Να Διδάσκετε Δημόσια και από Σπίτι σε Σπίτι

‘Δεν δίστασα να σας . . . διδάξω δημόσια και από σπίτι σε σπίτι’.—ΠΡΑΞΕΙΣ 20:20, ΜΝΚ.

1. Πώς σχολίασε ένας Καθολικός ιερέας την αποτελεσματικότητα της από σπίτι σε σπίτι διακονίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

«ΟΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ Φέρνουν το Ευαγγέλιο από Πόρτα σε Πόρτα». Αυτός ήταν ένας τίτλος στην Κυριακάτικη Εφημερίδα της Πρόβιντενς (The Providence Sunday Journal) της 4ης Οκτωβρίου 1987. Η εφημερίδα ανέφερε ότι ένας από τους κύριους στόχους αυτής της δραστηριότητας ήταν να «καλέσουν μερικούς από τους αδρανείς ενορίτες τους να επιστρέψουν σε μια πιο δραστήρια ζωή μέσα στην ενορία». Η εφημερίδα παρέθετε τα παρακάτω λόγια του ιερέα Τζων Άλαρντ, διευθυντή του Γραφείου για το Ευαγγελιστικό Έργο στην Επισκοπική Περιφέρεια της Πρόβιντενς: «Ασφαλώς θα αντιμετωπίσουμε πολύ σκεπτικισμό. Οι άνθρωποι θα πουν, ‘Ορίστε, σαν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι κι αυτοί’. Αλλά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αποτελεσματικοί, έτσι δεν είναι; Βάζω στοίχημα ότι αν πάτε σε οποιαδήποτε Αίθουσα Βασιλείας στην πολιτεία [Ρόουντ Άιλαντ, Η.Π.Α.], θα βρείτε εκκλησίες γεμάτες από πρώην Καθολικούς».

2. Ποιο ερώτημα είναι κατάλληλο να τεθεί;

² Ναι, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πασίγνωστοι για την αποτελεσματική διακονία τους από σπίτι σε σπίτι. Αλλά γιατί πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι;

Η Αποστολική Μέθοδος

3. (α) Ποια αποστολή ανέθεσε ο Ιησούς Χριστός στους μαθητές του; (β) Με ποιον κύριο τρόπο επιτελούσαν οι πρώτοι ακόλουθοι του Χριστού την αποστολή τους;

³ Ο Ιησούς Χριστός ανέθεσε στους ακολούθους του αυτή τη σημαντική αποστολή: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος». (Ματθαίος 28:19, 20) Ο κύριος τρόπος με τον οποίο θα γινόταν αυτό το έργο έγινε φανερός αμέσως μετά την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ. «Πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ’ οίκον [από σπίτι σε σπίτι, ΜΝΚ] δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν». (Πράξεις 5:42) Περίπου 20 χρόνια αργότερα, ο απόστολος Παύλος ασχολούνταν με τη διακονία από σπίτι σε σπίτι, εφόσον έκανε την εξής υπενθύμιση στους Χριστιανούς πρεσβυτέρους από την πόλη της Εφέσου: «Δεν υπέκρυψα ουδέν των συμφερόντων, ώστε να μη αναγγείλω αυτό προς εσάς και να σας διδάξω δημοσία και κατ’ οίκους [από σπίτι σε σπίτι, ΜΝΚ]».—Πράξεις 20:20.

4. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι τα εδάφια Πράξεις 5:42 και Πράξεις 20:20 σημαίνουν πως οι ακόλουθοι του Ιησού έκαναν έναν επιμερισμό του κηρύγματος από σπίτι σε σπίτι;

⁴ Στο εδάφιο Πράξεις 5:42 οι λέξεις ‘από σπίτι σε σπίτι’, της Μετάφρασης Νέου Κόσμου, αποδίδουν την έκφραση κατ’ οίκον του Κειμένου. Εδώ, η πρόθεση κατά χρησιμοποιείται με «επιμεριστική» σημασία. Επομένως, οι μαθητές έκαναν έναν επιμερισμό του κηρύγματος από το ένα σπίτι στο άλλο. Σχολιάζοντας το εδάφιο Πράξεις 20:20, ο Ράντολφ Ο. Γίγκερ έγραψε ότι ο Παύλος δίδασκε «τόσο σε δημόσιες συγκεντρώσεις [δημοσία] όσο και από σπίτι σε σπίτι (επιμεριστικό [κατά] με αιτιατική). Ο Παύλος είχε δαπανήσει τρία χρόνια στην Έφεσο. Επισκέφτηκε το κάθε σπίτι ή τουλάχιστον κήρυξε σε όλους τους ανθρώπους (εδάφιο 26). Εδώ έχουμε γραφική εξουσιοδότηση για το ευαγγελιστικό έργο από σπίτι σε σπίτι, καθώς επίσης και για εκείνο που επιτελείται σε δημόσιες συνάξεις».

5. Στο εδάφιο Πράξεις 20:20 γιατί δεν αναφερόταν ο Παύλος μόνο και μόνο σε κοινωνικές επαφές με τους πρεσβυτέρους ή σε ποιμαντικές επισκέψεις;

⁵ Μια παρόμοια χρήση του κατά εμφανίζεται στο εδάφιο Λουκάς 8:1, Κείμενο, το οποίο λέει ότι ο Ιησούς κήρυττε «κατά πόλιν και κώμην [από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, ΝΔΜ]». Στο εδάφιο Πράξεις 20:20 ο Παύλος χρησιμοποίησε τον τύπο του πληθυντικού κατ’ οίκους. Εδώ μερικές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής έχουν την απόδοση «στα σπίτια σας». Όμως ο απόστολος δεν αναφερόταν μόνο και μόνο σε κοινωνικές επαφές με τους πρεσβυτέρους ή σε ποιμαντικές επισκέψεις στα σπίτια των ομοπίστων. Τα επόμενα λόγια του δείχνουν ότι μιλούσε για διακονία από σπίτι σε σπίτι μεταξύ των απίστων, γιατί είπε: ‘Έδωσα πλήρη μαρτυρία και σε Ιουδαίους και σε Έλληνες για τη μετάνοια προς τον Θεό και την πίστη στον Κύριό μας Ιησού’. (Πράξεις 20:21, ΜΝΚ) Οι ομόπιστοί του είχαν ήδη μετανοήσει και ασκήσει πίστη στον Ιησού. Συνεπώς, τόσο το εδάφιο Πράξεις 5:42 όσο και το Πράξεις 20:20 έχουν να κάνουν με το κήρυγμα ‘από σπίτι σε σπίτι’ ή από πόρτα σε πόρτα, σε απίστους.

Δεν Υπάρχει Υποκατάστατο

6. Τι έχει ειπωθεί σχετικά με τη φύση του έργου κηρύγματος του Παύλου στην Έφεσο;

⁶ Σχολιάζοντας τα λόγια του Παύλου στο εδάφιο Πράξεις 20:20, ο Έιμπιελ Άμποτ Λίβερμορ έγραψε το 1844: «Δεν του αρκούσε απλώς να εκφωνεί ομιλίες σε δημόσιες συγκεντρώσεις, αφήνοντας κατά μέρος άλλες μεθόδους, αλλά επιδίωκε να κάνει το μεγαλειώδες έργο του κατ’ ιδίαν, από σπίτι σε σπίτι, και κυριολεκτικά έφερνε την ουράνια αλήθεια μέσα στα σπιτικά, στις διάνοιες και στις καρδιές των Εφεσίων». Πιο πρόσφατα, έχει γίνει η εξής παρατήρηση: «Η από σπίτι σε σπίτι διάδοση του ευαγγελίου χαρακτήριζε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα από την αρχή (παράβαλε Πράξεις 2:46· 5:42). . . . [Ο Παύλος] είχε ανταποκριθεί πλήρως στην ευθύνη του απέναντι τόσο στους Ιουδαίους όσο και στους Εθνικούς στην Έφεσο, και αν αυτοί θα πέθαιναν στις αμαρτίες τους, θα ήταν όντως αδικαιολόγητοι».—Το Βιβλικό Σχολιολόγιο Γουέσλιαν (The We sleya n Bible Commentary), Τόμος 4, σελίδες 642, 643.

7. Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι ο Θεός επιδοκιμάζει την από σπίτι σε σπίτι διακονία των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

⁷ Αν και οι δημόσιες ομιλίες έχουν τη θέση τους στη διακήρυξη των καλών νέων, δεν υποκαθιστούν την προσωπική επαφή που πραγματοποιείται στις πόρτες. Σχετικά μ’ αυτό, ο λόγιος Τζόζεφ Άντισον Αλεξάντερ είπε: «Η εκκλησία δεν έχει ως τώρα επινοήσει τίποτα που να αντικαθιστά ή να συναγωνίζεται την αποτελεσματικότητα του κηρύγματος στην εκκλησία και στα σπίτια». Όπως το έθεσε ο λόγιος Ο. Α. Χιλς: «Η δημόσια διδασκαλία και η διδασκαλία από σπίτι σε σπίτι πρέπει να πηγαίνουν χέρι-χέρι». Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παρέχουν εκπαίδευση μέσω διαλέξεων που γίνονται στις εβδομαδιαίες Δημόσιες Συναθροίσεις τους. Έχουν επίσης σαφείς αποδείξεις για το γεγονός ότι η αποστολική μέθοδος διάδοσης της αλήθειας της Αγίας Γραφής από σπίτι σε σπίτι είναι αποτελεσματική. Και ο Ιεχωβά σίγουρα την επιδοκιμάζει, αφού κάνει χιλιάδες άτομα να συρρέουν στην εξυψωμένη λατρεία του κάθε χρόνο ως αποτέλεσμα αυτής της διακονίας.—Ησαΐας 2:1-4· 60:8, 22.

8. (α) Τι έχει ειπωθεί σχετικά με το λόγο για τον οποίο είναι αποτελεσματικό το κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι; (β) Πώς θα μπορούσαν να συγκριθούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά με τον Παύλο όσον αφορά το κήρυγμα στα κατώφλια των σπιτιών και άλλες μορφές μαρτυρίας;

⁸ Μια άλλη αυθεντία έχει πει: «Είναι πιο εύκολο για τους ανθρώπους να θυμούνται αυτά που τους διδάσκουν στο κατώφλι του σπιτιού τους παρά αυτά που τους διδάσκουν στο κατώφλι της εκκλησίας τους». Ο Παύλος, λοιπόν, βρισκόταν τακτικά στα κατώφλια των ανθρώπων, δίνοντας ένα θαυμάσιο παράδειγμα ως διάκονος. «Δεν του αρκούσε να διδάσκει και να συζητάει στη συναγωγή και στην αγορά», έγραψε ο λόγιος της Αγίας Γραφής Έντουιν Γ. Ράις. «Πάντοτε ‘δίδασκε’ με επιμέλεια ‘από σπίτι σε σπίτι’. Η μάχη που διεξήγε στην Έφεσο ήταν μια μάχη που γινόταν από σπίτι σε σπίτι, σώμα με σώμα, πρόσωπο με πρόσωπο εναντίον του πονηρού και για να κερδίσει ανθρώπους στον Χριστό». Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνειδητοποιούν ότι οι συζητήσεις που γίνονται σε ατομικό επίπεδο, στα κατώφλια των σπιτιών, είναι αποτελεσματικές. Επιπλέον, αυτοί κάνουν επανεπισκέψεις και χαίρονται να μιλάνε ακόμα και με εναντιουμένους, αν αυτά τα άτομα επιτρέψουν να γίνουν λογικές συζητήσεις. Πόσο μοιάζουν με τον Παύλο! Σχετικά μ’ αυτόν, ο Φ. Ν. Πελουμπέ έγραψε: «Το έργο του Παύλου δεν επιτελούνταν μόνο στις συναθροίσεις. Χωρίς αμφιβολία επισκεπτόταν πολλούς ανθρώπους προσωπικά, στα σπίτια τους, οποτεδήποτε μάθαινε ότι κάποιος είχε ερωτήσεις ή έδειχνε αρκετό ενδιαφέρον ή ακόμα και εναντίωση, ώστε να είναι πρόθυμος να συζητήσει για τη θρησκεία».

Οι Πρεσβύτεροι Πρέπει να Παίρνουν την Ηγεσία

9. Τι παράδειγμα έθεσε ο Παύλος για τους συμπρεσβυτέρους του;

⁹ Τι παράδειγμα έθεσε ο Παύλος για τους συμπρεσβυτέρους του; Έδειξε ότι θα έπρεπε να είναι θαρραλέοι και ακούραστοι διαγγελείς των καλών νέων από σπίτι σε σπίτι. Το 1879, ο Τζ. Γκλέντουορθ Μπάτλερ έγραψε: «[Οι Εφέσιοι πρεσβύτεροι] ήξεραν ότι στο κήρυγμά του [ο Παύλος] έμεινε τελείως ανεπηρέαστος από σκέψεις προσωπικού κινδύνου ή δημοτικότητας· ότι δεν είχε αποκρύψει τίποτα από την αλήθεια που είχαν ανάγκη· ότι δεν είχε, με μονόπλευρη μεροληψία, ασχοληθεί με ιδιόμορφες ή νεωτεριστικές απόψεις της αλήθειας, αλλά είχε τονίσει μόνο και όλα εκείνα που ήταν ωφέλιμα ‘προς ενίσχυση’ ή εποικοδόμηση: όλες τις συμβουλές του Θεού, που είναι αγνές και πλήρεις! Συνήθιζε να κάνει αυτή την πιστή ‘παρουσίαση’, αυτή τη φλογερή ‘διδασκαλία’ της Χριστιανικής αλήθειας, όχι μόνο στη σχολή του Τύραννου και σε άλλα μέρη όπου συγκεντρώνονταν οι μαθητές, αλλά σε κάθε σπιτικό που ήταν διαθέσιμο. Από σπίτι σε σπίτι και από ψυχή σε ψυχή, μέρα με τη μέρα μετέδιδε τα χαρμόσυνα νέα με Χριστοειδή πόθο και λαχτάρα. Σε όλες τις τάξεις και τις φυλές, στους εχθρικούς Ιουδαίους και τους χλευαστικούς Έλληνες, το μοναδικό θέμα του κηρύγματός του—εκείνο το οποίο πλήρως αναπτυγμένο περιλαμβάνει όλες τις άλλες ουσιώδεις σωτήριες αλήθειες—ήταν μετάνοια προς τον Θεό και πίστη στον Κύριό μας Ιησού Χριστό».

10, 11. (α) Τι περίμενε ο Παύλος από τους πρεσβυτέρους της Εφέσου σε σχέση με τη Χριστιανική διακονία; (β) Σαν τον Παύλο, σε ποιο είδος κηρύγματος συμμετέχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, περιλαμβανομένων και των πρεσβυτέρων;

¹⁰ Στην ουσία, λοιπόν, τι περίμενε ο Παύλος από τους πρεσβυτέρους της Εφέσου; Ο λόγιος Ε. Σ. Γιανγκ παρέφρασε τα λόγια του αποστόλου ως εξής: «Δεν μίλησα μόνο δημόσια, αλλά κοπίασα από σπίτι σε σπίτι, με όλες τις τάξεις των ανθρώπων, τόσο με Ιουδαίους όσο και με Εθνικούς. Το θέμα της διακονίας μου προς όλες αυτές τις τάξεις ήταν ‘μετάνοια προς τον Θεό και πίστη στον Κύριό μας Ιησού Χριστό’». Αποδίδοντας τα λόγια του Παύλου μ’ έναν άλλον τρόπο, ο Γ. Μπ. Ράιλεϊ έγραψε: «Το ξεκάθαρο νόημα ήταν: ‘Περιμένω από εσάς να συνεχίσετε εκείνο που άρχισα να κάνω και να διδάσκω, και περιμένω από εσάς να αντισταθείτε όπως αντιστάθηκα κι εγώ· να διδάξετε τόσο κατ’ ιδίαν όσο και δημόσια όπως έκανα κι εγώ στους δρόμους και από σπίτι σε σπίτι, να δώσετε μαρτυρία και σε Ιουδαίους και σε Έλληνες για τη μετάνοια προς τον Θεό και την πίστη προς τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, επειδή αυτά είναι τα θεμελιώδη ζητήματα!’»

¹¹ Είναι ολοφάνερο ότι στο 20ό κεφάλαιο των Πράξεων ο Παύλος έδειχνε στους συμπρεσβυτέρους του πως αναμενόταν απ’ αυτούς να δίνουν μαρτυρία για τον Ιεχωβά από σπίτι σε σπίτι. Οι πρεσβύτεροι του πρώτου αιώνα θα έπρεπε να παίρνουν την ηγεσία στο θέμα αυτό, θέτοντας ένα ορθό παράδειγμα για τα άλλα μέλη της εκκλησίας. (Παράβαλε Εβραίους 13:17.) Σαν τον Παύλο, λοιπόν, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι, μιλώντας σε ανθρώπους από όλα τα έθνη για τη Βασιλεία του Θεού, για τη μετάνοια προς Αυτόν και την πίστη στον Ιησού Χριστό. (Μάρκος 13:10· Λουκάς 24:45-48) Και αναμένεται από τους διορισμένους πρεσβυτέρους των σύγχρονων Μαρτύρων να παίρνουν την ηγεσία σ’ αυτό το έργο από σπίτι σε σπίτι.—Πράξεις 20:28.

12. Τι αρνήθηκαν να κάνουν μερικοί πρώην πρεσβύτεροι, αλλά σε τι αναλαμβάνουν την ηγεσία οι πρεσβύτεροι σήμερα;

¹² Το 1879 ο Κάρολος Τέιζ Ρώσσελ άρχισε να εκδίδει το περιοδικό Η Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της του Χριστού Παρουσίας, που τώρα ονομάζεται Η Σκοπιά—Αναγγέλλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά. Ο Ρώσσελ και οι άλλοι Σπουδαστές της Γραφής διακήρυτταν το άγγελμα της Βασιλείας με τον αποστολικό τρόπο. Στα μετέπειτα χρόνια, όμως, μερικοί πρεσβύτεροι εκκλησιών δεν ανταποκρίθηκαν στις ευθύνες τους σχετικά με τη μαρτυρία. Για παράδειγμα, μια Μάρτυρας έγραψε: «Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που ήρθε η ανακοίνωση ότι όλοι πρέπει να συμμετέχουν στο έργο από σπίτι σε σπίτι με έντυπα και ιδιαίτερα στο έργο της Κυριακής από σπίτι σε σπίτι—αυτό έγινε το 1927. Οι εκλεγμένοι πρεσβύτεροί μας εναντιώθηκαν σ’ αυτό και προσπάθησαν να αποθαρρύνουν ολόκληρη την τάξη από το να συμμετέχει σε οποιαδήποτε μορφή αυτού του έργου». Με τον καιρό, οι άντρες που δεν συμμετείχαν στο κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι δεν απολάμβαναν πια το προνόμιο τού να υπηρετούν ως πρεσβύτεροι. Σήμερα, επίσης, αναμένεται από εκείνους που υπηρετούν ως πρεσβύτεροι και διακονικοί υπηρέτες να αναλαμβάνουν την ηγεσία στη μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι και στις άλλες μορφές της Χριστιανικής διακονίας.

Ο Καθένας Είναι Μάρτυρας

13. (α) Τι θα πρέπει να κάνουμε ακόμα κι αν οι άνθρωποι δεν ακούν το άγγελμα της Βασιλείας; (β) Πώς παραβάλλεται ο Παύλος με τον Ιεζεκιήλ;

¹³ Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, οι Χριστιανοί πρέπει να διακηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας από σπίτι σε σπίτι, ακόμα κι αν οι άνθρωποι δεν το δέχονται με εκτίμηση. Ως φρουρός του Θεού, ο Ιεζεκιήλ έπρεπε να προειδοποιήσει το λαό, είτε αυτοί άκουγαν είτε όχι. (Ιεζεκιήλ 2:5-7· 3:11, 27· 33:1-6) Παραλληλίζοντας τον Ιεζεκιήλ με τον Παύλο, ο Ε. Μ. Μπλέικλοκ έγραψε: «Από [την ομιλία του Παύλου στο 20ό κεφάλαιο των Πράξεων] παίρνουμε μια καθαρή εικόνα της διακονίας στην Έφεσο. Παρατηρήστε τα εξής: Πρώτον, την έντονη πιστότητα του Παύλου. Δεν επιζητούσε δημοτικότητα ή την αποδοχή του κοινού. Επειδή του είχε ανατεθεί ένα έργο σαν κι εκείνο του Ιεζεκιήλ, αυτός εκτέλεσε τα καθήκοντά του με ειλικρινή ζήλο και σταθερότητα η οποία υποστήριζε τα λεγόμενά του. Δεύτερον, τη στοργική του συμπάθεια. Δεν ήταν ο άνθρωπος που θα έβαζε λόγια καταδίκης στο στόμα του χωρίς να εκδηλώσει συναισθήματα. Τρίτον, το ακαταπόνητο ευαγγελιστικό του έργο. Δημόσια και από σπίτι σε σπίτι, στην πόλη και σε ολόκληρη την επαρχία, είχε κηρύξει το ευαγγέλιο».

14. Γιατί αποτελεί η μαρτυρία ευθύνη καθενός που κάνει αφιέρωση στον Ιεχωβά Θεό με προσευχή μέσω του Ιησού Χριστού;

¹⁴ Η άφθονη ευλογία του Θεού πάνω στους σύγχρονους δούλους του δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το ότι ευαρεστείται που αυτοί φέρουν το όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ησαΐας 43:10-12) Επιπλέον, αυτοί είναι μάρτυρες και του Χριστού, επειδή ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του: «Θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ’ υμάς, και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης». (Πράξεις 1:8) Επομένως, η μαρτυρία αποτελεί ευθύνη καθενός που κάνει αφιέρωση στον Ιεχωβά Θεό με προσευχή μέσω του Ιησού Χριστού.

15. Τι έχει ειπωθεί για το έργο μαρτυρίας των πρώτων Χριστιανών;

¹⁵ Για τη μαρτυρία έχει ειπωθεί το εξής: «Αφορούσε ολόκληρη την εκκλησία. Το ιεραποστολικό εγχείρημα της πρώτης εκκλησίας δεν ήταν ευθύνη της Ιεραποστολικής Εταιρίας Γυναικών ή του Συμβουλίου για την Ιεραποστολή στο Εξωτερικό. Ούτε αφηνόταν το έργο της μαρτυρίας σε επαγγελματίες, λόγου χάρη σε πρεσβυτέρους, σε διακόνους ή ακόμα σε αποστόλους. . . . Σ’ εκείνες τις πρώτες ημέρες η εκκλησία ήταν ιεραποστολή. Το ιεραποστολικό πρόγραμμα της πρώτης εκκλησίας βασιζόταν σε δυο προϋποθέσεις: (1) Το κύριο έργο της εκκλησίας είναι το παγκόσμιο ευαγγελιστικό έργο. (2) Η ευθύνη της εκτέλεσης αυτού του έργου έχει ανατεθεί σε ολόκληρη τη Χριστιανική κοινότητα».—Τζ. Χέρμπερτ Κέιν.

16. Ακόμα και συγγραφείς στο Χριστιανικό κόσμο παραδέχονται ποιο πράγμα σχετικά με τους Χριστιανούς και το έργο της μαρτυρίας;

¹⁶ Μολονότι οι σύγχρονοι συγγραφείς του Χριστιανικού κόσμου δεν συμφωνούν με το άγγελμα της Βασιλείας, μερικοί αναγνωρίζουν ότι οι Χριστιανοί έχουν την υποχρέωση να δίνουν μαρτυρία. Για παράδειγμα, στο βιβλίο Ο Καθένας Πρέπει να Είναι Διάκονος (Eve r yone a M i n i ster), ο Όσκαρ Ε. Φόικτ παρατηρεί: «Κανένας πάστορας δεν μπορεί να εκπληρώσει τη διακονία που ο Θεός έδωσε σε κάθε πιστό. Δυστυχώς, ολόκληροι αιώνες λανθασμένης σκέψης στην εκκλησία έχουν κάνει το έργο 500 ενοριτών έργο ενός και μόνο πάστορα. Δεν γινόταν έτσι στην πρώτη εκκλησία. Εκείνοι που πίστευαν πήγαιναν παντού κηρύττοντας το Λόγο».

17. Τι μπορούμε να πούμε για τη θέση που κατείχε το έργο της μαρτυρίας στη ζωή των πρώτων Χριστιανών;

¹⁷ Το έργο της μαρτυρίας είχε πρωταρχική σημασία στη ζωή των πρώτων Χριστιανών, όπως συμβαίνει και με το λαό του Ιεχωβά σήμερα. «Γενικά», έγραψε ο Έντουαρντ Κόλντουελ Μουρ του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, «οι τρεις πρώτοι αιώνες του Χριστιανικού κινήματος χαρακτηρίζονταν από μεγάλο ενθουσιασμό για τη διάδοση της πίστης. Το πάθος των Χριστιανών ήταν το ευαγγελιστικό έργο, η μετάδοση του αγγέλματος της απολύτρωσης. . . . Όμως, η εξάπλωση της επιρροής και των διδασκαλιών του Ιησού, στη διάρκεια της αρχικής περιόδου, οφειλόταν μόνο κατά μικρό μέρος σε ανθρώπους που θα ονομάζαμε ιεραποστόλους. Ήταν επίτευγμα ανθρώπων με κάθε είδους επαγγέλματα και ασχολίες και από κάθε κοινωνική τάξη. [Αυτοί] μετέδωσαν σε κάθε άκρο της [Ρωμαϊκής] αυτοκρατορίας το μυστικό εκείνο της εσωτερικής ζωής, εκείνη τη νέα νοοτροπία απέναντι στον κόσμο, που στη δική τους εμπειρία συνιστούσε τη σωτηρία. . . . [Οι πρώτοι Χριστιανοί] ήταν βαθιά πεπεισμένοι ότι πλησίαζε το τέλος της παρούσας παγκόσμιας τάξης. Πίστευαν στην ξαφνική και θαυματουργική εγκαθίδρυση μιας νέας παγκόσμιας τάξης».

18. Ποια μεγαλειώδης ελπίδα ξεπερνάει κατά πολύ τα όνειρα των πολιτικών ηγετών;

¹⁸ Στη μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι και στις άλλες μορφές της διακονίας τους, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κατευθύνουν με χαρά τους ακροατές τους στο νέο κόσμο που έχει υποσχεθεί ο Θεός. Οι προειπωμένες ευλογίες της ατελεύτητης ζωής που θα υπάρχουν σ’ αυτόν τον κόσμο ξεπερνούν κατά πολύ και τα πιο χιμαιρικά όνειρα των σημερινών επίδοξων κατασκευαστών μιας νέας παγκόσμιας τάξης. (2 Πέτρου 3:13· Αποκάλυψις 21:1-4) Αν και θα φαινόταν λογικό να θέλει ο καθένας να ζήσει στο θαυμαστό νέο κόσμο του Θεού, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Εντούτοις, ας εξετάσουμε στη συνέχεια μερικούς αποτελεσματικούς τρόπους με τους οποίους οι δούλοι του Ιεχωβά μπορούν να διδάσκουν αυτούς που επιζητούν την αιώνια ζωή.

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Γιατί μπορούμε να πούμε ότι τα εδάφια Πράξεις 5:42 και Πράξεις 20:20 σημαίνουν πως οι ακόλουθοι του Ιησού θα πρέπει να κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι;

◻ Πώς γνωρίζουμε ότι ο Θεός επιδοκιμάζει την από σπίτι σε σπίτι διακονία των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

◻ Σε ό,τι αφορά τη διακονία, τι απαιτείται από τους πρεσβυτέρους και τους διακονικούς υπηρέτες;

◻ Ποια θέση θα πρέπει να κατέχει το έργο της μαρτυρίας στη ζωή του Χριστιανού;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Το 33 Κ.Χ., οι μαθητές του Ιησού δεν έπαυαν να δίνουν μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Ο Παύλος δίδαξε από ‘σπίτι σε σπίτι’. Αυτή η μορφή της διακονίας επιτελείται και από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα