Ανάγκη για Ειρήνη και Ασφάλεια
«Ο πόλεμος τον εικοστό αιώνα γίνεται σταθερά όλο και πιο βάρβαρος, πιο καταστροφικός, πιο εξαχρειωτικός σε όλες τις όψεις του. . . . Οι βόμβες που έπεσαν στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι τερμάτισαν έναν πόλεμο. Έδειξαν επίσης ξεκάθαρα ότι ποτέ πια δεν πρέπει να κάνουμε άλλο πόλεμο. Αυτό είναι το μάθημα που πρέπει να μάθει ο άνθρωπος και οι ηγέτες παντού, και πιστεύω ότι όταν το μάθουν θα βρουν έναν τρόπο για διαρκή ειρήνη. Δεν υπάρχει άλλη εκλογή».—Χένρυ Λ. Στίμσον, «Η Απόφαση να Χρησιμοποιηθεί η Ατομική Βόμβα», Περιοδικό Χάρπερς, Φεβρουάριος 1947.
ΤΑ παραπάνω λόγια ειπώθηκαν από τον κ. Στίμσον, γραμματέα των ΗΠΑ για τον πόλεμο 1940-1945, ένα μόνο χρόνο μετά την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών. Μήπως τώρα, μετά από 40 σχεδόν χρόνια έμαθε ο άνθρωπος «το μάθημα»; Μπόρεσαν τα Ηνωμένα Έθνη να σας κάνουν να απολαμβάνετε ζωή με «διαρκή ειρήνη»; Ας εξετάσουμε το υψηλό τίμημα που πλήρωσε η ανθρωπότητα για τον πόλεμο και την προετοιμασία του πολέμου από τον Β΄ μόνο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ΔΑΠΑΝΗ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ: Ποια ήταν η δαπάνη των πολέμων σε ανθρώπους από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενόψει των προσπαθειών των Ηνωμένων Εθνών να φέρουν ειρήνη; «Μετά την έκρηξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, έγιναν 105 κύριοι πόλεμοι ([που υπολογίζονται με] θανάτους 1.000 ή περισσοτέρων το χρόνο) σε 66 χώρες και εδάφη . . . . Οι πόλεμοι από το 1945 έχουν προκαλέσει 16 εκατομμύρια θανάτους, ανάμεσα στους οποίους οι περισσότεροι αφορούσαν πολίτες παρά ένοπλους στρατιώτες. (Ο υπολογισμός, ιδιαίτερα για τους πολίτες, δεν είναι πλήρης· για τους περισσότερους πολέμους δεν τηρούνται επίσημα αρχεία.)»—Παγκόσμιες Στρατιωτικές και Κοινωνικές Δαπάνες 1983 της Ρουθ Σίβαρντ.
Η ειρήνη και η ασφάλεια πραγματικά απομακρύνονται ακόμη περισσότερο—η συχνότητα των πολέμων αυξάνεται. Η Σίβαρντ εξηγεί: «Στη δεκαετία του 1950 ο μέσος όρος [ο αριθμός των πολέμων] ήταν 9 το χρόνο· στη δεκαετία του 60, 11 το χρόνο· και στη δεκαετία του 70 . . . , 14 το χρόνο».
Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ: Από τη Χιροσίμα ακόμη, ο άνθρωπος ζει με το φόβο του πυρηνικού πολέμου. Και αυτό γιατί τα λίγα πυρηνικά όπλα που υπήρχαν το 1945 αυξήθηκαν σε 50.000 παγκόσμια το 1983. Και εξακολουθούν να παράγονται περισσότερα! Προφανώς, καθώς ο αριθμός των πυρηνικών όπλων και των εθνών που τα έχουν αυξάνεται, αυξάνεται και ο κίνδυνος του πυρηνικού πολέμου. Ποια, λοιπόν, είναι τα ψυχολογικά αποτελέσματα τού να ζει κανείς με το φόβο του πυρηνικού πολέμου;
Το βιβλίο Προετοιμασία για Πυρηνικό Πόλεμο—Τα Ψυχολογικά Αποτελέσματα απαντά: «Η επίδραση τού να ζει κανείς στη σκιά των πυρηνικών όπλων πάνω στις φιλοδοξίες και στη συμπεριφορά των παιδιών και των ενήλικων χρειάζεται επειγόντως περαιτέρω έρευνα . . . Εδώ υπάρχει μια πιθανόν τεράστια, συνεχής δαπάνη της κοινωνίας μας, που αυξάνεται καθώς οι γενιές αυξάνουν σε ωριμότητα. Τι αξίζουν τα όνειρα ενός παιδιού;»
Πραγματικά, οι νεαροί είναι ιδιαίτερα τρωτοί στην έλλειψη ενός ασφαλούς μέλλοντος. Μια πρόσφατη έρευνα που έγινε σε Αυστραλούς μαθητές ηλικίας 10 ως 12 χρόνων παρήγαγε σχόλια όπως: «Όταν μεγαλώσω νομίζω ότι θα γίνει ένας πόλεμος και όλοι στην Αυστραλία θα πεθάνουν». «Ο κόσμος θα ερημωθεί—παντού θα υπάρχουν νεκρά πλάσματα, και οι ΗΠΑ θα ανατιναχθούν από το πρόσωπο της γης». Το 70 και πλέον τοις εκατό των παιδιών «ανέφεραν τον πυρηνικό πόλεμο σαν μια πιθανότητα». Οι κοινωνικοί ερευνητές φοβούνται ότι για τη στάση πολλών νεαρών ‘άσε με να ζήσω σήμερα’, μπορεί να ευθύνεται εν μέρει η έλλειψη ασφαλούς μέλλοντος με αποτέλεσμα να αναζητούν συγκινήσεις.
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ: Πριν από τα μέσα της δεκαετίας του 1930, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες ήταν γύρω στα 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια (ΗΠΑ) το χρόνο. Αλλά το 1982 ο αριθμός αυξήθηκε σε 660 δισεκατομμύρια δολάρια. Και όπως ξέρετε, εξακολουθεί να αυξάνεται. Για να υπολογιστούν οι δαπάνες, το Παγκόσμιες Στρατιωτικές και Κοινωνικές Δαπάνες 1983 εξηγεί: «Κάθε λεπτό 30 παιδιά πεθαίνουν από έλλειψη τροφίμων και εμβολίων που δεν είναι ακριβά και κάθε λεπτό ο στρατιωτικός προϋπολογισμός του κόσμου απορροφά 1.300.000 δολάρια από το δημόσιο ταμείο». (Τα πλάγια γράμματα δικά μας.) Και τώρα, μετά από τρία χρόνια, οι δαπάνες έχουν φτάσει στα 2 εκατομμύρια δολάρια το λεπτό.
Όταν εξετάζετε το υψηλό τίμημα που πληρώνει ο άνθρωπος για τον πόλεμο και την προετοιμασία του, ένα πράγμα είναι βέβαιο: Από μόνος του, ο άνθρωπος δεν έχει βρει τον «τρόπο για διαρκή ειρήνη». Ωστόσο, ρωτήστε τον εαυτό σας: Υπάρχει κάποιος τρόπος για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια στη διάρκεια της ζωής μας; Από ποια πηγή μπορεί να έρθει; Πρέπει να αποβλέπετε στα Ηνωμένα Έθνη; Αν όχι, πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί ειρήνη και ασφάλεια;