Γονείς, Προστατέψτε τα Παιδιά Σας

ΑΝ ΣΑΣ έλεγε ο γιος σας ότι πιεζόταν από συμμαθητές του να πάρει ναρκωτικά, τι θα κάνατε; Ή, αν σας έλεγε η κόρη σας ότι τα αγόρια στο σχολείο την ενοχλούσαν, πώς θα αντιδρούσατε;

Ασφαλώς δεν θα σκεφτόσαστε ότι είναι σπατάλη χρόνου να κάνετε κάτι γι’ αυτό, έτσι δεν είναι; Θα προσπαθούσατε να μάθετε τι ακριβώς συμβαίνει και να δείτε τι θα μπορούσατε να κάνετε για να προστατέψετε το παιδί σας. Κατά τη γνώμη σας, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο εσείς σαν γονέας θα ανταποκρινόσαστε. Αλλά στην πραγματικότητά τα πράγματα δεν συμβαίνουν πάντοτε μ’ αυτό τον τρόπο. Συνήθως με τον καιρό διαπιστώνουν οι γονείς τι συμβαίνει και είναι ήδη πολύ αργά. Η μόνη αντίδραση πολύ συχνά είναι: «Πώς μπόρεσε να συμβεί αυτό στο αγόρι μου (ή στο κορίτσι μου);»

Οι Νέοι Κάτω από Πίεση

Αν είστε γονέας, γνωρίζετε τι είδους πίεση δέχονται τα παιδιά σας; Ξέρετε τι αντιμετωπίζουν κάθε μέρα; Ο απόστολος Πέτρος προειδοποίησε: «Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε· διότι ο αντίδικός σας διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη». (1 Πέτρου 5:8) Αν και ο Σατανάς έχει σκοπό να κατανικήσει και να υποδουλώσει όλη την ανθρωπότητα, τόσο τους νέους όσο και τους ενήλικους, αποτελεί σαφώς μεγαλύτερη απειλή για τους άπειρους νέους, φέρνοντας έτσι πάνω τους μεγάλη πίεση.

Ας εξετάσουμε λίγα μόνο παραδείγματα. Κάτω από τον τίτλο «Τα Εγκλήματα από Μικρούς Είναι Συνολικά Τώρα 52%», η Μαϊνίκι Ντέηλυ Νιους της Ιαπωνίας αναφέρει ότι ανάμεσα στους νεαρούς εγκληματίες «τα εγκλήματα διαπράχθηκαν κυρίως από 14χρονους». Στις Ηνωμένες Πολιτείες, 3.300.000 άτομα ηλικίας από 14 ως 17 χρόνων είναι προβληματικοί πότες, ο ένας στους έξι έφηβους χρησιμοποιεί τακτικά ναρκωτικά, και σχεδόν πεντακόσιες χιλιάδες παιδιά γεννιούνται από ανύπαντρες έφηβες μητέρες κάθε χρόνο. Το γεγονός είναι ότι άσχετα με το μέρος στο οποίο ζείτε, τα παιδιά σας δεν είναι απρόσβλητα στο κύμα της νεανικής εγκληματικότητας, της βίας, και της ανηθικότητας που σαρώνει τη γη.

Μπορείτε να τα Βοηθήσετε

Όλα αυτά τονίζουν ότι οι νέοι σήμερα είναι αναμειγμένοι σ’ έναν δύσκολο πόλεμο. Είτε το καταλαβαίνουν αυτό είτε όχι, για να βγουν νικητές χρειάζονται τη βοήθεια ώριμων, πεπειραμένων ανθρώπων. Αν είστε γονέας, είστε σε τέτοια θέση ώστε να δώσετε αυτή τη βοήθεια στα παιδιά σας; Και είστε πρόθυμος να κάνετε τις απαραίτητες προσπάθειες για να τα βοηθήσετε;

Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για την βοήθεια των παιδιών· δεν υπάρχει συμβουλή που να μην έχει δοθεί πάνω σ’ αυτό το ζήτημα. Στην πραγματικότητα, αν υπάρχει κανένα πρόβλημα αυτό βρίσκεται στο να αποφασίσει κανείς τι πρέπει να ακολουθήσει εξαιτίας των πολλών συγκρουόμενων απόψεων που υπάρχουν. Για παράδειγμα, ένας ειδικός μπορεί να πει ότι το ξύλο είναι καλό. Ένας άλλος μπορεί να πει ότι ποτέ δεν πρέπει να γίνεται αυτό. Ή κάποιος άλλος ειδικός μπορεί να σας πει να μην αμείβετε το παιδί σας για τα κατορθώματά του αν δεν θέλετε ένα κακομαθημένο παιδί. Ένας άλλος όμως μπορεί να πει ότι ο έπαινος και η αμοιβή είναι βασικά πράγματα αν δεν θέλετε το παιδί σας να νιώθει ανασφάλεια. Δεν εκπλήσσει λοιπόν που σύμφωνα με αυτά που είπε ένα μέλος από το προσωπικό του Νοσοκομείου για τα Άρρωστα Παιδιά στο Τορόντο του Καναδά, αυτό που έχουμε είναι «μια γενιά γονέων που σχεδόν φοβούνται να είναι γονείς».

Βλέποντας τη σοβαρή κατάσταση, και τις πολλές περιπτώσεις αποτυχίας, μπορεί να διερωτάστε αν είναι πραγματικά δυνατό να μεγαλώσετε τα παιδιά σας ώστε να γίνουν ώριμα, ισορροπημένα, και, πάνω απ’ όλα, ευσεβή άτομα σ’ αυτή την εποχή και στον αιώνα μας. Προτού παραιτηθείτε με την άποψη ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, θυμηθείτε τι έγραψε ο απόστολος Παύλος: «Οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». (Εφεσίους 6:4) Ασφαλώς, ο Θεός δεν θα είχε δώσει αυτή την ευθύνη στους γονείς αν ήταν κάτι που δεν μπορούσαν να το κάνουν.

Μια Υποδειγματική Οικογένεια

Ο Νώε και η οικογένειά του έζησαν σ’ έναν καιρό πολύ όμοιο με τον δικό μας. Σύμφωνα με την αφήγηση της Βίβλου, εκείνο τον καιρό «είδεν ο Κύριος ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας. . . . Είδεν ο Θεός την γην, και ιδού, ήτο διεφθαρμένη· διότι πάσα σαρξ είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης».—Γένεσις 6:5, 12.

Πώς θα νιώθατε αν έπρεπε να μεγαλώσετε τα παιδιά σας κάτω από τέτοιες συνθήκες; Συγκρίνοντας το εδάφιο Γένεσις 5:32 με το Γένεσις 7:6, παρατηρούμε ότι όλοι οι γιοι του Νώε γεννήθηκαν μέσα σε μια περίοδο εκατό χρόνων πριν από τον Κατακλυσμό. Και ωστόσο, 120 χρόνια πριν από τον Κατακλυσμό, οι συνθήκες ήταν ήδη τόσο κακές που ο Ιεχωβά Θεός είπε: «Δεν θέλει καταμείνει πάντοτε το πνεύμα μου μετά του ανθρώπου, διότι είναι σαρξ· αι ημέραι αυτού θέλουσιν είσθαι ακόμη εκατόν είκοσι έτη».—Γένεσις 6:3.

Παρά τις άσχημες αυτές συνθήκες, ο Νώε και η γυναίκα του ανέθρεψαν με επιτυχία τους τρεις γιους τους ώστε να γίνουν θεοφοβούμενοι νεαροί άντρες. Εξαιτίας τού ότι συνεργάζονταν υπάκουα με τους γονείς τους, αυτοί επέζησαν από τον Κατακλυσμό ο οποίος κατέστρεψε την ασεβή εκείνη γενιά.

Ποιο ήταν το κλειδί στην επιτυχία του Νώε; Ο απόστολος Παύλος εμπνεύστηκε να ει, στους Εβραίους 11:7: «Δια πίστεως ο Νώε, ειδοποιηθείς θεόθεν περί των μη βλεπομένων έτι, εφοβήθη και κατεσκεύασε κιβωτόν προς σωτηρίαν του οίκου αυτού». Στην πραγματικότητα, το εδάφιο Γένεσις 6:22 μας λέει: «Και έκαμεν ο Νώε κατά πάντα όσα προσέταξεν εις αυτόν ο Θεός· ούτως έκαμε».

Χωρίς αμφιβολία, η πιστότητα και η επιμέλεια του Νώε ενώπιον του Ιεχωβά είχαν εντυπώσει σταθερά στις διάνοιες των γιων του πόσο σπουδαίο ήταν γι’ αυτούς να δείξουν τις ίδιες ιδιότητες στη ζωή τους. Στη διάρκεια της οικοδομής της κιβωτού, πρέπει να είχε δαπανήσει πολύ χρόνο εργαζόμενος και μιλώντας μαζί τους, μετέχοντας και κάνοντας διάφορα πράγματα μαζί τους. Και, με το να είναι ο Νώε «κήρυκας δικαιοσύνης», πρέπει να είχε διδάξει στη δική του οικογένεια τους νόμους και τις απαιτήσεις του Ιεχωβά. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η οικογένεια του Νώε επέζησε από το τέλος εκείνου του αρχαίου ‘κόσμου των ασεβών ανθρώπων’.—2 Πέτρου 2:5.

Τι Μπορείτε να Κάνετε

Έγινε λοιπόν ολοφάνερο ότι το παράδειγμα των γονέων παίζει σπουδαίο ρόλο στο να διδάξει κανείς και να εκπαιδεύσει με επιτυχία τα παιδιά του. Όταν ζητήθηκε από κάποιον αρθρογράφο εφημερίδας να ονομάσει το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίζουν οι γονείς στην ανατροφή των παιδιών, απλώς απάντησε: «Ο εαυτός τους». Οι γονείς που δεν πράττουν αυτά που κηρύττουν εργάζονται αντίθετα προς τα δικά τους συμφέροντα και προς τα συμφέροντα των παιδιών τους. (Παράβαλε Ρωμαίους 2:21-23.) Η συνέπεια σχετικά μ’ αυτό είναι ουσιώδης. Έτσι, οι γονείς χρειάζεται να ρωτήσουν τον εαυτό τους: Ποια πιστεύω εγώ πως είναι τα πιο σπουδαία πράγματα στη ζωή; Ποιοι είναι οι δικοί μου προσωπικοί στόχοι;

Στο Δευτερονόμιον 6:7, δίνεται η εξής εντολή στους γονείς: «Θέλεις διδάσκει αυτούς [τα λόγια του Ιεχωβά] επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου και περιπατών εν τη οδώ και πλαγιάζων και εγειρόμενος». Αυτό σημαίνει επικοινωνία. Αλλά δεν είναι κάθε ομιλία κατ’ ανάγκη επικοινωνία. Ένα 17χρονο αγόρι είπε ότι δυο φορές προσπάθησε να μιλήσει στη μητέρα του για το πρόβλημα των ναρκωτικών που αντιμετώπιζε στο σχολείο. «Η μητέρα μου μού είπε να απέχω[από αυτούς που με πίεζαν]» είπε. Μήπως αυτό βοήθησε; Προφανώς όχι, γιατί το αγόρι παγιδεύτηκε από την πίεση και δεν ήξερε πώς να απαλλαγεί από αυτήν.

Όταν οι νέοι αντιμετωπίζουν προβλήματα που δεν μπορούν να τα χειριστούν μόνοι τους, η πρώτη τους διέξοδος συνήθως είναι να στραφούν στους γονείς τους για απαντήσεις και αυτό είναι καλό. Αλλά αυτή η εμπιστοσύνη μπορεί εύκολα να καταστραφεί αν οι γονείς δεν δείξουν κατανόηση για την κατάσταση των παιδιών. Ακόμη κι αν δεν υπάρχει άμεση λύση, όταν δείχνεται κατανόηση οι γραμμές επικοινωνίας κρατιούνται ανοιχτές.

Η διόρθωση είναι ένα άλλο σπουδαίο πράγμα στην ανατροφή των παιδιών. Μια παροιμία της Βίβλου λέει: «Η ράβδος και ο έλεγχος δίδουσι σοφίαν· παιδίον δε απολελυμένον καταισχύνει την μητέρα αυτού».—Παροιμίαι 29:15.

Πριν από μερικό καιρό, το Αστυνομικό Τμήμα του Χιούστον στο Τέξας διένειμε ένα φυλλάδιο που είχε τον τίτλο «12 κανόνες για την ανατροφή των εγκληματικών παιδιών». Το αστειευόμενο συγγραφικό τους ύφος μπορεί να προκαλέσει χαμόγελα, αλλά σχεδόν καθένας από τους σοβαρούς «κανόνες» έχει να κάνει με τη διόρθωση ή την έλλειψή της. Να μερικά παραδείγματα:

◻ «Αρχίστε από τη νηπιακή ηλικία να δίνετε στο παιδί σας ό,τι θέλει. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα μεγαλώσει και θα πιστεύει ότι ο κόσμος του οφείλει τα προς το ζειν».

◻ «Όταν λέει κακές λέξεις, γελάστε μαζί του. Αυτό θα το κάνει να νομίζει πως είναι χαριτωμένος. . . . »

◻ «Ποτέ μην του δίνετε πνευματική εκπαίδευση. Περιμένετε μέχρις ότου φτάσει στα 21 του χρόνια και τότε αφήστε τον ίδιο ‘να αποφασίσει μόνος του’».

◻ «Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε τη λέξη ‘λάθος’. Μπορεί να του δημιουργήσετε κόμπλεξ ενοχής. . . . »

Οι Χριστιανοί γονείς φυσικά ενδιαφέρονται να αναθρέψουν τα παιδιά τους «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». (Εφεσίους 6:4) Αυτό δεν γίνεται χωρίς προσπάθεια—πολύ προσπάθεια. Αλλά η επένδυση του χρόνου και της προσπάθειας δεν είναι τόσο μεγάλη όταν το τελικό αποτέλεσμα είναι ζωή για σας και για τα παιδιά σας.—Δευτερονόμιον 6:2.

Ένα Καθήκον που Ανταμείβει

«Ιδού, κληρονομιά παρά του Κυρίου είναι τα τέκνα· μισθός αυτού ο καρπός της κοιλίας», λέει ο ψαλμωδός. (Ψαλμός 127:3) Παρά το πέρασμα του χρόνου και την αλλαγή των κοινωνικών συνηθειών, η δήλωση αυτή εξακολουθεί να είναι αληθινή. Την απόδειξη μπορούμε να τη δούμε σε πάρα πολλούς νέους μέσα στην Χριστιανική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά οι οποίοι έχουν μεγαλώσει ώστε να είναι υπεύθυνοι, ευυπόληπτοι, και επινοητικοί νεαροί. Αυτοί είναι δόξα γι’ αυτούς τους ίδιους, για τους γονείς τους, και πάνω απ’ όλα για τον Δημιουργό τους, τον Ιεχωβά Θεό.

Μπορείτε κι εσείς να θερίσετε την ανταμοιβή τέτοιων ικανοποιητικών αποτελεσμάτων από την ανατροφή των παιδιών σας αν τώρα κάνετε βήματα για να τα εκπαιδεύσετε, να τα διδάξετε, και να τα προστατέψετε.

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Η συνεπής καθοδηγία, η καλή επικοινωνία, και η στοργική διόρθωση είναι βασικά πράγματα για την εκπαίδευση των παιδιών σας