Ερωτήσεις από Αναγνώστες
◼ Υπάρχει κατώτατη ηλικία για να συστηθεί ένας Χριστιανός άντρας ως διακονικός υπηρέτης στην εκκλησία;
Όχι, η Αγία Γραφή δεν θέτει καμιά κατώτατη ηλικία.
Στον αρχαίο Ισραήλ, ο Θεός καθόρισε πράγματι ηλικίες, σε ορισμένες περιπτώσεις. Οι άρρενες που καταγράφονταν για στρατιωτική υπηρεσία έπρεπε να είναι 20 χρονών· δεν στέλνονταν στη μάχη άτομα που ήταν ακόμη αγόρια, όπως συμβαίνει σε μερικά μέρη σήμερα. Η ηλικία ήταν επίσης ένας παράγοντας που λάβαιναν υπόψη για τους Λευίτες. Οι Κααθίτες που υπηρετούσαν στη σκηνή του μαρτυρίου έπρεπε να είναι 30 ως 50 χρονών. Γιατί; Αυτός ο περιορισμός αναφερόταν σε σχέση με την ‘κοπιαστική υπηρεσία και την υπηρεσία μεταφοράς φορτίων στη σκηνή της συνάθροισης’. (Αριθμοί 4:3, 47, ΜΝΚ) Φαίνεται ότι οι Λευίτες μπορούσαν να αρχίζουν να κάνουν ελαφρότερες εργασίες στα 25 τους, αλλά έπρεπε να γίνουν 30 χρονών προτού συμμετάσχουν στις βαρύτερες εργασίες και στα πιο υπεύθυνα προνόμια της αποσυναρμολόγησης, της μεταφοράς και της συναρμολόγησης της σκηνής του μαρτυρίου. (Αριθμοί 8:24-26) Τέτοια βαριά εργασία δεν θα ήταν απαραίτητη αργότερα στο ναό, κι έτσι οι Λευίτες άρχιζαν τότε να υπηρετούν στην ηλικία των 20.—1 Χρονικών 23:24.
Αλλά όταν ο Ιεχωβά σταμάτησε να χρησιμοποιεί το σαρκικό Ισραήλ και άρχισε να χρησιμοποιεί τον πνευματικό Ισραήλ, μήπως όρισε μια κατώτατη ηλικία για τους διακονικούς υπηρέτες (διακόνους) στη Χριστιανική εκκλησία;
Κάποιος θα μπορούσε να το νομίζει αυτό, βασιζόμενος στο ιστορικό των επόμενων αιώνων. Στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ο διάκονος είναι «ένας χειροτονημένος λειτουργός, που βρίσκεται ακριβώς μια θέση πιο κάτω από τον ιερέα, στη θεϊκά καθορισμένη ιεραρχία των ιερατικών βαθμών της Εκκλησίας». Το βιβλίο Antiquities of the Christian Church (Αρχαιότητες της Χριστιανικής Εκκλησίας) του Μπίνγκαμ παρατηρεί: «Οι επίσκοποι και οι πρεσβύτεροι . . . δεν μπορούσαν να χειροτονηθούν κανονικά πριν τα τριάντα· αλλά οι διάκονοι επιτρεπόταν να χειροτονούνται στα είκοσι πέντε, και όχι νωρίτερα. Αυτός είναι ο όρος που καθορίζεται τόσο από το αστικό όσο και από το κανονικό δίκαιο . . . Σ’ ολόκληρη την ιστορία της Εκκλησίας, σπάνια συναντάμε την περίπτωση οποιουδήποτε που χειροτονήθηκε πριν από την ηλικία των είκοσι πέντε».
Τι θα πούμε όμως για τα προσόντα που βρίσκονται στην Αγία Γραφή; Τα μόνα που παρέχονται είναι εκείνα που μνημονεύονται στα εδάφια 1 Τιμόθεον 3:8-10, 12, 13: «Οι διάκονοι ωσαύτως πρέπει να ήναι σεμνοί [σοβαροί, ΜΝΚ], ουχί δίγλωσσοι, ουχί δεδομένοι εις οίνον πολύν, ουχί αισχροκερδείς, έχοντες το μυστήριον της πίστεως μετά καθαράς συνειδήσεως. Και ούτοι δε ας δοκιμάζωνται πρώτον [για την καταλληλότητα, ΜΝΚ], έπειτα ας γίνωνται διάκονοι, εάν ήναι άμεμπτοι. Οι διάκονοι ας ήναι μιας γυναικός άνδρες, κυβερνώντες καλώς τα τέκνα αυτών και τους οίκους αυτών. Διότι οι καλώς διακονήσαντες [οι άντρες που διακονούν με καλό τρόπο, ΜΝΚ] αποκτώσιν εις εαυτούς βαθμόν καλόν [καλή υπόσταση, ΜΝΚ] και πολλήν παρρησίαν εις την πίστιν την εις τον Ιησούν Χριστόν».
Μπορούμε να δούμε εδώ ότι δεν ορίζεται καμιά κατώτατη ηλικία για να διοριστεί κάποιος διακονικός υπηρέτης. Έτσι, όταν συναθροίζονται οι πρεσβύτεροι για να συζητήσουν τα προσόντα ορισμένων αρρένων στην εκκλησία, μπορούν να έχουν στο νου τους ότι δεν υπάρχει Γραφική βάση για να απαιτηθεί από κάποιον να είναι 20, 25 ή 30 χρονών προτού συστηθεί και υπηρετήσει. Η Αγία Γραφή αναφέρεται σ’ εκείνους που έχουν αυτή τη θέση, λέγοντας ότι είναι ‘άντρες που διακονούν’, έτσι δεν θα αναμέναμε να είναι στα πρώτα ή στα μεσαία χρόνια της εφηβείας τους. Υποστηρίζοντάς το αυτό, η Αγία Γραφή λέει ότι αυτοί οι διακονικοί υπηρέτες θα μπορούσαν να έχουν παντρευτεί και να έχουν οι ίδιοι παιδιά.
Επιπλέον, οι άντρες που συστήνονται ως διακονικοί υπηρέτες θα πρέπει να έχουν ‘δοκιμαστεί για την καταλληλότητα’, δίνοντας αποδείξεις ότι έχουν αίσθηση ευθύνης. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υπηρετήσουν δοκιμαστικά. Μάλλον, πρέπει να έχουν δείξει Χριστιανική ωριμότητα για μια λογική χρονική περίοδο (να είναι βαφτισμένοι τουλάχιστον ένα χρόνο), να είναι άντρες πρόθυμοι και ικανοί να φροντίσουν για τα ζητήματα που τους ανατίθενται. Αν ένας ‘σοβαρός’ νεαρός άντρας εκδηλώνει αυτές τις ιδιότητες, και αν είναι ταπεινός και έχει τα άλλα προσόντα, οι πρεσβύτεροι θα μπορούσαν να τον συστήσουν για διορισμό, έστω κι αν δεν είναι ακόμη 20 χρονών. Άλλοι άντρες μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτεροι όταν θα δείξουν καθαρά ότι έχουν τα προσόντα να ‘διακονούν με καλό τρόπο, αποκτώντας για τον εαυτό τους καλή υπόσταση και μεγάλη παρρησία’.