Τι Σημαίνει ο Θάνατος του Ιησού για Εσάς;
«ΑΝ ΣΥΝΔΥΑΣΟΥΜΕ όλες τις στρατιές που εκστράτευσαν ποτέ, όλους τους στόλους που ναυπηγήθηκαν ποτέ, όλα τα κοινοβούλια που συνεδρίασαν ποτέ και όλους τους βασιλιάδες που βασίλεψαν ποτέ, θα διαπιστώσουμε ότι δεν επηρέασαν τη ζωή του ανθρώπου σ’ αυτή τη γη τόσο αποφασιστικά όσο αυτή η μια και μόνη προσωπικότητα». Αυτά έγραψε ο συγγραφέας Τζέιμς Α. Φράνσις σχετικά με τον Ιησού Χριστό.
Οι άνθρωποι έχουν διάφορες απόψεις για τον Ιησού, αλλά η Αγία Γραφή τον προσδιορίζει ως τον Γιο του Θεού και ως άνθρωπο που έδειξε αυτοθυσιαστική αγάπη. Ο Ιησούς ανέφερε έναν κατεξοχήν τρόπο με τον οποίο έδειξε αγάπη όταν είπε σχετικά με τον εαυτό του: «Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε δια να υπηρετηθή, αλλά δια να υπηρετήση και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών».—Ματθαίος 20:28.
Ποια είναι η σημασία αυτού του λύτρου; Γιατί ήταν αναγκαίο; Ποιοι απολυτρώθηκαν; Τι σημαίνει, στ’ αλήθεια, ο θάνατος του Ιησού για εσάς;
Τι Είναι το Λύτρο;
Ένα λύτρο είναι κάτι που παρέχει απελευθέρωση. Το να λυτρώσει κανείς κάποιον σημαίνει να τον απελευθερώσει από αιχμαλωσία ή από τιμωρία, καταβάλλοντας κάποιο τίμημα. Από πνευματική άποψη, το να «απολυτρωθεί» κάποιος σημαίνει να απελευθερωθεί από την αμαρτία και από την ποινή που αυτή συνεπάγεται. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πέθανε ο Ιησούς. Όπως έγραψε ο Χριστιανός απόστολος Παύλος: «Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών».—Ρωμαίους 6:23.
Σύμφωνα με τις Γραφές, το τίμημα εξαγοράς σχετίζεται με την καταβολή λύτρου. Τα εδάφια Ψαλμός 49:6-9 λένε: «Οίτινες ελπίζουσιν εις τα αγαθά αυτών και καυχώνται εις το πλήθος του πλούτου αυτών· ουδείς δύναται ποτέ να εξαγοράση αδελφόν, μηδέ να δώση εις τον Θεόν λύτρον δι’ αυτόν· διότι πολύτιμος είναι η απολύτρωσις [το τίμημα εξαγοράς, ΜΝΚ] της ψυχής αυτών, και ανεύρητος διαπαντός, ώστε να ζη αιωνίως, να μη ίδη διαφθοράν». Το λύτρο αποτελεί εξαγορά που επιτελείται από τον Θεό κι όχι από κάποιον ατελή άνθρωπο.
Γιατί Είναι Αναγκαίο το Λύτρο;
Το λύτρο χρειάζεται επειδή ο πρώτος ανθρώπινος πατέρας μας, ο Αδάμ, αμάρτησε. Έχασε έτσι την ατελεύτητη τέλεια ζωή, καταδικάστηκε δίκαια σε θάνατο και τελικά πέθανε. (Γένεσις 2:15-17· 3:1-7, 17-19· 5:5) Εμείς, ως απόγονοί του, έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία και το θάνατο. «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και δια της αμαρτίας ο θάνατος», έγραψε ο Παύλος, «και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον». (Ρωμαίους 5:12) Ναι, «πάντες αποθνήσκουσιν εν τω Αδάμ». (1 Κορινθίους 15:22) Συνεπώς, ο ψαλμωδός Δαβίδ σωστά είπε: «Συνελήφθην εν ανομία, και εν αμαρτία με εγέννησεν η μήτηρ μου».—Ψαλμός 51:5.
Η απελευθέρωση από την καταδίκη στην αμαρτία και στο θάνατο είναι ουσιώδης προκειμένου να λάβει αιώνια ζωή οποιοσδήποτε απόγονος του αμαρτωλού Αδάμ. Μολονότι ατελείς άνθρωποι δεν μπορούν να προμηθεύσουν αυτό το λύτρο, ο Ιεχωβά το προμήθευσε στοργικά μέσω του Ιησού Χριστού. Ωστόσο, τι εξαγοράστηκε με το λύτρο; Όταν αμάρτησε ο Αδάμ, έχασε μια αιώνια, τέλεια ανθρώπινη ζωή με όλα τα δικαιώματα και τις προοπτικές της. Συνεπώς, το ίδιο ακριβώς πράγμα εξαγοράστηκε μέσω της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού.
Ποια Δυνατότητα Παρέχει το Λύτρο
Με το να υποστεί το ανθρώπινο γένος το θάνατο, δηλαδή την ποινή της αμαρτίας, έγινε αυτό που απαιτούσε η δικαιοσύνη. Επομένως, το λύτρο αποτελεί μια πράξη ελέους και στοργικής καλοσύνης από μέρους του Θεού. Η τέλεια ανθρώπινη ζωή του Ιησού, με όλα τα δικαιώματα και τις προοπτικές της, καταβλήθηκε μέσω του θανάτου του και δεν επανακτήθηκε ποτέ, επειδή αυτός δεν αναστήθηκε ως άνθρωπος με σάρκα και οστά, αλλά ως αθάνατο πνευματικό πλάσμα. (1 Κορινθίους 15:50· 1 Πέτρου 3:18) Άρα λοιπόν, η ανθρώπινη ζωή του Ιησού Χριστού, η οποία προσφέρθηκε ως θυσία, εξακολουθούσε να έχει εξαγοραστική, δηλαδή απολυτρωτική ισχύ.
Ως αναμάρτητος άνθρωπος, ο Ιησούς είχε μια θέση παρόμοια μ’ εκείνη που κατείχε αρχικά ο τέλειος Αδάμ. Επειδή έδειξε υπακοή στον Θεό μέχρι θανάτου, ο Ιησούς έγινε ο μεγάλος Αρχιερέας και παρουσίασε την αξία της τέλειας ανθρώπινης θυσίας του στον ουρανό. (Εβραίους 9:24-26) Επειδή ο Θεός αποδέχτηκε αυτό το τίμημα εξαγοράς, ο Ιησούς ήταν σε θέση να εξαγοράσει τους πιστούς απογόνους του Αδάμ από την αμαρτία και το θάνατο, εφαρμόζοντας την αξία της θυσίας του προς όφελός τους. (1 Κορινθίους 6:20· 7:23· 1 Ιωάννου 2:1, 2) Έτσι, ο Ιησούς «κατεστάθη αίτιος σωτηρίας αιωνίου εις πάντας τους υπακούοντας εις αυτόν». (Εβραίους 5:8, 9) Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσουν δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Θεού μέσω του Γιου του.
Ποιοι Απολυτρώνονται;
Ποιοι, λοιπόν, ωφελούνται από το λύτρο; Οι άνθρωποι εκείνοι που ασκούν πίστη σ’ αυτή την προμήθεια και οι οποίοι μ’ αυτόν τον τρόπο έρχονται σε αρμονία με τον Θεό. Υπηρετώντας τον πιστά, μπορούν να απελευθερωθούν από την αμαρτία και την ποινή της, το θάνατο, και να λάβουν αιώνια ζωή.—Ιωάννης 17:3.
Ο πρώτος άνθρωπος μπορούσε να αποφασίσει αν θα υπάκουε στον Θεό ή όχι. Διάλεξε την ανυπακοή. «Ο Αδάμ δεν ηπατήθη», αλλά πέθανε ως εκούσιος αμαρτωλός. (1 Τιμόθεον 2:14) Αλλά, τι μπορεί να ειπωθεί για τους απογόνους του Αδάμ; Αυτοί θα μπορούσαν να διαλέξουν είτε να υπηρετήσουν τον Θεό στον καλύτερο δυνατό βαθμό ανάλογα με τις ατελείς τους ικανότητες είτε να παρακούσουν στον Δημιουργό τους.—Ιησούς του Ναυή 24:15.
Ο Ιησούς ήρθε «δια . . . να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών». (Μάρκος 10:45) Αλλά ποιοι είναι οι ‘πολλοί’; Ο Αδάμ προφανώς εξαιρείται, επειδή ήταν ένας τέλειος άνθρωπος που εσκεμμένα διάλεξε να παρακούσει στον Θεό και πέθανε ως αμετανόητος, εκούσιος αμαρτωλός. Αλλά τι μπορεί να ειπωθεί για τη μεγάλη του οικογένεια, που αριθμεί δισεκατομμύρια άτομα; Ο Ιησούς Χριστός αντισταθμίζει την κληρονομημένη καταδίκη που βαραίνει την οικογένεια του Αδάμ μ’ ένα αντίστοιχο τίμημα. (Παράβαλε 1 Τιμόθεον 2:5, 6.) Προς όφελος των ‘πολλών’ πιστών, ο Ιησούς εφαρμόζει την αξία του τιμήματος της εξαγοράς το οποίο κατέθεσε.
Ανάμεσα στους πιστούς που έχουν εξαγοραστεί συγκαταλέγονται τόσο Ιουδαίοι όσο και Εθνικοί, δηλαδή άτομα από τα έθνη. Ο Παύλος λέει: «Καθώς λοιπόν δι’ ενός αμαρτήματος ήλθε κατάκρισις εις πάντας ανθρώπους, ούτω και δια μιας δικαιοσύνης ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν». (Ρωμαίους 5:18) Με το να πεθάνει στο ξύλο, ‘ο Χριστός εξηγόρασεν [τους Ιουδαίους] εκ της κατάρας του νόμου, γενόμενος κατάρα υπέρ [αυτών]· διότι είναι γεγραμμένον· Επικατάρατος πας ο κρεμάμενος επί ξύλου’. (Γαλάτας 3:13· Δευτερονόμιον 21:23) Το εδάφιο Ρωμαίους 4:11 αναφέρεται στους Εθνικούς όταν λέει ότι, ενώ ο Αβραάμ, ο πρόγονος των Ιουδαίων, ήταν ακόμη απερίτμητος, έγινε ο «πατήρ πάντων των πιστευόντων ενώ υπάρχουσιν εν τη ακροβυστία». Επομένως, η λυτρωτική θυσία του Ιησού φέρνει οφέλη σε Ιουδαίους και σε Εθνικούς που ασκούν πίστη.
Η πορεία που ακολουθεί ο καθένας ατομικά καθορίζει το αν αυτός πρόκειται να ωφεληθεί από τη θυσία του Ιησού. Όπως συνέβη και με τον Αδάμ, έτσι και σε εκείνους που είναι εκούσια πονηροί δεν εφαρμόζεται υποχρεωτικά η απολυτρωτική αξία και η αιώνια ζωή. Όπως είπε ο Χριστός: «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού». (Ιωάννης 3:36) Το λύτρο καθιστά επίσης δυνατή την ανάσταση των νεκρών που βρίσκονται στη μνήμη του Θεού. (Ιωάννης 5:28, 29) Αν αποδειχτούν υπάκουοι και ευγνώμονες, η εφαρμογή των ωφελειών του λύτρου σ’ αυτούς σημαίνει ότι θα ζήσουν για πάντα. Αλλά για εκείνους που ζουν σ’ αυτές τις ‘έσχατες μέρες’, υπάρχει η πιθανότητα να ζήσουν αιώνια χωρίς να χρειαστεί να πεθάνουν ποτέ.—2 Τιμόθεον 3:1-5· Ματθαίος 24:3-14, 21, 34· Ιωάννης 11:25, 26.
Λόγοι για Ευγνωμοσύνη
Όποιος επιθυμεί να ωφεληθεί από το λύτρο πρέπει να τρέφει βαθιά εκτίμηση γι’ αυτό. Και πόσο κατάλληλη είναι μια τέτοια ευγνωμοσύνη! Στο κάτω-κάτω, η παροχή του λύτρου απαιτούσε περίσσια αγάπη από μέρους του Θεού και του Χριστού.
Ο Ιεχωβά Θεός έδειξε μεγάλη αγάπη προμηθεύοντας το λύτρο μέσω του θανάτου του Γιου του. Ο Ιησούς είπε: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον [του ανθρώπινου γένους], ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον δια να κρίνη τον κόσμον, αλλά δια να σωθή ο κόσμος δι’ αυτού». (Ιωάννης 3:16, 17) Δεν θα πρέπει να εκτιμάτε αυτή την εκδήλωση της αγάπης του Θεού;
Κάντε περισσότερες σκέψεις γύρω από το βάθος της αγάπης του Ιεχωβά η οποία εκδηλώθηκε μέσω της προμήθειας του λύτρου. Προτού ο Γιος του Θεού σταλθεί στη γη για να ζήσει και να πεθάνει ως τέλειος άνθρωπος, είχε προανθρώπινη ύπαρξη. Ήταν ο «πρωτότοκος πάσης κτίσεως», μέσω του οποίου «εκτίσθησαν τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα». (Κολοσσαείς 1:13-16) Πόσο αγαπούσε ο Ιεχωβά τον Γιο του! Εντούτοις, ο Θεός δεν έστειλε στη γη έναν απλώς από τους εκατομμύρια δίκαιους αγγέλους. Η αγάπη του για το ανθρώπινο γένος ήταν τόσο μεγάλη ώστε έστειλε τον πρωτότοκο Γιο του.
Αναλογιστείτε επίσης τη βαθιά αγάπη που έδειξε ο Ιησούς σε σχέση με το λύτρο. Όταν ζούσε ως πνευματικό πλάσμα στον ουρανό, ήταν ο ‘αρχιεργάτης’ του Θεού. Και πράγματι ‘αγαπούσε [ο Γιος του Θεού] τους γιους των ανθρώπων’. (Παροιμίαι 8:22-31, ΜΝΚ) Όμως, δεν ήταν εύκολο γι’ αυτόν να εγκαταλείψει τον ουρανό, όπου απολάμβανε ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες και συναναστρεφόταν με τον Πατέρα του και τους μυριάδες δίκαιους αγγέλους. Από την πλεονεκτική του θέση στον ουρανό, ο Γιος του Θεού μπορούσε να δει τις άσχημες συνθήκες που επικρατούσαν στη γη και τα ολέθρια αποτελέσματα που είχε η αμαρτία και ο θάνατος στο ανθρώπινο γένος. Ήξερε επίσης ότι η προμήθεια του λύτρου θα απαιτούσε το θάνατό του. Ωστόσο, ‘έλαβε δούλου μορφή και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους και . . . ταπείνωσε τον εαυτό του γινόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου’. Χάρη σ’ αυτή την πιστότητα, ο Ιησούς αναστήθηκε σε ένδοξη ουράνια ζωή. (Φιλιππησίους 2:5-11) Τι αγάπη έδειξε σε σχέση με το λύτρο! Εκτιμάτε εσείς αυτό που έκανε ο Ιησούς;
Τι θα Κάνετε Εσείς;
Ο Άγγλος επίσκοπος Ρίτσαρντ του Τσίσεστερ (περ. 1198-1253) προσευχήθηκε κάποτε να μπορέσουν άντρες και γυναίκες «να γνωρίσουν τον Ιησού Χριστό σαφέστερα, να τον αγαπήσουν πληρέστερα και να τον ακολουθήσουν πιστότερα». Σίγουρα, η λυτρωτική θυσία του Ιησού παρέχει ένα βάσιμο λόγο για να τον γνωρίσει, να τον αγαπήσει και να τον ακολουθήσει κανείς.
Αν δεν υπήρχε το λύτρο, θα πεθαίναμε ως αμαρτωλοί, χωρίς ελπίδα, επειδή ‘το κεντρί του θανάτου είναι η αμαρτία’. (1 Κορινθίους 15:56) Επομένως, τι πρέπει να κάνετε προκειμένου να σωθείτε από το θάνατο που θα επακολουθούσε λόγω του ότι σας έχει κεντρίσει η αμαρτία; Πρέπει να μάθετε για την προμήθεια του Θεού για σωτηρία μέσω του Ιησού Χριστού. Κατόπιν πρέπει να δείξετε ότι ασκείτε πίστη στο λύτρο. Πώς; Με το να δείχνετε εγκάρδια εκτίμηση γι’ αυτό, με το να αφιερώσετε τον εαυτό σας στον Θεό και με το να μιλάτε σε άλλους σχετικά μ’ αυτή τη θαυμάσια προμήθεια για σωτηρία.
Αν ακολουθείτε αυτή την πορεία, μπορείτε να συγκαταλεχθείτε ανάμεσα στον ‘πολύ όχλο’ που ‘έρχεται από τη μεγάλη θλίψη, ο οποίος . . . έπλυνε τας στολάς αυτού και ελεύκανε αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου’, του Ιησού Χριστού. (Αποκάλυψις 7:9, 14) Αυτός ο πολύς όχλος έχει την ελπίδα για αιώνια ζωή σ’ έναν επίγειο παράδεισο. (Λουκάς 23:43, ΜΝΚ) Ναι, κι εσείς μπορείτε να γίνετε μέρος αυτού του χαρωπού πλήθους, αν ο θάνατος του Ιησού αποτελεί πράγματι κάτι πολύτιμο για εσάς.
[Εικόνα στη σελίδα 4]
Ο αναμάρτητος Ιησούς είχε μια θέση παρόμοια μ’ εκείνη που κατείχε αρχικά ο τέλειος Αδάμ
[Εικόνα στη σελίδα 6]
Εκτιμάτε την πραγματική σημασία του θανάτου του Ιησού;