Ο Αιώνας της Αισχρολογίας
ΣΤΟ εργοστάσιο στο Κλήβελαντ, του Οχάιο, των Η.Π.Α., που εργαζόταν η Ινέζ, ήταν η αδιαφιλονίκητη βασίλισσα της «κλίκας της αισχρολογίας». Μια μέρα η Άλις έσπρωξε άθελά της την Ινέζ. Στον καβγά που ακολούθησε η Άλις έβρισε την Ινέζ. Οι άλλοι που παρατηρούσαν εκπλαγήκανε με την τόλμη της.
Η Ινέζ αντεπιτέθηκε μ’ ένα χείμαρρο από αισχρές βρισιές. Όλο και πιο έντονες ακούγονταν οι προσβλητικές βλαστήμιες, που αντηχούσαν και ξαναντηχούσαν, τραβώντας την προσοχή των συναδέλφων που έρχονταν τρέχοντας για να επευφημήσουν την ευνοημένη τους. Στην αρχή φάνηκε να φτάνουν σε αδιέξοδο καθώς οι βλαστήμιες διαδέχονταν η μια την άλλη.
Τελικά η μεγαλύτερη πείρα της Ινέζ στο να συνδυάζει και να εφευρίσκει νέες αισχρολογίες, άρχισε να υπερισχύει. Με αυτό που φάνηκε σαν ένα ατέλειωτο υβρεολόγιο, κατανίκησε την Άλις, η οποία, αποστομωμένη και κατακόκκινη, έφυγε σιγά-σιγά. Κραυγές θριάμβου ακούστηκαν καθώς οι εργάτες ξαναγύριζαν στα μηχανήματα τους. Η Ινέζ, θεωρώντας τη νίκη της πολύ φυσική, ξανάρχισε τη δουλειά της.
Τέτοια περιστατικά δεν είναι σπάνια σήμερα. Η γλώσσα που κάποτε ταυτιζόταν με τους απόβλητους της κοινωνίας έχει γίνει σήμερα κάτι το συνηθισμένο. Οι βρισιές από μέρους των γυναικών κι ακόμη των παιδιών θεωρούνται τώρα «αποδεκτές» από την κοινωνία. Οι νεαροί συνήθως χρησιμοποιούν γλώσσα τέτοια, που αν μιλάει κανείς έτσι, πρέπει να ξεπλένει το στόμα του με σαπούνι. Κι ενώ, στο παρελθόν, οι βλαστήμιες αντιπροσωπεύονταν στο γραπτό λόγο με αστερίσκους ή παύλες, τώρα συχνά γράφονται καθαρά.
Η αλλαγή στην άποψη για την αισχρότητα φαίνεται επίσης στα κινηματογραφικά έργα. Αυτά είναι συνήθως γεμάτα με απρεπείς συζητήσεις και αισχρολογία. Οι παραγωγοί ταινιών συχνά βάζουν στους διάλογους τέτοια γλώσσα για να χαρακτηριστούν οι ταινίες «ακατάλληλες». Για παράδειγμα, αρχικά η ταινία Άννυ είχε χαρακτηριστεί κατάλληλη για όλες τις ηλικίες, αλλά ο παραγωγός φοβήθηκε ότι αυτός ο χαρακτηρισμός δεν θα τραβούσε το κοινό. Έτσι έβαλε άσεμνη γλώσσα στην ταινία.
Η Αύξηση της Αισχρότητας
Σε όλη την ιστορία η βλαστήμια των θείων ήταν κάτι το συνηθισμένο. Τέτοια γλώσσα δείχνει ανευλάβεια για ιερά πράγματα, περιλαμβανομένου και του Θεού και όλων όσα περιλαμβάνονται στις ιδιότητες του και στις οδούς του. Συχνά έχει τη μορφή παρακλήσεως σε μια θεότητα για να «καταραστεί» ένα άλλο άτομο. Ή κάποιος μπορεί, με τη βλάστημη γλώσσα, να προσβάλει ή να βλαστημήσει ανθρώπους η πράγματα που ο Θεός θεωρεί άγια. Αλλά η Βίβλος λέει: «Εγώ Κύριος ο Θεός σου, θα τιμωρήσω οποιονδήποτε χρησιμοποιεί κακώς το όνομά μου.»—Έξοδος 20:7, Η Σημερινή Αγγλική Βίβλος.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, μια αξιοπρόσεχτη αλλαγή συνέβη στην ασέβεια. Έχει γίνει σεξουαλικά φανερή—αισχρή—χρησιμοποιώντας λόγια που έχουν σχέση με τα σεξουαλικά όργανα και τη χρήση τους. Είναι πολύ συνηθισμένο να δείχνεται ασέβεια, ακόμη και περιφρόνηση, για την ιερότητα του γάμου. «Οι ζητωκραυγές στα κάθε είδους σπορ έχουν μεταβληθεί», εξηγεί το περιοδικό Γ. Σ. Νιουζ Εντ Γουέρλντ Ρηπόρτ, «σε αχαλίνωτες και καθαρές σεξουαλικές βρισιές για τους αντιπάλους.»
Αυτές οι αισχρότητες αποτελούν προφορική πορνογραφία. Ο αέρας σήμερα είναι γεμάτος με τέτοια μολυσμένη ομιλία. Σύμφωνα με το περιοδικό Τάιμ, ο μάνατζερ του μπέηζμπωλ Τομυ Λασόρντα «εκστόμισε 144 αισχρολογίες σε μία σύντομη ζωηρή ομιλία στην ομάδα του.» Πολλοί πολιτικοί αρχηγοί στον κόσμο χρησιμοποιούν αισχρολογία επίσης. Όταν δόθηκαν στη δημοσιότητα οι μαγνητοταινίες του Λευκού Οίκου, έσβησαν μερικές αισχρολογίες που χρησιμοποιούσε ο Ρίτσαρντ Νίξον. Και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμμυ Κάρτερ, αν και ήταν γνωστός για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, χρησιμοποιούσε μία βρισιά με σεξουαλικό υπαινιγμό που αρνήθηκαν να τυπώσουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης. Απλώς αναφέρθηκαν σ’ αυτήν σαν «μια Αμερικανική χυδαιότητα.»
Μερικοί μπορεί να θυμούνται παλιότερα ότι άνθρωποι που μιλούσαν σκληρά χρησιμοποιούσαν λέξεις, όπως «στον έξω από δω», «ανάθεμα σε», κλπ. Αλλά σήμερα συνηθίζονται αισχρολογίες που μας έρχονται από κάθε πλευρά. Χρόνια πριν ένας συγγραφέας κατέγραψε 14 τρόπους με τους οποίους χρησιμοποιόταν η λέξη «κόλαση» [που στα αγγλικά έχει αισχρή έννοια] στην αισχρολογία. Εντούτοις τώρα χυδαίες λέξεις που περιγράφουν σεξουαλική δραστηριότητα γεμίζουν κάθε φράση πολλών ανθρώπων για κάθε ζήτημα που μπορεί να σκεφτεί κανείς. Και αυτές οι λέξεις δεν λέγονται κατ’ ανάγκη με θυμό ή από πόνο, αλλά τώρα οι άνθρωποι βλαστημούν απλά και μόνο για να βλαστημήσουν.
Από τα κάρτποστάλ ως τις επιγραφές στους τοίχους η βρωμιά της γλώσσας είναι ολοφάνερη. Μπορεί να δει κανείς σχεδόν παντού φανελάκια, επιγραφές, ετικέτες στους προφυλακτήρες των αυτοκινήτων και κουμπιά που φέρνουν γραμμένες αισχρολογίες. Τέτοια γλώσσα έχει γίνει το «συνηθισμένο» πράγμα για πολλούς ανθρώπους. «Η δημόσια αισχρολογία έχει γίνει τόσο συνηθισμένη», σημειώνει το περιοδικό Γ. Σ. Νιουζ Εντ Γουέρλντ Ρηπόρτ, «ώστε η επάνοδος στην προηγούμενη γλώσσα θα ήταν δύσκολη αν όχι αδύνατη.» Διόλου παράξενο που η γενιά μας ονομάστηκε «ο Αιώνας της Αισχρότητας»!
Ποιος Είναι ο Λόγος;
Η αύξηση της αισχρότητας σχετίζεται άμεσα με τη χειροτέρευση των παραδοσιακών θεσμών και κανόνων συμπεριφοράς. «Είναι ένα σημείο των καιρών,» λέει ένας θρησκευτικός εκπρόσωπος. Η κατάρρευση του οικογενειακού οικοδομήματος, η έλλειψη σεβασμού για την εξουσία και η νέα ηθική ‘το καθετί επιτρέπεται’, όλα έχουν συμβάλει σε αχαλίνωτες σαφείς σεξουαλικές αισχρολογίες. Τέτοια γλώσσα αντανακλά τον σημερινό συχνά ανήθικο τρόπο ζωής.
Ο ομιλητής της ψυχιατρικής σχολής του Χάρβαρτ Τόμας Κοττλ είπε: «οι άνθρωποι βρίσκουν τη ζωή τους ψεύτικη, μη ικανοποιητική και είναι εξοργισμένοι . . . Πίσω απ’ αυτή την οργή παραμονεύει η επιθετικότητα.» Ισχυρίζονται ότι η βλαστήμια των θείων είναι ένας τρόπος για να ελευθερώσει κάποιος συσσωρευμένο θυμό και απογοήτευση. «Αν κάποιος μου κόψει το δρόμο ενώ έχω προτεραιότητα και τον περιλούσω με βρισιές,» λέει, ένας γιατρός ψυχολόγος, ο Τσέητορ Μέισον, «αυτό μου αποδεικνύει ότι είμαι καλύτερο άτομο από εκείνον και ξαναβρίσκω ένα μέρος του εγωισμού μου.»
Αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει όταν οι άνθρωποι βρίζουν τους άλλους είναι σημαντικό. Η Βίβλος το χαρακτηρίζει αυτό σαν απόδειξη ότι το τέλος ενός κακού συστήματος είναι κοντά. «Γίνωσκε δε τούτο,» προειδοποιεί η Βίβλος, «ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν έλθει καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι . . . βλάσφημοι . . . συκοφάνται, ακρατείς.» 2 Τιμόθεον 3:1-5.
[Πλαίσιο στη σελίδα 4]
Πορνογραφικά Παιχνίδια Βίντεο
Το τεύχος της 30 Αύγουστου 1982, του περιοδικού Αιώνας της Διαφημίσεως έγραψε ότι τώρα παράγονται πορνογραφικά παιχνίδια βίντεο και εξήγησε: «Ο μόνος χαρακτηρισμός για τα νέα πορνογραφικά παιχνίδια είναι βρωμιά και αισχρότητα. Για παράδειγμα, στο παιχνίδι με τον τίτλο «Η εκδίκηση του Κάστερ», ο στρατηγός Κάστερ εμφανίζεται ολόγυμνος τρέχοντας στην έρημο για να φτάσει και να εξοντώσει μια Ινδιάνα κόρη. . .
«Ο διευθυντής του πρακτορείου διαφημίσεων κ. Κόπελς είπε ότι ενώ το παιχνίδι είναι ουσιαστικά σεξουαλικό, εντούτοις η σεξουαλική εντύπωση θα είναι μικρή, γιατί τα διάφορα μέρη του σώματος δεν δείχνονται πολύ χτυπητά στην ταινία.
«Οι πορνογραφικές βιντεοκασέτες θα βρουν τελικά τη θέση τους στα ράφια των περισσότερων μαγαζιών που πουλάνε λιανικώς παιχνίδια βίντεο, πρόβλεψε ο κ. Κόπελς.
«Υπονοώντας τους εμπόρους των βιντεοκασετών που αρνήθηκαν στην αρχή να βάλουν στα μαγαζιά τους πορνογραφικές κασέτες, ο κ. Κόπελς είπε ότι είχαν αναγκαστεί ν’ αναθεωρήσουν τη γνώμη τους ‘επειδή έχαναν τους πελάτες που πήγαιναν στα άλλα μαγαζιά που πουλούσαν κασέτες. Νομίζω ότι το ίδιο θα συμβεί και με τις κασέτες των πορνογραφικών παιχνιδιών επίσης’.»