Στο Βάθος των Ειδήσεων
Τα Ράσα Κάνουν τον Παπά;
Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ προφανώς νομίζει ότι εκείνοι οι οποίοι εκπροσωπούν την εκκλησία του πρέπει να ξεχωρίζουν από το πλήθος. Στην «Παπική Επιστολή σχετικά με την Πειθαρχία για το Εκκλησιαστικό Ντύσιμο» προειδοποίησε τους ιερείς της Ρώμης, τους καλόγερους και τις καλόγριες ότι απαιτείται να φορούν το θρησκευτικό ένδυμα σαν μέσο διακρίσεως ‘από το κοσμικό περιβάλλον στο οποίο ζουν.’ «Σαν απεσταλμένοι του Χριστού που στάλθηκαν για να εξαγγείλουν το ευαγγέλιο,» διακήρυξε, «έχουμε ένα μήνυμα να μεταδώσουμε, ένα άγγελμα το οποίο εκφράζεται τόσο μέσω των λόγων όσο και μέσω εξωτερικών σημείων».
Ο καρδινάλιος Ούγκο Πολέττι επισκοπικός επίτροπος της Ρώμης, ακολούθησε με μια τρισέλιδη επιστολή προς όλους τους ενδιαφερομένους, δηλώνοντας ότι «το θρησκευτικό ένδυμα ή ράσο είναι υποχρεωτικό στις λειτουργίες, στην τέλεση των μυστηρίων, στη διδαχή και συστήνεται να φοριέται στο περιβάλλον της ποιμαντικής διακονίας του καθενός.»
Αλλά ρωτάμε: Είναι τα ράσα ή άλλα διακριτικά ρούχα απαραίτητα για ‘τη μετάδοση του αγγέλματος του ευαγγελίου’; Προφανώς ο Χριστός και οι απόστολοι του μετέδιδαν το Χριστιανικό άγγελμα χωρίς να φαίνονται διαφορετικοί από τους αδελφούς τους. Πράγματι, ο Ιησούς είπε ότι τα εξωτερικά αυτά στολίδια ήταν ανάμεσα στα σφάλματα που έκαναν οι θρησκευτικοί ηγέτες τής εποχής του: «Πράττουσι δε πάντα τα έργα αυτών δια να βλέπωνται υπό των ανθρώπων. Και πλατύνουσι τα φυλακτήρια αυτών και μεγαλύνουσι τα κράσπεδα των ιματίων αυτών.» Αντί να είναι εξωτερικά διαφορετικοί από τους άλλους, ο Ιησούς τόνισε ότι για τους Χριστιανούς πρέπει να ισχύει το «εις είναι ο καθηγητής σας, ο Χριστός· πάντες δε σεις αδελφοί είσθε». Μπορεί να πούμε ότι υπάρχει το αληθινό πνεύμα τής αδελφοσύνης όταν μερικοί ξεχωρίζουν τον εαυτό τους με διακριτικά ρούχα;—Ματθαίος 23:3-12.
Γιατί Πιστεύουν στον Δαρβινισμό
Στο νέο τους βιβλίο «Εξέλιξη από το Διάστημα», οι διάσημοι Βρετανοί αστρονόμοι Σερ Φρεντ Χόυλ και Σάντρα Γουικράμασινγκ διαβεβαιώνουν ότι οι πιθανότητες να ξεπήδησε η ζωή από κάποιο αρχαίο τυχαίο δείγμα χημικών ουσιών είναι τόσο «εξαιρετικά μικρές» ώστε να είναι παράλογο «ακόμη και αν όλο το σύμπαν αποτελούνταν από άφθονα οργανικά στοιχεία.» Γράφουν ότι η θεωρία εξελίξεως κατά τον Δαρβίνο είναι απίθανο να δημιουργήσει έστω και ένα πολυπεπτίδιο [αλυσίδα βασικών ουσιών για τη ζωή], για να μην πούμε τίποτα για τις χιλιάδες πολυπεπτίδια από τα οποία εξαρτώνται τα ζωντανά κύτταρα για την επιβίωσή τους. Η κατάσταση αυτή είναι πασίγνωστη στους βιολόγους κι ωστόσο κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να ξεσκεπάσει αποφασιστικά τη θεωρία αυτή.»
Γιατί οι επιστήμονες που το ξέρουν αυτό δεν κατάφεραν να «ξεσκεπάσουν» τη θεωρία; «Αν ο Δαρβινισμός δεν θεωρούνταν κοινωνικά επιθυμητός . . . ασφαλώς τα πράγματα θα ήταν αλλιώς», απαντά το βιβλίο. Όταν μια ολόκληρη κοινωνία «εμπιστεύεται σε ένα ορισμένο σύνολο από αντιλήψεις τότε το εκπαιδευτικό σύστημα καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την αλλαγή του προτύπου αυτού», προσθέτει. «Είτε πιστεύεις στις αντιλήψεις είτε σου κολλάνε τη ρετσινιά του αιρετικού.» Οι εξελικτές φοβούνται ότι οποιαδήποτε υποχώρηση θα «άνοιγε την πόρτα για να πλημμυρίσουμε» από παραλογισμούς. Με άλλα λόγια, ακόμη και το χτύπημα της πόρτας στη μόνη δυνατή εναλλακτική λύση—τη δημιουργία από μια ανώτερη νοημοσύνη—θα τους εξανάγκαζε να αντιμετωπίσουν όλα τα προβλήματα τα οποία συνεπάγεται ένα τέτοιο συμπέρασμα.
Δείκτης Ευφυΐας—Κληρονομικότητα η Περιβάλλον;
Μια νέα μελέτη από μέλη του επιτελείου του Γαλλικού Φυσικού Ινστιτούτου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας δείχνει ότι η κληρονομικότητα δεν είναι ο κυριότερος παράγοντας για τον καθορισμό του δείκτη ευφυΐας των παιδιών. Παιδιά που υιοθετήθηκαν από σπίτια της μεσαίας τάξεως συγκρίθηκαν με τους αδελφούς ή τις αδελφές τους που είχαν ανατραφεί από τους φυσικούς γονείς τους, όλα από κατώτερη οικονομική τάξη. Τα παιδιά είχαν όλα υιοθετηθεί προτού φτάσουν στην ηλικία των έξι μηνών.
Περιγράφοντας τα αποτελέσματα των τεστ του δείκτη ευφυΐας πάνω στις δύο ομάδες των παιδιών με τους ίδιους γονείς αλλά με διαφορετικό περιβάλλον, το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν είπε ότι «οι διαφορές που παρατηρήθηκαν ανάμεσα στα υιοθετημένα παιδιά και σ’ εκείνα που ανατράφηκαν από τους φυσικούς τους γονείς ήταν εκπληκτικές.» Ο μέσος δείκτης Ευφυΐας που έδειξαν τα δεκάδες τεστ από τα υιοθετημένα παιδιά που ανατράφηκαν στο περιβάλλον της μεσαίας τάξεως ήταν σχεδόν 15 βαθμούς παραπάνω από εκείνο των φυσικών αδελφών τους που μεγάλωσαν με λιγότερα προνόμια.
Η Γαλλική αυτή μελέτη παρέχει παραπέρα αποδείξεις ότι, αν μεγαλώσουν στο ίδιο περιβάλλον, οι άνθρωποι γενικά έχουν τις ίδιες δυνατότητες, ακριβώς όπως υποδεικνύει και η Βίβλος όταν δηλώνει ότι ο Θεός «έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων.»—Πράξεις 17:26.