«Εκτιμούμε τους Ηλικιωμένους!»
«Η σοφία είναι μετά των γερόντων, και η σύνεσις εν τη μακρότητι των ημερών», είπε ο Ιώβ. (Ιώβ 12:12) Ο Σολομώντας παρόμοια παρατήρησε: «Η πολιά [τα γκρίζα μαλλιά] είναι στέφανος δόξης, ευρισκομένη εν τη οδώ της δικαιοσύνης». (Παροιμίαι 16:31) Τα λόγια αυτά ειπώθηκαν σ’ έναν καιρό στον οποίο σέβονταν και υπολήπτονταν τους ηλικιωμένους. Και η Βίβλος επανειλημμένα δείχνει πως οι πιο μικροί την εποχή εκείνη ωφελούνταν από τη συναναστροφή με τους ηλικιωμένους.
Η Ρουθ, για παράδειγμα, είχε για χρόνια την ευκαιρία να παρατηρεί και να στοχάζεται το παράδειγμα που έδωσε η πεθερά της, η Ναομί. Η συναναστροφή αυτή προφανώς οδήγησε στο να αποκτήσει η Ρουθ μια επιθυμία να λατρέψει τον Ιεχωβά. Έτσι, όταν της δόθηκε η ευκαιρία να χωριστεί από τη Ναομί και να επιστρέψει στην ειδωλολατρική χώρα της, η Ρουθ όσια είπε: «Όπου αν συ υπάγης, και εγώ θέλω υπάγει· και όπου αν συ παραμείνης, και εγώ θέλω παραμείνει· ο λαός σου, λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου». (Ρουθ 1:16, 17) Ναι, σαν αποτέλεσμα της φιλίας της με τη Ναομί, η Ρουθ έγινε «γυνή ενάρετος».—Ρουθ 3:11.
Ο Τιμόθεος ήταν ένας άλλος που ωφελήθηκε από τη συναναστροφή με ένα ηλικιωμένο άτομο. Δαπάνησε πολλά χρόνια ταξιδεύοντας μαζί με τον απόστολο Παύλο. Και όταν η φυλακή τούς χώρισε, ο Τιμόθεος έλαβε επιστολές από τον Παύλο που ήταν μια ενθάρρυνση για να ‘αναζωπυρώσει το χάρισμα του Θεού’ που ήταν μέσα στον Τιμόθεο. (2 Τιμόθεον 1:6-8) Έτσι, ο Τιμόθεος έμαθε πολλά από τον Παύλο γιατί όταν έγραψε ο Παύλος στους Φιλιππήσιους εξήγησε ότι ‘δεν είχε κανέναν ισόψυχο [σαν τον Τιμόθεο] που να μεριμνούσε γνησίως για τα πράγματα που τους αφορούσαν’.—Φιλιππησίους 2:20.
Σήμερα, όμως, σε μερικές χώρες ο σεβασμός για τους ηλικιωμένους έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Πρέπει όμως να συμβαίνει αυτό ανάμεσα σε Χριστιανούς; Όχι. Οι αληθινοί Χριστιανοί σήμερα εξακολουθούν να εκτιμούν ότι οι ηλικιωμένοι έχουν πολλά να προσφέρουν λόγω της πίστης τους, της αφοσίωσής τους και της πείρας τους στη ζωή. Για παράδειγμα, μια αδελφή γράφει: «Όταν νιώθω πίεση απ’ αυτό το σύστημα, κοιτάζω τους ηλικιωμένους μέσα στην εκκλησία για να ενθαρρυνθώ από τη σταθερότητά τους». Ένας νεαρός αδελφός, 34 χρόνων, λέει παρόμοια για τους πιστούς ηλικιωμένους: «Με βοήθησαν σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Για παράδειγμα, χρειάστηκα να μάθω πώς να αποκτήσω ισορροπία. Ένας αδελφός 72 χρόνων μου είπε, ‘Να βεβαιώνεσαι ότι κάνεις πρώτα τα πράγματα που ο Ιεχωβά θέλει να κάνεις. Είναι ένας συνεχής αγώνας. Αλλά έρχεται ισορροπία όταν επιζητείς πρώτα τη Βασιλεία’».
Σε μια άλλη περίπτωση, ένας αδελφός 87 χρόνων αρρώστησε βαριά. Ένας πρεσβύτερος τον επισκέφθηκε μαζί με έναν αδρανή. Κλαίγοντας, ο αδρανής είπε, «Ήσουν καλός φίλος, θα μου λείψεις». Και ο ηλικιωμένος αποκρίθηκε, «Και συ θα μου λείψεις». Κλαίγοντας πάλι, ο αδρανής αδελφός είπε, «Θα σε δω στη Νέα Τάξη—αν θα έρθει». Αν και εξασθενημένος, ο ηλικιωμένος αδελφός μας ανασηκώθηκε, και αποκρίθηκε σταθερά. «Θα έρθει». Ενώ ο αδρανής δεν ανταποκρίθηκε στην ενθάρρυνση, η πίστη του ηλικιωμένου άγγιξε την καρδιά του πρεσβυτέρου που ήταν παρατηρητής. Λέει, «η πίστη του πολύ με βοήθησε».
Οι ηλικιωμένοι αδελφοί και αδελφές συχνά χρησιμοποιούν την πείρα τους στη Χριστιανική ζωή και προσφέρουν ωφέλιμη και εφαρμόσιμη συμβουλή. «Να πιάνετε τα παιδάκια σας και να τα αγκαλιάζετε», συμβουλεύει ένας ηλικιωμένος, «γιατί θα μεγαλώσουν γρήγορα. Να φροντίζετε πρώτα γι’ αυτά. Αυτά είναι πολύτιμοι μαθητές σας». «Όταν οι πιέσεις αυτού του συστήματος έρθουν πάνω σας ή όταν ο Σατανάς σάς δοκιμάσει», συστήνει ένας άλλος, «ποτέ μην εγκαταλείψετε την αλήθεια. Συνεχίστε σ’ αυτή, γιατί θα σας οδηγήσει σε ευτυχία». Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που υπηρέτησαν πιστά σε μια περιοχή της Νέας Ζηλανδίας για 43 περίπου χρόνια, δίνουν την εξής εφαρμόσιμη συμβουλή: «Αντί να μετακινείστε από δω και από κει, είναι καλύτερα, αν μπορείτε να μένετε σ’ ένα μέρος. Η αλήθεια έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στην κοινότητα, και σας κάνει να ζείτε σύμφωνα μ’ αυτή, καθιστώντας σας έτσι πιο ισχυρούς».
Είναι αλήθεια ότι πολλοί από τους ηλικιωμένους αδελφούς και αδελφές μας δεν μπορούν να βγουν στο έργο από σπίτι σε σπίτι όπως οι πιο μικροί. Μερικοί είναι κατάκοιτοι. Άλλοι πάσχουν από οδυνηρές αρρώστιες. Μια ηλικιωμένη αδελφή είπε, «Δεν με νοιάζει που γερνάω. Εκείνο που δεν μ’ αρέσει είναι αυτό που φέρνουν τα γεράματα». Ωστόσο αυτή εξακολουθεί να εκδηλώνει Χριστιανικό ζήλο!
Αφιερώνετε χρόνο για να γνωριστείτε με τους ηλικιωμένους αδελφούς και αδελφές σας; Επιδιώκετε να μιμηθείτε τις ιδιότητες που εκδηλώνουν, ιδιότητες που έχουν εξευγενιστεί σαν το χρυσάφι μέσα από το χρόνο και την πείρα; Ασφαλώς, οι ηλικιωμένοι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές μας αποτελούν μια πολύτιμη πηγή αν μόνο διαθέσουμε χρόνο για να τους παρατηρήσουμε και να μιλήσουμε μαζί τους. Ένας νεαρός Χριστιανός είπε: «Οι πιστοί ηλικιωμένοι είναι παραδείγματα για μένα σχετικά με την οσιότητα στην αλήθεια, την ειλικρινή αγάπη, την πίστη που είναι ζωντανή, τη συμπόνια, και το ζήλο για την υπηρεσία του Θεού. Για μένα η ομορφιά τους είναι σαν δέντρα γεμάτα λουλούδια, και σαν μια φωτιά που θερμαίνει σ’ έναν ψυχρό χειμώνα». Πραγματικά, έχουμε λόγο να εκτιμούμε τους ηλικιωμένους!