Μια Ερευνητική Ματιά Στην Αποκάλυψη

ΑΝ επρόκειτο να καταγράψετε τα πράγματα που θα μπορούσαν να σας κάνουν ευτυχισμένους, θα βάζατε στον κατάλογό σας το Γραφικό βιβλίο της Αποκάλυψης;

Πιθανόν οι περισσότεροι άνθρωποι να το έκαναν. Ωστόσο καθένας που κατανοεί ορθά την Αποκάλυψη θα συμφωνήσει με τα λόγια του απόστολου Ιωάννη που αναφέρονται στην αρχή αυτού του βιβλίου: «Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή.»—Αποκάλυψις 1:3.

‘Αλλά,’ μπορεί να πείτε, ‘δύσκολα καταλαβαίνω αυτά που διαβάζω στην Αποκάλυψη.’ Ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί μεγάλο μέρος του βιβλίου είναι γραμμένο σε συμβολική γλώσσα. Για να καταλάβουμε την έννοια, πρέπει να ξέρουμε την Αγία Γραφή σαν σύνολο καθώς επίσης και το πώς πολιτεύτηκε ο Θεός με το λαό του στο πέρασμα των χρόνων.

Ίσως ν’ αντιμετωπίζετε κι άλλο εμπόδιο στην κατανόηση της Αποκάλυψης. Επειδή περιέχει πολλές και διάφορες οράσεις ή περιγραφικές εικόνες, πολλοί άνθρωποι χάνουν τη γενική ροή της. Σαν να λέγαμε, συγκεντρώνουν την προσοχή τους σε μεμονωμένα δέντρα και δεν κάνουν βήματα για να δουν ολόκληρο το δάσος. Μ’ αυτά υπόψη, ας ερευνήσουμε βαθιά το βιβλίο της Αποκάλυψης με τέτοιο τρόπο που να δείχνει πώς τα διάφορα μέρη του η οι οράσεις του συνδέονται μεταξύ τους. Σαν παράδειγμα, παρατηρήστε πώς μια σειρά, όπως είναι οι εφτά σφραγίδες, οδηγεί σε μια άλλη σειρά, στις εφτά σάλπιγγες. Η εικόνα στη σελίδα 30 θα σας βοηθήσει. Καθώς θα προχωρούμε, λίγα μόνο ερμηνευτικά σχόλια θα προσθέτουμε· και τα περισσότερα υπάρχουν στα βιβλία που αναφέρονται πιο κάτω.a

Η Αποκάλυψη Αρχίζει

Το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι σε μορφή επιστολής, γράφτηκε γύρω στο 96 μ.Χ., από τον απόστολο Ιωάννη και απευθύνεται σε «επτά εκκλησίες» της Μικράς Ασίας, που εκπροσωπούν όλη την εκκλησία των χρισμένων από το πνεύμα Χριστιανών, (1:4) Η εισαγωγή (1:1-3) προσδιορίζει το Θεό σαν την πηγή της Αποκάλυψης και τον Ιησού σαν τον αγωγό μέσω του οποίου δόθηκε η Αποκάλυψη. Διαβεβαιώνει ότι εκείνοι που ακούν και τηρούν τα λόγια της προφητείας θα έχουν ευτυχία.

Αφού αναφέρει για τον Ιεχωβά και τον Ιησού, ο απόστολος συστήνεται και δείχνει ότι τα όσα ακολουθούν έχουν σχέση με την «ημέρα του Κυρίου» (από το 1914). Έχει μια όραση της ένδοξης παρουσίας του αναστημένου Ιησού, μέσω του οποίου παρουσιάστηκε το βιβλίο στον Ιωάννη. Επιστολές πρόκειται να γραφτούν σε εφτά εκκλησίες, (1:4–3:22) Ο Ιησούς, γνωρίζοντας την πνευματική κατάσταση των Χριστιανών σ’ αυτές τις εκκλησίες, δίνει έπαινο, συμβουλή και προειδοποίηση. Αυτό μας δίνει την πεποίθηση ότι ο Θεός εκπαιδεύει εκείνους που θα βασιλεύσουν από τον ουρανό τη γη.

Ο Ιωάννης αφού είδε Εκείνον, που ήταν ο αγωγός μέσω του οποίου δόθηκε η Αποκάλυψη, στη συνέχεια βλέπει σε όραση τον Συγγραφέα της. (4:1-11) Ο Θεός είναι ένδοξος και εμπνέει δέος, αξίζει το θαυμασμό μας και τη λατρεία μας. Γύρω από το θρόνο του Θεού υπάρχουν ζωντανά πλάσματα που εξαίρουν τις ιδιότητές του. Είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι (Χριστιανοί που βασιλεύουν στον ουρανό) λατρεύουν όλοι μαζί τον Δημιουργό και ομολογούν ότι όλα τα πλάσματα πρέπει, να κάνουν το ίδιο. Ο Ιεχωβά έχει ένα σφραγισμένο ρόλο, αλλά ποιος μπορεί να τον ανοίξει;—5:1-4.

Ο Ιωάννης βλέπει, το Αρνί, τον Ιησού, να παίρνει το ρόλο. Το κεφάλαιο 5 εξηγεί ότι ο Χριστός αξίζει αυτή την τιμή. Γιαυτό κι εμείς πρέπει, ν’ αποδίδουμε τιμή σ’ αυτόν και να ενδιαφερόμαστε για το άγγελμα που περιέχει ο ρόλος για το σκοπό του Θεού ο οποίος επηρεάζει τον ουρανό και τη γη στην εποχή μας. Ο Ιωάννης δεν διαβάζει απλώς το ρόλο, τον βλέπει στην πράξη. Ο Χριστός αρχίζει να ανοίγει τις «επτά σφραγίδες» του.

Η πρώτη αποκαλύπτει τον Ιησού σαν βασιλικό άρχοντα που ορμάει για την τελική νίκη. Η δεύτερη μέχρι την τέταρτη περιγράφουν με διαφόρους ιππείς ασυνήθιστο πόλεμο, πείνα και θάνατο (όπως έχουμε ήδη δει από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) που στέλνουν τεράστιους αριθμούς στον Άδη, στον τάφο. Με το άνοιγμα της πέμπτης σφραγίδας, δίνεται διαβεβαίωση ότι ο Θεός θα εκδικηθεί για τους Χριστιανούς που διώκονται και βασανίζονται. Αυτά που βλέπει ο Ιωάννης όταν ανοίγεται η έκτη σφραγίδα δείχνουν ότι θα υπάρξουν αλλαγές στον ουρανό και στη γη και ότι οι άνθρωποι θα ζητήσουν να κρυφτούν από τον ερχόμενο θυμό του Θεού.—6:1-17.

Στο διάστημα προτού ανοιχτεί η εβδόμη σφραγίδα, ο Ιωάννης βλέπει τι έργο χρειάζεται να γίνει προτού επιτρέψει ο Θεός να έρθει η καταστρεπτική θύελλα της θλίψης, (7:1-17) Πρέπει να ολοκληρωθεί το έργο της σφράγισης των 144.000. (Αργότερα [14:1-3], φαίνεται να έχει επιτελεστεί.) Η συγκράτηση από τους αγγέλους της καταστρεπτικής θλίψης επιτρέπει στο ‘μεγάλο πλήθος’ να κερδίσει την επιδοκιμασία του Θεού και να τον λατρεύει μαζί με τους 144.000. Τώρα ανοίγεται η εβδόμη σφραγίδα και υπάρχει μια σύντομη περίοδος προσευχής και προετοιμασίας γι’ αυτά που πρόκειται να έρθουν.—8:1-6.

Εφτά Σάλπιγγες

Οι εφτά άγγελοι πρόκειται να σαλπίσουν εφτά σάλπιγγες. (Οι δούλοι του Θεού στη γη άρχισαν να προφέρουν αγγέλματα κρίσης στις συνελεύσεις τους το 1922-1928). Έτσι, στην αρχική σειρά των εφτά σφραγίδων, η τελευταία δίνει μια όραση εφτά άλλων πραγμάτων, εφτά σαλπίγγων. Σαλπίζονται πέντε αγγέλματα όμοια με σάλπιγγα σχετικά με τα στοιχεία της οργάνωσης του Σατανά. Το πέμπτο περιλαμβάνει μια πληγή κηρύκων σαν ακρίδες· λέγεται επίσης ότι είναι η πρώτη από τις τρεις ουαί. Όταν σαλπίζεται η έκτη σάλπιγγα, σχολιάζεται η απελευθέρωση εκείνων που ήταν δεμένοι στον Ευφράτη, όπου βρισκόταν η αρχαία Βαβυλώνα. (Στους σύγχρονους καιρούς μερικοί Χριστιανοί ελευθερώθηκαν από την Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.) Η όραση δείχνει επίσης ένα ιππικό από 200.000.000.—8:7-9:21.

Υπάρχει μια διακοπή πριν από την έκτη σάλπιγγα· ο Ιωάννης βλέπει έναν άγγελο μ’ έναν μικρό ρόλο που μπορεί να φαγωθεί. (10:1-11) Ο απόστολος μαθαίνει ότι στις μέρες του σαλπίσματος της εβδόμης σάλπιγγας το μυστήριο του Θεού θα τελείωνε. Τότε παίρνει για να φάει το ρόλο και του λέγεται ότι πρέπει να γίνει ένα επιπρόσθετο προφητικό έργο. Πρέπει να μετρήσει επίσης τον (πνευματικό) ναό. Λέγεται στον Ιωάννη για τους μάρτυρες που προφήτευσαν για ένα διάστημα (1914-1918), οι οποίοι φονεύθηκαν από το άγριο θηρίο και τελικά ξαναζωντάνεψαν. Παρατηρήστε πώς ένα άγριο θηρίο παρουσιάζεται στην εικόνα αλλά δεν δίνεται ακόμη εξήγηση. Η επάνοδος στη ζωή των μαρτύρων προηγείται από ένα σεισμό στην αποστάτιδα Ιερουσαλήμ, και τερματίζεται έτσι η έκτη σάλπιγγα και η δεύτερη ουαί.—11:1-14.

Στο σάλπισμα της εβδόμης σάλπιγγας γίνεται μια αναγγελία για την εγκαθιδρυμένη Βασιλεία (η «τρίτη ουαί» στους εχθρούς του Θεού). Αυτό καταλήγει στο γεμάτο θυμό διωγμό από τα έθνη. (11:15-19) Το επόμενο κεφάλαιο εξηγεί πληρέστερα τι συνέβη. Ο Ιωάννης βλέπει μια ένδοξη γυναίκα (την ουράνια οργάνωση του Θεού) να γεννάει με ασφάλεια ένα γιο (τη Βασιλεία) παρά την εναντίωση του Διαβόλου. Μετά τον πόλεμο στον ουρανό, ο Σατανάς εκδιώκεται στη γη, όπου διώκει το υπόλοιπο των Χριστιανών λόγω της πιστότητάς τους. (12:1-17) Το γεγονός αυτό προειδοποιεί για τον αρχιεχθρό, τον Σατανά. Αλλά κι άλλοι εχθροί έρχονται στο προσκήνιο. Ένας εχθρός είναι ένα θηρίο (η θηριώδης πολιτική οργάνωση του Διαβόλου) που βγαίνει από τη θάλασσα. Πολεμάει ενάντια στους Χριστιανούς, οι οποίοι χρειάζονται κατά συνέπεια υπομονή και πίστη, (13:1-10) Ένα άλλο θηρίο με δύο κέρατα, που ενθαρρύνει τη λατρεία της εικόνας του θαλάσσιου θηρίου, συμβολίζει θαυμάσια τον ισχυρό Άγγλο-Αμερικανικό πολιτικό συνδυασμό που έχει δεσπόσει στην παγκόσμια σκηνή τα πρόσφατα χρόνια.—13:11-18.

Μήπως οι εχθροί αυτοί θα σταματήσουν τη σφράγιση των 144.000; Όχι! Ο Ιωάννης βλέπει τους 144.000 να ψάλλουν ευτυχισμένα στο Όρος Σιών. (Όλα αυτά γίνονται στη διάρκεια της εβδόμης σάλπιγγας.) Έπειτα ειδικά τρεις άγγελοι μιλούν για τις δυσκολίες που θα υποστούν οι εχθροί. Ο ένας άγγελος διακηρύττει ότι ο Θεός θα εκτελέσει κρίση. Γιαυτό, προστάζει: «Φοβήθητε τον Θεόν και δοτέ δόξαν εις αυτόν.» Ο δεύτερος αγγέλει ότι η Βαβυλώνα η Μεγάλη έπεσε. Ο τρίτος υπόσχεται βασανιστήρια για τους λάτρεις του θηρίου ή της εικόνας του. Άλλοι άγγελοι προλέγουν ένα θερισμό και αναγγέλλουν μια συντριβή στον Αρμαγεδδώνα.—14:1-20.

Εφτά Φιάλες και η Βαβυλώνα η Μεγάλη

Μετά απ’ αυτές τις κρίσεις και τις προκαταρκτικές αναγγελίες, ο Ιωάννης βλέπει εφτά αγγέλους με εφτά πληγές. (Κι αυτό επίσης γίνεται κάτω από το σάλπισμα της έβδομης σάλπιγγας· έτσι, πάλι, η μια σειρά συγχωνεύεται στην επόμενη.) Παρά το διωγμό, πολλοί βγαίνουν νικητές και ψάλλουν αίνους. Οι εφτά άγγελοι θα εκχύσουν εφτά φιάλες θυμού, που δείχνουν την άποψη του Θεού για τις διάφορες παγκόσμιες συνθήκες και τ’ αποτελέσματα της δικαστικής κρίσης του. Σχετικά με την έκτη σάλπιγγα, περιλαμβάνει τον Ευφράτη (τη Βαβυλώνα). Αναφέρεται επίσης η σύναξη στον «πόλεμον της μεγάλης ημέρας του Θεού του παντοκράτορος» (Αρμαγεδδώνα), αλλά δεν δίνονται ακόμη λεπτομέρειες. Με την εβδόμη φιάλη μια φωνή λέει, «Ετελέσθη!» και η Βαβυλώνα η Μεγάλη σείεται και πέφτει.—15:1–16:21.

Η Αποκάλυψη μετά εξηγεί την καταστροφή της σύγχρονης Βαβυλώνας, που θυμίζει την αρχαία Βαβυλώνα που ήταν η πηγή της ψεύτικης θρησκείας. Η Βαβυλώνα στην Αποκάλυψη παρομοιάζεται με μια πόρνη που ιππεύει σ’ ένα κόκκινο θηρίο με εφτά κεφάλια που συμβολίζουν βασιλιάδες—ένας όγδοος βασιλιάς ξεπετιέται από τους εφτά προηγούμενους. (Αυτό συμβολίζει κατάλληλα την Κοινωνία των Εθνών, που Αντικαταστάθηκε αργότερα από τον Ο.Η.Ε.—και οι δύο αποτελούνταν από πολλά έθνη.) Ένας άγγελος λέει ότι με τον καιρό τα μιλιταριστικά κέρατα του θηρίου θα πολεμήσουν με το Αρνί. Αλλά πρώτα, τα 10 κέρατα θα στραφούν εναντίον της πόρνης και θα την καταστρέψουν (17:1-18) Οι άνθρωποι παροτρύνονται να βγουν από τη θρησκευτική Βαβυλώνα τη Μεγάλη προτού συμβεί αυτό. Όταν αυτή καταστραφεί, οι βασιλιάδες και οι έμποροι αισθάνονται την έλλειψη τους, αλλά ο ουρανός χαίρεται για την πλήρη και τελική καταστροφή της. (18:1-24) Αίνος πρέπει να δοθεί στον Θεό για την εκτέλεση αυτής της κρίσης. Είναι ιδιαίτερα πηγή χαράς για τη νύφη του Αρνίου που είναι οι «άγιοι», γιατί νίκησαν την πόρνη.—19:1-10.

Τώρα ο πόλεμος του Θεού και εκείνων που μάχονται ενάντια στο Αρνί συνεχίζεται πάλι και επεκτείνεται. Οι εναντιούμενες οργανώσεις και τα άτομα φτάνουν στο τέλος τους. (19:11-21) Τι θα πούμε για τα κακά πνεύματα; Ο Σατανάς κλείνεται μετά στην άβυσσο για χίλια χρόνια. Γι’ αυτή την περίοδο ο Χριστός και οι 144.000 θα είναι βασιλιάδες και ιερείς με μια ιδιαίτερη έννοια. Η όραση μεταφερόμενη γρήγορα στο τέλος των χιλίων ετών για να δείξει το πλήρες τέλος του Σατανά, δείχνει ότι αφήνεται ελεύθερος και στασιάζουν μερικοί άνθρωποι. Όλοι μαζί ρίχνονται στη λίμνη της φωτιάς, (20:1-10) Η όραση, γυρνώντας πίσω για να περιγράψει τα γεγονότα που συμβαίνουν στη διάρκεια της Χιλιετηρίδας, δείχνει τους νεκρούς να ανασταίνονται και να κρίνονται για αιώνια ζωή ή για καταστροφή.—20:11-15.

Επειδή ο παλιός ουρανός και η γη έχουν παρέλθει. ο Ιωάννης βλέπει νέο ουρανό και γη, καθώς επίσης και τις ευλογίες που θα φέρουν αυτοί στο ανθρώπινο γένος. Βλέπει επίσης μια πόλη, όχι τη Βαβυλώνα, αλλά τη νύφη του Χριστού. Είναι άγια και τέλεια, κι ένας ποταμός ζωής ρέει απ’ αυτή. Άφθονες προμήθειες παρέχονται για υγιεινή ζωή. Οι σειρές, των οράσεων της Αποκάλυψης φθάνουν στο τέλος τους μ’ αυτή την ένδοξη, τελική εικόνα της κυβερνητικής οργάνωσης του νέου συστήματος πραγμάτων.—21:1–22:7.

Ο Ιωάννης κυριεύεται από το συναίσθημα και θέλει να λατρεύσει το μέσον που του μετέδωσε την όραση· αλλά ελέγχεται. Η προφητεία δεν πρόκειται να σφραγιστεί. Αυτοί που την ακούν πρόκειται να προσκαλέσουν κι άλλους για να λάβουν «δωρεάν το ύδωρ της ζωής.» Κανείς δεν πρέπει να προσθέσει ή να αφαιρέσει από το ρόλο. Ο Ιησούς και πάλι υπενθυμίζει στους αναγνώστες ότι έρχεται γρήγορα. Ο Ιωάννης ανταποκρίνεται και καταλήγει με μια ευχή για τους αγίους.—22:8-21.

Κοιτάζοντας στο συνοδευτικό σχεδιάγραμμα, μπορείτε τώρα να πείτε ότι συλλάβατε καλύτερα τι περιέχει η Αποκάλυψη και πώς συνδέονται τα στοιχεία που περιέχει; Όμως, χρειάζονται περισσότερα. Πρέπει να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε απόλυτα τη συμβολική σημασία των οράσεων που υπάρχουν σ’ αυτό το θεόπνευστο βιβλίο και να εφαρμόσουμε το άγγελμά του στη δική μας ζωή. Τότε θα είμαστε απ’ αυτούς που θα λάβουν τις ευλογίες, περιλαμβανομένης και της ευτυχίας που ανέφερε ο Ιωάννης στα αρχικά εδάφια.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνες στη σελίδα 30]

Το άνοιγμα των εφτά σφραγίδων οδηγεί στο σάλπισμα των εφτά σαλπίγγων

Καθώς οι τελευταίες τρεις σάλπιγγες σαλπίζουν, αναγγέλλονται ουαί. Η τρίτη ουαί οδηγεί σε μια σειρά εφτά φιαλών

Εφτά άγγελοι εκχέουν φιάλες του θυμού του Θεού, εφτά πληγές πάνω στη γη