«Ας Μη Σας Στερήση Μηδείς του Βραβείου»
«Ας μη σας στερήση μηδείς του βραβείου με προσποίησιν ταπεινοφροσύνης . . . ματαίως φυσιούμενος υπό του νοός της σαρκός αυτού».—ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:18.
1, 2. Πώς έχουν ενεργήσει πολλοί ενάντια στα αιώνια συμφέροντα των συνανθρώπων τους, και μπορείτε να παραθέσετε περαιτέρω παραδείγματα γι’ αυτό από τη Βίβλο;
Ο ΠΡΩΤΟΣ άνθρωπος που αμάρτησε, η Εύα, οδηγήθηκε στο θάνατο από ένα πανούργο, υπερανθρώπινο πνευματικό πλάσμα. Ο δεύτερος αμαρτωλός, ο Αδάμ, δελεάστηκε από τη γυναίκα του—έναν απλό άνθρωπο.—1 Τιμόθεον 2:14· Γένεσις 3:17.
2 Η Εύα ήταν η πρώτη από μια σειρά ατόμων των οποίων οι παροτρύνσεις, αν λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη, θα ενεργούσαν ενάντια στα αιώνια συμφέροντα των συνανθρώπων τους. Προσέξτε πώς αντηχούν τα λόγια τους σε ολόκληρη τη Βίβλο! Τα λόγια της γυναίκας του Πετεφρή στον Ιωσήφ: «Κοιμήθητι μετ’ εμού». (Γένεσις 39:7) Της γυναίκας του Ιώβ: «Βλασφήμησον τον Θεόν και απόθανε»! (Ιώβ 2:9) Των Ισραηλιτών στον Ααρών: «Σηκώθητι, κάμε εις ημάς θεούς, οίτινες να προπορεύωνται ημών». (Έξοδος 32:1) Του Πέτρου στον Ιησού Χριστό: «Γενού ίλεως εις σεαυτόν, Κύριε· δεν θέλει γίνει τούτο εις σε».—Ματθαίος 16:22.
3. Ποια προειδοποίηση έδωσε ο Παύλος στους Κολοσσαείς 2:18, και ποια ερωτήματα εγείρονται σαν αποτέλεσμα;
3 Πολύ συχνά τέτοιες παροτρύνσεις οδήγησαν στην καταστροφή κάποιου δούλου του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, μολονότι αληθεύει ότι οι Χριστιανοί διεξάγουν μια «πάλη . . . εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας», εκείνοι που παρουσιάζουν συχνά άμεση απειλή είναι οι συνάνθρωποι. (Εφεσίους 6:12) Γι’ αυτό, ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε: «Ας μη σας στερήση μηδείς του βραβείου». (Κολοσσαείς 2:18) Ποιο είναι αυτό το βραβείο; Και γιατί μερικοί από τους δούλους του Ιεχωβά το έχασαν με το να υποκύψουν στην επιρροή ατελών ανθρώπων; Για να απαντήσουμε σ’ αυτό, ας εξετάσουμε τις συνθήκες στις Κολοσσές, που έκαναν τον Παύλο να δώσει αυτή την προειδοποίηση.
4, 5. (α) Ποιες θρησκευτικές επιρροές υπήρχαν στις Κολοσσές; (β) Τι ήταν ο Γνωστικισμός, και ποια επικίνδυνα αποτελέσματα θα μπορούσε να παραγάγει η επιρροή του;
4 Οι Κολοσσές ήταν ένα θρησκευτικό χωνευτήρι. Οι ντόπιοι κάτοικοι της Φρυγίας ήταν συναισθηματικός λαός που είχε αναμιχθεί βαθιά στον πνευματισμό και στην ειδωλολατρική δεισιδαιμονία. Έπειτα υπήρχε και ο Ιουδαϊκός πληθυσμός της πόλης, που ήταν ακόμη συνδεδεμένος με τον Ιουδαϊσμό. Το γεγονός ότι κοντά στις Κολοσσές υπήρχε μια κύρια εμπορική οδός είχε σαν αποτέλεσμα να συρρέουν συνεχώς σ’ αυτήν επισκέπτες. Πιθανόν, οι ξένοι αυτοί να αρέσκονταν στο να δαπανούν τον ελεύθερο χρόνο τους λέγοντας ή ακούγοντας κάτι το νέο. (Παράβαλε Πράξεις 17:21.) Αυτό οδήγησε στο να διαδοθούν νέες φιλοσοφίες, ανάμεσα στις οποίες έκανε σιγά-σιγά την εμφάνισή του ο Γνωστικισμός. Ο λόγιος Ρ. Ε. Ο. Γουάιτ λέει: «Ο Γνωστικισμός ήταν ένα κλίμα σκέψης τόσο διαδεδομένο όσο είναι σήμερα η θεωρία της εξέλιξης. Πιθανόν να απέκτησε υπεροχή τον πρώτο αιώνα ή και νωρίτερα και να έφτασε στο αποκορύφωμά του τον δεύτερο αιώνα. Αποτελούνταν από φιλοσοφικές θεωρίες, δεισιδαιμονία, ημιμαγικές ιεροτελεστίες, και μερικές φορές από μια φανατική και μάλιστα άσεμνη θρησκευτική λατρεία».
5 Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, η θρησκεία στις Κολοσσές φαίνεται να είχε γίνει ένα είδος συνεχούς πειραματισμού—ένα υβρίδιο ανάμιξης Ιουδαϊσμού, Ελληνικής φιλοσοφίας, και ειδωλολατρικού μυστικισμού. Θα ριχνόταν και η Χριστιανοσύνη μέσα στο ίδιο αυτό χωνευτήρι;
‘Στέρηση του Βραβείου’—Πώς;
6. (α) Πώς τα λόγια του Παύλου εξουδετέρωσαν την επιρροή των ειδωλολατρικών φιλοσοφιών και του Ιουδαϊσμού; (β) Γιατί υπήρχε ανάγκη για τους Χριστιανούς να ‘προσέξουν’;
6 Η δυνατή επιστολή που έστειλε ο Παύλος στους Κολοσσαείς πρέπει να εξουδετέρωσε την επιρροή οποιουδήποτε επιθυμούσε να αναμίξει τον Ιουδαϊσμό και την ειδωλολατρική φιλοσοφία με τη Χριστιανοσύνη. Επανειλημμένα, έστρεφε την προσοχή τους στον Χριστό. Ο Παύλος έγραψε: «Εν τω οποίω [στον Χριστό, όχι σε κάποιον Ιουδαΐζοντα ή ειδωλολάτρη φιλόσοφο] είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως». Οι Κολοσσαείς παροτρύνθηκαν να ‘συνεχίσουν να βαδίζουν σε ενότητα με αυτόν [τον Χριστό], ριζωμένοι και εποικοδομούμενοι σ’ αυτόν και σταθεροποιημένοι στην πίστη’. Διαφορετικά, μπορεί να παρασύρονταν. Γι’ αυτό, ο Παύλος προειδοποίησε: «Βλέπετε [Προσέχετε, ΜΝΚ] μη σας εξαπατήση τις διά της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία [στοιχειώδη πράγματα, ΜΝΚ] του κόσμου και ουχί κατά Χριστόν».—Κολοσσαείς 2:3, 6-8.
7. (α) Γιατί οι διδασκαλίες των ειδωλολατρών φιλόσοφων και Ιουδαϊζόντων θα μπορούσαν να γοητεύουν μερικούς Χριστιανούς; (β) Γιατί οι διδασκαλίες τους ήταν πραγματικά ‘μάταιη απάτη’;
7 Ίσως μερικοί νέοι οπαδοί του Ιησού Χριστού να επιθυμούσαν το δέος του μυστικισμού ή τη διέγερση της φιλοσοφίας. Σε ορισμένους πάλι Ιουδαίους Χριστιανούς μπορεί να είχε μείνει κάτι μέσα τους για τις απαρχαιωμένες παραδόσεις του Ιουδαϊσμού. Γι’ αυτό οι διδασκαλίες των ειδωλολατρών φιλόσοφων και Ιουδαϊζόντων θα γοήτευαν σε κάποιο βαθμό τέτοια άτομα. Ωστόσο, μολονότι οι ψευδοδιδάσκαλοι αυτοί, μπορεί να φαίνονταν πειστικοί ή εύγλωττοι, δεν πρόσφεραν τίποτα περισσότερο από ‘μάταιη απάτη’. Αντί να εξηγούν τον αγνό λόγο του Θεού, απλώς παπαγάλιζαν ‘τα στοιχειώδη πράγματα του κόσμου’—άχρηστες φιλοσοφίες, κανόνες διαγωγής και δοξασίες. Η αποδοχή αυτών των εσφαλμένων ιδεών θα σήμαινε καταστροφή για ένα Χριστιανό. Γι’ αυτό, ο Παύλος είπε: «Ας μη σας στερήση μηδείς του βραβείου».—Κολοσσαείς 2:18.
8. (α) Ποιο ήταν «το βραβείο», και ποια εδάφια υποστηρίζουν την απάντησή σας; (β) Πώς θα μπορούσαν χρισμένοι Χριστιανοί να στερηθούν «του βραβείου»;
8 «Το βραβείο» ήταν αθάνατη ζωή στους ουρανούς. Παρομοιάστηκε με την αμοιβή που δίνεται στον νικητή δρομέα μετά από έναν εξαντλητικό αγώνα δρόμου. (1 Κορινθίους 9:24-27· Φιλιππησίους 3:14· 2 Τιμόθεον 4:7, 8· Αποκάλυψις 2:7) Σε τελευταία ανάλυση, μόνο ο Ιεχωβά Θεός μέσω του Ιησού Χριστού, θα μπορούσε να αποκλείσει κάποιον από τον αγώνα για ζωή. (Ιωάννης 5:22, 23) Παρ’ όλα αυτά, αν ένας ψευδοδιδάσκαλος έφερνε ένα Χριστιανό κάτω από την κηδεμονία του, αυτό θα μπορούσε να έχει σαν αποτέλεσμα να τον στερήσει από το βραβείο. Ο εξαπατημένος Χριστιανός θα μπορούσε να απομακρυνθεί τόσο πολύ από την αλήθεια ώστε να μην μπορέσει να τερματίσει τον αγώνα!
Η Προσωπικότητα των Ψευδοδιδασκάλων
9. Ποια τέσσερα πράγματα χαρακτήριζαν τους ψευδοδιδασκάλους ανάμεσα στους Κολοσσαείς;
9 Υπήρχε λοιπόν κάποιος τρόπος για να αναγνωριστεί το άτομο που είχε πρόθεση να ‘στερήσει από ένα Χριστιανό το βραβείο’; Ναι, γιατί ο Παύλος περιέγραψε την προσωπικότητα των ψευδοδιδασκάλων στις Κολοσσές. Ένα τέτοιο άτομο (1) ‘βρίσκει ευχαρίστηση σε προσποιητή ταπεινοφροσύνη και σε μορφή λατρείας αγγέλων’· (2) ‘«παίρνει τη δική του στάση» σε πράγματα που έχει δει’· (3) ‘φουσκώνει [από υπερηφάνεια] χωρίς βάσιμη αιτία λόγω του σαρκικού τρόπου σκέψης του’· ενώ (4) ‘δεν είναι προσκολλημένος στερεά στην κεφαλή’, τον Ιησού Χριστό.—Κολοσσαείς 2:18, 19, ΜΝΚ.
10. Πώς οι ψευδοδιδάσκαλοι ‘έβρισκαν ευχαρίστηση σε προσποιητή ταπεινοφροσύνη’;
10 Τι έξυπνο τέχνασμα! Αγνοώντας το γεγονός ότι ο Ιησούς καταδικάζει την επιδεικτική νηστεία, ο ψευδοδιδάσκαλος παρουσίαζε ένα ελκυστικό προσωπείο ταπεινότητας. (Ματθαίος 6:16) Πραγματικά, ο ψευδοδιδάσκαλος ‘έβρισκε ευχαρίστηση’ κάνοντας επίδειξη νηστείας και άλλων μορφών θρησκευτικής αυταπάρνησης. (Κολοσσαείς 2:20-23) Η θλιμμένη εμφάνισή του σχεδιαζόταν προσεχτικά για να εκδηλώσει μια ψεύτικη ευσέβεια. Πραγματικά, ο ψευδοδιδάσκαλος ‘έπραττε τη δικαιοσύνη του μπροστά στους ανθρώπους για να παρατηρείται απ’ αυτούς’. (Ματθαίος 6:1) Αλλά όλο αυτό ήταν μια απάτη, ‘προσποιητή ταπεινοφροσύνη’. Όπως το εξηγεί Η Βίβλος του Ερμηνευτή: «Ένας άνθρωπος ο οποίος γνωρίζει ότι είναι ταπεινός, και είναι ικανοποιημένος από τον εαυτό του γι’ αυτό, όταν κοιτάζει από τις άκρες των ματιών του που είναι στραμμένα προς τα κάτω σε οποιονδήποτε καθρέφτη που μπορεί να δει τον εαυτό του, δεν είναι καθόλου ταπεινός».—Τα πλάγια γράμματα δικά μας.
11. (α) Τι ήταν η λατρεία αγγέλων; (β) Ποια απόδειξη έχουμε ότι εξακολουθούσε να υπάρχει λατρεία αγγέλων στις Κολοσσές;
11 Παρ’ όλα αυτά, αυτή η προσποιητή ταπεινότητα πρόσθετε φαινομενική αξιοπιστία σε μια κατά τα άλλα παράλογη πράξη—τη ‘λατρεία αγγέλων’. Ο Παύλος δεν εξηγεί ακριβώς πώς γινόταν αυτή η λατρεία. Τα αποδεικτικά στοιχεία όμως δείχνουν ότι ήταν μια μορφή ψεύτικης λατρείας που εξακολουθούσε να υπάρχει για αιώνες στην περιοχή των Κολοσσών. Μια σύνοδος που έγινε τον τέταρτο αιώνα στη γειτονική Λαοδίκεια θεώρησε αναγκαίο να δηλώσει: «Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να εγκαταλείψουν την Εκκλησία του Θεού, και . . . να επικαλούνται τα ονόματα αγγέλων. . . . Ας είναι επικατάρατος, λοιπόν, αυτός που θα βρεθεί να ασκεί αυτή την ειδωλολατρία κατ’ ιδίαν». Ωστόσο, ο θεολόγος και λόγιος του πέμπτου αιώνα Θεοδώρητος δείχνει ότι «αυτή η διαστροφή» της λατρείας αγγέλων εξακολουθούσε να υπάρχει μέχρι την εποχή του. Μέχρι σήμερα, η Καθολική Εκκλησία «ενθαρρύνει τον πιστό να αγαπά, να σέβεται και να επικαλείται για βοήθεια τους αγγέλους», προωθώντας «Λειτουργίες και Θεία Αξιώματα προς τιμήν των αγγέλων που είναι φύλακες».—Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Ι, σελίδα 515.
12. Πώς θα μπορούσαν να υποθέσουν οι ψευδοδιδάσκαλοι ότι η λατρεία αγγέλων ήταν αποδεκτή;
12 Χρησιμοποιώντας μια βασική σειρά συλλογισμού παρόμοια με των Καθολικών θεολόγων, ο ψευδοδιδάσκαλος μπορεί να έλεγε: ‘Τι θαυμάσιο προνόμιο έχουν οι άγγελοι! Μήπως μέσω αυτών δεν διαβιβάστηκε ο Μωσαϊκός Νόμος; Δεν βρίσκονται κοντά στον Θεό, στον ουρανό; Και πρέπει βέβαια να δίνουμε σ’ αυτούς τους ισχυρούς την κατάλληλη τιμή τους! Δεν θα έδειχνε αυτό πραγματική ταπεινότητα από μέρους μας; Στο κάτω-κάτω, ο Θεός βρίσκεται πολύ ψηλά, και εμείς οι άνθρωποι πολύ χαμηλά! Επομένως, οι άγγελοι μπορούν να υπηρετήσουν σαν μεσίτες μας στο να πλησιάζουμε τον Θεό’.
13. (α) Είναι αποδεκτή η λατρεία αγγέλων; (β) Πώς ο ψευδοδιδάσκαλος ‘«έπαιρνε τη δική του στάση» σε πράγματα που είχε δει’;
13 Η λατρεία αγγέλων, όμως, είναι εσφαλμένη σε οποιαδήποτε μορφή. (1 Τιμόθεον 2:5· Αποκάλυψις 19:10· 22:8, 9) Αλλά ο ψευδοδιδάσκαλος θα προσπαθούσε να παραμερίσει αυτή την αντίρρηση ‘«παίρνοντας δική του στάση» σε πράγματα που έχει δει’. Σύμφωνα με Το Λεξικό της Ελληνικής Διαθήκης, η έκφραση αυτή χρησιμοποιόταν «στις μυστηριακές θρησκείες για να δείξει το αποκορύφωμα της μύησης, όταν ο μύστης ‘ξεκινάει’ για τη νέα ζωή την οποία πρόκειται να συμμεριστεί τώρα με τον θεό». Χρησιμοποιώντας ειδωλολατρική φρασεολογία, ο Παύλος καταφρόνησε τον τρόπο με τον οποίο καυχιόταν ο ψευδοδιδάσκαλος ότι είχε ειδική ενόραση—ίσως μάλιστα ισχυριζόμενος ότι είχε υπερφυσικές οράσεις.
14. Πώς οι ψευδοδιδάσκαλοι ‘φούσκωναν από υπερηφάνεια λόγω σαρκικού τρόπου σκέψης’;
14 Μολονότι ο ψευδοδιδάσκαλος ισχυριζόταν ότι είναι πνευματικός, στην πραγματικότητα φούσκωνε από υπερηφάνεια, χωρίς κατάλληλη αιτία, λόγω του σαρκικού τρόπου σκέψης του. Η αμαρτωλή σάρκα μόλυνε τη νοοτροπία του και τα κίνητρά του. Η διάνοιά του, φουσκωμένη από περηφάνια και αλαζονεία, ήταν ‘στα έργα τα πονηρά’. (Κολοσσαείς 1:21) Και το χειρότερο απ’ όλα, αυτός δεν ήταν στερεά προσκολλημένος στην κεφαλή, τον Χριστό, γιατί έδινε μεγαλύτερη βαρύτητα στις θεωριολογίες των κοσμικών, παρά στις διδασκαλίες του Ιησού.
Εξακολουθεί να Υπάρχει Κίνδυνος;
15. (α) Ποιες τάσεις παρατηρούνται ανάμεσα σε μερικούς Χριστιανούς σήμερα; (β) Από πού προέρχονται αυτές οι τάσεις, και πώς συγκρίνονται με τη συμβουλή της Βίβλου;
15 Το βραβείο της αιώνιας ζωής—είτε στον ουρανό είτε σε μια παραδεισένια γη—εξακολουθεί να προσφέρεται στους δούλους του Ιεχωβά. Είναι αλήθεια πως οι Γνωστικιστές και οι Ιουδαΐζοντες έχουν πεθάνει προ πολλού. Ωστόσο, υπάρχουν άτομα τα οποία θα μπορούσαν τώρα να εμποδίσουν έναν Χριστιανό να κερδίσει το βραβείο αυτό. Μπορεί να μην το κάνουν αυτό εσκεμμένα. Ωστόσο, επειδή έχουν αφήσει τον εαυτό τους να επηρεαστεί υπερβολικά από ‘τη φιλοσοφία και την μάταιη απάτη’ αυτού του συστήματος, μπορεί να πουν:
‘Εγώ προσπαθώ να είμαι έντιμος, αλλά είναι δύσκολο όταν έχεις επιχείρηση. Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος από σκληρό ανταγωνισμό, και μερικές φορές αναγκάζεσαι να συμβιβαστείς’. (Παράβαλε την άποψη αυτή με τα εδάφια Παροιμίαι 11:1· Εβραίους 13:18.)
‘Εξακολουθείς να είσαι απλώς μια νοικοκυρά; Οι καιροί άλλαξαν! Γιατί να μη βρεις μια δουλειά και να κάνεις κάτι στη ζωή σου!’ (Παράβαλε Παροιμίαι 31:10-31.)
‘Ξέρω ότι η εργασία μου με κάνει να χάνω αρκετές από τις συναθροίσεις και από την υπηρεσία του αγρού. Αλλά χρειάζομαι πολλά χρήματα για να διατηρήσω τον τρόπο της ζωής μας. Και τι το κακό υπάρχει στο να έχουμε μερικά ωραία πράγματα;’ (Αντιπαράβαλε το συλλογισμό αυτό με τα εδάφια Λουκάς 21:34, 35· 1 Τιμόθεον 6:6-8.)
‘Κουράστηκα πολύ να ακούω τους πρεσβυτέρους να μιλάνε συνεχώς για την υπηρεσία αγρού! Δουλεύω όλη την εβδομάδα και δικαιούμαι να ξεκουραστώ τα Σαββατοκύριακα’. (Παράβαλε Λουκάς 13:24· Μάρκος 12:30.)
‘Το σκαπανικό έργο δεν είναι για όλους. Επίσης, με τη σημερινή οικονομική κατάσταση χρειάζεσαι πανεπιστημιακή μόρφωση αν θες να πετύχεις’. (Αντιπαράβαλε με Ματθαίος 6:33· 1 Κορινθίους 1:19, 20· 1 Τιμόθεον 6:9-11.)
Ο υλιστικός και σαρκικός τρόπος σκέψης αποτελεί μέρος των ‘στοιχειωδών πραγμάτων του κόσμου’—των βασικών κανόνων διαγωγής και πεποιθήσεων των κοσμικών! Το να υποχωρήσει κανείς σ’ αυτά μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη πνευματική βλάβη.
16. Πώς θα μπορούσαν μερικοί σήμερα να γίνουν υποκριτικοί κριτές;
16 Οι αυτοδιοριζόμενοι κριτές και δάσκαλοι παρουσιάζουν και άλλον έναν ακόμη κίνδυνο. Σαν εκείνους στις Κολοσσές, μπορεί να δημιουργήσουν ζητήματα για προσωπικά καθαρά θέματα. Συχνά χαρακτηρίζονται από ‘προσποιητή ταπεινοφροσύνη’. (Κολοσσαείς 2:16-18) Η στάση τους ότι είναι αγιότεροι από τους άλλους προδίδει ένα εσφαλμένο ελατήριο—μια επιθυμία να εξυψώσουν τον εαυτό τους πάνω από τους άλλους. Συχνά είναι ‘υπέρμετρα δίκαιοι’, πρόθυμοι να προχωρήσουν περισσότερο από αυτά που λέει ή δημοσιεύει ο ‘πιστός δούλος’. Έτσι μπορεί να διεγείρουν συζητήσεις για θέματα όπως η ψυχαγωγία, η φροντίδα για την υγεία, ο τρόπος ντυσίματος και χτενίσματος, η χρήση οινοπνευματωδών ποτών. (Εκκλησιαστής 7:16· Ματθαίος 24:45-47) Μ’ αυτό τον τρόπο η προσοχή αποσπάται από τα πνευματικά πράγματα και συγκεντρώνεται στις σαρκικές επιθυμίες.—Παράβαλε 1 Τιμόθεον 6:3-5.
17, 18. (α) Πώς μερικοί έχουν ‘πάρει τη δική τους στάση’ σε προσωπικές απόψεις, και γιατί αυτό είναι επικίνδυνο; (β) Τι θα εξετάσει το επόμενο μάθημά μας;
17 Σήμερα μάλιστα, μερικοί προχωρούν τόσο πολύ σαν να ‘παίρνουν τη δική τους στάση’ σε προσωπικές απόψεις για τη Γραφή, ή να ισχυρίζονται ότι έχουν ειδική ενόραση. Μια γυναίκα, η οποία ήταν μόνο ένα χρόνο βαφτισμένη, ισχυρίστηκε ότι ήταν από τους χρισμένους και πίστευε ότι αυτό έδινε στις απόψεις της πρόσθετη βαρύτητα. Έτσι έκφρασε την ισχυρή επιθυμία της να ‘διδάσκει και να ενθαρρύνει άλλους’ με κάποια επίσημη ιδιότητα. (Αλλά βλέπε 1 Τιμόθεον 2:12.) Επειδή ο Ιεχωβά μισεί ‘την αυτοεξύψωση και την υπερηφάνεια’, οι Χριστιανοί πρέπει να δείχνουν μετριοφροσύνη στις δικές τους απόψεις. (Παροιμίαι 8:13) Αποφεύγουν την παγίδα να ‘φουσκώσουν [από υπερηφάνεια] χωρίς βάσιμη αιτία λόγω του σαρκικού τρόπου σκέψης τους’. (Κολοσσαείς 2:18) Οποιοσδήποτε βάζει πρώτα τις προσωπικές του απόψεις και σε δεύτερη θέση τη συμβουλή του διορισμένου από τον Χριστό ‘πιστού δούλου’ δεν είναι προσκολλημένος στερεά στην κεφαλή. Γι’ αυτό, οι όσιοι Μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να φυλαχθούν από την ασεβή επιρροή που θα μπορούσε να τους στερήσει το βραβείο της ζωής.
18 Ο Σατανάς εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τον άνθρωπο για να εμποδίσει τους συνανθρώπους του να κερδίσουν τη ζωή. Ποιοι είναι μερικοί άλλοι τρόποι με τους οποίους χρησιμοποιεί ο Διάβολος αυτό το στρατήγημα; Και πώς μπορεί ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά να κρατάει γερά το βραβείο;
Θυμάστε;
◻ Ποιες θρησκευτικές επιρροές απειλούσαν τους Χριστιανούς στις αρχαίες Κολοσσές;
◻ Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτών που θα στερούσαν από τους Χριστιανούς «το βραβείο»;
◻ Πώς δείχνουν μερικοί Χριστιανοί σήμερα ότι επηρεάζονται από ‘τα στοιχειώδη πράγματα του κόσμου’;
◻ Πώς θα μπορούσαν οι ψευδοδιδάσκαλοι να κατευθύνουν τους Χριστιανούς σε εσφαλμένη πορεία;
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Η ‘λατρεία αγγέλων’ απειλούσε τη Χριστιανική εκκλησία στις Κολοσσές. Παρόμοια ειδωλολατρία εξακολουθεί να υπάρχει ανάμεσα στους καθ’ ομολογία Χριστιανούς σήμερα
[Εικόνα στη σελίδα 14]
Φυλαχθείτε από αυτούς οι οποίοι θα σας επηρέαζαν με τον τρόπο σκέψης του κόσμου!