Ζούμε Στις Έσχατες Ημέρες;

Αρχίζοντας μ’ αυτό το τεύχος, Η Σκοπιά δημοσιεύει μια σειρά από οχτώ μέρη για τις ‘έσχατες μέρες’

ΤΙΝΟΣ τη ζωή δεν έχει αγγίξει ο πόλεμος; Ποιος δεν έχει αισθανθεί τις συνέπειες των δύο παγκοσμίων πολέμων αυτού του αιώνα—τη βία, την ανασφάλεια και το φόβο που έχει πέσει πάνω στο ανθρώπινο γένος; Ποιος έχει ξεφύγει από τις οικονομικές δυσκολίες που ακολούθησαν, από τα αυξανόμενα οικονομικά βάρη για να καλυφθούν τα έξοδα των στρατιωτικών επιχειρήσεων ή των πολεμικών προετοιμασιών; Τίνος η ζωή δεν κινδυνεύει τώρα από την ακόμη μεγαλύτερη απειλή ενός πυρηνικού πολέμου;

Ο πόλεμος είτε είναι επιθετικός είτε αμυντικός, για δίκαιες ή για άδικες αιτίες, υπήρξε πάντοτε η μάστιγα του πολιτισμού. Η δαπάνη σε ανθρώπινες ζωές και μόνο, έφτασε σε συγκλονιστικά ύψη. Όπως υπολόγισε η Νορβηγική Ακαδημία Επιστημών το 1969, ο κόσμος έχει γνωρίσει μόνο 292 χρόνια ειρήνης από το έτος 3.600 π.Χ., ενώ έχουν γίνει 14.531 πόλεμοι.

Ο αιώνας μας, ιδιαίτερα από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο το 1914, έχει ονομαστεί ο «αιώνας της βίας.» Σχετικά μ’ αυτό, ο Τζέημς Ρέστον έγραψε στους Τάιμς της Νέας Υόρκης της 30ης Μαΐου 1982: «Αυτός υπήρξε ο πιο αιματηρός αιώνας στην ιστορία της ανθρώπινης φυλής. Έχει δει 59 πολέμους ανάμεσα σε έθνη με 29 εκατομμύρια νεκρούς στρατιώτες, και 64 εμφύλιους πολέμους με έξι εκατομμύρια σχεδόν θύματα—για να μην αναφέρουμε τις δεκάδες εκατομμύρια πολίτες που σφαγιάστηκαν. Αυτό είναι το νόημα του πολέμου.»

Οι πιθανές συνέπειες ενός άλλου παγκόσμιου πολέμου είναι τόσο ανησυχητικές, ώστε επανειλημμένα οι ηγέτες του κόσμου και οι επιστήμονες έχουν αναφέρει τη λέξη Αρμαγεδδώνας. (Αποκάλυψις 16:14, 16) Αυτοί τον θεωρούν απλώς σαν ένα ανθρωποποίητο ολοκαύτωμα, ενώ η Βίβλος συνδέει τον Αρμαγεδδώνα με «τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος.» Αυτός είναι ο πόλεμος του για να απαλλάξει τη γη από την κακία και να εγκαθιδρύσει μια δίκαιη νέα τάξη για τους ειρηνόφιλους ανθρώπους. Αυτή η Θεόδοτη ελπίδα για μια νέα τάξη έχει στηρίξει ανθρώπους πίστεως από τους αρχαίους χρόνους. (Εβραίους, κεφάλαιο 11) Αυτοί απέβλεπαν έντονα στον καιρό που ο Θεός θα τους θυμόταν και θα τους ανάσταινε σε αιώνια ζωή. (Ιώβ 14:13, 14· Ψαλμός 37:29) Αυτοί οι δίκαιοι άνθρωποι εμπιστεύονταν στη δύναμη του Θεού να τους αναστήσει σε μια καθαρισμένη γη όπου θα ‘καταπαύσει τους πολέμους ως τα πέρατα της γης.’—Ψαλμός 46:9.

Αλλά δεν ήξεραν πότε θα γίνονταν αυτά τα πράγματα. Ο καιρός κατά τον οποίο ο Θεός θα αναλάβαινε δράση αναφερόταν απλώς σαν «ο καιρός του τέλους» ή ‘έσχατες μέρες.^’ (Δανιήλ 11:40· Ησαΐας 2:2) Δεν πρέπει, γιαυτό, να απορούμε που οι μαθητές του Ιησού τον πλησίασαν ιδιαιτέρως και τον ρώτησαν: «Πότε θέλουσι γίνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος;»—Ματθαίος 24:3.

Το πρώτο πράγμα που ανέφερε ο Ιησούς ότι θα ήταν μια ένδειξη του τέλους που πλησίαζε ήταν: «θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων». (Ματθαίος 24:6) Μήπως το γεγονός ότι ζούμε στον «πιο αιματηρό αιώνα στην ιστορία της ανθρώπινης φυλής» είναι η εκπλήρωση αυτού του σημείου που έδωσε ο Ιησούς; Ζούμε πραγματικά στις ‘έσχατες μέρες’;