Μήπως ο Φόβος σας Επηρεάζει;

«ΥΠΑΡΧΟΥΝ μεγάλες τραγωδίες στον κόσμο σήμερα.» Έτσι έγραψε ο Ρενέ Ντυμπό, επιστήμονας και φιλόσοφος, στο πρόσφατο βιβλίο του Εκδηλώσεις της Ζωής. Και συνέχιζε: «Το παράδοξο, όμως, είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος από τη σύγχρονη αβεβαιότητα δεν προέρχεται από τις δυσκολίες που πράγματι περνάμε, αλλά από τις καταστροφές που δεν έχουν ακόμη συμβεί, και ίσως ποτέ να μη συμβούν.» Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος φοβάται το μέλλον, επειδή ζει με την αναμονή αυτού που είναι αβέβαιο και ανεξέλεγκτο.

Σύμφωνα με τον Ντυμπό, ποιες είναι μερικές από τις καταστροφές που προδιαγράφονται σαν μελλοντικές δυνατότητες; «Ανησυχούμε βαθιά από τη δυνατότητα του πυρηνικού πολέμου και σοβαρών πραγματικά ατυχημάτων στους πυρηνικούς αντιδραστήρες . . . Όλοι μαζί ανησυχούμε γιατί αναμένουμε ότι οι παγκόσμιες συνθήκες θα επιδεινωθούν αν ο πληθυσμός και η τεχνολογία συνεχίσουν ν’ αυξάνουν με τον τωρινό ρυθμό. Η γη σύντομα θα υποφέρει από υπερπληθυσμό και οι πλουτοπαραγωγικοί της πόροι θα εξαντληθούν· θα υπάρξουν καταστροφικές ελλείψεις τροφίμων.» Αν και είναι αισιόδοξος ο ίδιος, ο Ρενέ Ντυμπό αναγνωρίζει ότι ζούμε μέσα σε μια «ατμόσφαιρα θλίψης που τώρα επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου.»

Ο Άλβιν Τόφφλερ, κοινωνιολόγος και συγγραφέας, δαπάνησε πέντε χρόνια παίρνοντας συνεντεύξεις από πλατιά ποικιλία ανθρώπων πάνω στις επιδράσεις της αλλαγής και στο μέλλον στη ζωή τους. «Άνθρωποι που είχαν πάρει το Νόμπελ, χίπις, ψυχίατροι, γιατροί, επιχειρηματίες, επαγγελματίες μελλοντολόγοι, φιλόσοφοι και εκπαιδευτές είπαν τη γνώμη τους πάνω στο ενδιαφέρον τους για την αλλαγή, τις ανησυχίες τους για την προσαρμογή, τους φόβους τους για το μέλλον.» (Τα πλάγια γράμματα δικά μας.) Η έρευνά του απόδειξε σ’ αυτόν ότι η ανησυχία και ο φόβος για το μέλλον έχουν γίνει κάτι το κοινό.

Το προαίσθημα αυτό του κακού που έχει γίνει κοινή εμπειρία του ανθρώπινου γένους στη διάρκεια αυτού του αιώνα προβλέφτηκε με ορθότητα από τον Ιησού Χριστό σχεδόν 2.000 χρόνια πριν. Είχε προφητεύσει ότι ο ναός στην Ιερουσαλήμ θα καταστρεφόταν και οι μαθητές του ήταν περίεργοι να γνωρίσουν «πότε λοιπόν θέλουσι γίνει ταύτα και τι το σημείον, όταν μέλλωσι ταύτα να γίνωσιν;»—Λουκάς 21:7.

Στο πρώτο μέρος της απάντησής του, ο Ιησούς ανέφερε τα γεγονότα που πολλοί από τη γενιά εκείνη, έζησαν για να δουν. Αλλά επωφελήθηκε από την ερώτησή τους για να περιλάβει και τα γεγονότα που θα συνέβαιναν σε παγκόσμια κλίμακα και τα οποία θα γνώριζε όχι εκείνη η τελευταία γενιά των Ιουδαίων λάτρεων του ναού, αλλά, πράγμα που είναι πιο σημαντικό, εκείνοι που θα ζούσαν στη συντέλεια του τωρινού αυτού παγκόσμιου συστήματος. Προειδοποίησε : «Και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη, και τοις άστροις, και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία [σε αδιέξοδο, ΜΝΚ], και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα, οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην· διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή.»—Λουκάς 21:25, 26, 32.a

Προφανώς οι άνθρωποι στις περασμένες γενιές ζούσαν επίσης με το φόβο—φόβο τοπικών πολέμων, επιδημιών, καταστροφών και κοινωνικών αλλαγών. Αλλά μήπως η γενιά του 1914 γνώρισε κάτι το διαφορετικό; Ασφαλώς, γιατί όλη η «οικουμένη,» όλα τα έθνη, έχουν επηρεαστεί μετά από εκείνο το σημείο καμπής. (Λουκάς 21:25, 26) Έχουν συσσωρευθεί τόσο πολλά στα περασμένα 69 χρόνια που οι πιο ηλικιωμένοι άνθρωποι που έχουν περάσει μέσα από τα πράγματα αυτά είναι σε αμηχανία και φόβο. Και τώρα, χάρη στην πυρηνική απειλή, άνθρωποι όλων των ηλικιών, ακόμη και παιδιά, ανησυχούν σχετικά με το τι τους επιφυλάσσει η ζωή. Έχουν σωστά πει ότι το κυρίαρχο συναίσθημα του 20ού αιώνα είναι ο ΦΟΒΟΣ.

Αλλά ίσως νομίζετε ότι υπερβάλλουμε. Είναι ο φόβος για τα τωρινά και για τα μελλοντικά γεγονότα τόσο πολύ διαδεδομένος ώστε να πιστεύουμε ότι εκπληρώνει την προφητεία του Ιησού; Αποτελεί πράγματι μέρος της απόδειξης ότι βρισκόμαστε στον καιρό του τέλους; Είναι αυτή η χρονική περίοδος που «οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην»;

[Υποσημειώσεις]