Μια Νέα Διάσταση της Θείας Σοφίας
‘ΤΟΤΕ είπε ο Θεός στον Μωυσή: «ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ». Και πρόσθεσε: «Αυτό θα πεις στους γιους Ισραήλ: ‘Ο «ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ» μ’ έστειλε σε εσάς’»’. (Έξοδος 3:14, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά εξήγησε στον Μωυσή ότι παλιότερα δεν κατανοούσαν ούτε και οι δούλοι Του ακόμη την πλήρη σημασία του ονόματός Του. Αυτός είναι ο Θεός των σκοπών και εκπληρώνει πάντα το θέλημά του. Αν το απαιτήσουν οι περιστάσεις, μπορεί να αλλάξει τις μεθόδους του για να πραγματοποιήσει το σκοπό του. Τόσο πολύ σοφός είναι!
Ο Σατανάς ο ίδιος δεν κατανοούσε τι νόημα είχε το όνομα του Θεού. Γνώριζε, πιθανόν, ότι στον κήπο της Εδέμ υπήρχε το δέντρο της ζωής. Αν είχε κατευθύνει τον Αδάμ και την Εύα σ’ αυτό, φαινομενικά θα έβαζε τον Ιεχωβά σε δίλημμα: ή να τηρήσει το λόγο του ότι η αμαρτία θα σήμαινε το θάνατό τους ή να τηρήσει το λόγο του όσον αφορά το δέντρο της ζωής. (Γένεσις 2:9· 3:1-6) Ό,τι όμως και να γινόταν η απογοήτευση περίμενε τον Σατανά.
Ο Θεός άρχισε τότε να εκδηλώνει σοφία πρωτόγνωρη για τους πνευματικούς γιους του. (Παράβαλε Εφεσίους 3:10.) Άρχισε να παρουσιάζει μια σειρά δηλώσεων και γεγονότων που μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα θα καταδείκνυαν με θαυμαστό τρόπο τη μεγάλη του σοφία και την ικανότητά του να εκπληρώνει τον αιώνιο σκοπό του, ο οποίος ήταν να γεμίσει η γη ευτυχισμένους, όσιους ανθρώπους που θα ζούσαν για πάντα στον Παράδεισο. (Γένεσις 1:27, 28) Ξανά και ξανά ο Θεός θα ανέτρεπε τις προσπάθειες παρέμβασης του Σατανά.
Το Ιερό Μυστικό Αποκαλύπτεται Προοδευτικά
Αμέσως μετά τον πρώτο στασιασμό, ο Θεός ανέλαβε δράση. Δίκασε το ένοχο ζευγάρι και επικύρωσε την ποινή του θανάτου για ανυπακοή. Τι έκανε για να μη φάνε ο Αδάμ και η Εύα από το δέντρο της ζωής; «Και είπε Κύριος ο Θεός, Ιδού, έγεινεν ο Αδάμ ως είς εξ ημών, εις το γινώσκειν το καλόν και το κακόν· και τώρα μήπως εκτείνη την χείρα αυτού, και λάβη και από του ξύλου της ζωής, και φάγη, και ζήση αιωνίως· Όθεν Κύριος ο Θεός εξαπέστειλεν αυτόν εκ του παραδείσου της Εδέμ».—Γένεσις 3:17-23.
Τότε ήταν που ο Θεός ανέλαβε επίσης το ρόλο του Ευαγγελιστή, δηλαδή του Διαγγελέα καλών νέων. Διατύπωσε την πρώτη προφητεία: «Και είπε Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] ο Θεός προς τον όφιν, . . . έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σού και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού». (Γένεσις 3:14, 15) Αιώνες αργότερα, ο απόστολος Παύλος εξήγησε: «Επειδή η [ανθρώπινη] κτίσις υπετάχθη εις την ματαιότητα, ουχί εκουσίως, αλλά δια τον υποτάξαντα αυτήν, επ’ ελπίδι».—Ρωμαίους 8:20,.
Ναι, από εκεί και ύστερα ο άνθρωπος θα βρισκόταν ανήμπορος στα δεσμά του θανάτου που κληρονόμησε από τον Αδάμ, αλλά ο Θεός διακήρυξε ότι είχε σκοπό να λυτρώσει τους ευπειθείς απόγονους του Αδάμ. Όμως, ποια ήταν η ‘ελπίδα’; Πώς θα μπορούσε να λυτρώσει τους ανθρώπους και παράλληλα να μην αγνοήσει την ποινή της αμαρτίας που είχε επιβάλει, δηλαδή το θάνατο; Αυτό επρόκειτο να είναι η κρυμμένη σοφία του Θεού· περιλάμβανε ‘το ιερό μυστικό που ήταν κρυμμένο στους περασμένους αιώνες και στις περασμένες γενιές’. (Κολοσσαείς 1:26, ΜΝΚ· 1 Κορινθίους 2:7, 8) Αν και οι πιστοί των αρχαίων χρόνων δεν κατανοούσαν το μυστικό, είχαν την ελπίδα ότι ο Θεός με κάποιο τρόπο θα τους λύτρωνε. Επιπλέον, ακόμη και οι άγγελοι είχαν μεγάλη επιθυμία να μάθουν πώς ο Ιεχωβά θα εκπλήρωνε το σκοπό του! (1 Πέτρου 1:10-12) Κατανοείτε εσείς το ιερό αυτό μυστικό;
Εξαγορασμένοι με το Αντίλυτρο
Προοδευτικά στη διάρκεια των αιώνων, ο Ιεχωβά έδινε επιπρόσθετες πληροφορίες για την αρχική του υπόσχεση. Στον πιστό Αβραάμ υποσχέθηκε ένα σπέρμα μέσω του οποίου θα έρχονταν ευλογίες σε όλους τους ευπειθείς ανθρώπους. (Γένεσις 22:15-18) Μέσω του Ιακώβ αποκάλυψε ότι το σπέρμα θα ήταν βασιλιάς από τη φυλή του Ιούδα. (Γένεσις 49:10) Εκείνο τον καιρό οι θεοσεβείς άντρες πίστευαν στην ανάσταση των νεκρών, αν και δεν κατανοούσαν πλήρως το πώς θα γινόταν αυτό. (Ιώβ 14:14, 15· Εβραίους 11:19) Τελικά, ο Θεός υποσχέθηκε στον Δαβίδ ότι ο ερχόμενος Βασιλιάς, ή Μεσσίας, θα ήταν απόγονος του Δαβίδ και θα βασίλευε στον αιώνα.—2 Σαμουήλ 7:16.
Όλοι οι προφήτες πρόσθεταν και από κάτι στην κατανόηση του ιερού μυστικού, αλλά οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να δουν την πλήρη εικόνα. Τελικά, ήρθε ο καιρός να εμφανιστεί ο Μεσσίας, και τότε, επιτέλους, η ιδιαίτερα πολυποίκιλη σοφία του Θεού έγινε πολύ πιο ευκρινής. Η σοφία αυτή περιστρεφόταν γύρω από τον Ιησού Χριστό και την προμήθεια της τέλειας ανθρώπινης ζωής του ως αντίλυτρο για το ανθρώπινο γένος. Μ’ αυτό ως βάση, ο υπόλοιπος ένδοξος σκοπός του Ιεχωβά μέσω της Βασιλείας θα συνεχιζόταν. Κατανοείτε εσείς το αντίλυτρο;
Στην επιστολή προς Ρωμαίους, κεφάλαια 5 και 6, ο Παύλος το εξηγεί με εξαιρετικό τρόπο. Στο εδάφιο Ρωμαίους 5:12 εξηγεί πώς κληρονομήσαμε την αμαρτία και το θάνατο. Προχωρεί να δείξει πώς τα αποτελέσματα ενός και μόνο αμαρτήματος του τέλειου Αδάμ και το χαμένο—για τους απόγονους του Αδάμ—δικαίωμα της ζωής θα μπορούσαν να εξισορροπηθούν με μια άλλη τέλεια ανθρώπινη ζωή. Αυτή αποδείχθηκε ότι ήταν η ζωή του «ανθρώπου Ιησού Χριστού». (Εδάφια 15-21· βλέπε επίσης 1 Τιμόθεον 2:5, 6.) Γιατί μπορούσε ο Ιησούς να προμηθεύσει αυτό το αντίλυτρο; Επειδή ήταν ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς ήταν «όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των αμαρτωλών». (Εβραίους 7:26· Λουκάς 1:32, 33) Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τις λεπτομέρειες του γενετικού μηχανισμού της γέννησης του Ιησού. Ο άγγελος Γαβριήλ διαβεβαίωσε τη μητέρα του Ιησού, τη Μαρία, και εμάς, ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για τον Θεό. (Λουκάς 1:37) Έτσι ο Ιησούς, αν και γεννήθηκε από μια απόγονο του Αδάμ, ήταν ο Γιος του Θεού—ήταν πραγματικά ένας τέλειος άντρας. Το αίμα του, δηλαδή η ζωή του, άξιζε πολύ περισσότερο από το αίμα των αναρίθμητων ζώων που είχε θυσιάσει το Ααρωνικό ιερατείο του Ισραήλ στο ναό στην Ιερουσαλήμ. Ήταν «ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου».—Ιωάννης 1:29· 3:16.
Μπορούσε ο Θεός να κάνει τη διευθέτηση αυτή μέσω του Ιησού και να είναι παράλληλα δίκαιος; Αφού ο Θεός ανάστησε τον Γιο του την τρίτη ημέρα, τι έγινε με το αντίλυτρο; Ο Παύλος μας διαβεβαιώνει ότι ο Θεός είναι δίκαιος. Ακολουθήστε τη λογική σειρά των σκέψεών του: «Αλλά με το έλεός του έγιναν δίκαιοι δωρεάν, με την απελευθέρωση που εξασφαλίστηκε μέσω του Χριστού Ιησού. Επειδή ο Θεός τον έκθεσε σε δημόσιο θάνατο ως θυσία συνδιαλλαγής για να επωφεληθούν μέσω πίστης. Αυτό επρόκειτο να δικαιώσει τη δικαιοσύνη του (γιατί δείχνοντας ανοχή, ο Θεός παρέβλεπε προγενέστερα αμαρτήματα των ανθρώπων)—να δικαιώσει τη δικαιοσύνη του στον παρόντα καιρό, και να δείξει ότι είναι δίκαιος ο ίδιος και ότι κάνει και αυτούς που πιστεύουν στον Ιησού δίκαιους επίσης». (Ρωμαίους 3:24-26, Μια Αμερικανική Μετάφραση) Τι σημαίνει αυτό; Με απλά λόγια σημαίνει ότι ο Ιησούς, ως τέλειος άνθρωπος με σάρκα και οστά, πράγματι πέθανε ως άνθρωπος και παρέμεινε νεκρός ως άνθρωπος για πάντα. Πέθανε «μια για πάντα, προσφέροντας τον ίδιο τον εαυτό του». (Εβραίους 7:27, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση) Έτσι, το αντίλυτρο είναι έγκυρο. Ο Ιησούς πέθανε ως προς τη σάρκα· την τρίτη ημέρα «εζωοποιήθηκε ως προς το πνεύμα».—1 Πέτρου 3:18, Καινή Διαθήκη, «των Τεσσάρων Καθηγητών».
Η Νέα Διαθήκη και η Νέα Κτίση
Τώρα κατανοούμε το τμήμα που αποτελεί το αποκορύφωμα του ιερού μυστικού. Το γεγονός ότι ο Ιησούς έμεινε πιστός μέχρι το θάνατο του έδωσε τα προσόντα να γίνει ο Αρχιερέας και Βασιλιάς του Ιεχωβά. Με το χυμένο αίμα του επικύρωσε μια νέα διαθήκη. Η νέα αυτή διαθήκη επρόκειτο να παραγάγει ουράνιους συντρόφους που θα κυβερνούσαν με τον Ιησού ως βασιλείς και ιερείς. (Αποκάλυψις 5:9, 10· 20:4, 6) Αυτοί αποτελούν ένα νέο έθνος, μια νέα κτίση, και αυτό είναι οπωσδήποτε πολύ σπουδαίο.—Γαλάτας 6:15, 16.
Για σκεφτείτε: Ο Θεός μέσω του Χριστού Ιησού εκλέγει έναν αντιπροσωπευτικό αριθμό ανθρώπων, άντρες και γυναίκες. Και μπορεί με νόμιμο τρόπο να τους ανακηρύξει δίκαιους και να τους καλέσει να γίνουν πνευματικοί γιοι. Στον ορισμένο καιρό του Θεού μετά το θάνατό τους, τους ανασταίνει στον ουρανό και τους χορηγεί αθανασία, όπως ακριβώς αντάμειψε και τον Ιησού! (1 Πέτρου 1:3, 4) Πόση, στ’ αλήθεια, εμπιστοσύνη έχει στη ‘νέα κτίση’ του και στην οσιότητά τους σ’ αυτόν! Τι καταπληκτική απάντηση σ’ αυτόν που ψεύτικα τους κατηγορούσε ενώπιον του Ιεχωβά! (Αποκάλυψις 12:10) Αν και θα είναι αθάνατοι μαζί με τον Ιησού Χριστό, ποτέ δεν θα διαρρήξουν την οσιότητά τους στον Ιεχωβά. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
Η Παραδεισένια Γη
Ο Χριστός Ιησούς, μαζί με τους συντρόφους του, τους ουράνιους βασιλείς και ιερείς, θα φροντίσει ώστε ο σκοπός του Ιεχωβά για τη γη και τον άνθρωπο να εκπληρωθεί πλήρως στη διάρκεια της Χιλιόχρονης Βασιλείας του. Εφαρμόζοντας τα οφέλη του αντιλύτρου, ο Ιησούς θα αναστήσει τους νεκρούς και θα φέρει σε ανθρώπινη τελειότητα τους ανάμεσά τους πιστούς καθώς και εκείνους που θα έχουν επιζήσει από το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος. Παράλληλα, η γη θα γίνει παράδεισος. Σε όλους όσους αποκρούσουν τότε την τελική προσπάθεια που θα κάνει ο Σατανάς για να τους διαφθείρει, θα χορηγηθεί τέλεια ανθρώπινη ζωή για πάντα. Ο Σατανάς και όλο του το διεφθαρμένο πλήθος θα καταστραφούν για πάντα. Ειρήνη και ενότητα θα κυριαρχούν σε ολόκληρη τη δημιουργία, δικαιώνοντας πλήρως την κυριαρχία του Ιεχωβά και τη στοργική διακυβέρνησή του. Τόσο οι άγγελοι όσο και οι άνθρωποι θα έχουν εκδηλώσει όσια αγάπη για τον Δημιουργό και Θεό τους.—Αποκάλυψις, κεφάλαιο 20.
Τώρα κατανοούμε καλύτερα το ιερό μυστικό. Τώρα βλέπουμε τη σοφία του Ιεχωβά που υπερέχει ακόμη και από τα δημιουργικά του σχέδια στο φυτικό και ζωικό κόσμο. Έχουμε βάσιμη αιτία να αναφωνήσουμε: «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού. Πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις αυτού . . . Επειδή εξ αυτού και δι’ αυτού και εις αυτόν είναι τα πάντα. Αυτώ η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν».—Ρωμαίους 11:33-36.
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Τα αποτελέσματα του αμαρτήματος του τέλειου Αδάμ και το χαμένο δικαίωμα της ζωής μπορούσαν να εξισορροπηθούν. Πώς; Με μια άλλη τέλεια ανθρώπινη ζωή, τη ζωή του Ιησού