Η Οργάνωση του Ιεχωβά Προχωρεί—Προχωρείτε και Σεις Μαζί Της;

ΔΕΝ μπορείτε να διαβάσετε τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές χωρίς να εντυπωσιαστείτε από το γεγονός ότι οι Χριστιανοί ήταν οργανωμένοι για λατρεία. Ιδιαίτερα, ήταν οργανωμένοι για να κηρύττουν, να διαδίδουν τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού.

Ο σύγχρονος Ιστορικός Χ. Γ. Ουέλς παρατήρησε τα εξής σχετικά με την πρώτη Χριστιανοσύνη: «Η μόνη της οργάνωση ήταν μια οργάνωση κηρύκων, και το κύριο έργο της ήταν το κήρυγμα.» Όπως ακριβώς είπε ο απόστολος Πέτρος: «Παρήγγειλεν [ο Ιησούς Χριστός] εις ημάς να κηρύξωμεν προς τον λαόν, και να μαρτυρήσωμεν.»—Πράξεις 10:42· Ματθαίος 28:18, 19.

Τι θα πούμε όμως για το κήρυγμα σήμερα—σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες», αυτού του συστήματος; (2 Τιμόθεον 3:1-5) Ο Ιησούς Χριστός προείπε: «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Ματθαίος 24:14) Έτσι, πριν έρθει το τέλος αυτού του συστήματος, πρέπει να γίνει ένα τεράστιο παγκόσμιο έργο κηρύγματος. Ποια οργάνωση το κάνει αυτό;

Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένας μόνο λαός οργανωμένος παγκόσμια για να κάνει το κήρυγμα της βασιλείας. Είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Το κήρυγμά τους ξαπλώνεται σ’ ολόκληρη τη γη, σε 206 χώρες. Το 1981 υπήρχαν 2.361.896 Μάρτυρες που συμμετείχαν σ’ αυτό το έργο. Αυτό σημαίνει 750.000 και πλέον περισσότεροι κήρυκες της βασιλείας απ’ ό,τι υπήρχαν πριν δέκα μόνο χρόνια!

Για να συμβαδίζουν με την επεκτεινόμενη δράση του κηρύγματος, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, μόνο στα δυο τελευταία χρόνια, είτε συμπλήρωσαν είτε άρχισαν να κατασκευάζουν γύρω στα είκοσι νέα εργοστάσια για την εκτύπωση Βιβλικών εντύπων. Επίσης, γρήγορη αύξηση γίνεται στα διεθνή κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Τον πρώτο αιώνα, η Ιερουσαλήμ ήταν ο τόπος από τον οποίον δίνονταν οδηγίες στη Χριστιανική οργάνωση. (Πράξεις 15:1, 2) Αλλά σήμερα αυτή η κατεύθυνση γίνεται από το Μπρούκλυν, στη Νέα Υόρκη.

Το βράδυ της 15ης Μαρτίου φέτος αφιερώθηκε η τελευταία προσθήκη στο συγκρότημα κτιρίων των κεντρικών γραφείων στο Μπρούκλυν. Αυτό είναι το κύριο γραφείο στην οδό Κολόμπια Χάιτς αρ. 25, που βλέπετε στην επόμενη σελίδα. Αποτελείται από ένα ανακαινισμένο κτίριο και ένα νεοκτισμένο που συνδέονται μαζί και δημιουργούν ένα μόνο οικοδόμημα.

Πάνω από δύο χιλιάδες μέλη της οικογένειας των κεντρικών γραφείων του Μπρούκλυν ήταν παρόντα για το πρόγραμμα της αφιερώσεως, που παρουσιάστηκε στην αίθουσα συνελεύσεων του κτιρίου στις 6.45΄ μ.μ. Αλλά το πρόγραμμα μεταδόθηκε επίσης με κλειστό κύκλωμα τηλεοράσεως στην Αίθουσα Βασιλείας και στις διάφορες τραπεζαρίες για να το δουν όλα τα μέλη της οικογένειας που είχαν συγκεντρωθεί εκεί. Επιπλέον, πάνω από εξακόσια μέλη της οικογένειας στα αγροκτήματα της Σκοπιάς, που βρίσκονται γύρω στα εκατόν πενήντα χιλιόμετρα στο πάνω μέρος της πολιτείας της Νέας Υόρκης, μπόρεσαν ν’ ακούσουν το πρόγραμμα μέσω τηλεφωνικής συνδέσεως.

Η Αφιέρωση Τονίζει την Επέκταση

Μετά την προσευχή που έκανε ο Κάρυ Γ. Μπάρμπερ, άρχισε το πρόγραμμα της αφιερώσεως με μια περίληψη της μελέτης Σκοπιάς για κείνη την εβδομάδα από τον Τζων Ε. Μπαρ, που ήταν κατάλληλο για το θέμα της αφιερώσεως. Ο Μίλτον Γ. Χένσελ, ο εισηγητής για το βράδυ εκείνο, κάλεσε κατόπιν τον Γκραντ Σούτερ ν’ ανασκοπήσει τις «ιστορικές εξελίξεις» της οργανώσεως του Θεού από το 1919 ως το 1935.

«Δεν εξετάζουμε τα πράγματα αυτά αλαζονικά, χωρίς να λάβουμε υπόψη μας τον Ιεχωβά,» άρχισε ο αδελφός Σούτερ «αλλά, αντίθετα, σκεφτόμαστε και αναγνωρίζουμε αυτά που εκείνος ευαρεστήθηκε να χρησιμοποιήσει στη διάρκεια αυτών των δεκαετιών, δηλαδή, αυτή την οικογένεια.» Όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μετακόμισαν για πρώτη φορά στο Μπρούκλυν το 1909, η οικογένεια των κεντρικών γραφείων είχε μόνα τριάντα μέλη.

Ο Σούτερ εξήγησε ότι τον Οκτώβριο του 1919, η οργάνωση άρχισε να εκδίδει το νέο περιοδικό Ο Χρυσούς Αιών, που τώρα ονομάζεται Ξύπνα! και τον επόμενο χρόνο σ’ ένα μικρό μέρος στη Λεωφόρο Μυρτλ, η οικογένεια των κεντρικών γραφείων άρχισε να τυπώνει Βιβλικά έντυπα σε δικά της πιεστήρια. Έτσι, παρατήρησε ο Σούτερ, το 1921 η οικογένεια είχε φτάσει τους 107 αδελφούς. Το 1923, είπε, παράγονταν από τους αδελφούς αυτούς πέντε χιλιάδες δεμένα βιβλία τη μέρα.

Η πρόοδος της οργανώσεως του Θεού απαιτούσε μεγαλύτερες εγκαταστάσεις. Έτσι, όπως περιέγραψε ο Σούτερ, το 1927 κτίστηκε ένα μεγαλύτερο νέο κτίριο για την οικογένεια των κεντρικών γραφείων στο Κολόμπια Χάιτς, και λίγα τετράγωνα πιο πέρα στην οδό Άνταμς 117 ανεγέρθηκε ένα οκταώροφο εργοστάσιο.

Συνεχίζοντας την αφήγηση των «ιστορικών εξελίξεων,» ο Λέυμαν Α. Σουίνγκλ είπε κατόπιν για την πρόοδο της οργανώσεως των Μαρτύρων του Ιεχωβά από το 1936 ως το 1950. «Το 1936 ο διωγμός μεγάλωνε σ’ ολόκληρο τον κόσμο,» παρατήρησε. «Είχαν ήδη δημιουργηθεί τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως του Χίτλερ.» Κατόπιν, δείχνοντας προς ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, είπε: «Ο αδελφός Πέτσινγκερ και η σύζυγός του είχαν συλληφθεί το έτος εκείνο, ρίχτηκαν σ’ εκείνα τα στρατόπεδα, και πέρασαν εννέα χρόνια για να βγουν από κει.» Παρά τον διωγμό, τόσο αυτοί όσο και άλλες χιλιάδες εξακολούθησαν να προχωρούν μαζί με την οργάνωση του Θεού.

«Εκείνα ήταν κρίσιμα χρόνια,» συνέχισε ο Σουίνγκλ. «Την 1η Σεπτεμβρίου 1939, τα στρατεύματα του Χίτλερ εισέβαλαν στην Πολωνία και άρχισε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.» Οι δυσκολίες μεγάλωναν επίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Σ’ ολόκληρη τη χώρα εκδηλώθηκαν οχλοκρατίες,» αφηγήθηκε. «Μερικές από τις Αίθουσες Βασιλείας μας τις έκαψαν τελείως. Πολλά από τ’ αυτοκίνητά μας καταστράφηκαν . . . . Και όμως, παρόλ’ αυτά τα προβλήματα, το 1940 είχαμε μια αύξηση 40 τα εκατό σ’ ευαγγελιζόμενους!» Στη διάρκεια του πολέμου, τόνισε, η οργάνωση διπλασιάστηκε σε μέγεθος—από 71.500 ευαγγελιζόμενους σε πάνω από 141.000.

«Το 1946,» συνέχισε ο Σουίνγκλ, «έγινε η πρώτη μεταπολεμική συνέλευση στο Κλίβελαντ του Οχάιο—και παρευρέθηκαν ογδόντα χιλιάδες.» Εκεί ανακοινώθηκε ότι επρόκειτο να γίνει και άλλη κατασκευή κτιρίων στην οδό Κολόμπια Χάιτς και ότι οι αδελφοί μπορούσαν να υποστηρίξουν το οικοδομικό πρόγραμμα με τις συνεισφορές τους. «Τότε χτίσαμε ένα δεκαώροφο κτίριο [μια προσθήκη στο υπάρχον ήδη κτίριο], και ήταν τόσο μεγάλο,» είπε ο Σουίνγκλ, «που νομίζαμε ότι ποτέ δεν θα χρειαζόταν να ξαναχτίσουμε στο Μπρούκλυν. Συγχρόνως κτίσαμε και μια εννεαώροφη προσθήκη στο εργοστάσιο στην οδό Άνταμς 117. Τα κτίρια εκείνα αφιερώθηκαν στις αρχές του 1950.»

Τελειώνοντας, ο αδελφός Σουίνγκλ είπε: «1950—η πρώτη συνέλευση στο Στάδιο Γιάνκη—οκτώ μέρες. Ήρθαν αδελφοί από εξήντα επτά χώρες. Παρόντες: 123.707.» Πραγματικά ήταν μια περίοδος επεκτάσεως! «Από το 1936 ως το 1950 από 50.000 ευαγγελιζόμενοι ανεβήκαμε στους 373.430—δηλαδή επτάμισι φορές περισσότεροι μέσα σ’ αυτά τα δεκαπέντε χρόνια!» Αλλά σε ποιον ανήκει πραγματικά η τιμή; Τελειώνοντας ο Σουίνγκλ παρέθεσε τα λόγια του Νεεμία: «Εγνώρισαν ότι παρά του Θεού ημών έγεινε το έργον τούτο.»—Νεεμίας 6:15, 16.

Κατόπιν, ο αδελφός Χένσελ ο ίδιος κάλυψε τις «ιστορικές εξελίξεις από το 1951 ως το 1981.» Αρχίζοντας τις παρατηρήσεις του, είπε: «Ο Ιεχωβά κάνει να συμβούν αυτά τα πράγματα. Ο Ιεχωβά δίνει την αύξηση.» Και παραθέτοντας τα λόγια του αποστόλου Παύλου «του Θεού συνεργοί είμεθα,» ρώτησε: «Δεν είναι αυτή μια πολύ ενθαρρυντική σκέψη, να μπορούμε να συνεργαζόμαστε με τον Θεό στο έργο του και να βλέπουμε τ’ αποτελέσματα που ο Ιεχωβά κάνει να συμβούν;—1 Κορινθίους 3:6-9.

«Οι αποδείξεις υπάρχουν,» συνέχισε ο Χένσελ, «οι ιστορικές εξελίξεις δείχνουν ότι ο Ιεχωβά κατευθύνει το έργο . . . . Είχαμε ανάγκη από ευαγγελιζόμενους για να γίνει γνωστό σ’ όλο τον κόσμο το ευαγγέλιο της βασιλείας. Αυτός είναι ο διορισμός μας—‘να κηρύξουμε το ευαγγέλιο της βασιλείας.’» Κατόπιν ανέφερε την τεράστια αύξηση: «798.000 ευαγγελιζόμενοι το 1958. Κατόπιν, το 1968, 1.221.000 εργάτες. Το 1978, 2.182.000, και το 1981 2.361.000.»

«Για να γίνει το έργο του κηρύγματος απ’ αυτά τα 2.000.000 και πλέον εργάτες,» παρατήρησε ο Χένσελ, «χρειάζονταν έντυπα.» Ποιος θα τα προμήθευε; Τα μέλη της οικογένειας των κεντρικών γραφείων! «Το 1950,» παρατήρησε ο Χένσελ, «υπήρχαν 355 μέλη στην οικογένεια.» Αλλά, τόνισε, καθώς η ζήτηση για Βιβλικά έντυπα μεγάλωνε, πλήθαινε και η οικογένεια των κεντρικών γραφείων—σε 512 το 1960, σε 678 το 1965, σε 1.228 το 1970, και σε 2.600 περίπου σήμερα.

Για να στεγαστούν όλοι αυτοί οι εργάτες, χρειάζονταν καταλύματα. Ο Χένσελ περιέγραψε την επέκταση: Ένας νέος δωδεκαώροφος «οίκος» στην οδό Κολόμπια Χάιτς 107 που αφιερώθηκε τον Οκτώβριο του 1960. Χτίστηκε ένας άλλος νέος «οίκος» στην οδό Κολόμπια Χάιτς 119 και αφιερώθηκε στις 2 Μαΐου 1969. Κατόπιν αγοράστηκε το μεγάλο ξενοδοχείο Τάουερς το 1975, που ανακαινίστηκε σαν κατοικία για 900 περίπου μέλη της οικογένειας. Και στ’ αγροκτήματα της Σκοπιάς νέα κτίρια για κατοικία συμπληρώθηκαν το 1968, 1971 και 1973.

Ο Χένσελ είπε ότι για ν’ αντιμετωπισθεί η αυξανόμενη ζήτηση για Βιβλικά έντυπα χτίστηκαν και αγοράστηκαν εργοστάσια. Το 1956 κατασκευάστηκε ένα κτίριο με 13 ορόφους στην οδό Σάντς 77. Κατόπιν στο απέναντι μέρος του δρόμου αγοράστηκε ένα άλλο (δεκαώροφο κτίριο) το 1958. Το 1968 συμπληρώθηκε ακριβώς δίπλα ένα ενδεκαώροφο νέο εργοστάσιο τυπογραφείων. Μαζί με το εργοστάσιο που βρίσκεται στην οδό Άνταμς 117, αυτά καταλαμβάνουν τέσσερα οικοδομικά τετράγωνα εργοστασίων που όλα συνδέονται μεταξύ τους με εναέριες γέφυρες. Κατόπιν, τον Νοέμβριο του 1969, αγοράστηκε το συγκρότημα Σκουίμπ, που βρίσκεται λίγα τετράγωνα πιο πέρα. Και, όπως τόνισε ο Χένσελ, αυτά τα κτίρια έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σ’ αυτό το πρόγραμμα αφιερώσεως, αφού το κτίριο γραφείων της οδού Κολόμπια Χάιτς 25 είναι μέρος αυτού του συγκροτήματος.

Εν τω μεταξύ, και άλλες επεκτάσεις γίνονταν στα αγροκτήματα της Σκοπιάς, που είχαν αγοραστεί το 1963. Ο Χένσελ αφηγήθηκε πώς, το 1973, τελείωσε το πρώτο εργοστάσιο εκεί. Και κατόπιν το 1975 άρχισε να λειτουργεί ένα δεύτερο πολύ μεγαλύτερο εργοστάσιο.

Αφού είπε για άλλες ιστορικές εξελίξεις των περασμένων τριάντα χρόνων, περιλαμβανομένης και της συνελεύσεως του 1958 στο Στάδιο Γιάνκη και στο Πόλο Γκράουντς που την παρακολούθησαν 253.922 άτομα, ο αδελφός Χένσελ παρουσίασε τον αδελφό Μαξ Χ. Λάρσον και το μέρος του στο πρόγραμμα με τίτλο «Χαρακτηριστικά της Κατασκευής.» Ο αδελφός Λάρσον παρουσίασε σαράντα σλάιντς, που έδειχναν την κατεδάφιση τμημάτων του πρώην συγκροτήματος Σκουίμπ και την κατασκευή ενός νέου κτιρίου γραφείων. Οι θεατές είδαν πώς αυτό το νέο κτίριο συνδέθηκε μαζί με το ήδη υπάρχον εργοστάσιο που είχε ανακαινισθεί για να γίνει κτίριο γραφείων.

Ο Λάρσον εξήγησε: «Στα μέσα του 1978 άρχισαν εργασίες στο κτίριο της οδού Κολόμπια Χάιτς 25 για να το μετατρέψουν από κτίριο αποθήκης σ’ ένα σύγχρονο κτίριο γραφείων. Για να γίνει αυτή η εργασία χρειάστηκε ένα συνεργείο από 180-200 αδελφούς και αδελφές.» Εν τω μεταξύ τον Σεπτέμβριο του 1979 άρχισε η προαναφερθείσα κατεδάφιση, και κατόπιν τον Δεκέμβριο του 1979 άρχισε η κατασκευή στη νέα ανατολική πτέρυγα της οδού Κολόμπια Χάιτς 25.

Ο Φραντς Κάνει την Ομιλία Αφιερώσεως

Για να τελειώσει αυτό το αναψυκτικό βραδυνό πρόγραμμα, ο αδελφός Χένσελ παρουσίασε τον πρόεδρο της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, τον Φρεντ Γ. Φραντς. Ο αδελφός Φραντς άρχισε το ολοχρόνιο έργο κηρύγματος το 1914, και υπηρέτησε σαν μέλος της οικογένειας των κεντρικών γραφείων από το 1920. Έτσι μπορούσε να αφηγηθεί από προσωπική πείρα πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σχετικά με την πρόοδο της οργανώσεως του Ιεχωβά.

Μολονότι οι μόλις συμπληρωθείσες εγκαταστάσεις στην οδό Κολόμπια Χάιτς 25 είναι οι καλύτερες, ο αδελφός Φραντς τόνισε ότι δεν έγιναν για ιδιοτελείς σκοπούς. Έστρεψε την προσοχή στη βιβλική αφήγηση στο Μάρκο 7:11-13, όπου αναφέρεται ότι κάποιος άνδρας είχε περιουσία, αλλά αντί να τη χρησιμοποιήσει προς τιμήν των γονέων του, όπως θαπρεπε νάχε κάνει, ήθελε να την χρησιμοποιήσει ιδιοτελώς για τον εαυτό του. Έτσι την ονόμασε «κορβάν, δηλαδή, δώρο αφιερωμένο στον Θεό.»

Ο αδελφός Φραντς, όμως, είπε: «Οι αδελφοί μας και οι αδελφές μας σ’ αυτά τα νέα γραφεία που αφιερώνουμε στον Ιεχωβά δεν είναι σαν κι αυτόν τον άνθρωπο. Αντίθετα χρησιμοποιούν αυτές τις νέες εγκαταστάσεις για να δώσουν το καλύτερο που μπορούν στον Ιεχωβά. Εργάζονται σκληρά όχι για ν’ αποκτήσουν ιδιοτελείς απολαύσεις με το να ζουν σ’ αυτά τα ωραία καταλύματα, αλλά για να κάνουν ακόμη πιο πολλή εργασία και με καλύτερο τρόπο.»

Παρά την έξοχη, ανθεκτική κατασκευή αυτών των νέων εγκαταστάσεων, ο αδελφός Φραντς τόνισε ότι θα χρειαζόμαστε την προστασία του Ιεχωβά όπως λέει η Βίβλος στον Ψαλμό 127:1: «Εάν ο Κύριος δεν οικοδομήσει οίκον, εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν.» Το ίδιο ισχύει και γι’ αυτά εδώ τα κτίρια, εξήγησε ο Φραντς, αν ο Ιεχωβά δεν τα προστατεύσει και δεν ευλογήσει τις εργασίες μας σ’ αυτά, τότε κοπιάζουμε μάταια. Αλλά η ιστορία του λαού του Θεού μέσα από τα χρόνια που πέρασαν, είπε, αποδεικνύει ότι ο Ιεχωβά ευλογεί και προστατεύει το λαό του.

Τελειώνοντας την ομιλία του ο αδελφός Φραντς παρέθεσε τα λόγια του βασιλιά Δαβίδ: «Αλλά τις είμαι εγώ, και τις ο λαός μου, ώστε να δυνηθώμεν να προσφέρωμεν προθύμως εις σε κατά ταύτα; Διότι τα πάντα έρχονται εκ σου και εκ των σων δίδομεν εις σε.» (1 Χρονικών 29:14) Έτσι, αφού ο Ιεχωβά είναι ο ιδιοκτήτης των πάντων και έχουμε πάρει αυτή την ιδιοκτησία απ’ αυτόν, είπε ο Φραντς, το μόνο που κάνουμε είναι να τα δίνουμε αυτά πίσω στον Ιεχωβά αφιερώνοντάς τα σ’ αυτόν. Έτσι, τελειώνοντας την εξαιρετικά ευφρόσυνη, πνευματικά ενισχυτική μέρα και βραδυά, ανήγγειλε: «Θέλω να δηλώσω ότι αυτά τα νέα γραφεία είναι πλήρως, χωρίς όρους αφιερωμένα στον Ιεχωβά Θεό.»

Μια Μέρα Γεμάτη από Πνευματικές Ευλογίες

Το βραδινό πρόγραμμα αφιερώσεως ήταν απλώς ο επίλογος μιας πολύ ειδικής μέρας γεμάτης δράσεως. Το πρωί άρχισε σαν όλες τις άλλες εργάσιμες μέρες στα κεντρικά γραφεία του Μπρούκλυν, με εξέταση του εδαφίου της μέρας στις 7 το πρωί και ακολούθησε το πρόγευμα. Αλλά, κατόπιν, στις 8 το πρωί τα περισσότερα μέλη της οικογένειας—εκείνοι που εργάζονταν στα συγκροτήματα του «σπιτιού» και του εργοστασίου—άρχισαν μια περιοδεία του Κτιρίου Γραφείων στην οδό Κολόμπια Χάιτς 25. Εκείνοι, όμως, που εργάζονταν στα γραφεία συνέχισαν την κανονική τους εργασία. Είχε τυπωθεί ένα φυλλάδιο με εικοσιτέσσερις σελίδες που είχε το πρόγραμμα της μέρας και της περιοδείας. Τι είδαν αυτοί που έκαναν την περιοδεία;

Ακολουθώντας τις οδηγίες, μπήκαν στο ωραίο νέο χωλ του κτιρίου Κολόμπια Χάιτς 25 και προχώρησαν στο Τμήμα Υπηρεσίας στον τρίτο όροφο. Εδώ τα δέκα γραφεία υπηρεσίας παίρνουν κάθε εβδομάδα 325 εκθέσεις από τους επισκόπους περιοχής. Στο δεύτερο όροφο, είδαν το Τμήμα Τομέων και το Γραφείο Σκαπανέων. Απ’ αυτό το γραφείο έμαθαν ότι το 1981 διορίστηκαν 5.578 ολοχρόνιοι σκαπανείς.

Πηγαίνοντας με τον ανελκυστήρα στο δωδέκατο πάτωμα, επισκέφτηκαν τα γραφεία εκείνων που χειρίζονται τα οικονομικά ζητήματα της Εταιρίας. Στο ενδέκατο πάτωμα, είδαν το Τμήμα Λογαριασμών, όπου εξακριβώνονται οι δαπάνες για τη λειτουργία της Εταιρίας, όπως είναι η παραγωγή και η αποστολή των εντύπων. Κατεβαίνοντας στον δέκατο όροφο επισκέφτηκαν τα Γραφεία της Διευθύνσεως καθώς και το δωμάτιο συνεδριάσεως του Κυβερνώντος Σώματος. Στο ένατο πάτωμα είδαν το Τμήμα Καλλιτεχνίας, που περιλαμβάνει και έκθεση για τις διάφορες μορφές καλλιτεχνικών σχεδίων που χρησιμοποιούνται από τους καλλιτέχνες που ετοιμάζουν τις εικόνες για τις εκδόσεις της Εταιρίας.

Η επόμενη στάση ήταν στο Τμήμα Συγγραφής στον όγδοο όροφο, όπου συγγράφονται τα περιοδικά, τα βιβλία και τα άλλα έντυπα της Εταιρίας. Οι συγγραφείς, αντί να χρησιμοποιούν γραφομηχανές, εισάγουν τώρα απευθείας τα κείμενα στα κομπιούτερς. Αυτά συνδέονται μ’ έναν εκτυπωτή που μόλις του δοθεί εντολή, θα τυπώσει γύρω στις 700 λέξεις το λεπτό απ’ αυτά που έχουν μπει στο κομπιούτερ. Γρήγορα σ’ όλο το συγκρότημα, θα υπάρχουν 149 καταλήξεις για τα διάφορα γραφεία και στους 20 εκτυπωτές.

Κατόπιν η περιοδεία προχώρησε στον έβδομο όροφο, και στο Τμήμα Φωτοσυνθέσεως. Εδώ τους έδειξαν πώς τα κείμενα που ξεκινούν από το Τμήμα Συγγραφής στοιχειοθετούνται και φτάνουν στο σχήμα μιας τελικής σελίδας. Κατόπιν, στο γειτονικό Τμήμα Γραφικών Τεχνών, είδαν πώς το γραμμένο κείμενο, καθώς και οι εικόνες, μετατρέπονται μέσω διαφόρων φωτογραφικών διαδικασιών σε φιλμ. Το φιλμ που παράγεται έτσι συγκεντρώνεται για να γίνουν οι πλάκες και στέλνεται στο εργοστάσιο για να κάνουν πλάκες όφφσετ. Επίσης σ’ αυτό τον έβδομο όροφο η οικογένεια επισκέφτηκε το Τμήμα της Ισπανικής γλώσσας και το Τμήμα Παραβολής και Διορθώσεως των κειμένων. Κατόπιν πιο κάτω στον έκτο όροφο στο Τμήμα Επεξεργασίας Πληροφοριών είδαν τα μεγάλα συστήματα κομπιούτερ που αποθηκεύουν και διαβιβάζουν όλες τις πληροφορίες που τους έρχονται από τις καταλήξεις απ’ όλο το συγκρότημα των γραφείων.

Μολονότι είχαν δει τόσο πολλά, είχαν και άλλα ακόμη για να δουν πριν σταματήσουν για ένα πρόχειρο φαγητό στις 11:45 π.μ. Έτσι προχώρησαν κατόπιν στο Τμήμα Αλληλογραφίας και στο Τμήμα Λογιστηρίου στον πέμπτο όροφο. Κατόπιν πέρασαν τη γέφυρα (μπορείτε να τη δείτε στη φωτογραφία στη σελίδα 24) που συνδέει το Κτίριο Γραφείων στην Κολόμπια Χάιτς 25 με τα απέναντι κτίρια. Σ’ αυτό το τμήμα επισκέφτηκαν το Γραφείο Κατασκευής, τη Σχολή Γαλαάδ, το τμήμα Κατασκευής Χάρτινων Κουτιών, καθώς και τα Τμήματα Χρωματισμών και Σκαλωσιών, το Εργαστήριο Ταπετσαρίας, το Βιβλιοδετείο και τη Μηχανολογική Συντήρηση.

Πολλοί βρήκαν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τα εργαστήρια Ηχογραφήσεως, όπου γράφονται σε μαγνητοταινίες τα δράματα της συνελεύσεως, οι αναγνώσεις της Βίβλου και η μουσική. Ήταν συναρπαστικό να βλέπει κανείς το Τμήμα Αντιγραφής των Μαγνητοταινιών σε λειτουργία. Γύρω στις δεκαπέντε χιλιάδες κασέτες παράγονται κάθε μέρα—πάνω από εννέα εκατομμύρια αφότου ιδρύθηκε το τμήμα αυτό στο 1978! Αλλά υπήρχαν ακόμη το εργαστήριο Ηλεκτρονικής, το Τμήμα Μπράιγ για τους τυφλούς, το Γραφείο Κατασκευών, το Γραφείο Σχεδίων, το Γραφείο Συνελεύσεως, το Τμήμα Φωτογραφίας, το Γραφείο Προσωπικού, το Γκαράζ και το Τμήμα Αποστολής που είδαν πριν από το φαγητό.

Τι πλήρης, συναρπαστική περιοδεία σε τρεισήμισι ώρες! Όλοι αισθάνθηκαν ότι πραγματικά η οργάνωση του Ιεχωβά προχωρεί. Ύστερα από ένα γρήγορο γεύμα, η οικογένεια ξεκίνησε για να περιοδεύσει το συγκρότημα του εργοστασίου. Οι εργάτες του εργοστασίου ήταν στη διορισμένη, εργασία τους από τις 12:30 μ.μ. για να δείξουν στην υπόλοιπη οικογένεια τη χρήση των μηχανημάτων που χρησιμοποιούνται για την εκτύπωση και το δέσιμο των Βιβλικών εντύπων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν τα τεράστια πιεστήρια όφφσετ—πέντε απ’ αυτά ήταν σε λειτουργία στον καιρό της περιοδείας, ενώ άλλα τρία θα παραδίδονταν εντός του έτους. Το μεγαλύτερο, το πιεστήριο για τις Γραφές, έχει μάκρος 33 μέτρα (109 πόδια)!

Ύστερα από μια περιοδεία τρεισήμισι ωρών στο εργοστάσιο, η οικογένεια πήγε στο κτίριο των καταλυμάτων κουρασμένη αλλά ενθουσιασμένη από τη φανερή, ευλογία του Ιεχωβά πάνω στην επέκταση. Στις 4 μ.μ. συγκεντρώθηκαν όλοι στις αντίστοιχες θέσεις τους στις έξι τραπεζαρίες για ν’ απολαύσουν ένα ειδικό γεύμα. Κατόπιν, ύστερα από μια σύντομη ανάπαυση, όλοι απόλαυσαν το εξαιρετικά ενισχυτικό πρόγραμμα αφιερώσεως.

Υποστηρίζοντας την Προελαύνουσα Οργάνωση του Ιεχωβά

Σε πολλές άλλες χώρες, ο λαός του Ιεχωβά δοκιμάζει το ίδιο πνεύμα χαράς και ενθουσιασμού καθώς βλέπουν την απόδειξη της ευλογίας του Ιεχωβά στις προσπάθειές τους να επεκτείνουν τις εγκαταστάσεις τους για τη διάδοση των αγαθών νέων της βασιλείας του. Στη μια χώρα μετά την άλλη νέα κτίρια τμημάτων είτε συμπληρώθηκαν πρόσφατα ή βρίσκονται ακόμη υπό κατασκευή.

Βέβαια, όλες αυτές οι κατασκευές και η επέκταση παγκόσμια απαιτεί χρήματα. Και μολονότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ποτέ δεν εκλιπάρησαν συνεισφορές, εκείνοι που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν οικονομικά στην επέκταση των συμφερόντων της βασιλείας του Ιεχωβά μπορούν να το κάνουν αυτό αποστέλλοντας τις συνεισφορές τους στο τμήμα της Εταιρίας Σκοπιά στη χώρα τους. Στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτές οι συνεισφορές μπορεί να στέλνονται στην Εταιρία Σκοπιά, 25 Κολόμπια Χάιτς, Μπρούκλυν, Νέα Υόρκη 11201. Η λήψη αυτών των δωρεών θα σας γίνει γνωστή με ευγνωμοσύνη.

Ο λαός του Ιεχωβά έχει τη σαφή αποστολή να κηρύξει τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού σε όλη την οικουμένη πριν έρθει το τέλος. (Ματθαίος 24:14) Ως ποια περαιτέρω έκταση σκοπεύει ο Θεός να κάνει αυτό το έργο, δεν γνωρίζουμε. Αλλά μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι, άσχετα με το τι θα φέρει το μέλλον, η οργάνωση του Ιεχωβά θα προχωρεί κάνοντας αυτά που ο Ιεχωβά διατάζει.

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Το πρώην συγκρότημα Σκουίμπ που τώρα είναι ιδιοκτησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Στα δεξιά είναι το κτίριο γραφείων στην οδό Κολόμπια Χάιτς αρ. 25.

[Εικόνες στη σελίδα 25]

Ο «οίκος» στην οδό Κολόμπια Χάιτς 124, το 1950

Το εργοστάσιο στην οδό Άνταμς 117 το 1950

[Εικόνες στη σελίδα 26]

Κολόμπια Χάιτς 107

Το κτίριο «Τάουερς»

Κολόμπια Χάιτς 119

[Εικόνες στη σελίδα 27]

Το συγκρότημα εργοστασίων στο Μπρούκλυν πιάνει τέσσερα οικοδομικά τετράγωνα

Τα αγροκτήματα της Σκοπιάς με τα εργοστάσια για τυπογραφεία και κτίρια καταλυμάτων

[Εικόνα στη σελίδα 28]

Ο Φρεντ Φραντς δίνοντας την ομιλία αφιερώσεως

[Εικόνες στη σελίδα 29]

Κτίριο Γραφείων στην οδό Κολόμπια Χάιτς 25, με διάφορες εργασίες σε λειτουργία.

1. Μπαίνοντας στο Κτίριο της οδού Κολόμπια Χάιτς 25

2. Περιοδεύοντας την αίθουσα του Κυβερνώντος Σώματος

3. Παρακολουθώντας την αίθουσα των κομπιούτερς

4. Επίσκεψη στο Γραφείο του Προέδρου

5. Εξετάζοντας την έκθεση του Τμήματος Καλλιτεχνίας

6. Παρατηρώντας την ηλεκτρονική κατάληξη στο Τμήμα Συγγραφής