Η Αναπαραγωγή της Ζωής—Από Εξέλιξη ή από τον Θεό;
«ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ περίπλοκο». Έτσι περιγράφει το περιοδικό Science News το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας. Όμως ένα ωάριο από τις ωοθήκες της γυναίκας δεν μπορεί μόνο του να παραγάγει ζωή. Για να συμβεί αυτό, ένα σπερματοζωάριο από το αναπαραγωγικό σύστημα του άντρα πρέπει να ενωθεί με τον πυρήνα του ωαρίου. Αλλά τι κάνει το σπερματοζωάριο για να προκαλέσει την ανάπτυξη του ωαρίου; Αυτή η ερώτηση εξακολουθεί να φέρνει σε αμηχανία τους επιστήμονες.
Η πίστη στη θεωρία της εξέλιξης κάνει να εγερθεί άλλη μια ερώτηση: Αν τα όργανα αναπαραγωγής του άντρα και της γυναίκας προήλθαν από εξέλιξη, πώς συνεχιζόταν η ζωή πριν την πλήρη διαμόρφωση και των δύο;
Η αναπαραγωγή περιλαμβάνει και άλλα θαυμαστά πράγματα. Η γενετική ύλη σε ένα γονιμοποιημένο ωάριο μπορεί να ιδωθεί μόνο με τη βοήθεια ενός μικροσκοπίου. Ωστόσο, αντιπροσωπεύει «απέραντες βιβλιοθήκες πληροφοριών», όπως το εκφράζουν οι Καθηγητές Φραιρ και Ντέιβις στο βιβλίο τους A Case for Creation. «Δεν υπάρχει κανένα άλλο παράδειγμα παραγωγής μικρογραφίας που να μοιάζει έστω και κάπως μ’ αυτό», προσθέτουν. Αυτή η μικροσκοπική βιβλιοθήκη κατευθύνει την ανάπτυξη όλων των μερών του σώματος, που περιλαμβάνει τέτοιες λεπτομέρειες όπως το χρώμα των ματιών και των μαλλιών.
Σύντομα μετά τη γονιμοποίηση, το κύτταρο διαιρείται σε δύο, τα δύο γίνονται τέσσερα, και ούτω καθεξής, μέχρι που υπάρχει ένα πλήθος από κύτταρα. Η διαίρεση των κυττάρων περιλαμβάνει την αντιγραφή και την ταξινόμηση εκατομμυρίων μορίων. Είναι σαν ένα εργοστάσιο που διαιρείται αυτόματα σε δύο διαφορετικές επιχειρήσεις πλήρως εξοπλισμένες με τις ίδιες μηχανές, που παράγουν το ίδιο προϊόν, και αυτός ο πολλαπλασιασμός επαναλαμβάνεται συνέχεια. Ύστερα συμβαίνει ένα άλλο καταπληκτικό πράγμα.
Αρχίζουν να σχηματίζονται κύτταρα με διαφορετικά σχήματα—νευρικά κύτταρα, μυϊκά κύτταρα, κύτταρα του δέρματος, και όλα τα άλλα είδη που αποτελούν το ανθρώπινο σώμα. Η διαφοροποίηση των κυττάρων είναι ένα μυστήριο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη συγκέντρωση των ομοειδών κυττάρων. «Κανένας δεν ξέρει στα σίγουρα», λέει το Science Digest, «γιατί ορισμένα κύτταρα συγκεντρώνονται για να δημιουργήσουν το νεφρό ενώ άλλα ενώνονται για να δημιουργήσουν το συκώτι, και ούτω καθεξής». Τελικά, το ανθρώπινο σώμα φτάνει σε πλήρη ανάπτυξη, και αποτελείται από περίπου 100.000.000.000.000 κύτταρα.
Σύμφωνα με τη θεωρία της εξέλιξης, η ανθρώπινη ζωή εξελίχθηκε από απλούς μικροοργανισμούς. Αλλά σε αντίθεση με τους ανθρώπους, οι περισσότεροι μικροοργανισμοί προέρχονται από ένα μόνο γονέα. Αναπαράγονται μόνοι τους. Πώς θα μπορούσε αυτό το είδος αναπαραγωγής να έχει εξελιχθεί στην πιο πολύπλοκη μορφή που απαιτεί δύο γονείς; Οι οπαδοί της εξέλιξης το βρίσκουν δύσκολο να απαντήσουν σ’ αυτή την ερώτηση, όπως δείχνει το πλαίσιο της προηγούμενης σελίδας.
Αυτό το μεγάλο άλμα περιγράφεται εύστροφα ως «η ανακάλυψη της σεξουαλικής αναπαραγωγής». Αλλά ορισμένοι επιστήμονες έχουν το θάρρος να φέρουν αντιρρήσεις σ’ αυτό. Ο Καθηγητής Γιάαπ Κις, από το Πανεπιστήμιο του Γουέστερν Κέηπ, της Νότιας Αφρικής, το περιγράφει ως «εξωφρενική εικασία».
Υπάρχει μόνο μια ικανοποιητική εξήγηση για την αναπαραγωγή της ζωής. Είναι δώρο από τον πάνσοφο Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό. Όπως λέει η Βίβλος: «Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον είναι άνωθεν».—Ιακώβου 1:17.
[Πλαίσιο στη σελίδα 3]
Τι Παραδέχονται οι Οπαδοί της Εξέλιξης για την Αναπαραγωγή
«Δεν γνωρίζουμε ούτε σε ένα ελάχιστο βαθμό την τελική αιτία της ύπαρξης δυο φύλων· γιατί νέα όντα πρέπει να παράγονται από την ένωση των δύο σεξουαλικών οργάνων, αντί να παράγονται από τη διαδικασία της παρθενογένεσης [αναπαραγωγή που απαιτεί μόνο ένα γονέα] . . . Ολόκληρο το θέμα βρίσκεται μέχρι τώρα κρυμμένο στο σκοτάδι».—Κάρολος Δαρβίνος, 1862.
Σχετικά με την άποψη του Δαρβίνου, το Science News, της 8ης Σεπτεμβρίου 1984, προσθέτει: «Ήταν σαν να το έγραφε σήμερα».
«Αυτό το βιβλίο», δηλώνει ο καθηγητής Τζωρτζ Κ. Γουίλλιαμς στον πρόλογο του Sex and Evolution, «είναι γραμμένο με την πεποίθηση ότι η επικράτηση της σεξουαλικής αναπαραγωγής στα ανώτερα φυτά και ζώα είναι ασυνεπής με την τωρινή θεωρία της εξέλιξης».
Στο βιβλίο του The Evolution of Sex, ο Καθηγητής Τζων Μέιναρντ Σμιθ παρουσιάζει «ένα σχέδιο για την προέλευση του σεξ», που το ονομάζει «το καλύτερο σχέδιο που μπορώ να προσφέρω». Δηλώνει τελειώνοντας: «Δεν μπορώ να προσποιούμαι ότι έχω μεγάλη εμπιστοσύνη σ’ αυτή την εξήγηση».
«Το σεξ είναι η βασίλισσα των προβλημάτων στην εξελικτική βιολογία. . . . Φαίνεται ότι μερικές από τις πιο θεμελιώδεις ερωτήσεις στην εξελικτική βιολογία δεν έχουν υποβληθεί σχεδόν ποτέ . . . Η πιο μεγάλη και πιο επίμονη από αυτές τις ερωτήσεις που δεν μπορεί καθόλου να αγνοηθεί είναι, γιατί σεξ;»—The Masterpiece of Nature, του Καθηγητή Γκράχαμ Μπελ.