«Μακροθυμείτε Προς Πάντας»
«Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, νουθετείτε τους ατάκτους, παρηγορείτε τους ολιγοψύχους, περιθάλπετε τους ασθενείς, μακροθυμείτε προς πάντας».—1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 5:14.
1. Πού και κάτω από ποιες περιστάσεις έχουν εκδηλώσει μακροθυμία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
ΤΙ ΩΡΑΙΟ παράδειγμα έχουν δώσει οι σύγχρονοι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε ό,τι αφορά τη μακροθυμία! Έχουν υπομείνει πολλές κακουχίες και διωγμούς σε χώρες που ήταν παλιότερα Ναζιστικές και Φασιστικές και σε χώρες όπως η Μαλάουι, μέχρι και τον καιρό μας. Μακρόθυμοι είναι επίσης εκείνοι που ζουν σε θρησκευτικώς διαιρεμένα σπίτια.
2. Ποιοι δυο παράγοντες εξηγούν την ύπαρξη του πνευματικού παραδείσου που απολαμβάνει ο λαός του Ιεχωβά;
2 Παρά το διωγμό και τις κακουχίες που υφίσταται, ο αφιερωμένος λαός του Ιεχωβά απολαμβάνει τις ευλογίες ενός πνευματικού παραδείσου. Πραγματικά, τα γεγονότα δείχνουν ότι οι χρισμένοι Χριστιανοί άρχισαν να τον απολαμβάνουν το έτος 1919. Πώς εξηγείται η ύπαρξη αυτού του πνευματικού παραδείσου; Πρώτα απ’ όλα, αυτές οι παραδεισιακές συνθήκες υπάρχουν ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά επειδή ο Θεός έχει αποκαταστήσει τους χρισμένους δούλους του στη δική τους ‘γη’, ή κατάσταση, αγνής λατρείας. (Ησαΐας 66:7, 8, ΜΝΚ) Ο πνευματικός παράδεισος ανθεί επίσης επειδή ο καθένας μέσα σ’ αυτόν εκδηλώνει τους καρπούς του πνεύματος του Θεού. Η μακροθυμία είναι ένας απ’ αυτούς τους καρπούς. (Γαλάτας 5:22, 23) Η σπουδαιότητα αυτής της ιδιότητας σε σχέση με τον πνευματικό μας παράδεισο μπορεί να φανεί από την παρακάτω δήλωση του λόγιου Ουίλιαμ Μπάρκλεϊ: «Δεν μπορεί να υπάρξει Χριστιανική αδελφότητα χωρίς μακροθυμία. . . . Και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ο εξής—ότι η μακροθυμία είναι το μεγάλο χαρακτηριστικό του Θεού (Ρωμ. 2:4· 9:22)». (Λεξιλόγιο της Καινής Διαθήκης [A New Testament Wordbook], σελίδα 84) Ναι, τόσο σημαντική είναι η μακροθυμία!
Να Είμαστε Μακρόθυμοι Προς Τους Αδελφούς μας
3. Ποιο μάθημα που αφορούσε την εκδήλωση μακροθυμίας έδωσε ο Ιησούς στον Πέτρο;
3 Ο απόστολος Πέτρος είχε προφανώς κάποια δυσκολία στο να εκδηλώνει μακροθυμία, επειδή κάποια φορά ρώτησε τον Ιησού: «Κύριε, ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου και θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις;» Ο Ιησούς τον συμβούλεψε: «Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ’ έως εβδομηκοντάκις επτά». (Ματθαίος 18:21, 22) Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει όριο στο πόσες φορές θα πρέπει να ανεχόμαστε ο ένας τον άλλον και να συγχωρούμε κάποιον που αμαρτάνει εναντίον μας. Άλλωστε, δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι κάποιος θα κρατούσε λογαριασμό μέχρι τις 77 φορές! Ωστόσο, για να είναι κανείς τόσο συγχωρητικός χρειάζεται οπωσδήποτε να έχει μακροθυμία.
4. Γιατί υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη να είναι οι πρεσβύτεροι μακρόθυμοι;
4 Σε ό,τι αφορά την εκδήλωση μακροθυμίας από πνευματικούς αδελφούς, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πρεσβύτεροι των εκκλησιών οφείλουν να είναι υποδειγματικοί. Η υπομονή τους μπορεί να δοκιμάζεται επειδή μερικοί ομόπιστοί τους ίσως είναι απρόσεκτοι ή αδιάφοροι. Άλλοι πιθανόν να μην ενεργούν αρκετά αποφασιστικά όταν χρειάζεται να διορθώσουν κακές συνήθειες. Οι πρεσβύτεροι θα πρέπει να προσέχουν να μην εκνευρίζονται ούτε να αγανακτούν εύκολα με τις αδυναμίες των Χριστιανών αδελφών τους. Αντίθετα, αυτοί οι πνευματικοί ποιμένες χρειάζεται να θυμούνται τη συμβουλή: «Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί να βαστάζωμεν τα ασθενήματα των αδυνάτων, και να μη αρέσκωμεν εις εαυτούς».—Ρωμαίους 15:1.
5. Τι μπορούμε να ανεχόμαστε αν είμαστε μακρόθυμοι;
5 Εξάλλου, είναι πιθανό να εκδηλωθούν συγκρούσεις προσωπικοτήτων εξαιτίας ανθρώπινων αδυναμιών και ελαττωμάτων. Λόγω των ατελειών μας ή της ιδιοσυγκρασίας μας μπορεί να εκνευρίζουμε τους αδελφούς μας, και αυτοί ίσως εκνευρίζουν εμάς. Είναι, λοιπόν, πολύ κατάλληλη η συμβουλή: ‘Εξακολουθήστε να ανέχεστε ο ένας τον άλλον και να συγχωρείτε ανεπιφύλακτα ο ένας τον άλλον, αν κάποιος έχει παράπονο εναντίον ενός άλλου. Όπως και ο Ιεχωβά σάς συγχώρησε ανεπιφύλακτα, το ίδιο να κάνετε κι εσείς επίσης’. (Κολοσσαείς 3:13, ΜΝΚ) Το να ‘ανεχόμαστε ο ένας τον άλλον’ σημαίνει να είμαστε μακρόθυμοι, αν και ίσως να υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για να έχουμε παράπονο εναντίον κάποιου. Δεν θα πρέπει να ανταποδώσουμε ή να τιμωρήσουμε τον αδελφό μας, ούτε ακόμα και να γογγύζουμε εναντίον του.—Ιακώβου 5:9.
6. Γιατί το να είμαστε μακρόθυμοι είναι η πορεία της σοφίας;
6 Το ίδιο τονίζει και η συμβουλή που βρίσκεται στο εδάφιο Ρωμαίους 12:19: ‘Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον· Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις, εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει Ιεχωβά’. Το να ‘δίνουμε τόπο στην οργή’ σημαίνει να είμαστε βραδείς στο να θυμώνουμε, δηλαδή μακρόθυμοι. Η εκδήλωση αυτής της ιδιότητας είναι η πορεία της σοφίας, επειδή αυτή ωφελεί και εμάς και τους άλλους. Αν έχει δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα, νιώθουμε εμείς οι ίδιοι καλύτερα, επειδή με το να είμαστε μακρόθυμοι δεν χειροτερεύουμε τα πράγματα. Και εκείνος προς τον οποίο εκδηλώνουμε μακροθυμία νιώθει επίσης καλύτερα επειδή δεν τον τιμωρούμε ή δεν ανταποδίδουμε με κάποιον τρόπο. Δεν είναι περίεργο που ο Παύλος πρότρεψε τους συγχριστιανούς του να ‘παρηγορούν τους ολιγοψύχους, να περιθάλπουν τους ασθενείς, να μακροθυμούν προς πάντας’!—1 Θεσσαλονικείς 5:14.
Μέσα Στον Οικογενειακό Κύκλο
7. Γιατί χρειάζεται να είναι τα παντρεμένα άτομα μακρόθυμα;
7 Κατάλληλα έχει ειπωθεί ότι ένας ευτυχισμένος γάμος είναι η ένωση δυο ανθρώπων που ξέρουν να συγχωρούν. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αυτοί που έχουν έναν ευτυχισμένο γάμο είναι μακρόθυμοι στη συμπεριφορά τους ο ένας προς τον άλλον. Οι άνθρωποι ελκύονται μεταξύ τους συχνά λόγω των αντίθετων χαρακτήρων τους. Αυτές οι διαφορές μπορεί να είναι γοητευτικές, αλλά μπορεί να είναι επίσης αιτίες προστριβών οι οποίες επιδεινώνουν την ένταση και τις ανησυχίες που ήδη κάνουν τους παντρεμένους Χριστιανούς να έχουν «θλίψιν εν τη σαρκί». (1 Κορινθίους 7:28) Για παράδειγμα, φανταστείτε πως ένας σύζυγος αδιαφορεί για τις λεπτομέρειες ή τείνει να είναι κάπως απρόσεκτος ή ακατάστατος. Αυτό μπορεί να είναι αρκετά ενοχλητικό για τη σύζυγό του. Αλλά αν οι καλοσυνάτες υποδείξεις δεν φέρουν κανένα αποτέλεσμα, ίσως εκείνη χρειαστεί να ανέχεται τις αδυναμίες του με το να είναι μακρόθυμη.
8. Γιατί πιθανόν να χρειαστεί να είναι οι σύζυγοι μακρόθυμοι;
8 Απ’ την άλλη μεριά, μια σύζυγος μπορεί να δίνει υπερβολική σημασία σε δευτερεύοντα ζητήματα και να έχει την τάση να γκρινιάζει στο σύζυγό της. Αυτό θα μπορούσε να θυμίσει το εδάφιο που λέει: ‘Καλύτερα να ζεις στη στέγη παρά να μοιράζεσαι το σπίτι με μια γκρινιάρα σύζυγο’. (Παροιμίαι 25:24, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση [Today’s English Version]) Σε μια τέτοια περίπτωση, χρειάζεται μακροθυμία για να συμμορφωθεί κανείς με τη συμβουλή του Παύλου: «Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκας σας και μη ήσθε πικροί προς αυτάς». (Κολοσσαείς 3:19) Χρειάζεται επίσης μακροθυμία για να προσέξουν οι σύζυγοι τη συμβουλή του αποστόλου Πέτρου: «Οι άνδρες ομοίως, συνοικείτε με τας γυναίκας σας εν φρονήσει [συνεχίστε να κατοικείτε μ’ αυτές σύμφωνα με τη γνώση, ΜΝΚ], αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον, και ως εις συγκληρονόμους της χάριτος της ζωής, δια να μη εμποδίζωνται αι προσευχαί σας». (1 Πέτρου 3:7) Οι αδυναμίες της συζύγου του πιθανόν μερικές φορές να ενοχλούν το σύζυγο, αλλά η μακροθυμία θα τον βοηθήσει να τις ανεχτεί.
9. Γιατί χρειάζεται μακροθυμία από μέρους των γονέων;
9 Οι γονείς πρέπει να είναι μακρόθυμοι για να έχουν επιτυχία στην ανατροφή των παιδιών τους. Τα παιδιά μπορεί να κάνουν τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. Μπορεί να δείχνουν ότι είναι πεισματικά ή ότι δεν μαθαίνουν γρήγορα και πιθανόν να θέτουν συνεχώς σε δοκιμασία τους γονείς τους. Κάτω από τέτοιες συνθήκες, οι Χριστιανοί γονείς χρειάζεται να είναι βραδείς στο να θυμώνουν, να μη χάνουν την αυτοκυριαρχία και την ψυχραιμία τους αλλά να παραμένουν ήρεμοι και ταυτόχρονα σταθεροί σε ό,τι αφορά τις δίκαιες αρχές. Οι πατέρες θα πρέπει να θυμούνται ότι κι αυτοί ήταν κάποτε νέοι και ότι έκαναν κι εκείνοι λάθη. Θα πρέπει να εφαρμόζουν τη συμβουλή του Παύλου: «Οι πατέρες, να μην εξοργίζετε τα παιδιά σας, για να μην αποθαρρύνονται».—Κολοσσαείς 3:21, ΝΔΜ.
Προς τους Έξω
10. Πώς θα πρέπει να ενεργούμε στον τόπο της εργασίας μας, και ποια εμπειρία το δείχνει αυτό;
10 Λόγω της ανθρώπινης ατέλειας και της ιδιοτέλειας, ίσως παρουσιαστούν δυσάρεστες καταστάσεις στον τόπο εργασίας ενός Χριστιανού. Είναι η πορεία της σοφίας να ενεργούμε με λεπτότητα και να ανεχόμαστε τις αδικίες για χάρη της ειρήνης. Η εμπειρία ενός Χριστιανού, ο οποίος αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες που τις προκαλούσε ένας φθονερός συνάδελφός του, δείχνει πόσο σοφό μπορεί να είναι αυτό. Επειδή ο αδελφός δεν δημιούργησε ζήτημα αλλά ήταν μακρόθυμος, με τον καιρό μπόρεσε να αρχίσει μια Γραφική μελέτη με τον υπάλληλο που προκαλούσε τα προβλήματα.
11. Πότε ιδιαίτερα χρειάζεται να είμαστε μακρόθυμοι, και γιατί;
11 Ο λαός του Ιεχωβά χρειάζεται να είναι μακρόθυμος ιδιαίτερα όταν δίνει μαρτυρία σε άτομα που είναι έξω απ’ τη Χριστιανική εκκλησία. Επανειλημμένα, οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν αγενείς ή απότομες αντιδράσεις. Θα ήταν μήπως κατάλληλο ή σοφό να απαντήσει κανείς με τον ίδιο τρόπο; Όχι, γιατί αυτό δεν θα ήταν εκδήλωση μακροθυμίας. Η πορεία της σοφίας είναι να θυμόμαστε και να ακολουθούμε τη σοφή παροιμία: «Η γλυκεία απόκρισις καταπραΰνει θυμόν· αλλ’ ο λυπηρός λόγος διεγείρει οργήν».—Παροιμίαι 15:1.
Η Πίστη και η Ελπίδα Βοηθούν στην Εκδήλωση Μακροθυμίας
12, 13. Ποιες ιδιότητες θα μας βοηθήσουν να είμαστε μακρόθυμοι;
12 Ποιο πράγμα μπορεί να μας βοηθήσει να εκδηλώνουμε μακροθυμία, να ανεχόμαστε δυσάρεστες καταστάσεις; Ένα τέτοιο πράγμα είναι η πίστη στις υποσχέσεις του Θεού. Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη σ’ αυτά που έχει πει ο Θεός. Οι Γραφές λένε: «Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος· πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε». (1 Κορινθίους 10:13) Με άλλα λόγια, όπως το έθεσε ένας παλιός αδελφός: «Αν ο Θεός το επιτρέπει, μπορώ να το αντέξω». Ναι, μπορούμε να το αντέξουμε με το να είμαστε μακρόθυμοι.
13 Στενή σχέση με την πίστη έχει η ελπίδα στη Βασιλεία του Θεού. Όταν αυτή θα κυριαρχεί στη γη, όλες οι κακές καταστάσεις που μας προξενούν θλίψη θα εξαλειφτούν. Σχετικά μ’ αυτό, ο ψαλμωδός Δαβίδ είπε: «Παύσον από θυμού και άφες την οργήν· μηδόλως αγανάκτει, ώστε να πράττης πονηρά. Διότι οι πονηρευόμενοι θέλουσιν εξολοθρευθή· οι δε προσμένοντες τον Κύριον [εκείνοι που ελπίζουν στον Ιεχωβά, ΜΝΚ], ούτοι θέλουσι κληρονομήσει την γην». (Ψαλμός 37:8, 9) Η βέβαιη ελπίδα ότι ο Θεός σύντομα θα εξαφανίσει αυτές τις αντίξοες καταστάσεις μάς βοηθάει να είμαστε μακρόθυμοι.
14. Ποια εμπειρία δείχνει το γιατί θα πρέπει να είμαστε μακρόθυμοι προς ένα σύντροφο που δεν είναι ομόπιστος;
14 Πώς θα πρέπει να αντιδρούμε αν ο σύντροφός μας που δεν είναι ομόπιστος μας προξενεί στενοχώριες; Να συνεχίσετε να αποβλέπετε στον Θεό για βοήθεια και να συνεχίσετε να ελπίζετε ότι ο εναντιούμενος θα γίνει λάτρης του Ιεχωβά. Η σύζυγος ενός Χριστιανού αρνιόταν μερικές φορές να του ετοιμάσει φαγητό και να καθαρίσει τα ρούχα του. Χρησιμοποιούσε βρόμικη γλώσσα, δεν του μιλούσε μέρες ολόκληρες και προσπάθησε μάλιστα να τον δέσει με μάγια. «Αλλά», είπε αυτός ο αδελφός, «κάθε φορά στρεφόμουν στον Ιεχωβά με προσευχή και εμπιστευόμουν σ’ Αυτόν για να με βοηθήσει να αναπτύξω την καλή ιδιότητα της μακροθυμίας ώστε να μη χάσω τη Χριστιανική μου ισορροπία. Έλπιζα, επίσης, ότι μια μέρα η κατάσταση της καρδιάς της θα άλλαζε». Ύστερα από 20 χρόνια τέτοιας μεταχείρισης, η σύζυγός του άρχισε να αλλάζει, και αυτός είπε: «Πόσο ευγνώμων είμαι στον Ιεχωβά που με βοήθησε να καλλιεργήσω τον καρπό του πνεύματος, τη μακροθυμία, επειδή τώρα μπορώ να δω το αποτέλεσμα: Η σύζυγός μου έχει αρχίσει να περπατάει στο δρόμο της ζωής!»
Η Προσευχή, η Ταπεινοφροσύνη και η Αγάπη Θα Βοηθήσουν
15. Γιατί μπορεί η προσευχή να μας βοηθήσει να είμαστε μακρόθυμοι;
15 Η προσευχή είναι άλλο ένα σπουδαίο βοηθητικό μέσο για την εκδήλωση μακροθυμίας. Ο Παύλος πρότρεψε: «Μη μεριμνάτε περί μηδενός [μη σας πιάνει ανησυχία για τίποτα, ΜΝΚ], αλλ’ εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ’ ευχαριστίας δια της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας δια του Ιησού Χριστού». (Φιλιππησίους 4:6, 7) Να θυμάστε επίσης να δίνετε προσοχή στη νουθεσία: ‘Επίρριψον επί τον Ιεχωβά το φορτίον σου, και αυτός θέλει σε ανακουφίσει· δεν θέλει ποτέ συγχωρήσει να σαλευθή ο δίκαιος’.—Ψαλμός 55:22.
16. Πώς μπορεί να μας βοηθήσει η ταπεινοφροσύνη να είμαστε μακρόθυμοι;
16 Η ταπεινοφροσύνη είναι κι αυτή ένα σπουδαίο βοηθητικό μέσο για την καλλιέργεια της μακροθυμίας ως καρπού του πνεύματος. Ένα περήφανο άτομο είναι ανυπόμονο. Προσβάλλεται εύκολα, θυμώνει γρήγορα και δεν ανέχεται καθόλου τη δυσμενή μεταχείριση. Όλα αυτά είναι το αντίθετο του να είναι κανείς μακρόθυμος. Ένα ταπεινό άτομο, όμως, δεν παίρνει τον εαυτό του υπερβολικά στα σοβαρά. Προσμένει τον Ιεχωβά, όπως έκανε κι ο Δαβίδ όταν τον καταδίωκε ο Βασιλιάς Σαούλ και όταν τον πρόσβαλλε ο Βενιαμίτης Σιμεΐ. (1 Σαμουήλ 24:5-7· 2 Σαμουήλ 16:5-13) Έτσι, θα πρέπει να επιθυμούμε να περπατάμε «μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη». (Εφεσίους 4:2) Επιπλέον, θα πρέπει να ‘ταπεινωθούμε ενώπιον του Ιεχωβά’.—Ιακώβου 4:10.
17. Γιατί η αγάπη θα μας βοηθήσει να είμαστε μακρόθυμοι;
17 Ιδιαίτερα η ανιδιοτελής αγάπη μάς βοηθάει να είμαστε μακρόθυμοι. Πραγματικά «η αγάπη μακροθυμεί», επειδή μας κάνει να έχουμε στην καρδιά μας το καλό των άλλων. (1 Κορινθίους 13:4) Η αγάπη μάς καθιστά ικανούς να δείχνουμε συμπόνια, να μπαίνουμε στη θέση των άλλων, σαν να λέγαμε. Επιπλέον, η αγάπη μάς βοηθάει να είμαστε μακρόθυμοι επειδή αυτή «πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει». (1 Κορινθίους 13:7, 8) Ναι, όπως λέει ο ύμνος αριθμός 200 στο βιβλίο Ψάλλετε Αίνους στον Ιεχωβά:
«Αδελφούς οικοδομεί.
Θέλει το καλό να δει.
Σ’ όσους σφάλλουν στοργική,
Ελαφρυντικά θα βρει».
Μακρόθυμοι με Χαρά;
18. Πώς είναι δυνατόν να ‘μακροθυμούμε μετά χαράς’;
18 Ο Παύλος προσευχήθηκε να γεμίσουν οι ομόπιστοί του στις Κολοσσές με την ακριβή γνώση του θελήματος του Θεού ώστε να περπατούν αξίως του Ιεχωβά, να τον ευχαριστούν και να είναι καρποφόροι σε κάθε καλό έργο. Έτσι θα ήταν «εν πάση δυνάμει δυναμούμενοι κατά το κράτος της δόξης αυτού εις πάσαν υπομονήν και μακροθυμίαν μετά χαράς». (Κολοσσαείς 1:9-11, Κείμενο) Όμως, πώς μπορεί κανείς να ‘μακροθυμεί μετά χαράς’; Αυτό δεν είναι αντιφατικό, επειδή το να έχει κάποιος τη χαρά η οποία αναφέρεται στις Γραφές δεν σημαίνει απλώς να είναι εύθυμος ή κεφάτος. Η χαρά ως καρπός του πνεύματος περιλαμβάνει ένα αίσθημα βαθιάς ικανοποίησης επειδή κάνουμε αυτό που είναι δίκαιο ενώπιον του Θεού. Είναι επίσης μια έκφραση της ελπίδας που έχουμε να λάβουμε την υποσχεμένη ανταμοιβή ως αποτέλεσμα της εκδήλωσης μακροθυμίας από μέρους μας. Γι’ αυτό είπε ο Ιησούς: «Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι πολύς εν τοις ουρανοίς· επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τούς προ υμών».—Ματθαίος 5:11, 12.
19. Ποια παραδείγματα δείχνουν ότι είναι δυνατόν να είμαστε και μακρόθυμοι και χαρούμενοι;
19 Ο Ιησούς είχε τέτοια χαρά. Αυτός πραγματικά «υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν υπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας την αισχύνην». (Εβραίους 12:2) Αυτή η χαρά έδωσε στον Ιησού την ικανότητα να είναι μακρόθυμος. Παρόμοια, σκεφτείτε τι συνέβη όταν μαστίγωσαν τους αποστόλους και τους διέταξαν να «μη λαλώσιν εν τω ονόματι του Ιησού». Εκείνοι «ανεχώρουν από προσώπου του συνεδρίου, χαίροντες ότι υπέρ του ονόματος αυτού ηξιώθησαν να ατιμασθώσι. Και πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ’ οίκον δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν». (Πράξεις 5:40-42) Τι θαυμάσιο παράδειγμα που δείχνει ότι οι ακόλουθοι του Χριστού μπορούν να μακροθυμούν με χαρά!
20. Αν εκδηλώνουμε μακροθυμία, πώς μπορεί αυτό να επηρεάσει τις σχέσεις μας με τους άλλους;
20 Ασφαλώς ο Λόγος του Θεού δίνει σοφή συμβουλή όταν μας νουθετεί να μην ανταποδίδουμε, να είμαστε βραδείς στο να θυμώνουμε ενώ ελπίζουμε για το καλύτερο—ναι, να είμαστε μακρόθυμοι! Μας χρειάζεται η τακτική προσευχή, καθώς και αυτός ο καρπός του πνεύματος του Θεού για να έχουμε καλές σχέσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές μας στην εκκλησία, με τα μέλη του οικογενειακού μας κύκλου, με τους ανθρώπους στον τόπο της εργασίας μας και με τα άτομα που συναντάμε στη Χριστιανική διακονία. Και τι μπορεί να μας βοηθήσει να εκδηλώνουμε μακροθυμία; Η πίστη, η ελπίδα, η ταπεινοφροσύνη, η χαρά και η αγάπη. Πραγματικά, με τέτοιες ιδιότητες μπορούμε να ‘μακροθυμούμε προς πάντας’.
Θυμάστε;
◻ Γιατί είναι απαραίτητη η μακροθυμία για τη συμμετοχή μας στον πνευματικό παράδεισο;
◻ Γιατί υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη να είναι οι πρεσβύτεροι μακρόθυμοι;
◻ Γιατί πρέπει να καλλιεργείται η μακροθυμία από μέρους των συζύγων;
◻ Ποιες άλλες ιδιότητες θα μας βοηθήσουν να είμαστε μακρόθυμοι;
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Ποια συμβουλή του Ιησού βοήθησε τον Πέτρο να είναι μακρόθυμος;