Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Συμφωνεί με τις αρχές της Αγίας Γραφής το να χρησιμοποιεί ένα αντρόγυνο Χριστιανών χάπια για τον έλεγχο των γεννήσεων;

Οι Γραφές δεν λένε καθαρά ότι τα ζευγάρια των Χριστιανών είναι υποχρεωμένα να κάνουν παιδιά ή—σε περίπτωση που κάνουν—πόσα να κάνουν. Το κάθε ζευγάρι θα πρέπει να αποφασίσει προσωπικά και υπεύθυνα το αν θα προσπαθήσει να ρυθμίσει το μέγεθος της οικογένειάς του. Αν συμφωνήσουν να εφαρμόσουν έλεγχο των γεννήσεων, η επιλογή των αντισυλληπτικών είναι κι αυτή προσωπικό ζήτημα. Εντούτοις, οφείλουν να εξετάσουν—σε αρμονία με την κατανόηση που έχουν για την Αγία Γραφή και με τη συνείδησή τους—αν με τη χρήση κάποιας ορισμένης μεθόδου θα έδειχναν σεβασμό για την ιερότητα της ζωής.

Η Αγία Γραφή καταδεικνύει ότι η ζωή του ατόμου αρχίζει με τη σύλληψη· ο Ζωοδότης βλέπει τη ζωή που έχει συλληφθεί, ‘ακόμη και το έμβρυο’ που θα αναπτυχθεί μετέπειτα στη μήτρα. (Ψαλμός 139:16, ΜΝΚ· Έξοδος 21:22, 23a· Ιερεμίας 1:5) Άρα λοιπόν, δεν πρέπει να γίνει καμιά απόπειρα να τερματιστεί μια ζωή που έχει ήδη συλληφθεί. Μια τέτοια πράξη θα ήταν έκτρωση

Τα χάπια για τον έλεγχο των γεννήσεων χρησιμοποιούνται ευρέως σ’ όλο τον κόσμο. Πώς αποτρέπουν τη γέννηση; Υπάρχουν δυο κύριοι τύποι χαπιού—το συνδυασμένο χάπι και το χάπι που περιέχει μόνο προγεστερόνη (μίνι χάπι). Οι έρευνες έχουν αποσαφηνίσει τους κύριους μηχανισμούς με τους οποίους αυτά τα χάπια αποτρέπουν τη γέννηση.

Το συνδυασμένο χάπι περιέχει τις ορμόνες οιστρογόνο και προγεστερόνη. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α., «ο πρωτεύων μηχανισμός» του συνδυασμένου χαπιού είναι η «διακοπή της ωορηξίας». Φαίνεται ότι όταν λαβαίνεται συνεχώς, αυτός ο τύπος χαπιού εμποδίζει σχεδόν πάντοτε την απελευθέρωση ωαρίου από την ωοθήκη. Όταν δεν απελευθερώνεται ωάριο, δεν μπορεί να γίνει σύλληψη στις σάλπιγγες. Μολονότι αυτός ο τύπος χαπιού μπορεί επίσης να προκαλέσει αλλαγές «στο ενδομήτριο [στην εσωτερική επένδυση της μήτρας] (πράγμα που μειώνει την πιθανότητα εμφύτευσης)», αυτός ο μηχανισμός θεωρείται δευτερεύων.

Προκειμένου να μειωθούν οι παρενέργειες, έχουν αναπτυχθεί συνδυασμένα χάπια που περιέχουν μικρότερες δόσεις οιστρογόνου. Προφανώς αυτά τα συνδυασμένα χάπια μικροδόσης επιτρέπουν την ύπαρξη μεγαλύτερης δραστηριότητας στις ωοθήκες. Ο Δρ Γκάμπριελ Μπάιαλι, επικεφαλής του Τμήματος Ανάπτυξης της Αντισύλληψης των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας, λέει: «Οι περισσότερες επιστημονικές ενδείξεις υποστηρίζουν το γεγονός ότι ακόμη και με το χάπι που περιέχει μικρή ποσότητα οιστρογόνου, η ωορηξία παρεμποδίζεται, όχι 100 τοις εκατό, αλλά κατά πάσα πιθανότητα γύρω στο 95 τοις εκατό. Αλλά το γεγονός και μόνο ότι λαβαίνει χώρα ωορηξία, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι έλαβε χώρα γονιμοποίηση».

Σε περίπτωση που μια γυναίκα δεν πάρει το συνδυασμένο χάπι σύμφωνα με το πρόγραμμα, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα ότι ο δευτερεύων μηχανισμός θα παίξει κάποιο ρόλο προκειμένου να αποτραπεί η γέννηση. Με μια έρευνα που έγινε σε γυναίκες οι οποίες δεν είχαν πάρει δύο από τα χάπια μικροδόσης, διαπιστώθηκε ότι στο 36 τοις εκατό των περιπτώσεων είχε καταφέρει να λάβει χώρα ωορηξία. Το περιοδικό Contraception (Αντισύλληψη) αναφέρει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις «η επίδραση των χαπιών στο ενδομήτριο και στη βλέννα του τράχηλου μπορεί να εξακολουθήσει να παρέχει . . . αντισυλληπτική προστασία».

Τι θα πούμε για τον άλλο τύπο χαπιού—για το χάπι που περιέχει μόνο προγεστερόνη (μίνι χάπι); Το έντυπο Drug Evaluations (Εκτιμήσεις Φαρμάκων) (1986) αναφέρει: «Η διακοπή της ωορηξίας δεν αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό της αντισύλληψης με μίνι χάπια που περιέχουν μόνο προγεστερόνη. Αυτές οι ουσίες προκαλούν το σχηματισμό πυκνής βλέννας στον τράχηλο, η οποία είναι σχετικά αδιαπέραστη από το σπέρμα· μπορεί να αυξάνουν το χρόνο μεταφοράς μέσα από τις σάλπιγγες κι επίσης να προκαλούν ενδομήτρια παλινδρόμηση [πράγμα που θα παρεμπόδιζε την ανάπτυξη κάθε γονιμοποιημένου ωαρίου]».

Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι με το χάπι που περιέχει μόνο προγεστερόνη, «λαβαίνει χώρα κανονική ωορηξία στο 40 και πλέον τοις εκατό των γυναικών που το χρησιμοποιούν». Έτσι, αυτό το χάπι συχνά επιτρέπει την ωορηξία. Η πυκνή βλέννα στον τράχηλο μπορεί να αποφράξει τη δίοδο του σπέρματος κι έτσι να μην επιτρέψει τη σύλληψη· αν δεν συμβεί αυτό, τότε το εχθρικό περιβάλλον που δημιουργεί το χάπι στη μήτρα θα μπορούσε να παρεμποδίσει την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου και την ανάπτυξή του σε παιδί.

Είναι λοιπόν κατανοητό ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν παίρνονται τακτικά για τον έλεγχο των γεννήσεων, και οι δυο κύριοι τύποι χαπιού φαίνεται πως εμποδίζουν να γίνει η σύλληψη κι έτσι δεν προκαλούν έκτρωση. Εντούτοις, εφόσον το χάπι που περιέχει μόνο προγεστερόνη (μίνι χάπι) επιτρέπει συχνότερα την ωορηξία, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να αποτρέπει μερικές φορές τη γέννηση, παρεμποδίζοντας την εμφύτευση στη μήτρα μιας ζωής που έχει ήδη αρχίσει με τη σύλληψη. Επιστημονικές έρευνες καταδεικνύουν ότι φυσιολογικά (στη μήτρα που δεν έχει επηρεαστεί από χάπια για τον έλεγχο των γεννήσεων) «το εξήντα τοις εκατό των γονιμοποιημένων ωαρίων . . . χάνονται πριν από την πρώτη απουσία περιόδου». Ωστόσο, το γεγονός ότι συμβαίνει αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το να επιλέξει κανείς να χρησιμοποιήσει μια μέθοδο ελέγχου των γεννήσεων, η οποία είναι πιθανότερο να παρακωλύει την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου.

Άρα λοιπόν, είναι βέβαιο πως υπάρχουν ηθικές πλευρές που πρέπει να εξεταστούν, αν ένα ζευγάρι συζητήσει με το γιατρό το ζήτημα της χρήσης χαπιών για τον έλεγχο των γεννήσεων. Οι Χριστιανοί θα πρέπει να αποσαφηνίσουν ακόμη και ιδιωτικά και προσωπικά ερωτήματα, έτσι ώστε να διατηρήσουν «τελείως αγαθήν συνείδησιν» ενώπιον του Θεού μας και Ζωοδότη μας.—Πράξεις 23:1, ΚΔΤΚ· Γαλάτας 6:5.

[Υποσημειώσεις]