Ευτυχισμένοι Παρά τον Διωγμό!
«Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.»—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:10.
1. Ποιο διωγμό υποκίνησε ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Νέρων;
«ΣΚΕΠΑΣΜΕΝΟΙ με δέρματα ζώων κατασχίζονταν από τα σκυλιά και εξολοθρεύονταν, ή καρφώνονταν σε σταυρούς, ή καταδικάζονταν και παραδίνονταν στις φλόγες, για να χρησιμεύσουν σαν νυχτερινός φωτισμός, όταν έπεφτε το σκοτάδι.» Αυτά έγραψε ο Ρωμαίος Ιστορικός Τάκιτος. (Τα Χρονικά, Βιβλίο 15, παράγραφος 44) Και ποιοι ήταν τα θύματα; Χριστιανοί—μαθητές του Ιησού Χριστού. Οι φήμες έλεγαν ότι ο Αυτοκράτορας Νέρων ήταν υπεύθυνος για το κάψιμο της Ρώμης (το 64 μ.Χ.), και προσπαθούσε να ρίξει το φταίξιμο στους ακολούθους του Ιησού. Έτσι ξέσπασε ο πρώτος από τους διάφορους διωγμούς των Χριστιανών στη διάρκεια της ακμής της Αρχαίας Ρώμης.
2. (α) Τι είπε ο Ιησούς Χριστός για τους ‘διωγμένους για χάρη της δικαιοσύνης’; (β) Τι πρέπει να ξέρουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για να είναι ευτυχισμένοι παρά το διωγμό;
2 Πώς μπορούσαν εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί να υπομείνουν αυτόν τον κτηνώδη διωγμό; Πραγματικά, πώς κατόρθωσαν οι περασμένοι και τωρινοί μάρτυρες του Ιεχωβά να χαίρονται όταν τους ταλαιπωρούσαν και τους κακοποιούσαν εσκεμμένα με σκοπό να εξαλείψουν τη θρησκευτική τους πίστη και τις δοξασίες τους; (2 Θεσσαλονικείς 1:3-5) Πραγματικά ο Ιησούς είχε πει: «Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.» (Ματθαίος 5:10) Ωστόσο, για να είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ευτυχισμένοι παρά το διωγμό, πρέπει να ξέρουν (1) το σκοπό του Διαβόλου που φέρνει πάνω τους διωγμό· (2) γιατί ο Ιεχωβά επιτρέπει αυτή τη θλίψη· (3) γιατί οι δούλοι του Θεού μπορούν να είναι ευτυχισμένοι παρά το διωγμό· (4) τι μπορεί να γίνει για να προετοιμαστούν για το διωγμό· και (5) πώς μπορεί ο διωγμός ν’ αντιμετωπιστεί με υπομονή.
Ο Σκοπός του Διαβόλου
3, 4. (α) Ποιος βρίσκεται πραγματικά πίσω από το διωγμό που δοκιμάζουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά; (β) Πώς προσδιόρισε ο Ιησούς τον αρχιυποκινητή αυτού του διωγμού;
3 Οι Ρωμαίοι κυβερνήτες δεν είχαν τίποτα να φοβηθούν από τους γνήσιους ειρηνόφιλους Χριστιανούς. Εκείνοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν σε σχετική υποταγή στις κυβερνητικές «ανώτερες εξουσίες» και ‘απέδιδαν τα του Καίσαρος στον Καίσαρα, αλλά τα του Θεού στον Θεό.’ (Ρωμαίους 13:1-7· Ματθαίος 22:21) Ασφαλώς δεν θα γνώριζαν οι αυτοκράτορες της Ρώμης ότι πίσω απ’ όλα αυτά υπήρχε κάποιος που συνεχώς υποκινούσε μίσος εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά, κι αυτό το έκανε από τον καιρό του «Άβελ του δικαίου.» (Ματθαίος 23:33-36· Εβραίους 11:4, 32-40· 12:1) Αυτός ο αχρείος υποκινητής αυτού του διωγμού μέχρι τη σημερινή μέρα δεν είναι κανένας άλλος από τον Σατανά τον Διάβολο. Σαν αντίδικος του Θεού, και του λαού του Θεού, «ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη.»—1 Πέτρου 5:8.
4 Ο Ιησούς είχε πει επανειλημμένα στους μαθητές του ότι θα διώκονταν. Για παράδειγμα είπε: «Δεν είναι δούλος μεγαλύτερος του κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν [πράγμα που ασφαλώς έκαναν], και σας θέλουσι διώξει.» (Ιωάννης 15:20· 16:2· Ματθαίος 10:22, 23) Ακόμη, ο Χριστός δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το ποιος ήταν ο υποκινητής αυτού του διωγμού όταν είπε σε μια από τις «επτά εκκλησίας»: «Ιδού, ο διάβολος μέλλει να βάλη τινάς εξ υμών εις φυλακήν δια να δοκιμασθήτε.» (Αποκάλυψις 1:1, 4· 2:10) Αλλά ποιος είναι ο σκοπός του Διαβόλου που διώκει τους μάρτυρες του Ιεχωβά;
5. Ποιος είναι ο σκοπός του Διαβόλου που φέρνει διωγμό πάνω στους δούλους του Ιεχωβά;
5 Ο σκοπός του Σατανά που φέρνει πίεση και διωγμό πάνω στους δούλους του Ιεχωβά είναι να τους αναγκάσει να συμβιβάσουν την πίστη τους. Θέλει να καταστρέψει την πολύτιμη σχέση που έχουν με τον ουράνιο Πατέρα τους. Πραγματικά με την πρώτη εισβολή της αμαρτίας, ο Ιεχωβά Θεός προείπε έχθρα ανάμεσα στον «όφι» και στη συμβολική «γυναίκα», του Θεού και ανάμεσα στα αντίστοιχα ‘σπέρματά’ τους! (Γένεσις 3:14, 15) Ο Ιησούς προσδιόρισε αναμφισβήτητα ότι ο όφις είναι ο Σατανάς και είπε στους διώκτες Του ότι ήταν ‘από τον πατέρα τους τον Διάβολο,’ κι έτσι, ήταν «σπέρμα» του Αντίδικου. (Ιωάννης 8:31-59) Σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες» ο καιρός του Διαβόλου είναι σύντομος και ο θυμός του είναι στ’ αλήθεια μεγάλος. (2 Τιμόθεον 3:1-5· Αποκάλυψις 12:7-17) Έτσι ανάμεσα στα ‘σπέρματά’ συνεχίζεται η έχθρα, και καθένας πάνω στη γη πρέπει να ταχθεί τελικά είτε με το ευσεβές σπέρμα ή με το διαβολικό σπέρμα. (Παράβαλε με 1 Ιωάννου 3:10.) Γιαυτό, αν ένα άτομο υπηρετεί πιστά τον Ιεχωβά Θεό, είναι ή θα γίνει αντικείμενο διωγμού. Ο Σατανάς ο Διάβολος θα φροντίσει γι’ αυτό.—2 Τιμόθεον 3:12.
6. Ποιο μεγάλο ζήτημα ήγειρε ο Σατανάς και τι αμφισβήτησε σχετικά με τους ανθρώπους;
6 Ο Σατανάς έχει εγείρει ένα ζήτημα παγκόσμιας κυριαρχίας, κι έχει αμφισβητήσει την ακεραιότητα των ανθρώπων όταν τεθούν κάτω από δοκιμασία. Για παράδειγμα, η ακεραιότητα στον Θεό ήταν υπό αμφισβήτηση όταν ο Σατανάς υποκίνησε διωγμό εναντίον του Ιώβ, του οποίου η σύζυγος και τρεις «παρηγορηταί» είτε εν γνώσει τους είτε εν αγνοία τους εξυπηρέτησαν το σκοπό του Διαβόλου. (Ιώβ 1:8-2:9· 16:2· 19:22, 28) Όπως φαίνεται καθαρά από την περίπτωση του Ιώβ, ο Διάβολος προκάλεσε τον Ιεχωβά, ισχυριζόμενος ότι κανένας άνθρωπος δεν θα παρέμενε πιστός στον Θεό αν επιτρεπόταν στον Σατανά να δοκιμάσει αυτό το άτομο. Γιαυτό, ο Διάβολος διώκει τους μάρτυρες του Ιεχωβά για να σπάσει την ακεραιότητα τους και ν’ αποδείξει αληθινή την πρόκλησή του.
7. Τι είναι αρκετό για να συμβιβάσει ένας Χριστιανός την πίστη του, αλλά πώς αντέδρασε ο Ιησούς όταν δοκιμάστηκε μ’ αυτό τον τρόπο;
7 Ο Σατανάς ξέρει ότι μια «πράξη λατρείας» σ’ αυτόν είναι αρκετή για να συμβιβαστεί η πίστη του Χριστιανού και ν’ αποδείξει την πρόκληση του Διαβόλου αληθινή ότι οι άνθρωποι δεν θα έμεναν πιστοί στον Θεό κάτω από δοκιμασία ή διωγμό. Όταν ο Διάβολος έδειξε στον Ιησού «πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξαν αυτών,» τι είπε ο αρχιδιώκτης; «Ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει, εάν πεσών προσκυνήσεις με [κάνεις μια πράξη λατρείας σ’ εμένα].» Αλλά η σθεναρή άρνηση του Ιησού υποστήριξε την αληθινή λατρεία, δικαίωσε το μέρος του Ιεχωβά στο ζήτημα της παγκόσμιας κυριαρχίας και απέδειξε τον Διάβολο ψεύτη.—Ματθαίος 4:8-11.
8, 9. (α) Πώς έδειξαν οι πρώτοι Χριστιανοί ότι δεν θα απέδιδαν ούτε μια «πράξη λατρείας» στον Σατανά; (β) Με ποιο τρόπο δοκιμάστηκαν παρόμοια μερικοί Χριστιανοί του 20ού αιώνα, και ποια θέση έλαβαν;
8 Πόσο κατάλληλο, λοιπόν, ήταν που οι πιστοί πρώτοι Χριστιανοί αρνήθηκαν ν’ αποδώσουν έστω και μια μόνο «πράξη λατρείας» που θα υποστήριζε το μέρος του Σατανά στο μεγάλο ζήτημα! Οι όσιοι ακόλουθοι του Χριστού αρνούνταν να κάψουν θυμίαμα προς τιμή του Ρωμαίου αυτοκράτορα, έστω κι αν αυτό τους κόστιζε τη ζωή τους. Σχετικά μ’ αυτό, ο Ντανιέλ Π. Μάννιξ έγραψε: «Πολύ λίγοι από τους Χριστιανούς αρνήθηκαν την πίστη τους, μολονότι ένας βωμός με φωτιά που έκαιγε πάνω του γενικά υπήρχε στην αρένα για να τους διευκολύνει. Το μόνο που είχε να κάνει ένας φυλακισμένος ήταν να σκορπίσει λίγο θυμίαμα πάνω στη φλόγα και τότε του έδιναν μια βεβαίωση θυσίας και τον άφηναν ελεύθερο. Επίσης του εξηγούσαν λεπτομερώς ότι μ’ αυτό δεν λάτρευε τον αυτοκράτορα· απλώς αναγνώριζε τον θείο χαρακτήρα του αυτοκράτορα σαν κεφαλής του Ρωμαϊκού κράτους. Παρ’ όλα αυτά, σχεδόν κανένας Χριστιανός δεν επωφελήθηκε απ’ αυτή την ευκαιρία για να διαφύγει.» (Οι Μελλοθάνατοι, σελίδα 137) Και μια μόνο τέτοια «πράξη λατρείας» θα ήταν αρκετή για να ικανοποιήσει τον Σατανά.
9 Μερικοί Χριστιανοί του 20ού αιώνα έχουν δοκιμαστεί με τον ίδιο τρόπο. Από τον καιρό της συλλήψεως και επανειλημμένα ως τη φυλάκιση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, έγιναν προσπάθειες να τους αναγκάσουν ν’ απαρνηθούν τον Ιεχωβά και ν’ αρνηθούν να έχουν οποιαδήποτε επαφή με το λαό του. Για το σκοπό αυτό οι Ναζί προετοίμαζαν μια διακήρυξη που προσφέρθηκε στους Μάρτυρες να υπογράψουν με αντάλλαγμα την ελευθερία τους. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να βάλουν μια υπογραφή. Ωστόσο, λίγοι Μάρτυρες υπέγραψαν.
10. Γιατί θα ήταν άσοφο να κάνουμε έστω και ένα μικρό συμβιβασμό με την ελπίδα να αποκτήσουμε ελευθερία για να κηρύττουμε;
10 Επειδή οι μάρτυρες του Ιεχωβά ξέρουν καλά για ποιο σκοπό υποκινεί ο Σατανάς το διωγμό εναντίον τους, είθε ποτέ να μην υποκύψουμε σε οποιονδήποτε διαβολικό πειρασμό ώστε να παραβλέψουμε ένα σπουδαίο ζήτημα για να αποφύγουμε ταλαιπωρίες. Ούτε καν να καλλιεργούμε την εσφαλμένη ιδέα ότι ένας φαινομενικά μικρός συμβιβασμός θα μας έδινε γρήγορα την ελευθερία μας για να μπορούμε ν’ ασχοληθούμε στο έργο κηρύγματος. Οποιοσδήποτε συμβιβασμός σχετικά με την ακεραιότητα μας μπορεί να σημαίνει την ολοκληρωτική πτώση μας. (Παράβαλε με Ματθαίος 13:21· Γαλάτας 6:12.) Όταν ένας συμβιβασμός αποτελεί «πράξη λατρείας,» δεν είμαστε πια κατάλληλοι να εκπροσωπούμε τα συμφέροντα της Βασιλείας του Ιεχωβά. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι και μια μόνο πράξη παραβάσεως της ακεραιότητας μας θα έφερνε χαρά στον Διάβολο, και ασφαλώς δεν θέλουμε να τον κάνουμε ευτυχισμένο. Αντίθετα, προσπαθούμε να κάνουμε την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται διακρατώντας ακεραιότητα που προσφέρει μια απάντηση στον Μεγάλο Πειραστή.—Παροιμίαι 27:11.
Γιατί ο Ιεχωβά Επιτρέπει το Διωγμό
11. Για ποιο κύριο λόγο επιτρέπει ο Ιεχωβά να διώκεται ο λαός του;
11 Ο ουράνιος Πατέρας μας θα μπορούσε να εμποδίσει το διωγμό του λαού του. Αλλά προτιμά να τον επιτρέψει, και αν ξέρουμε το γιατί θα μας βοηθήσει να είμαστε ευτυχισμένοι παρά το διωγμό. Η κύρια αιτία που επιτρέπεται ο διωγμός έχει σχέση με το ζήτημα της παγκόσμιας κυριαρχίας. Κάθε μάρτυρας του Ιεχωβά που διατηρεί ακεραιότητα κάτω από Διαβολικά εμπνευσμένη δοκιμασία, αποδεικνύει τον Σατανά ψεύτη και δείχνει σαφώς ότι ακόμη κι ένας ατελής άνθρωπος μπορεί να μείνει πιστός στον Ιεχωβά παρά τη σκληρή δοκιμασία ή το διωγμό. Το όσιο άτομο παίρνει το μέρος του Ιεχωβά στο ζήτημα αυτό και υποστηρίζει το δικαίωμα του Ιεχωβά να κυβερνά σαν Παγκόσμιος Κυρίαρχος. Τι χαρά είναι να πολλαπλασιάζουμε τις αποδείξεις ότι ‘αυτός είναι ο υπέρτατος κυβερνήτης’!—Ψαλμός 47:9.
12, 13. Για ποια πρόσθετη αιτία επιτρέπει ο Ιεχωβά να διώκονται οι Χριστιανοί, και ποιοι ανάμεσα τους θα έχουν μόνιμη θέση στη διευθέτηση του Θεού;
12 Ο Ιεχωβά επιτρέπει επίσης το διωγμό για να δοκιμάσει την οσιότητα εκείνων που έχουν κάνει αφιέρωση σ’ αυτόν. Αυτός τους έχει συγκεντρώσει σαν ‘λαό για ειδική ιδιοκτησία’ ώστε αυτοί οι χρισμένοι με το πνεύμα να μπορούν να ‘εξαγγείλουν τις αρετές του.’ (1 Πέτρου 2:9) Επίσης ο Θεός ‘σείει όλα τα έθνη’ ώστε ‘τα επιθυμητά όλων των εθνών’—άνθρωποι που έχουν θεία επιδοκιμασία—να μπορέσουν να φερθούν στον «οίκο» της λατρείας του και να τον γεμίσουν με δόξα. (Αγγαίος 2:7· παράβαλε με Ζαχαρίας 8:23.) Επομένως, άτομα με ουράνια ελπίδα κι άλλοι που αποβλέπουν σε αιώνια ζωή πάνω σε μια Παραδεισένια γη έχουν γίνει αφιερωμένοι Χριστιανοί και μάρτυρες του Ιεχωβά.—Λουκάς 23:43· Αποκάλυψις 7:1-17.
13 Αλλά ποιοι από όλους αυτούς τους αφιερωμένους Χριστιανούς θα αποτελέσουν τελικά μέρος των υποσχεμένων «νέων ουρανών» και της «νέας γης»; (Αποκάλυψις 21:1) Όχι όλοι τους. (Ψαλμός 15:1-5· Ματθαίος 22:14) Δεν θα υπάρχει μόνιμη θέση στη διευθέτηση του Θεού για εκείνους που δείχνονται άπιστοι. Γιαυτό, ενώ ο Ιεχωβά δεν φέρνει διωγμό, τον επιτρέπει για να βγάλει έξω από το λαό του εκείνους που δεν είναι όσιοι, ενώ διαφυλάττει στις τάξεις τους άτομα που έχουν αναμφισβήτητη οσιότητα και ολοκάρδια αγάπη για τον Θεό. (Ματθαίος 22:37, 38· 25:31-33· 2 Κορινθίους 13:5) Είθε να είμαστε ανάμεσα σ’ εκείνους που υπομένουν διωγμό πιστά κι έτσι έχουν το συνεχές ‘προνόμιο ν’ αποδίδουν άφοβα ιερή υπηρεσία στον [Ιεχωβά Θεό] με οσιότητα και δικαιοσύνη ενώπιον του όλες τις μέρες μας’—ναι, για πάντα.—Λουκάς 1:68, 69, 74, 75.
Γιατί Ευτυχισμένοι Παρά το Διωγμό
14. Ποια συγκεκριμένη αιτία ανέφερε ο Ιησούς για να είμαστε ευτυχισμένοι παρά το διωγμό;
14 Ο Ιησούς ανέφερε ειδικά την ελπίδα της Βασιλείας όταν είπε: «Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.» (Ματθαίος 5:10) Ναι, η συμμετοχή με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία είναι το θαυμαστό βραβείο που περιμένει τους χρισμένους ακολούθους του Ιησού οι οποίοι υπομένουν πιστά το διωγμό. (Λουκάς 12:32· Αποκάλυψις 2:10· 14:1· 20:6) Και για τους πιστούς μάρτυρες του Ιεχωβά που έχουν επίγειες ελπίδες υπάρχει η μεγαλειώδης προοπτική αιώνιας ζωής σε μια Παραδεισένια γη. (Λουκάς 23:43· Ιωάννης 10:16· 17:3· Αποκάλυψις 7:9, 10, 14) Ασφαλώς, λοιπόν, μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι παρά το διωγμό αν έχουμε στο νου την ελπίδα της Βασιλείας.—Ρωμαίους 12:12.
15. Πώς η κυριαρχία του Ιεχωβά συνδέεται με τη Βασιλεία, και πώς όλα αυτά σχετίζονται με την ευτυχία μας παρά το διωγμό;
15 Η παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένη με τη Βασιλεία γιατί μέσω αυτής θα αγιαστεί το άγιο όνομά του. Σαν πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά και διαγγελείς της Βασιλείας, υποστηρίζουμε την κυριαρχία του κι έτσι έχουμε πρόσθετη αιτία για ευτυχία ακόμη και μέσα σε θλίψεις. (Ησαΐας 43:10-12· Ματθαίος 6:9, 10) Έτσι με τη βοήθεια του Θεού, είθε να κρατήσουμε ακεραιότητα στον Θεό και μ’ αυτό ν’ αποδείξουμε τον Διάβολο ψεύτη που δεν μπορεί να αποδείξει τον ισχυρισμό του ότι κανένας άνθρωπος δεν θα έμενε πιστός στον Ιεχωβά κάτω από δοκιμασία. (Ιώβ 27:5) Πόσο ευτυχισμένος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε Χριστιανός όταν υποστηρίζει το μέρος του Ιεχωβά πάνω στο μεγάλο αυτό ζήτημα!—Παράβαλε με Πράξεις 4:24.
16. Γιατί μπορεί να λεχθεί ότι μια καθαρή συνείδηση συμβάλλει στην ευτυχία μας παρά το διωγμό;
16 Μια καθαρή συνείδηση συμβάλλει επίσης στην ευτυχία των διωγμένων, αλλά όσιων, διαγγελέων της Βασιλείας. Ενώ ένας καθ’ ομολογίαν Χριστιανός πιθανόν να δοκιμάσει ντροπή και διανοητικό άγχος αν πάσχει λόγω αδικοπραγίας, ένα άτομο είναι δίκαια χαρούμενο αν υποφέρει για χάρη της δικαιοσύνης σαν πιστός μάρτυρας του Ιεχωβά και ακόλουθος του Ιησού Χριστού. Έτσι, ακόμη κι αφού είχαν μαστιγωθεί, οι απόστολοι του Ιησού «ανεχώρουν από προσώπου του συνεδρίου, χαίροντες ότι υπέρ του ονόματος αυτού [του Χριστού] ηξιώθησαν να ατιμασθώσι.» (Πράξεις 5:40, 41) Με τον ίδιο τρόπο, και ο Παύλος και ο Σίλας αφού είχαν δαρθεί και φυλακιστεί στους Φιλίππους, δεν γόγγυσαν ούτε είχαν τύψεις συνειδήσεως, σαν να είχαν κάνει κάτι κακό. Αντίθετα, γύρω στα μεσάνυχτα «προσευχόμενοι ύμνουν τον Θεόν.» (Πράξεις 16:22-25) Έτσι, ενώ ένας μάρτυρας του Ιεχωβά δεν πρέπει ποτέ να φέρεται με τέτοιο τρόπο που να χρειαστεί να τιμωρηθεί σαν ένοχος φονιάς, κλέφτης, κακοποιός ή γιατί ανακατεύεται σε ξένες υποθέσεις, και πιθανόν να έχει τύψεις συνειδήσεως, μπορεί να είναι ευτυχισμένος αν πάσχει για χάρη της δικαιοσύνης.—1 Πέτρου 2:11, 12· 3:13, 14· 4:15, 16.
17. Τι ειδικά θα συμβάλει στην ευτυχία μας όταν διωκόμαστε σαν υποστηρικτές της Βασιλείας;
17 Το να είμαστε ευάρεστοι στον Ιεχωβά και να τον δοξάζουμε θα συμβάλει ιδιαίτερα στην ευτυχία μας όταν διωκόμαστε σαν υποστηρικτές της Βασιλείας. Ακόμη και κάτω από ακραίες σκληρότητες, ‘το να ευαρεστούμε τον Θεό’ είναι ζωτικό για να συνεχίζουμε να χαιρόμαστε σαν δούλοι του Ιεχωβά. (1 Θεσσαλονικείς 4:1) Επιπλέον, όταν πάσχουμε σαν Χριστιανοί, πρέπει ‘να ομολογούμε αυτό το όνομα για τη δόξα του Θεού.’ Σκεφτείτε αυτό! Όταν υπομένουμε πιστά διωγμό όχι μόνο ευαρεστούμε τον Ιεχωβά, αλλά και ‘εξακολουθούμε να δοξάζουμε τον Θεό.’ (1 Πέτρου 4:16) Τι χαρούμενο κίνητρο για να υπομένουμε θαρραλέα διωγμό!
Προχωρείτε Κρατώντας Ακεραιότητα
18. Πώς θα πρέπει να αισθάνονται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για την τήρηση ακεραιότητας προς τον Θεό;
18 Είναι επομένως σαφές, ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν σοβαρούς λόγους να είναι ευτυχισμένοι παρά το διωγμό. Γιαυτό, με τη βοήθεια του Θεού, ας είμαστε τόσο αποφασισμένοι όσο ήταν ο Ψαλμωδός Δαβίδ, ο οποίος διακήρυξε: «Αλλ’ εγώ θέλω περιπατεί εν ακακία μου [στην ακεραιότητά μου, ΜΝΚ],»—Ψαλμός 26:11.
19. Ποια ερωτήματα εγείρονται τώρα για εξέταση;
19 Σαν πιστοί Χριστιανοί, μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι παρά το διωγμό γιατί ξέρουμε το σκοπό του Διαβόλου που φέρνει τέτοιες θλίψεις πάνω μας. Κατανοούμε επίσης γιατί ο Ιεχωβά επιτρέπει να διώκεται ο λαός του. Ενώ, όμως, έχουμε αυτές τις αιτίες για να είμαστε ευτυχισμένοι κάτω από διωγμό, τι μπορούμε να κάνουμε για να προετοιμαστούμε γι’ αυτόν; Και πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε σκληρό ή ακόμη κτηνώδη διωγμό με υπομονή;
Ερωτήσεις για Ανασκόπηση
□ Ποιος είναι ο σκοπός του Διαβόλου που φέρνει διωγμό πάνω στους μάρτυρες του Ιεχωβά;
□ Ποιο μεγάλο ζήτημα έχει εγείρει ο Σατανάς και τι έχει αμφισβητήσει σχετικά με τους ανθρώπους;
□ Γιατί επιτρέπει ο Ιεχωβά να διώκεται ο λαός του;
□ Ποιο λόγο ειδικά ανέφερε ο Ιησούς για να είμαστε ευτυχισμένοι όταν ‘διωκόμαστε για χάρη της δικαιοσύνης’;
□ Τι συμβάλλει στην ευτυχία μας όταν διωκόμαστε σαν δούλοι του Ιεχωβά;
[Εικόνα στη σελίδα 15]
Όταν ο Ιησούς δοκιμάστηκε, αρνήθηκε να αποδώσει έστω και μια πράξη λατρείας στον Σατανά
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Η ελπίδα της Βασιλείας δίνει βάσιμους λόγους για να είμαστε ευτυχισμένοι παρά το διωγμό