Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Έχει μια «Δήλωση Υπόσχεσης Πιστότητας» σε μια υπάρχουσα γαμήλια σχέση την ίδια μονιμότητα όπως ένας νομιμοποιημένος γάμος;

Αυτό έχει σχέση με την ειδική διευθέτηση που έχει γίνει μόνο για τις χώρες εκείνες όπου δεν επιτρέπεται από το νόμο το διαζύγιο από έναν προηγούμενο σύντροφο. Οι Χριστιανοί ενδιαφέρονται κατάλληλα για το ζήτημα αυτό, γιατί ο Λόγος του Θεού δείχνει πόσο σοβαρά βλέπει ο Θεός τη γαμήλια διευθέτηση. Στην πραγματικότητα, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Τίμιος έστω ο γάμος εις πάντας και η κοίτη αμίαντος· τους δε πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός». (Εβραίους 13:4) Ας σημειώσουμε την περίπτωση που δημιουργεί αυτό το ερώτημα:

Η αλήθεια βρίσκει ένα ζευγάρι σε γαμήλια σχέση που δεν μπορεί να την νομιμοποιήσει, και ωστόσο ο ένας ή και οι δυο επιθυμούν να κάνουν το Χριστιανικό βάφτισμα. Η δήλωση είναι μια υπόσχεση πιστότητας σ’ αυτή τη γαμήλια σχέση μέχρι τον καιρό που θα γίνει δυνατό να νομιμοποιηθεί η ένωση σύμφωνα με το νόμο της χώρας. Η Σκοπιά της 15ης Ιουνίου 1977, σελίδα 375, συνιστούσε πώς θα μπορούσε να διατυπωθεί η δήλωση και έλεγε: «Αυτή η δήλωσις δεν θεωρείται λιγότερο δεσμευτική από εκείνη που γίνεται ενώπιον ενός αρμοδίου λειτουργού για γάμο που εκπροσωπεί τον ‘Καίσαρα’ της κυβερνήσεως του κόσμου».—Βλέπε στο εδάφιο Ματθαίος 22:21.

Ωστόσο, τι γίνεται αν ο «Καίσαρας» αλλάξει το νόμο για το διαζύγιο, όπως συνέβη πρόσφατα στην Ιταλία; Επειδή τώρα είναι δυνατόν να πάρει κανείς διαζύγιο από έναν προηγούμενο σύντροφο, ο βαφτισμένος Χριστιανός που ζει σε μια γαμήλια σχέση η οποία εξασφαλίζεται από τη «Δήλωση Υπόσχεσης Πιστότητας» πρέπει αμέσως να κάνει βήματα, σύμφωνα με τη δήλωση, «για νομική αναγνώριση αυτής της γαμηλίου σχέσεως». Το πρώτο βήμα θα ήταν να πάρει διαζύγιο από τον προηγούμενο σύντροφο. Το επόμενο βήμα θα ήταν να νομιμοποιηθεί ο γάμος με τον τωρινό σύντροφο. Ακόμη και αν ο τωρινός σύντροφος είναι άπιστος, θα χρειαζόταν η συγκατάθεσή του γι’ αυτή τη νομιμοποίηση του γάμου. Αν ο άπιστος αρνείται να το κάνει αυτό, ο Χριστιανός σύντροφος θα έπρεπε να χωρίσει για να κρατήσει μια επιδοκιμασμένη στάση μέσα στην εκκλησία. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι η «Δήλωση Υπόσχεσης Πιστότητας» δεν μπορεί να αναγνωριστεί πια από την εκκλησία σαν έγκυρη, επειδή τώρα έχει ανοιχτεί ο δρόμος για νόμιμο γάμο.

Ωστόσο, όταν διανοίγεται αυτός ο δρόμος και οι δυο στην πραγματικότητα παντρεύονται, αυτός ο νομικός γάμος είναι μόνιμα δεσμευτικός, σε αντίθεση με τη «Δήλωση Υπόσχεσης Πιστότητας», η οποία ήταν μια επίσημη προσωρινή διευθέτηση.