Είστε Ευπρόσδεκτοι στη Συνέλευση 1985 «Διακράτηση Ακεραιότητας»!
ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ είναι πασίγνωστοι όχι μόνο για τη γεμάτη ζήλο διακονία τους από σπίτι σε σπίτι αλλά και για τις μεγάλες Χριστιανικές τους συνελεύσεις . Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά τους για παραπάνω από εκατό χρόνια τώρα, από το 1879. Υπάρχει καλό Γραφικό προηγούμενο γι’ αυτές τις συνελεύσεις.
Οι Ισραηλίτες τρεις φορές το χρόνο ήταν υποχρεωμένοι να συγκεντρώνονται για τις γιορτές τους. Ο Ιεχωβά τις θεωρούσε τόσο σπουδαίες ώστε επανειλημμένα έκανε τον Μωυσή να τις τονίσει στην Πεντάτευχο. Βλέπε Έξοδος 23:14-17· 34:22-24· Λευιτικό 23:4-22· Αριθμοί 28:16–29:12· Δευτερονόμιον 16:1-16. Διαβάζουμε επίσης ότι οι γονείς του Ιησού τακτικά ανέβαιναν στην Ιερουσαλήμ για τη γιορτή του Πάσχα.—Λουκάς 2:41, 42.
Για 38 χρόνια τώρα, οι συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά ακολουθούν ένα πρότυπο παρόμοιο με εκείνο του αρχαίου Ισραήλ. Δυο φορές το χρόνο χαιρόμαστε να συγκεντρωνόμαστε για τις συνελεύσεις μας περιοχής, στις οποίες παντού περιλαμβάνονται 8 ως 20 εκκλησίες. Έπειτα αποβλέπουμε θερμά στην ετήσια συγκέντρωσή μας για τις περιφερειακές, εθνικές ή διεθνείς συνελεύσεις μας. Εκτιμούμε αυτές τις συνάξεις τόσο όσο θα έπρεπε; Όλοι οι αδελφοί μας σ’ όλη τη γη δεν έχουν αυτή την ευλογία. Γι’ αυτό μια πρόσφατη είδηση από μια Βαλκανική χώρα όπου το έργο είναι για πολύ καιρό κάτω από περιορισμό λέει ότι «για πρώτη φορά μπορέσαμε να κάνουμε μια περιφερειακή συνέλευση σε δημόσια αίθουσα. . . . Οι αδελφοί ήταν πολύ ευτυχισμένοι γι’ αυτό».
Είχαν λόγο να είναι ευτυχισμένοι, γιατί φαίνεται ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των Μαρτύρων που συγκεντρώνονται μαζί τόσο μεγαλύτερη είναι και η ευτυχία. Μια χώρα ανέφερε το 1983 ότι «η συνέλευση ‘Η Ενότητα της Βασιλείας’ τον Δεκέμβριο ήταν πραγματικά το πιο σημαντικό πράγμα του έτους». Και μια άλλη την περιέγραψε σαν «το εξέχον σημείο του έτους». Δεν απορεί κανείς που οι περισσότεροι Μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν σχέδια, συχνά με μεγάλη αυτοθυσία, για να παραβρεθούν και τις τρεισήμισι μέρες στις περιφερειακές συνελεύσεις.
Πέρυσι είχαμε το προνόμιο να παραβρεθούμε στις συνελεύσεις «Αύξηση της Βασιλείας». Το πρόγραμμα έδειξε πόσο κατάλληλο ήταν το θέμα εν όψει των μεγάλων αυξήσεων στους ευαγγελιζόμενους της Βασιλείας σ’ όλο τον κόσμο. Επίσης, τόνισε τις υποχρεώσεις καθενός Μάρτυρα σε σχέση μ’ αυτή την αύξηση. Και τι θαυμάσια βοηθήματα λάβαμε για τη διακονία μας—τη Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών με Παραπομπές στην Αγγλική, το βοήθημα για μελέτη της Βίβλου Επιβίωση σε μια Νέα Γη, και το εικονογραφημένο βιβλιάριο Το Θείο Όνομα που θα Παραμείνει για Πάντα! Φέτος επιφυλάσσεται κάτι άλλο! Με χαρά θα παραβρεθούμε στη συνέλευση «Διακράτηση Ακεραιότητας». Το θέμα αυτό απαιτεί να προσέξουμε πόσο σπουδαίο είναι να μετέχουμε και εμείς στη διεκδίκηση του ονόματος του Ιεχωβά με το να κρατήσουμε ακεραιότητα μέχρι το τέλος του συστήματος του Σατανά.
Πόσο σπουδαίο είναι αυτό το θέμα! Συνδέεται με το πιο σπουδαίο ζήτημα που αντιμετωπίζουν όλα τα νοήμονα πλάσματα, δηλαδή, η δικαιωματική κυριαρχία του Ιεχωβά, όπως υποστηρίζεται από τα πλάσματα που διακρατούν την ακεραιότητά τους παρ’ όλα όσα μπορεί να κάνει ο Σατανάς ο Διάβολος. Δεν είναι εύκολο να διακρατήσει κάποιος ακεραιότητα σ’ αυτούς τους ‘κρίσιμους καιρούς δύσκολους στο χειρισμό τους’. (2 Τιμόθεον 3:1-5) Είναι εντελώς αντίθετο από το να ακολουθείς τη γραμμή της ελάχιστης αντίστασης. Σημαίνει ‘να περάσεις μέσα από τη στενή πύλη και να βαδίσεις στη στενόχωρη οδό που οδηγεί στη ζωή’.—Ματθαίος 7:13, 14.
Η διακράτηση ακεραιότητας σαν διακόνων του Ιεχωβά Θεού περιλαμβάνει δυο βασικές απαιτήσεις. Από τη μια υπάρχει η ανάγκη να φέρουμε τους καρπούς του πνεύματος ώστε να μπορούμε να ‘στολίζουμε τη διδασκαλία του Σωτήρα μας, του Θεού, σ’ όλα τα πράγματα’. (Τίτον 2:10) Από την άλλη μεριά έχουμε την αποστολή να κηρύξουμε και να κάνουμε μαθητές, καθώς μετέχουμε στην εκπλήρωση της Βιβλικής προφητείας.—Ματθαίος 24:14· 28:19, 20.
Για να ανταποκριθούμε σ’ αυτές τις δύο απαιτήσεις, χρειάζεται να συνεχίσουμε να ζητάμε πρώτα τη Βασιλεία και τη δικαιοσύνη του Θεού. Πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια σ’ όλες τις μεθοδείες του Σατανά του Διαβόλου, σ’ όλους τους πειρασμούς που αυτός ο παλιός κόσμος βάζει στο δρόμο μας με τη μορφή του υλισμού και την επιδίωξη απολαύσεων, και πρέπει να κάνουμε αυτό που έκανε ο Παύλος, ‘να δαμάζουμε το σώμα μας και να το οδηγούμε σαν δούλο’. (1 Κορινθίους 9:27· 1 Πέτρου 5:8· 1 Ιωάννου 2:15-17) Δεν είναι εύκολο πράγμα να υπερνικήσουμε με επιτυχία οτιδήποτε απειλεί την ακεραιότητά μας.
Αν εκτιμούμε απόλυτα την πρόκληση για τη διακράτηση της ακεραιότητάς μας, θα προσέλθουμε στη συνέλευση ‘έχοντας συναίσθηση της πνευματικής μας ανάγκης’. (Ματθαίος 5:3) Θα δώσουμε την αμέριστη προσοχή μας σε ό,τι λεχθεί από το βήμα, θα κρατήσουμε σημειώσεις, θα ενωθούμε με την καρδιά μας στην υμνολογία, και θα μπούμε στο πνεύμα των προσευχών που θα απευθύνονται. Επίσης, θα ακούσουμε προσεκτικά τις συμβουλές που θα δοθούν για τη διακράτηση της ακεραιότητάς μας απέναντι στον Ιεχωβά Θεό, απέναντι στους γαμήλιους συντρόφους μας, και απέναντι στους συγχριστιανούς μας. Με ομιλίες, συνεντεύξεις, επιδείξεις και Βιβλικά δράματα θα ενθαρρυνθούμε και θα εξοπλιστούμε έτσι ώστε να είμαστε πιο αποφασισμένοι από κάθε άλλη φορά να διακρατήσουμε την ακεραιότητα μέχρι το τέλος αυτού του παλιού, κακού συστήματος.
Επίσης δεν θέλουμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι οι μεγάλες μας συνάξεις χρησιμεύουν σαν μαρτυρία στον κόσμο. Τον περασμένο Ιανουάριο η συνέλευση «Αύξηση της Βασιλείας» έγινε στο στάδιο Ρίβερ Πλέιτ του Μπουένος Άιρες στην Αργεντινή, για τέσσερις μέρες. Τα νέα από εκεί ήταν θαυμάσια! Η τοπική ειδησεογραφική έκδοση Αχόρα δημοσίευσε μια θαυμάσια εικονογραφημένη έκθεση για τη συνέλευση, με τον πηχιαίο τίτλο, «Η Πίστη Γεμίζει Στάδια».
Κάτω από έναν μεγάλο τίτλο, «Μια Βασιλεία Που Αυξάνει—Η Βασιλεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά», ένα δισέλιδο άρθρο έλεγε εν μέρει: «Βέβαια απίστευτο. Βλέποντας πιστεύεις. Η πίστη μετακινεί βουνά. Η πίστη πρέπει να είναι εκείνη που υποκίνησε έναν μέσο όρο από 42.000 άτομα να γεμίσουν ήσυχα και με θαυμάσια τάξη τα ποδοσφαιρικά γήπεδα στο Στάδιο Ρίβερ Πλέιτ στη διάρκεια τεσσάρων ημερών αυτού του καυτού καλοκαιριού. Η πίστη πρέπει να είναι επίσης εκείνη που έκανε δυνατό να συγκεντρωθούν περίπου 46.000 πιστοί χωρίς διάκριση φύλου, ηλικίας, μόρφωσης, φυλής ή εθνικότητας την τελευταία μέρα της περιφερειακής συνέλευσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά. . . . Είτε συμμεριζόμαστε τις απόψεις τους και τις διδασκαλίες τους είτε όχι, ολόκληρο αυτό το πλήθος αξίζει τον μεγαλύτερο σεβασμό μας. Δείχνουν να είναι ταπεινοί, απαλλαγμένοι εντελώς από τα ασήμαντα πράγματα της καθημερινής ζωής και τον σύγχρονο κόσμο· αποτελούν ένα δόγμα ειρήνης και αγάπης ανάμεσα στους αδελφούς».
Το άρθρο συνέχιζε να πει: «Τι θα πούμε για τη διοργάνωσή τους; Όλα ήταν τέλεια. Η αστυνομία είπε με λεπτομέρειες ότι ένιωθαν πλήξη επειδή δεν είχαν τίποτα να κάνουν . . . Ούτε το παραμικρό επεισόδιο, καμιά προκλητική συμπεριφορά ή διατάραξη δεν συνέβη στις τέσσερις μέρες. . . . Μας άφησαν άφθονη ειρήνη που οι Μάρτυρες φαίνεται να έχουν . . . Κακώς ή καλώς, κέρδισαν το σεβασμό μας. Τι τους υποκινεί; Αυτή η πίστη. Αυτή η πίστη που μετατοπίζει όρη».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με το να φερόμαστε σαν Χριστιανοί διάκονοι του Ιεχωβά Θεού μπορούμε να δώσουμε θαυμάσια μαρτυρία στους έξω. Είναι αλήθεια πως το να είναι κάποιος Χριστιανός ποτέ δεν ήταν εύκολο. Ο Ιησούς είπε ότι αυτό σήμαινε να σηκώσει έναν πάσσαλο βασανισμού. Αν εκτιμήσουμε τη συνέλευσή μας «Διακράτηση Ακεραιότητας» αυτό θα μας βοηθήσει να γίνουμε θαυμάσιοι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού.—Ματθαίος 16:24.