Ανακηρύχθηκε Δίκαιος σαν Φίλος του Θεού

«‘Ο Αβραάμ πίστεψε στον Ιεχωβά, και λογαριάστηκε σ’ αυτόν σαν δικαιοσύνη’, και έφτασε να αποκαλείται ‘φίλος του Ιεχωβά’».—ΙΑΚΩΒΟΥ 2:23, ΜΝΚ.

1, 2. Πώς συμφιλιώνονται με τον Θεό τα ‘πράγματα στους ουρανούς’ και τα ‘πράγματα πάνω στη γη’;

«ΦΑΝΗΚΕ καλό στον Θεό να κατοικήσει σ’ αυτόν [τον Χριστό] όλη η πληρότητα, και μέσω αυτού να συμφιλιώσει πάλι προς τον εαυτό του όλα τα άλλα πράγματα κάνοντας ειρήνη μέσω του αίματος που έχυσε πάνω στον πάσσαλο βασανισμού, άσχετα με το αν αυτά είναι τα πράγματα πάνω στη γη ή τα πράγματα στους ουρανούς». (Κολοσσαείς 1:19, 20, ΜΝΚ) Ο θείος αυτός σκοπός συμφιλίωσης προχωρεί στο αποκορύφωμά του.

² ‘Τα πράγματα στους ουρανούς’ δεν είναι πνευματικά πλάσματα, γιατί οι άγγελοι δεν απολυτρώνονται με το αίμα του Χριστού. Αντίθετα, είναι οι άνθρωποι που αγοράζονται με το αίμα του Αρνίου για να είναι ‘μια βασιλεία και ιερείς’ με τον Χριστό στους ‘νέους ουρανούς’. Αυτοί έχουν ήδη ανακηρυχθεί πλήρως δίκαιοι μέσω του αίματος του Χριστού. Επίσης, για 50 περίπου χρόνια τώρα, ο Ιεχωβά κάνει ειρήνη με ‘πράγματα πάνω στη γη’, με τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι θα γίνουν μέρος της δίκαιης ‘νέας γης’. (Αποκάλυψις 5:9, 10· 2 Πέτρου 3:13) Η σύναξη αυτή ‘όλων των πραγμάτων μαζί’, τόσο των επίγειων όσο και των ουράνιων, «είναι σύμφωνα με την ευαρέσκειά του [του Ιεχωβά] την οποία έθεσε σαν σκοπό μέσα του».—Εφεσίους 1:9, 10, ΜΝΚ.

Ο Σκοπός του Θεού για το Γιο Του τον Αδάμ

3, 4. Ποια ήταν η υπόσταση του Αδάμ ενώπιον του Θεού, αλλά από ποια άποψη έπρεπε ακόμη να ανακηρυχθεί δίκαιος;

³ Ο Αδάμ πλάστηκε σαν ένας τέλειος, δίκαιος, ανθρώπινος γιος του Θεού. (Λουκάς 3:38) Η δικαιοσύνη του δεν πιστώθηκε, ούτε καταλογίστηκε. Ήταν έμφυτη. Από την άποψη της μη ενοχής ενώπιον του Ιεχωβά, ο Αδάμ δεν χρειαζόταν να ‘ανακηρυχθεί’ δίκαιος. Όσο καιρό υποτασσόταν στη νόμιμη κυριαρχία του Θεού, διατηρούσε μια καλή υπόσταση ενώπιον του Δημιουργού του.

⁴ Ωστόσο, δεν είχε ακόμη αποδείξει πως ήταν άτομο που διακρατούσε ακεραιότητα και δεν είχε ακόμη κριθεί άξιο του δικαιώματος για αιώνια ζωή πάνω στη γη. Γι’ αυτό, έπρεπε να δείξει, για μια περίοδο χρόνου, πιστότητα στον Ιεχωβά και προσήλωση στη δικαιοσύνη. Αν αποδείκνυε έτσι την ακεραιότητά του κάτω από δοκιμή, θα λάβαινε το δικαίωμα για αιώνια ζωή πάνω στη γη. Θα ήταν σαν να διακήρυττε ο Θεός ή σαν να κατέγραφε ότι ο Αδάμ άξιζε ατέλειωτη ζωή. Σαν εξεικόνιση γι’ αυτό, ο Ιεχωβά θα τον οδηγούσε χωρίς αμφιβολία στο ‘δέντρο της ζωής’ και θα του επέτρεπε να φάει από τον καρπό του.—Γένεσις 2:9, 16, 17· 3:22.

5. (α) Τι έχασε ο Αδάμ για τον εαυτό του και για τους απογόνους του; (β) Ποια ελπίδα για απελευθέρωση από την αμαρτία και το θάνατο έδωσε ο Ιεχωβά στην ανθρώπινη κτίση;

⁵ Αλλά ο Αδάμ απέτυχε όταν δοκιμάστηκε και έτσι έχασε την τελειότητα, τη δικαιοσύνη, και την ιδιότητα του γυιου για τον εαυτό του και τους απογόνους του. (Ρωμαίους 5:12) Κατά συνέπεια, οι απόγονοι του Αδάμ γεννιόνταν όλοι αποξενωμένοι από τον Θεό, έμφυτα άδικοι. (Εφεσίους 2:3· Ρωμαίους 3:10) Έτσι, η ανθρώπινη κτίση ‘υποτάχθηκε στη ματαιότητα’ αλλά ‘με βάση την ελπίδα’, η οποία ελπίδα για απελευθέρωση από την αμαρτία και το θάνατο δόθηκε αμέσως μετά την ανταρσία στην Εδέμ.—Ρωμαίους 8:20, 21· Γένεσις 3:15.

Ανακηρύχθηκαν Δίκαιοι Πριν από τον Χριστό—Πώς;

6, 7. (α) Σε ποια έκταση ανακηρύχθηκαν μερικοί άνθρωποι δίκαιοι πριν από τον θυσιαστικό θάνατο του Χριστού; (β) Ποια είναι μερικά παραδείγματα δούλων του Ιεχωβά πριν από τον Χριστό που έλαβαν δίκαιη υπόσταση;

⁶ Η ελπίδα του ανθρώπινου γένους για απελευθέρωση από την αμαρτία και το θάνατο εξαρτιόταν από τον ερχομό του υποσχεμένου ‘σπέρματος’, του μονογενούς Γιου του Θεού. (Ιωάννης 3:16) Πριν από τον θυσιαστικό θάνατο του Χριστού, δεν υπήρχε τρόπος για να αποκτήσουν οι άνθρωποι ‘αθώωση και ζωή’, δηλαδή ‘να ανακηρυχθούν δίκαιοι για ζωή’. (Ρωμαίους 5:18, Αναθεωρημένη Στερεότυπη Μετάφραση· Μετάφραση Νέου Κόσμου) Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και προτού πληρώσει το αντίλυτρο ο Χριστός για την απελευθέρωση του ανθρώπου, μερικοί άντρες και γυναίκες πίστεψαν στην υπόσχεση του Θεού και υποστήριξαν αυτή την πίστη με έργα. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού, ο Ιεχωβά από καλοσύνη συγχώρεσε την αμαρτία τους και τους δέχτηκε σαν δούλους του. Στοργικά τους υπολόγισε σχετικά αθώους, σε σύγκριση με την πλειονότητα του ανθρώπινου γένους που είναι αποξενωμένοι από τον Θεό. (Ψαλμός 32:1, 2· Εφεσίους 2:12) Τους έδωσε μια δίκαιη υπόσταση, ανακηρύσσοντάς τους δίκαιους στο βαθμό που ήταν αυτό κατάλληλο τότε.

⁷ Έτσι, εξαιτίας της πίστης του ο Άβελ «εμαρτυρήθη ότι ήτο δίκαιος». (Εβραίους 11:4) Ο Νώε ‘έγινε κληρονόμος της δικαιοσύνης που είναι σύμφωνη με την πίστη’. (Εβραίους 11:7) Παρά τις αποτυχίες του, ειπώθηκε για τον Ιώβ ότι ήταν «άμεμπτος και ευθύς». (Ιώβ 1:1, 22· 7:21) Ο Φινεές έδειξε ζήλο για την αγνή λατρεία, ‘και υπολογίστηκε σ’ αυτόν σαν δικαιοσύνη’. (Ψαλμός 106:30, 31· Αριθμοί 25:1-13) ‘Μέσω της πίστης’ και των καλών έργων της προς το λαό του Θεού, η μη Ισραηλίτισσα πόρνη Ραάβ έλαβε δίκαιη υπόσταση ή ανακηρύχθηκε δίκαιη.—Εβραίους 11:31· Ιακώβου 2:25.

Πώς Λογίστηκε ο Αβραάμ Δίκαιος

8, 9. (α) Τίνος η δικαιοσύνη είναι το κύριο θέμα της επιστολής του Παύλου στους Ρωμαίους; (β) Από ποιες απόψεις η ανακήρυξη δικαιοσύνης των «αγίων» πηγαίνει παραπέρα από του Αβραάμ;

⁸ Η περίπτωση του Αβραάμ είναι άξια ιδιαίτερης προσοχής. Το ότι ανακηρύχθηκε δίκαιος αναφέρεται από δυο συγγραφείς των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, που έγραψαν και οι δυο σε Χριστιανούς του πρώτου αιώνα οι οποίοι είχαν κληθεί για να αποτελέσουν μέρος των 144.000 μελών του πνευματικού Ισραήλ.—Ρωμαίους 2:28, 29· 9:6· Ιακώβου 1:1· Αποκάλυψις 7:4.

⁹ Στην επιστολή του στους Ρωμαίους, ο Παύλος υποστηρίζει ότι εκείνοι που ‘κλήθηκαν για να είναι άγιοι’ (1:7), τόσο Ιουδαίοι όσο και Εθνικοί (1:16, 17), ανακηρύσσονται δίκαιοι ‘με πίστη χωρίς έργα νόμου’. (3:28) Για να αιτιολογήσει τον ισχυρισμό του, ξεκινάει μια μακρά εξήγηση (4:1-22) και παραθέτει το εδάφιο Γένεσις 15:6 λέγοντας: ‘Ο Αβραάμ άσκησε πίστη στον Ιεχωβά, και αυτό του λογίστηκε σαν δικαιοσύνη’. Έπειτα, στα τελευταία εδάφια του κεφαλαίου 4, ο Παύλος λέει ότι ο Ιησούς ‘παραδόθηκε για τα παραπτώματά μας και εγέρθηκε για να ανακηρυχθούμε εμείς [δηλαδή, ‘οι άγιοι’ (Ρωμαίους 1:7)] δίκαιοι’. Το ‘εμείς’ δεν μπορεί να περιλαμβάνει τον Αβραάμ, επειδή αυτός πέθανε πολύ πριν από το θάνατο και την ανάσταση του Χριστού. Συνεπώς, όταν ο Παύλος στα επόμενα κεφάλαια μιλάει για κείνους που πρόκειται να ‘κυβερνήσουν σαν βασιλιάδες’ και για το ότι ανακηρύσσονται δίκαιοι ‘για ζωή’ με σκοπό να γίνουν ‘γιοι του Θεού’ και ‘συγκληρονόμοι με τον Χριστό’, προφανώς μιλούσε για κάτι πολύ διαφορετικό από τη δικαιοσύνη που απέδωσε ο Θεός στον Αβραάμ.—Ρωμαίους 5:17, 18· 8:14, 17, 28-33.

10. Πώς ο Ιάκωβος έριξε φως στην έκταση του γεγονότος ότι ανακηρύχθηκε δίκαιος ο Αβραάμ;

¹⁰ Ο Ιάκωβος επίσης αναφέρει τον Αβραάμ σαν παράδειγμα για να αποδείξει ότι η πίστη πρέπει να υποστηρίζεται από ευσεβή έργα. Αφού αναφέρει ότι ο Αβραάμ ανακηρύχθηκε δίκαιος, παραθέτοντας το εδάφιο Γένεσις 15:6, ο Ιάκωβος προσθέτει ένα σχόλιο το οποίο μας βοηθάει να διακρίνουμε την έκταση της δικαίωσης του Αβραάμ. Γράφει: «Εκπληρώθηκε η γραφή η οποία λέει: ‘Ο Αβραάμ πίστεψε στον Ιεχωβά, και αυτό λογαριάστηκε σ’ αυτόν σαν δικαιοσύνη’, και έφτασε να αποκαλείται ‘φίλος του Ιεχωβά’». (Ιακώβου 2:20-23, ΜΝΚ) Ναι, λόγω της πίστης του, ο Αβραάμ ανακηρύχθηκε δίκαιος σαν φίλος του Ιεχωβά, όχι σαν γιος με το δικαίωμα για τέλεια ανθρώπινη ζωή ή για να βασιλεύσει μαζί με τον Χριστό. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ρόμπερτ Γκίρντλεστον στο βιβλίο του Συνώνυμα της Παλαιάς Διαθήκης, έγραψε σχετικά με τη δικαιοσύνη του Αβραάμ: «Η δικαιοσύνη αυτή δεν ήταν απόλυτη, δηλαδή τέτοια που να συνιστούσε τον Αβραάμ στον Θεό σαν δικαιωματικό διεκδικητή της κληρονομιάς της ιδιότητας του γιου».

Το Βιβλίο Ενθύμησης του Ιεχωβά

11. Τίνος τα ονόματα είναι γραμμένα στο βιβλίο ενθύμησης του Ιεχωβά, και γιατί;

¹¹ Η πίστωση σχετικής δικαιοσύνης σε πιστούς άντρες και γυναίκες πριν από τον Χριστό ήταν ένα δείγμα της πραγματικής δικαιοσύνης και τελειότητας που συνδέεται με την αιώνια ζωή που μπορούν αυτοί να αποκτήσουν στη νέα γη του Θεού. Έχοντας υπόψη τις προοπτικές τους για ζωή, θα μπορούσαν να θεωρηθούν γραμμένα τα ονόματά τους σε ένα βιβλίο ενθύμησης. (Παράβαλε Μαλαχίας 3:16· Έξοδος 32:32, 33) Αυτό περιέχει τα ονόματα εκείνων τους οποίους θεωρεί ο Ιεχωβά σαν ‘δίκαιους’ και οι οποίοι έχουν δείξει την πίστη τους με δίκαια έργα, και οι οποίοι έχουν μπει στη γραμμή για να λάβουν αιώνια ζωή πάνω στη γη.—Ψαλμός 69:28· Αββακούμ 2:4.

12. Τι θα πρέπει να κάνουν οι ‘δίκαιοι’ που θα αναστηθούν για να διατηρήσουν τα ονόματά τους στο βιβλίο ενθύμησης του Ιεχωβά;

¹² Ωστόσο, τα ονόματα αυτά δεν έχουν ακόμη γραφτεί στο ‘βιβλίο της ζωής’ του Ιεχωβά. (Αποκάλυψις 20:15) Όταν τέτοιοι πιστοί άντρες και γυναίκες του παρελθόντος επανέλθουν στη γη στην ‘ανάσταση των δίκαιων’, χωρίς αμφιβολία θα δεχτούν με πίστη την προμήθεια του Ιεχωβά για ζωή μέσω της απολυτρωτικής θυσίας του Χριστού. (Πράξεις 24:15) Έτσι, θα γίνουν μέρος των ‘άλλων προβάτων’ του Ιησού, μαζί με το ‘μεγάλο πλήθος’ που θα έχουν επιζήσει από τη ‘μεγάλη θλίψη’. (Ιωάννης 10:16· Αποκάλυψις 7:9, 14) Ενεργώντας έτσι θα διατηρήσουν τα ονόματά τους στο βιβλίο ενθύμησης του Ιεχωβά.

Υπολογίζονται Δίκαιοι σαν Φίλοι για Επιβίωση

13. Ποιους συγκεντρώνει τώρα ο Καλός Ποιμένας, και πώς αυτοί γράφονται στο βιβλίο ενθύμησης του Ιεχωβά;

¹³ Ο Καλός Ποιμένας, ο Ιησούς Χριστός, συγκεντρώνει τώρα τα ‘άλλα πρόβατα’ τα οποία δεν είναι από το ‘μικρό ποίμνιο’ των 144.000 ‘αγίων’ στους οποίους δίνεται η ουράνια Βασιλεία. (Λουκάς 12:32· Δανιήλ 7:18) Αυτά τα ‘άλλα πρόβατα’ ακούνε τη φωνή του Καλού Ποιμένα. (Ιωάννης 10:16) Ασκούν πίστη στον Ιεχωβά και στο Γιο του. Αφιερώνουν τη ζωή τους στον Ιεχωβά με βάση την απολυτρωτική θυσία του Χριστού. Βαφτίζονται ‘στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος’ και αναγνωρίζουν την ανάγκη να καλλιεργούν ‘την καρποφορία του πνεύματος’. (Ματθαίος 28:19, 20· Γαλάτας 5:22, 23) Τα ονόματά τους είναι γραμμένα στο βιβλίο ενθύμησης του Ιεχωβά.

14. Τι δίνει στα ‘άλλα πρόβατα’ μια καθαρή υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά, αλλά τι πρέπει να ζητούν από τον Θεό;

¹⁴ Αυτά τα ‘άλλα πρόβατα’ που συνάγονται σ’ αυτό τον καιρό του τέλους θα αποτελέσουν το ‘μεγάλο πλήθος’ το οποίο ο απόστολος Ιωάννης είδε σε όραση, αφού είχε δει τα 144.000 μέλη του πνευματικού Ισραήλ. (Αποκάλυψις 7:4, 9) Περιέγραψε το ‘μεγάλο πλήθος’ να έχουν ‘πλύνει τις στολές τους και να τις έχουν καταστήσει λευκές στο αίμα του Αρνίου’. (Εδάφιο 14) Εξαιτίας της πίστης τους στο χυμένο αίμα του Αρνίου, πιστώνεται σ’ αυτούς ένας βαθμός δικαιοσύνης. Αυτό παριστάνεται από τις συμβολικές λευκές στολές τους. Έχουν καθαρή υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά, και ‘αυτός είναι ο λόγος’ που αυτός τους επιτρέπει να ‘του αποδίδουν ιερή υπηρεσία μέρα και νύχτα στο ναό του’. (Εδάφιο 15) Όμως, κάθε μέρα πρέπει να ομολογούν στον Ιεχωβά τις αμαρτίες τους και να ζητούν συγχώρηση μέσω του Ιησού Χριστού.—1 Ιωάννου 1:9–2:2.

15. (α) Πώς η παραβολή για τα πρόβατα και τα ερίφια δείχνει ότι τα ‘άλλα πρόβατα’ έχουν μια δίκαιη υπόσταση με τον Θεό; (β) Σε ποια έκταση ανακηρύσσονται αυτοί δίκαιοι σήμερα;

¹⁵ Το ότι τα ‘άλλα πρόβατα’ είναι φίλοι του Θεού και έχουν ακόμη και τώρα μια σχετικά δίκαιη υπόσταση ενώπιον αυτού γίνεται επίσης σαφές στην προφητεία του Ιησού για ‘το σημείο της παρουσίας του’, η οποία περιλαμβάνει την παραβολή για τα πρόβατα και τα ερίφια. Επειδή τα ‘πρόβατα’ κάνουν το καλό στο υπόλοιπο από τους 144.000 ‘αδελφούς’ του Χριστού που είναι ακόμη πάνω στη γη, ευλογούνται από τον Πατέρα του Ιησού και αποκαλούνται ‘δίκαιοι’. Όπως και ο Αβραάμ, αυτοί υπολογίζονται, ή ανακηρύσσονται, δίκαιοι σαν φίλοι του Θεού. Η δίκαιη υπόστασή τους θα σημάνει επίσης επιβίωση γι’ αυτούς όταν τα ‘ερίφια’ απέλθουν σε ‘αιώνια αποκοπή’. (Ματθαίος 24:3–25:46) Θα ‘εξέλθουν από τη μεγάλη θλίψη’ η οποία θα σημάνει το τέλος του τωρινού πονηρού συστήματος πραγμάτων.—Αποκάλυψις 7:14.

Φέρνονται σε Τελειότητα

16. Πώς γνωρίζουμε ότι το μεγάλο πλήθος δεν ανακηρύσσεται δίκαιο για ζωή πριν από τη ‘μεγάλη θλίψη’;

¹⁶ Το ‘μεγάλο πλήθος’, που επιζούν από τη ‘μεγάλη θλίψη’, δεν έχουν κιόλας ανακηρυχθεί δίκαιοι για ζωή. Μπορούμε να το δούμε αυτό από το ότι το κεφάλαιο που αναφέρει γι’ αυτούς συνεχίζει και λέει: «Το Αρνίο, που είναι στο μέσο του θρόνου, θα τους ποιμάνει, και θα τους οδηγήσει σε πηγές νερών ζωής». (Αποκάλυψις 7:17, ΜΝΚ) Έτσι, μολονότι ο Θεός προηγουμένως τους υπολόγιζε σαν δίκαιους σε σύγκριση με το ανθρώπινο γένος γενικά και σαν φίλους του, αυτοί χρειάζονται επιπρόσθετη βοήθεια, ή βήματα, που πρέπει να γίνουν ώστε να μπορούν να ανακηρυχθούν δίκαιοι για ζωή.

17. (α) Τι εννοείται με ‘τη θεραπεία των εθνών’; (β) Τα ονόματα ποιων θα πρέπει να γραφτούν στο ‘βιβλίο της ζωής’;

¹⁷ Στη διάρκεια της Χιλιετηρίδας, το ενθρονισμένο Αρνίο, ο Χριστός Ιησούς, μαζί με τους 144.000 συμβασιλιάδες και συνιερείς του, θα εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα πνευματικής και φυσικής ‘θεραπείας των εθνών’. (Αποκάλυψις 22:1, 2) Αυτά τα ‘έθνη’ θα αποτελούνται απ’ αυτούς που θα έχουν επιζήσει από τη μεγάλη θλίψη, από τα παιδιά που θα γεννήσουν μετά τον Αρμαγεδδώνα, και από εκείνους που θα επιστρέψουν στην ‘ανάσταση τόσο των δίκαιων όσο και των άδικων’. (Πράξεις 24:15, ΜΝΚ) Τα ονόματα όλων αυτών που θέτουν πίστη στο αίμα του Χριστού και κάνουν κατάλληλα ‘έργα’ τελικά θα γραφτούν στο ‘βιβλίο της ζωής’.—Αποκάλυψις 20:11-15.

18. Σε ποια κατάσταση θα έχουν φερθεί μέχρι το τέλος της Χιλιετίας οι κάτοικοι της γης;

¹⁸ Μέχρι το τέλος της Χιλιόχρονης Βασιλείας του Χριστού, εκείνοι οι κάτοικοι της γης που θα έχουν δείξει ότι δέχονται τη λυτρωτική θυσία του Χριστού και θα ζουν σύμφωνα με τους κανόνες του Ιεχωβά θα έχουν φερθεί σε τελειότητα. (Αποκάλυψις 20:5) Θα είναι όπως ήταν ο Αδάμ πριν αμαρτήσει. Σαν και αυτόν, θα δοκιμαστούν ως προς την υπακοή τους.

‘Ένδοξη Ελευθερία’ σαν ‘Παιδιά του Θεού’

19. (α) Τι θα συμβεί αμέσως μετά τη Χιλιετηρίδα; (β) Τι θα συμβεί σ’ εκείνους των οποίων τα ονόματα δεν θα βρεθούν γραμμένα στο ‘βιβλίο της ζωής’;

¹⁹ Αμέσως μετά τη Χιλιετηρίδα, ο Χριστός θα παραδώσει στον Πατέρα του μια τέλεια ανθρώπινη φυλή. (1 Κορινθίους 15:28) ‘Θα λυθεί ο Σατανάς’ για μια αποφασιστική δοκιμή του ανθρώπινου γένους. (Αποκάλυψις 20:7, 8) Τα ονόματα εκείνων που θα αποτύχουν στη δοκιμή δεν θα ‘βρεθούν γραμμένα στο βιβλίο της ζωής’. Αυτοί συμβολικά θα ‘ριχτούν στη λίμνη της φωτιάς’, πράγμα που ‘σημαίνει το δεύτερο θάνατο’.—Αποκάλυψις 20:15· 21:8, ΜΝΚ.

20. (α) Ποιους θα ανακηρύξει δίκαιους ο Ιεχωβά για ζωή, και γιατί; (β) Πώς θα έχει εξυπηρετήσει το σκοπό της η σπλαχνική διευθέτηση του Ιεχωβά για δικαίωση;

²⁰ Τα ονόματα αυτών που θα αποδειχτούν όσιοι στον Ιεχωβά θα γραφτούν ανεξίτηλα στο ‘βιβλίο τη ζωής’, σαν άτομα που υπήρξαν τέλεια σε ακεραιότητα και άξια του δικαιώματος για αιώνια ζωή πάνω στη γη. Ο ίδιος ο Ιεχωβά θα τους ανακηρύξει τότε δίκαιους με την πλήρη έννοια. (Ρωμαίους 8:33) Θα έχουν δικαιωθεί για αιώνια ζωή. Ο Θεός θα τους υιοθετήσει σαν επίγειους γιους του, και θα μπουν στην υποσχεμένη ‘ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού’. (Ρωμαίους 8:20, 21) Η ειρήνη και η αρμονία θα αποκατασταθούν στο σύμπαν. Η συμφιλίωση με τον Θεό θα είναι πλήρης για τα «πράγματα πάνω στη γη», και για τα «πράγματα στους ουρανούς». (Κολοσσαείς 1:20, ΜΝΚ) Η σπλαχνική διευθέτηση του Ιεχωβά για δικαίωση θα έχει εξυπηρετήσει το σκοπό της. Στο ερώτημα, «Είστε εντάξει με τον Θεό;» θα μπορεί κάθε πλάσμα στον ουρανό και στη γη να απαντήσει ναι, και να προσθέσει: «Σε Εκείνον που κάθεται πάνω στο θρόνο και στο Αρνίο ας είναι η ευλογία και η τιμή και η δόξα και η ισχύς για πάντα».—Αποκάλυψις 5:13, ΜΝΚ.

Σχετικά με την υπόσταση των ‘άλλων προβάτων’ ενώπιον του Θεού—

◻ Γιατί ο Αδάμ δεν είχε ανακηρυχθεί δίκαιος;

◻ Σε ποια έκταση ανακηρύχθηκαν δίκαιοι ο Αβραάμ και άλλοι άντρες και γυναίκες πριν από τον Χριστό;

◻ Ποιων τα ονόματα γράφτηκαν στο βιβλίο ενθύμησης του Ιεχωβά;

◻ Σε ποια έκταση έχουν τα ‘άλλα πρόβατα’ δίκαιη υπόσταση σήμερα, και πότε θα φερθούν σε τελειότητα;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 18]

Μέσω πίστης στο ‘αίμα του Αρνίου’, δίνεται στα ‘άλλα πρόβατα’ μια επιδοκιμασμένη υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά και ανακηρύσσονται έτσι δίκαιοι για φιλία μαζί του και για επιβίωση στη διάρκεια της ‘μεγάλης θλίψης’. Αυτοί θα φτάσουν σε τελειότητα μέχρι το τέλος της Χιλιετηρίδας. Μετά από την τελική δοκιμή θα ανακηρυχθούν δίκαιοι για ζωή.

[Εικόνες στη σελίδα 16]

Τα ονόματα των δίκαιων γράφονται στο βιβλίο ενθύμησης του Ιεχωβά

Άβελ

Ιώβ

Ραάβ

Το σύγχρονο ‘μεγάλο πλήθος’