Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Είναι κακό να επιτρέπει ένας Χριστιανός, με ιατρική υπόδειξη να του βάζουν βδέλλες για να του απορροφούν λίγο αίμα;

Η ιατρική αφαίρεση και απόρριψη μιας ποσότητας αίματος δεν θα ήταν αντίθετη με το Λόγο του Θεού. Αλλά αν αυτό γίνεται με τη χρήση βδελλών θα ήταν αντίθετο μ’ αυτά που λέει η Αγία Γραφή. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι σήμερα δεν συνηθίζεται να χρησιμοποιούν βδέλλες. Εν τούτοις δημιουργούνται ερωτήματα για τη χρήση τους, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Παρατηρώντας τι λέει η Αγία Γραφή για το αίμα θα μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε αυτές τις θεραπευτικές αγωγές.

Για αιώνες πίστευαν ότι πολλές αρρώστιες μπορούσαν να θεραπευτούν με την αφαίμαξη. Μεσαιωνικοί κουρείς-χειρούργοι ασκούσαν αυτή την τέχνη, κι ένα υπόλειμμα αυτής της συνήθειας είναι η κοκκινόασπρη ραβδωτή στήλη που δείχνει ότι υπάρχει ένα κουρείο με μερικά μέρη. Αλλά και οι επιστήμονες γιατροί έκαναν αφαιμάξεις. Είναι πιθανόν ότι το 1799 επανειλημμένες αφαιμάξεις συντόμευσαν το θάνατο του Γεωργίου Ουάσινγκτον, του πρώτου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ακόμη κι αν δεν σκότωνε ένα άτομο, η αφαίμαξη έφερνε πολλούς ασθενείς σε μια κατάσταση αναιμίας.

Στην Ευρώπη συνηθιζόταν να κάνουν αφαίμαξη βάζοντας ορισμένες βδέλλες στο δέρμα, αφήνοντας τες να ρουφήξουν το αίμα του ασθενούς. Γράφοντας από το Μάιντς, στη Γερμανία, ο Δρ Λ. Κ. Άλτμαν είπε: «Στο 1850, όταν οι ασθενείς κολλούσαν μέχρι και 80 βδέλλες συγχρόνως για μεγάλη ποικιλία παθήσεων, είχαν πουληθεί στη Γαλλία 100 εκατομμύρια βδέλλες. Μέχρι το 1953, οι Ρώσοι γιατροί χρησιμοποίησαν βδέλλες στον Στάλιν πριν πεθάνει.»—Τάιμς της Νέας Υόρκης, 17 Φεβρουαρίου 1981.

Ο Δρ Άλτμαν τόνισε ότι ακόμη και στη σύγχρονη ιατρική μερικοί γιατροί στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούν βδέλλες σε ειδικές περιπτώσεις. Για παράδειγμα τις χρησιμοποίησαν για να αφαιρέσουν θρόμβους αίματος σε ορισμένες περιπτώσεις πλαστικών εγχειρήσεων ή για να αφαιρέσουν σωρευμένο αίμα από δάχτυλα που είχαν συγκολληθεί με μικροχειρουργική.

Ποια είναι η θέση των Χριστιανών για την αφαίρεση αίματος, και θα ήταν κατάλληλο να αφήσουμε να γίνει αυτό με βδέλλες;

Μετά τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε, ο Θεός διατύπωσε μια αλλαγή από τη χορτοφαγία που είχε καθορισθεί για τα ζώα και τους ανθρώπους στον κήπο της Εδέμ. Ο Ιεχωβά είπε: «Παν κινούμενον, το οποίον ζη, θέλει είσθαι εις σας προς τροφήν· ως τον χλωρόν χόρτον έδωκα τα πάντα εις εσάς· κρέας όμως με την ζωήν αυτού, με το αίμα αυτού, δεν θέλετε φάγει.» (Γένεσις 9:3, 4· 1:30) Ο Θεός εξήγησε περισσότερα για το ζήτημα αυτό στο Μωσαϊκό νόμο. Είπε ότι το αίμα αντιπροσώπευε τη ζωή, ένα δώρο από τον Θεό, και ήταν ιερό. Τι έπρεπε, λοιπόν, να γίνει με το αίμα ενός ζώου που το σκότωναν για θυσία; Το αίμα δεν έπρεπε να χρησιμοποιείται για λίπασμα, για τροφή ζώων ή για παρόμοια πράγματα. Έπρεπε να χυθεί στη γη και να σκεπασθεί με χώμα· με μια έννοια επιστρεφόταν σ’ Αυτόν.—Λευιτικόν 17:10-14.

Οι Χριστιανοί πρέπει να αγωνίζονται να εκδηλώνουν ότι εκτιμούν την ιερότητα του αίματος (Πράξεις 15:28, 29) Συνεπώς, αν το αίμα αφαιρεθεί από το σώμα, πρέπει να χυθεί κάπου, κάτι δηλαδή σχετικό με το χύσιμο του αίματος από τους Ισραηλίτες στη γη.

Μερικές φορές οι γιατροί μπορεί να έχουν ιατρικούς λόγους που συνιστούν ν’ αφαιρεθεί αίμα (φλεβοτομή). Για παράδειγμα, όταν πάσχει από την ασθένεια του αίματος, «πρωτοπαθής πολυκυτταραιμία», ένα άτομο έχει υπερβολικό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων (το αντίθετο της αναιμίας). Το αίμα, που είναι πηχτό με ερυθρά αιμοσφαίρια, μπορεί να δημιουργήσει θρόμβους, αυξάνοντας τον κίνδυνο για συμφόρηση ή συγκοπή. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για την αντιμετώπιση αυτών των περιστατικών, αλλά μερικές φορές προτιμούν την φλεβεκτομή, αφαιρώντας λίγο αίμα από τη φλέβα. Η συμβουλή του Λόγου του Θεού δεν το αποκλείει αυτό εφόσον το αίμα που αφαιρείται χύνεται κάπου και δεν ξαναχρησιμοποιείται. Γι’ αυτό, πολλοί Χριστιανοί μπόρεσαν με καθαρή συνείδηση να επιτρέψουν να τους αφαιρέσουν μικρές ποσότητες αίματος για ιατρικές δοκιμές, γνωρίζοντας ότι, όταν θα τέλειωναν οι δοκιμές το αίμα θα χυνόταν.

Αλλά, μολονότι οι βδέλλες τρέφονται παρασιτικά με το αίμα στην τωρινή τους φυσική κατάσταση, δεν θα ήταν κατάλληλο να επιτρέψουν οι Χριστιανοί να τους αφαιρέσουν αίμα με βδέλλες. (Παροιμίαι 30:15) Ακόμη κι εκεί που αυτό χρειάστηκε για ιατρικούς λόγους και αργότερα οι βδέλλες θα καταστρέφονταν, αυτό θα σήμαινε ότι εσκεμμένα οι βδέλλες τρέφονται με το αίμα που ρουφούν. Αυτό θα ήταν σε αντίθεση με την υπόδειξη της Γραφής ότι το αίμα, επειδή είναι ιερό και εκπροσωπεί τη ζωή, πρέπει να χύνεται (να πετάγεται) όταν αφαιρείται από το σώμα.