Το Όνειρο για Παγκόσμια Ειρήνη—Ένας Ατελής Οραματισμός

Η ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ για την προοπτική παγκόσμιας ειρήνης έχει φτάσει στα ύψη. Στη στήλη της για την εφημερίδα Δε Τορόντο Σταρ (The Toronto Star), η Κάρολ Γκόαρ έγραψε: «Οι συμφωνίες για ειρήνη πολλαπλασιάζονται, από το Αφγανιστάν μέχρι την Ανγκόλα. Τοπικές συγκρούσεις, που πριν από λίγους μήνες φαινόταν ότι δεν μπορούσαν να σταματήσουν, παρουσιάζουν σημάδια ύφεσης. Και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών περνάει τώρα από μια ενθαρρυντική φάση ανανέωσης». Αυτά, λέει η Γκόαρ, έδωσαν το έναυσμα για μια «παγγήινη επιδημία ελπίδας». Ένα κύριο άρθρο στην εφημερίδα Η.Π.Α. Σήμερα (USA Today) έκανε μια παρόμοια δήλωση: «Η ειρήνη ξεσπάει σ’ όλο τον κόσμο».

Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη υπήρξε η πρόσφατη εξέλιξη που η εφημερίδα Χρονικό του Ο.Η.Ε. (UN Chronicle) χαρακτήρισε ως «συνεχιζόμενη αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών». Η αποχώρηση στρατευμάτων, τα καταπληκτικά γεγονότα στην Ανατολική Ευρώπη, οι συνομιλίες για μείωση των στρατευμάτων και των εξοπλισμών—όλες αυτές οι εξελίξεις κάνουν τους ανθρώπους να ελπίζουν ότι οι υπερδυνάμεις μπορεί τελικά να βάλουν φρένο στον ανταγωνισμό των εξοπλισμών. Σ’ έναν κόσμο στον οποίο υπολογίζεται ότι οι στρατιωτικές δαπάνες απομυζούν από την οικονομία πάνω από 850 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο, αυτή είναι σίγουρα μια πολύ ευπρόσδεκτη προοπτική.

Εντούτοις, πόσο πιθανό είναι να πραγματοποιηθεί το όνειρο των ανθρώπων για παγκόσμια ειρήνη; Ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι παρατηρητές παραδέχονται ότι η μείωση των όπλων απέχει πάρα πολύ από την εξάλειψή τους. Ο πυρηνικός αφοπλισμός θα απαιτούσε την ύπαρξη μιας άνευ προηγουμένου αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Δυστυχώς όμως, οι υπερδυνάμεις έχουν δημιουργήσει ένα μακροχρόνιο ιστορικό δυσπιστίας. Όπως προείπε η Αγία Γραφή, η εποχή μας αποδείχτηκε μια εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι υπήρξαν «αδιάλλακτοι [«παραβάτες ανακωχών», Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου]».—2 Τιμόθεον 3:3.

Εκτός αυτού, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι πεπεισμένοι ότι η εξάλειψη των πυρηνικών όπλων θα έφερνε ειρήνη. Ακόμη κι αν μπορέσουν να πειστούν τα έθνη να αχρηστέψουν τα πυρηνικά οπλοστάσιά τους, τα συμβατικά όπλα θα μπορούσαν κι αυτά να φονεύουν με αρκετή αποτελεσματικότητα. Ο Α΄ καθώς και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος αποτελούν φρικιαστική επιβεβαίωση του γεγονότος αυτού. Επιπρόσθετα, η τεχνολογία που χρειάζεται για να γίνει πάλι παραγωγή πυρηνικών όπλων θα εξακολουθούσε να υπάρχει—πανέτοιμη για το πρώτο σημάδι έντασης στις πολιτικές σχέσεις. Μερικοί, όπως ο πολιτικός επιστήμονας Ρίτσαρντ Νεντ Λεμπόου, φτάνουν στο σημείο να ισχυριστούν: «Πιθανότατα, αν φυλάγαμε μερικά πυρηνικά όπλα, οι άνθρωποι θα παρέμεναν επιφυλακτικοί».

Αλλά όσο θα υπάρχουν πυρηνικά όπλα, το φάσμα της πυρηνικής εξόντωσης θα κάνει οποιαδήποτε δήθεν ειρήνευση να φαίνεται γελοία· το ίδιο ισχύει και για τα μη στρατιωτικά προβλήματα που εξακολουθούν να αφαιρούν την ειρήνη από την καθημερινή ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο γενικός γραμματέας του Ο.Η.Ε., ο Χαβιέρ Περές ντε Κουέγιαρ, μίλησε για «την αξιοθρήνητη κατάσταση στην οποία βρίσκονται εκατομμύρια συμπολίτες μας που είναι άστεγοι ή των οποίων η στέγαση είναι τελείως ανεπαρκής. Το πρόβλημα γίνεται ολοένα χειρότερο». Η εφημερίδα Χρονικό του Ο.Η.Ε. αναφέρει περαιτέρω πως η οικονομική υπανάπτυξη πλήττει «τα δυο τρίτα της ανθρωπότητας και προκαλεί πολλές φορές τέτοια φτώχεια και ανέχεια ώστε δεν υπάρχει αισθητή διαφορά από τα παθήματα που προξενεί ο πόλεμος». Και τι θα πούμε για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι 12 εκατομμύρια πρόσφυγες, που υπολογίζεται ότι υπάρχουν σ’ όλο τον κόσμο; Μήπως η μείωση των όπλων ή ακόμη και ο ολοκληρωτικός αφοπλισμός θα έφερνε ειρήνη στη ζωή τους;

Είναι ολοφάνερο ότι το όνειρο του ανθρώπου για παγκόσμια ειρήνη αποτελεί έναν ατελή οραματισμό—μυωπικό, στενόμυαλο, περιορισμένο. Υπάρχει κάποια καλύτερη προοπτική για ειρήνη; Σίγουρα υπάρχει. Στο προηγούμενο τεύχος αυτού του περιοδικού, είδαμε ότι η Αγία Γραφή προσφέρει μια βέβαιη ελπίδα για ειρήνη.a Σύντομα, ο Ιησούς Χριστός, ως Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού, θα φέρει μια ειρήνη η οποία θα ξεπερνάει κατά πολύ κάθε ανθρώπινη προσδοκία. Αλλά τι θα σημάνει στ’ αλήθεια αυτή η ειρήνη για το ανθρώπινο γένος; Το επόμενο άρθρο θα εξετάσει το θέμα αυτό.

[Υποσημειώσεις]