηλώνοντας έτσι ακόμη μεγαλύτερη αλαζονεία. «Και ενώ εθυμώθη προς τους ιερείς, ανέτειλεν η λέπρα εν τω μετώπω αυτού . . . διότι επάταξεν αυτόν ο Κύριος.» Εξακολούθησε να είναι λεπρός ως τη μέρα του θανάτου του, ένας απόβλητος, ‘αποκομμένος από τον οίκο του Ιεχωβά.’—2 Χρονικών 26:16-21.
10. Πώς περιέγραψε ο Παύλος εκείνους που αμφισβητούσαν το διορισμό του από τον Ιησού;
10 Ο απόστολος Παύλος μίλησε για ορισμένους που αμφισβητούσαν τον ειδικό διορισμό που είχε από την κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας, τον Ιησού Χριστό. (2 Κορινθίους 11:12) Αλλά ο Παύλος είπε ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν «ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού. Και ουδέν θαυμαστόν διότι αυτός ο Σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός.» (2 Κορινθίους 11:13, 14) Οι άνθρωποι εκείνοι ήθελαν να προωθήσουν τους δικούς του ιδιοτελείς σκοπούς. Ο Παύλος είχε προειδοποιηθεί γι’ αυτού του είδους τα άτομα, δηλώνοντας: «Εξ’ υμών αυτών θέλουσιν σηκωθή άνθρωποι λαλούντες διεστραμμένα, δια να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών. Δια τούτο αγρυπνείτε.» (Πράξεις 20:30, 31) Ο Παύλος παρακάλεσε τους αδελφούς και αυτούς τους δήθεν αποστόλους, να μην αφήσουν τη διαμάχη και την αταξία να κηλιδώσουν την ενότητα και την καρποφορία της Χριστιανικής εκκλησίας. Αν μερικοί δεν πρόσεχαν τη θεόπνευστη αυτή συμβουλή, τότε βάδιζαν ασφαλώς προς την καταστροφή.—Γαλάτας 1:7-9.
11. Πώς προστατεύει ο Ιεχωβά την ομόνοια της επίγειας οικογένειας του;
11 Ο θεόπνευστος Βιβλικός συγγραφέας Ιωάννης διακήρυξε: «Πας όστις παραβαίνει [προτρέχει, ΜΝΚ] και δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού Θεόν δεν έχει· . . . Εάν τις έρχηται προς εσάς και δεν φέρη την διδαχήν ταύτην, μη δέχεσθε αυτόν εις οικίαν και μη λέγετε εις αυτόν το χαίρειν διότι ο λέγων εις αυτόν το χαίρειν γίνεται κοινωνός εις τα πονηρά αυτού έργα.» (2 Ιωάννου 9-11) Ναι, ο Ιεχωβά θα προστατεύσει το καλό πνεύμα και την ενότητα της οικογένειάς του.
Προφυλαχθείτε Σήμερα
12. Σε τι συνάγει ο Ιεχωβά όλους εκείνους που τον αγαπούν;
12 Σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες» ο Ιεχωβά συνάγει όλους εκείνους που τον αγαπούν σε μια ενοποιημένη, αρμονική οργάνωση. Άνθρωποι απ’ όλα τα έθνη υπακούουν στην πρόσκληση, «έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ· και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού.» (Ησαΐας 2:2,3) Σημειώστε ότι ο Ιεχωβά εκπαιδεύει τους ανθρώπους στις δικές του οδούς για να περπατούν στα δικά του μονοπάτια, όχι στους δικούς τους δρόμους και στα δικά τους μονοπάτια.—Ιερεμίας 10:23, 24.
13. (α) Γιατί πρέπει να φυλαγόμαστε ιδιαίτερα τώρα; (β) Τι χρειαζόμαστε για ν’ ανατρέψουμε τα σχέδια του Σατανά;
13 Αλλά, ο Σατανάς έχει τώρα «θυμόν μέγα.» Ξέρει ότι του έχει μείνει «ολίγος μόνον καιρός» πριν εκμηδενιστεί. Γι’ αυτό «περιέρχεται ωρυόμενος ζητών τίνα να καταπίη.» (Αποκάλυψις 12:12· 1 Πέτρου 5:8) Γι’ αυτό, είναι ανάγκη να φυλαγόμαστε από οποιαδήποτε προσπάθεια του θεού αυτού του κόσμου, του Σατανά του Διαβόλου, να φέρει διχόνοιες και διαιρέσεις ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας του Θεού. «Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατήτε ακριβώς, μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηροί. Δια τούτο μη γίνεσθε άφρονες, αλλά νοείτε τι είναι το θέλημα του Κυρίου.» (Εφεσίους 5:15-17) Αν επωφελούμαστε από τις προμήθειες του Ιεχωβά για την πνευματική μας ευημερία, θα εποικοδομηθούμε, θα καθαριστούμε, θα εξαρτιστούμε κατάλληλα. Με τον τρόπο αυτό, θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε τις πονηρές μηχανορραφίες του Σατανά και να ματαιώσουμε το σκοπό του.—Εφεσίους 6:10-13.
14. Γιατί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος αν έχουμε για τον εαυτό μας μεγαλύτερη ιδέα απ’ όσο πρέπει;
14 Ένα φρόνημα από το οποίο πρέπει να φυλαγόμαστε είναι να έχουμε για τον εαυτό μας μεγαλύτερη ιδέα απ’ όση πρέπει να έχουμε. (Ρωμαίους 12:3) Αυτό θα μπορούσε να κάνει ένα Χριστιανό να νομίζει ότι έχει ειδική αποστολή από τον Θεό, χώρια από τον αγωγό μέσω του οποίου ο Ιεχωβά μεταβιβάζει τις αλήθειες του και τις μεταδίδει στην οικογένεια του. Αυτό, στην πραγματικότητα, θα τον έβαζε σε μια δήθεν ειδική σχέση με τον Ιεχωβά, που δεν απολαμβάνουν οι άλλοι αδελφοί ή αδελφές στην οικογένεια. Αλλά αυτό το είδος της απομονώσεως οδηγεί μόνο σε ανοησία. «Ο ιδιογνώμων [αυτός που απομονώνει τον εαυτό του, ΜΝΚ] ζητεί κατά την επιθυμίαν αυτού, και εναντιόνεται εις παν ότι είναι ορθόν.»—Παροιμίαι 18:1.
Ας Περιμένουμε τον Ιεχωβά
15. (α) Είναι κατάλληλο να κάνουμε υποδείξεις στην τάξη του «δούλου» του Ιεχωβά; (β) Δώστε ένα παράδειγμα εφαρμογής της θεοκρατικής υποταγής στον πρώτο αιώνα.
15 Μερικές φορές, ορισμένοι υποδεικνύουν στην τάξη του «δούλου» ορισμένα δογματικά ή οργανωτικά ζητήματα που νομίζουν ότι πρέπει να αναθεωρηθούν. Ασφαλώς, οι υποδείξεις για βελτίωση είναι κατάλληλες, όπως είναι και τα ερωτήματα για τη διευκρίνιση ενός ζητήματος. Μια τέτοια περίπτωση έχουμε όταν ο Παύλος, ο Βαρνάβας και άλλοι στάλθηκαν να πάνε «προς τους αποστόλους και πρεσβυτέρους της Ιερουσαλήμ» για το ζήτημα της περιτομής. Όταν εκείνοι οι πρεσβύτεροι στην Ιερουσαλήμ αποφάσισαν για το ζήτημα αυτό, με την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος, έστειλαν αδελφούς σε διάφορες πόλεις για να παραδώσουν σ’ αυτούς «διαταγάς να φυλάττωσι τα δόγματα τα εγκεκριμένα υπό των αποστόλων και των πρεσβυτέρων των εν Ιερουσαλήμ.» Η όσια υποταγή σε κείνα τα δόγματα έφερε τις ευλογίες του Ιεχωβά. Έτσι, «αι εκκλησίαι εστερεούντο εις την πίστιν και ηυξάνοντο τον αριθμόν καθ’ ημέραν.»—Πράξεις 15:1-16:5.
16. (α) Ποιο είναι το σωστό πνεύμα που πρέπει να δείξουμε αφού κάνουμε τις υποδείξεις μας; (β) Πώς συμβούλεψε ο Παύλος να φερόμαστε σ’ εκείνους που δείχνουν εσφαλμένο πνεύμα;
16 Το σωστό πνεύμα, αφού γίνουν οι υποδείξεις, είναι να μένει κανείς ευχαριστημένος και ν’ αφήνει το ζήτημα να το εξετάσουν με προσευχή οι ώριμοι αδελφοί οι οποίοι κατευθύνουν το έργο μέσα στην οργάνωση του Ιεχωβά. Αλλά αν εκείνοι που κάνουν τις υποδείξεις δεν είναι ευχαριστημένοι μ’ αυτό τον τρόπο και συνεχίζουν να λογομαχούν γι’ αυτό το θέμα στις εκκλησίες, προσπαθώντας να κάνουν τους άλλους να τους υποστηρίξουν, τότε τι θα συμβεί; Αυτό θα δημιουργήση διαιρέσεις, και θα ανατρέψει την πίστη μερικών. Γι’ αυτό ο Παύλος συμβουλεύει: «Προσέχετε τους ποιούντας τας διχοστασίας και τα σκάνδαλα εναντίον της διδαχής την οποίαν σεις εμάθετε, και απομακρύνεσθε απ’ αυτών.» Ο Παύλος επίσης συμβούλεψε τον Τίτο να «εξελέγχη τους αντιλέγοντας,» και προσθέτει: «Τους οποίους πρέπει να αποστομόνωμεν, οίτινες ανατρέπουσιν ολόκληρους οίκους, διδάσκοντες όσα δεν πρέπει . . . Δια την οποίαν αιτίαν έλεγχε αυτούς αποτόμως.»—Ρωμαίους 16:17, 18· Τίτον 1:9-13
17. Πώς μπορούμε να μιμηθούμε σήμερα την ωραία στάση του Δαβίδ;
17 Ο λόγος του Θεού δηλώνει: «Η γνώσις όμως φυσιοί, η δε αγάπη οικοδομεί.» (1 Κορινθίους 8:1) Γι’ αυτό πόσο καλύτερο είναι να μένουμε απασχολημένοι στο κύριο έργο της διακηρύξεως της θαυμαστής βασιλείας του Θεού, μιλώντας για εποικοδομητικά πράγματα, ενισχύοντας την πίστη των άλλων και τη δική μας, ενώ περιμένουμε με υπομονή να εκτελέσει ο Ιεχωβά το θέλημα του μέσω του διορισμένου του αγωγού! (Ρωμαίους 14:19· Φιλιππησίους 4:8, 9) Μιμηθείτε τον Δαβίδ που είπε: «Διότι επί σε, Κύριε, ήλπισα [ανέμενα, ΜΝΚ]· συ θέλεις μου εισακούσει, Κύριε ο Θεός μου.» (Ψαλμός 38:15) Να έχετε πάντοτε στο νου το σπουδαίο συλλογισμό που έκανε ο Παύλος, δηλαδή «να λέγητε πάντες το αυτό, και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς ηνωμένοι, έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην.» (1 Κορινθίους 1:10) Επειδή αυτή η αρχή εφαρμόζεται στην οικογένεια του Ιεχωβά σ’ όλο τον κόσμο, βλέπουμε θαυμάσια αποτελέσματα. Πραγματικά, «τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί»!—Ψαλμός 133:1.
Μπορείτε ν’ Απαντήσετε σ’ Αυτές τις Ερωτήσεις:
□ Πώς έδωσε ένα καλό παράδειγμα ο Ιησούς υποτασσόμενος στη Θεοκρατική διάταξη;
□ Τι μπορεί να προκύψει από την έλλειψη υποταγής στη θεοκρατική διάταξη;
□ Γιατί πρέπει ιδιαίτερα σήμερα να φυλαγόμαστε από τον Σατανά;
□ Όταν κάνουμε υποδείξεις ποια στάση πρέπει να έχουμε;
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Επειδή ο Βασιλιάς Οζίας δεν υποτάχθηκε στη θεοκρατική διάταξη, χτυπήθηκε με λέπρα