Όσια Συνεργασία με τον Ιεχωβά
«Θεέ, συ με εδίδαξας εκ νεότητός μου· και μέχρι του νυν εκήρυττον τα θαυμάσια [έργα, ΜΝΚ] σου».—ΨΑΛΜΟΣ 71:17.
1. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι η εργασία είναι δώρο από τον Ιεχωβά;
Η ΕΡΓΑΣΙΑ είναι ένα από τα δώρα που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο. Ο Ιεχωβά είπε στους πρώτους μας γονείς, στον Αδάμ και στην Εύα: «Γεμίσατε την γην και κυριεύσατε αυτήν». Αυτός ήταν δύσκολος διορισμός εργασίας, αλλά αυτοί είχαν οπωσδήποτε την ικανότητα να τον φέρουν σε πέρας. Οι σωματικές και οι διανοητικές προσπάθειες που έπρεπε να καταβάλλουν θα αύξαναν τη χαρά της ζωής, κάνοντάς τη μεγαλύτερη απ’ ό,τι ένιωθαν τα ζώα τα οποία ζούσαν στη γη μαζί τους.—Γένεσις 1:28.
2, 3. (α) Τι έχει καταντήσει να είναι για πολλούς η εργασία σήμερα, και γιατί; (β) Ποια ευκαιρία για να κάνουμε ένα ειδικό έργο χρειάζεται να εξετάσουμε;
2 Ακόμη και στην ατελή κατάσταση που βρισκόμαστε, ο ‘μόχθος’ από τον οποίο απορρέει ‘καλό’ είναι «χάρισμα Θεού», όπως έγραψε ο σοφός Σολομών. (Εκκλησιαστής 3:13) Ο άνθρωπος εξακολουθεί να νιώθει την ανάγκη να χρησιμοποιεί τις ικανότητες του νου και του σώματός του. Είναι καταθλιπτικό να μένει κανείς χωρίς εργασία. Όμως, δεν είναι όλες οι εργασίες ωφέλιμες και αξιόλογες. Για πολλούς, η εργασία είναι μια ρουτίνα την οποία είναι υποχρεωμένοι να ανέχονται για να εξοικονομήσουν τα προς το ζην.
3 Υπάρχει, ωστόσο, ένα αληθινά ανταμειφτικό έργο στο οποίο καλούνται όλοι να συμμετάσχουν. Όμως, εκείνοι που συμμετέχουν στο έργο αυτό πρέπει να αντιμετωπίσουν πολλούς ενάντιους και να ξεπεράσουν πολλά προβλήματα. Γιατί είναι σημαντικό να αποκτήσουμε τα προσόντα γι’ αυτό το έργο; Πώς μπορούμε να τα αποκτήσουμε; Πριν δώσουμε τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα, ας εξετάσουμε πρώτα:
Για Ποιον Εργαζόμαστε;
4. Τι είδους έργο έδινε χαρά και ικανοποίηση στον Ιησού;
4 Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με και να τελειώσω το έργον αυτού». (Ιωάννης 4:34) Το γεγονός ότι ο Ιησούς εργαζόταν με οσιότητα για τον Ιεχωβά τού έδινε μεγάλη χαρά και ικανοποίηση. Του έδινε ένα σκοπό στη ζωή, και στο τέλος των τριάμισι χρόνων της διακονίας του, μπορούσε να πει στον ουράνιο Πατέρα του τα εξής αληθινά λόγια: «Εγώ σε εδόξασα επί της γης, το έργον ετελείωσα, το οποίον μοι έδωκας δια να κάμω». (Ιωάννης 17:4) Όπως μας συντηρεί στη ζωή η τροφή, έτσι μας συντηρεί και το έργο το οποίο έχει πνευματική διάσταση. Ο Ιησούς το τόνισε αυτό και σε μια άλλη περίπτωση όταν έδωσε τη νουθεσία: «Εργάζεσθε μη δια την τροφήν την φθειρομένην, αλλά δια την τροφήν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον». (Ιωάννης 6:27) Από την άλλη πλευρά, αν κάποιο έργο είναι άκαρπο από πνευματική άποψη, οδηγεί στην απογοήτευση και στο θάνατο.
5. Ποιοι εναντιώνονταν στο καλό έργο που έκανε ο Ιησούς, και γιατί;
5 «Ο Πατήρ μου εργάζεται έως τώρα, και εγώ εργάζομαι». Ο Ιησούς απηύθυνε αυτά τα λόγια στους Ιουδαίους που τον επέκριναν επειδή θεράπευσε την ημέρα του Σαββάτου κάποιον που ήταν άρρωστος 38 χρόνια. (Ιωάννης 5:5-17) Μολονότι ο Ιησούς έκανε το έργο του Ιεχωβά, οι θρησκευτικοί ενάντιοι αρνήθηκαν να δεχτούν το γεγονός αυτό και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον σταματήσουν. Γιατί; Επειδή αυτοί ήταν από τον πατέρα τους, τον Σατανά τον Διάβολο, ο οποίος ανέκαθεν εναντιωνόταν στο έργο του Ιεχωβά. (Ιωάννης 8:44) Αφού ο Σατανάς μπορεί και ‘μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός’, χρησιμοποιώντας ‘κάθε απάτη της αδικίας’, εμείς χρειαζόμαστε πνευματική διάκριση και διαύγεια σκέψης για να διακρίνουμε ποια πραγματικά είναι τα έργα του. Διαφορετικά, μπορεί να καταλήξουμε να εργαζόμαστε κατά του Ιεχωβά.—2 Κορινθίους 11:14· 2 Θεσσαλονικείς 2:9, 10.
Οι Ενάντιοι Επί το Έργο
6. Γιατί είναι οι αποστάτες ‘δόλιοι εργάτες’; Δώστε παράδειγμα.
6 Μερικοί, όπως ορισμένοι αποστάτες των ημερών μας, εργάζονται με ανοσιότητα ως όργανα του Σατανά για να υπονομεύσουν την πίστη νεοσυνταυτισμένων μελών της Χριστιανικής εκκλησίας. (2 Κορινθίους 11:13) Αντί να χρησιμοποιούν την Αγία Γραφή ως βάση για τις αληθινές διδασκαλίες, αυτοί συγκεντρώνουν την προσοχή τους σε προσπάθειες για δυσφήμιση της Μετάφρασης Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών, λες και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εξαρτώνται πλήρως απ’ αυτήν για να βρουν υποστήριξη. Αλλά δεν είναι έτσι. Σχεδόν έναν αιώνα, οι Μάρτυρες χρησιμοποιούσαν κυρίως τη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου, τη Ρωμαιοκαθολική Μετάφραση Ντουαί ή οποιεσδήποτε μεταφράσεις ήταν διαθέσιμες στη γλώσσα που μιλούσαν, προκειμένου να μάθουν την αλήθεια για τον Ιεχωβά και τους σκοπούς του. Και χρησιμοποιούσαν αυτές τις παλαιότερες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής για να διακηρύττουν την αλήθεια σχετικά με την κατάσταση των νεκρών, τη σχέση που έχει ο Θεός με τον Γιο του και το λόγο για τον οποίο μόνο ένα μικρό ποίμνιο πηγαίνει στον ουρανό. Οι πληροφορημένοι άνθρωποι γνωρίζουν επίσης ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εξακολουθούν να χρησιμοποιούν πολλές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής στο παγκόσμιο ευαγγελιστικό έργο που κάνουν. Ωστόσο, από το 1961 απολαμβάνουν επίσης τη χρήση της Μετάφρασης Νέου Κόσμου, η οποία είναι ενημερωμένη, ακριβής και έχει ευκολονόητη γλώσσα.
7. (α) Γιατί δεν αναγνωρίζει ο Ιησούς πολλά άτομα που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν σ’ αυτόν; (β) Γιατί είναι σπουδαίο να προσέξουμε τη συμβουλή που αναφέρεται στο εδάφιο 1 Ιωάννου 4:1;
7 Ο Ιησούς είπε ότι δεν θα αναγνώριζε πολλά άτομα που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν σ’ αυτόν. Ο ίδιος παραδέχτηκε πως αυτοί μπορεί να προφητεύουν, να εκβάλλουν δαιμόνια και να ‘κάνουν πολλά θαύματα’ στο όνομά του. Κι όμως, λέει ότι αυτά τα έργα είναι ‘ανομία’. (Ματθαίος 7:21-23) Γιατί; Επειδή αυτά δεν αποτελούν εκτέλεση του θελήματος του ουράνιου Πατέρα του και είναι άχρηστα από την άποψη του Ιεχωβά Θεού. Ορισμένα ασυνήθιστα έργα, ακόμη και φαινομενικά θαύματα, που λαβαίνουν χώρα σήμερα είναι δυνατόν να προέρχονται από τον αρχιαπατεώνα, τον Σατανά. Ο απόστολος Ιωάννης, όταν έγραψε την πρώτη επιστολή του, 60 και πλέον χρόνια μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, έδωσε στους Χριστιανούς τη συμβουλή να μην πιστεύουν «εις παν πνεύμα, αλλά [να δοκιμάζουν] τα πνεύματα αν ήναι εκ του Θεού». Κι εμείς πρέπει να κάνουμε το ίδιο.—1 Ιωάννου 4:1.
Άκαρπα Έργα
8. Πώς θα πρέπει να νιώθουμε όσον αφορά τα έργα της σάρκας;
8 Ακόμη κι αν το έργο το οποίο κάνουμε δεν είναι υπονομευτικό από πνευματική άποψη, οι κόποι μας δεν έχουν καμιά αξία αν εξακολουθούν να ικανοποιούν τις επιθυμίες της ξεπεσμένης σάρκας μας. Ο απόστολος Πέτρος είπε ότι αρκετός ήταν ο καιρός κατά τον οποίον πράτταμε «το θέλημα των εθνών, . . . εν ασελγείαις, επιθυμίαις, οινοποσίαις, κώμοις, συμποσίοις και αθεμίτοις ειδωλολατρείαις». (1 Πέτρου 4:3, 4) Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι είναι τώρα αφιερωμένοι Χριστιανοί επιδίδονταν σε τέτοια πράγματα, αλλά σημαίνει ότι η στάση εκείνων που έκαναν αυτά τα πράγματα θα πρέπει να έχει αλλάξει γοργά καθώς αναπτύσσεται η πνευματική τους ενόραση. Ο κόσμος θα μιλάει δυσφημιστικά γι’ αυτούς λόγω της μεταστροφής τους· αυτό το αναμένουν. Αλλά εκείνοι πρέπει να αλλάξουν αν θέλουν να γίνουν όσιοι εργάτες στην υπηρεσία του Ιεχωβά.—1 Κορινθίους 6:9-11.
9. Τι μαθαίνουμε από την εμπειρία που είχε μια Μάρτυς η οποία έπαιρνε μαθήματα για να γίνει σολίστ της όπερας;
9 Ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει πολλά δώρα για να απολαμβάνουμε, μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και η μουσική. Ωστόσο, αφού «ο κόσμος ολόκληρος βρίσκεται υπό την εξουσίαν του πονηρού», του Σατανά του Διαβόλου, δεν συγκαταλέγεται εδώ και ο κόσμος της μουσικής; (1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ) Ναι, η μουσική μπορεί να είναι ύπουλη παγίδα, όπως διαπίστωσε η Σιλβάνα. Αυτή είχε την ευκαιρία να πάρει μαθήματα στη Γαλλία για να γίνει σολίστ της όπερας. «Συνέχιζα να έχω ακόμη την έντονη επιθυμία να υπηρετήσω τον Ιεχωβά», εξηγεί η ίδια. «Έκανα βοηθητικό σκαπανικό και έλπιζα ότι θα μπορούσα να συμβιβάσω και τα δυο πράγματα στη ζωή μου. Όμως, το πρώτο πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπίσω, καθώς ακολουθούσα τη σταδιοδρομία μου, ήταν η ανηθικότητα. Στην αρχή, οι συνάδελφοί μου πίστευαν ότι ήμουν αφελής όταν δεν συμφωνούσα με τα ανήθικα πράγματα που έλεγαν και έκαναν. Αργότερα, το διεφθαρμένο περιβάλλον με έκανε λιγότερο ευαίσθητη, με έκανε να ανέχομαι αυτά που μισεί ο Ιεχωβά. Ένας από τους δασκάλους μου με παρότρυνε συνεχώς να κάνω το τραγούδι θρησκεία μου, και έμαθα επίσης να είμαι ανταγωνιστική στη σκηνή και να νομίζω ότι είμαι ανώτερη απ’ όλους τους άλλους. Όλ’ αυτά με έκαναν να νιώθω πολύ ανήσυχη. Τελικά, έπρεπε να ετοιμαστώ για μια ειδική ακρόαση. Προσευχήθηκα στον Ιεχωβά να μου δείξει καθαρά τι έπρεπε να κάνω. Αν και τραγούδησα καλά και ένιωθα σιγουριά, δεν ήμουν ανάμεσα στα άτομα που επιλέχτηκαν. Μετά έμαθα το γιατί—τα αποτελέσματα είχαν προκαθοριστεί μυστικά πολύ πριν λάβει χώρα ο διαγωνισμός. Όμως εγώ είχα πάρει μια ολοφάνερη απάντηση στην προσευχή μου και αποφάσισα να εγκαταλείψω την όπερα και να παραδίδω ιδιαίτερα μαθήματα τραγουδιού στο σπίτι». Αργότερα, αυτή η αδελφή παντρεύτηκε έναν πρεσβύτερο από μια Χριστιανική εκκλησία, όπου υπηρετούν τώρα και οι δυο με οσιότητα προωθώντας τα συμφέροντα της Βασιλείας.
10. Τι συμπέρασμα βγάζετε από τα λόγια του Ιησού στα εδάφια Ιωάννης 3:19-21;
10 Ο Ιησούς είπε: «Όστις πράττει φαύλα, μισεί το φως και δεν έρχεται εις το φως, δια να μη ελεγχθώσι τα έργα αυτού». Αντίθετα, «όστις όμως πράττει την αλήθειαν, έρχεται εις το φως, δια να φανερωθώσι τα έργα αυτού ότι επράχθησαν κατά Θεόν». (Ιωάννης 3:19-21) Τι ευλογία είναι να εργάζεται κανείς σε αρμονία με το θέλημα και το σκοπό του Ιεχωβά! Αλλά για να το καταφέρουμε αυτό, πρέπει πάντα να αφήνουμε να ελέγχονται εξονυχιστικά τα έργα μας στο φως του Λόγου του Θεού. Δεν είμαστε ποτέ πολύ ηλικιωμένοι ούτε είναι ποτέ πολύ αργά για να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας και να δεχτούμε την πρόσκληση που μας γίνεται για να αναλάβουμε την αξιόλογη υπηρεσία προς τον Ιεχωβά.
Τα «Καλά Έργα» που Γίνονται Σήμερα
11. Με τι είδους «καλά έργα» ασχολούνται πολλοί, και γιατί μπορεί αυτά να οδηγήσουν σε απογοήτευση;
11 Τα έργα που είναι αξιόλογα σήμερα θα πρέπει να αντανακλούν το επείγον των καιρών μας. Πολλοί ειλικρινείς άνθρωποι υποστηρίζουν και ασχολούνται με έργα τα οποία συχνά αποκαλούνται «καλά έργα» και τα οποία γίνονται ή προς όφελος του ανθρώπινου γένους γενικότερα ή για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Όμως, πόσο απογοητευτικά μπορεί να είναι αυτού του είδους τα έργα! Στη Βρετανία, το περιοδικό του Αναπτυξιακού Οργανισμού των Καθολικών για το Εξωτερικό (Catholic Fund for Overseas Development), μιλώντας σχετικά με την εκστρατεία που έκανε για να βοηθήσει τα θύματα της πείνας, είπε: «Πριν από τρία χρόνια . . . συγκεντρώσαμε εκατομμύρια λίρες για να δώσουμε βοήθεια. Σώθηκαν χιλιάδες ζωές. Τώρα, αυτές οι ζωές ξανακινδυνεύουν . . . Γιατί όμως; Τι δεν πήγε καλά;» Συνεχίζοντας την αφήγησή του, το παραπάνω περιοδικό εξηγεί ότι ποτέ δεν αντιμετωπίστηκαν τα χρόνια προβλήματα και ότι «τα χρήματα που ήταν απαραίτητα για την ανάπτυξη των ανθρώπων χρησιμοποιήθηκαν για να ρίξουν λάδι στη φωτιά [του εμφύλιου πολέμου]». Αναμφίβολα, θα έχετε ακούσει κι εσείς τέτοιου είδους λόγια να αναφέρονται από φιλανθρωπικές οργανώσεις που ασχολούνται με παρόμοια έργα.
12. Ποια είναι η μόνη λύση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα;
12 Η πείνα είναι ένα επείγον πρόβλημα. Όμως, ποιοι διακηρύττουν ότι οι σημερινές τραγικές καταστάσεις της πείνας και των πολέμων εκπληρώνουν προφητείες του Ιησού Χριστού αναφορικά με το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων; (Ματθαίος 24:3, 7) Ποιοι έχουν δημοσιεύσει αποδεικτικά στοιχεία τα οποία συνδέουν αυτά τα γεγονότα με την προέλαση των τεσσάρων ιππέων που απεικονίζονται ολοζώντανα στην Αγία Γραφή, στο 6ο κεφάλαιο του βιβλίου της Αποκάλυψης; Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το κάνουν αυτό με συνέπεια και οσιότητα χρησιμοποιώντας αυτό το περιοδικό. Γιατί; Για να καταδείξουν ότι οι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να επινοήσουν κάποια μόνιμη λύση. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Χριστιανοί αδιαφορούν για τα προβλήματα του κόσμου. Κάθε άλλο. Αυτοί είναι συμπονετικοί και θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μειωθούν τα παθήματα. Ωστόσο, παραδέχονται ρεαλιστικά ότι χωρίς την παρέμβαση του Θεού, τα προβλήματα του κόσμου δεν θα επιλυθούν ποτέ. Όπως και οι φτωχοί, αυτά τα προβλήματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν για όσο καιρό θα επιτραπεί στον Σατανά να παραμένει άρχοντας αυτού του κόσμου.—Μάρκος 14:7· Ιωάννης 12:31.
Το Έργο που Έχει τη Μεγαλύτερη Αξία
13. Ποιο έργο είναι επείγουσα ανάγκη να γίνει σήμερα, και ποιοι το κάνουν;
13 Η πιο επείγουσα ανάγκη σήμερα είναι να κηρυχτούν τα καλά νέα ότι η Βασιλεία του Ιεχωβά Θεού θα αντικαταστήσει σε λίγο όλες τις κοσμικές κυβερνήσεις και θα φέρει την ανακούφιση που ποθούν οι θεοφοβούμενοι άνθρωποι. (Δανιήλ 2:44· Ματθαίος 24:14) Ο Ιησούς Χριστός έκανε το κήρυγμα για την ουράνια Βασιλεία κύριο σκοπό της ζωής του, αν και το κήρυγμά του περιορίστηκε στη γη της Παλαιστίνης. Σήμερα, αυτό το έργο κηρύγματος γίνεται παγκόσμια, όπως ακριβώς είπε ο Ιησούς ότι θα γινόταν. (Ιωάννης 14:12· Πράξεις 1:8) Η συμμετοχή στο έργο του Θεού, όσο μικρή κι αν είναι, είναι ασύγκριτο προνόμιο. Στην πρώτη γραμμή του ευαγγελιστικού έργου που επιτελούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα, βρίσκονται άντρες και γυναίκες, μικροί και μεγάλοι, άτομα τα οποία ποτέ δεν φαντάζονταν ότι θα μπορούσαν να γίνουν κήρυκες των καλών νέων. Σαν τον Νώε και την οικογένειά του, αυτοί κάνουν με οσιότητα το έργο του Θεού, το οποίο Εκείνος τους έχει αναθέσει, και επομένως το κάνουν με τη δική Του δύναμη, ως προοίμιο του τέλους αυτού του συστήματος πραγμάτων.—Φιλιππησίους 4:13, ΚΔΤΚ· Εβραίους 11:7.
14. Με ποιον τρόπο είναι ζωοσωτήριο το κήρυγμα και συγχρόνως πώς αποτελεί προστασία;
14 Το έργο μαρτυρίας που κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ αυτές τις έσχατες μέρες είναι ζωοσωτήριο για εκείνους που ακούν και ενεργούν σύμφωνα μ’ αυτά τα καλά νέα. (Ρωμαίους 10:11-15) Αποτελεί επίσης προστασία για εκείνους που κηρύττουν. Όταν ενδιαφερόμαστε ειλικρινά να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερα προβλήματα από τα δικά μας, υπάρχει μικρότερη πιθανότητα να ανησυχούμε υπερβολικά για τα προβλήματα που μπορεί να έχουμε εμείς οι ίδιοι. Συνειδητοποιούμε ότι αυτός ο κόσμος, του οποίου τα πρότυπα συνεχώς εκφυλίζονται, θα ήθελε να μας κάνει να συμμορφωθούμε με τις οδούς του. Έτσι, το ότι γεμίζουμε το νου μας με τις σκέψεις του Θεού καθώς κάνουμε το έργο μας όχι μόνο ενισχύει την πίστη μας, αλλά και αποβαίνει προς όφελός μας. Όπως το έθεσε ένας Μάρτυρας: «Αν δεν προσπαθήσω να αλλάξω εγώ τους ανθρώπους που συναντώ, θα μπορούσαν αυτοί να αλλάξουν εμένα!»—Παράβαλε 2 Πέτρου 2:7-9.
Συνεργασία με την Εκκλησία
15. Ποιες ευθύνες έχουν οι υποποιμένες σήμερα, και πώς θα πρέπει να νιώθουν οι άντρες που είναι μέλη της εκκλησίας, έχοντας υπόψη το εδάφιο 1 Τιμόθεον 3:1;
15 Όταν έρχονται νεοενδιαφερόμενα άτομα στην εκκλησία, απολαμβάνουν τη φροντίδα του Μεγάλου Ποιμένα, του Ιεχωβά Θεού και του Καλού Ποιμένα του, του Ιησού Χριστού. (Ψαλμός 23:1· Ιωάννης 10:11) Αυτοί οι ουράνιοι ποιμένες εκπροσωπούνται εδώ στη γη από όσιους υποποιμένες του ποιμνίου, άντρες που έχουν διοριστεί μέσα στις εκκλησίες. (1 Πέτρου 5:2, 3) Το να υπηρετεί κανείς σε μια τέτοια θέση σ’ αυτές τις έσχατες μέρες είναι ανεκτίμητο προνόμιο. Το έργο των ποιμένων είναι βαρυσήμαντο, γιατί περιλαμβάνει, όχι μόνο την ηγεσία στη διδασκαλία της εκκλησίας και στο ευαγγελιστικό έργο, αλλά και την προστασία του ποιμνίου από τα πνευματικά αρπακτικά και από τα πλήγματα της τρικυμιώδους ατμόσφαιρας του κόσμου στον οποίο ζούμε. Δεν υπάρχει πιο αξιόλογο έργο για να επιδιώκουν οι άντρες που είναι μέλη της εκκλησίας από το να συμβάλλουν στη φροντίδα για την πνευματική ευημερία των μελών της επεκτεινόμενης Χριστιανικής εκκλησίας.—1 Τιμόθεον 3:1· παράβαλε Ησαΐας 32:1, 2.
16. Με ποιους τρόπους συμπληρώνουν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι ο ένας τον άλλον;
16 Ωστόσο, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι αυτοί οι ποιμένες, όπως και το υπόλοιπο ποίμνιο, είναι άνθρωποι, με διάφορες προσωπικότητες και διάφορα ελαττώματα. Ενώ κάποιος μπορεί να έχει εξαίρετη απόδοση σε κάποια πτυχή της ποίμανσης, κάποιου άλλου τα χαρίσματα μπορεί να ωφελούν την εκκλησία από άλλη άποψη. Τα έργα που κάνουν ως Χριστιανοί πρεσβύτεροι συμπληρώνουν το ένα το άλλο και ενισχύουν την εκκλησία. (1 Κορινθίους 12:4, 5) Ποτέ δεν θα πρέπει να υπεισέλθει πνεύμα συναγωνισμού ανάμεσά τους. Αυτοί συνεργάζονται για να διαφυλάξουν και να προωθήσουν τα συμφέροντα της Βασιλείας, υψώνοντας «οσίους χείρας» όταν προσεύχονται στον Ιεχωβά, επιζητώντας τη δική του ευλογία και κατεύθυνση σε όλες τις συζητήσεις και τις αποφάσεις τους.—1 Τιμόθεον 2:8, Κείμενο.
17. (α) Ποια υποχρέωση έχουμε; (β) Ποια πράγματα πρέπει να αποφεύγουμε αν θέλουμε να εκπληρώσουμε κατάλληλα την υποχρέωση που έχουμε;
17 Το έργο κηρύγματος γίνεται ακόμη πιο επείγον τώρα που πλησιάζει το τέλος της αυτοκρατορίας του Σατανά. Αφού έχουμε την αλήθεια του Λόγου του Ιεχωβά Θεού, ως Μάρτυρές Του έχουμε την υποχρέωση να διαδίδουμε τα καλά νέα σε κάθε ευκαιρία. Το έργο που πρέπει να γίνει είναι υπεραρκετό για να μας κρατήσει απασχολημένους, μέχρι και το τέλος. Δεν πρέπει ποτέ να αφήσουμε τον εαυτό μας να παρασυρθεί από την ηδονιστική και ανήθικη αναζήτηση απολαύσεων ούτε να καταβαρυνθεί από τον υλισμό. Δεν θα πρέπει να αναμειγνυόμαστε σε εικασίες, κάνοντας μάχες για λέξεις, επειδή αυτό μπορεί να αποδειχτεί ανώφελο και χρονοβόρο. (2 Τιμόθεον 2:14, ΝΔΜ· Τίτον 1:10· 3:9) Όταν οι μαθητές ρώτησαν τον Ιησού «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ;» ο Ιησούς έστρεψε την προσοχή τους στο σημαντικό έργο που είχαν να κάνουν, λέγοντας: «Θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης». Εκείνη η αποστολή ισχύει και στις μέρες μας.—Πράξεις 1:6-8.
18. Γιατί είναι ιδιαίτερα ανταμειφτική η συνεργασία με τον Ιεχωβά;
18 Η συνεργασία με τον Ιεχωβά, καθώς κηρύττουμε με την παγκόσμια εκκλησία του σήμερα, φέρνει ευτυχία, ικανοποίηση και πραγματικό σκοπό στη ζωή μας. Παρέχει την ευκαιρία στο κάθε άτομο που αγαπάει τον Ιεχωβά να δείξει αφοσίωση και οσιότητα σ’ Αυτόν. Αυτό το έργο με τις πολλές μορφές του είναι ανεπανάληπτο. Έχοντας ολοκάθαρα μπροστά μας την προοπτική της αιώνιας ζωής, ας συνεχίσουμε με οσιότητα να ‘αποδίδουμε στον Θεό ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, για τη δική του τιμή και τη δική μας σωτηρία.—Εβραίους 12:28, ΜΝΚ.
Ποια Είναι η Απάντησή Σας;
◻ Ποιο έργο έδινε στον Ιησού χαρά και ικανοποίηση;
◻ Ποιοι εναντιώνονται στο έργο του Ιεχωβά, και γιατί;
◻ Πώς συγκρίνονται τα «καλά έργα» που κάνει ο κόσμος με το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού;
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Ο Ιησούς ανέθεσε στους μαθητές του την αποστολή να κηρύξουν