Χριστούγεννα—Γιατί Είναι Τόσο Δημοφιλή στην Ιαπωνία;

Η ΠΙΣΤΗ στην ύπαρξη του Αϊ-Βασίλη είναι ισχυρή ανάμεσα στα παιδιά της Σιντοβουδιστικής χώρας της Ιαπωνίας. Το 1989, τα παιδιά των Ιαπώνων έγραψαν 160.000 γράμματα στο Σάντα Γουόρλντ της Σουηδίας. Καμιά άλλη χώρα δεν έστειλε περισσότερα γράμματα. Έγραψαν τα γράμματα με την ελπίδα ότι θα ικανοποιούνταν η επιθυμία που είχαν στην καρδιά τους, είτε αυτή ήταν ένα παιχνίδι «Γκράφικ Κομπιούτερ» αξίας 18.000 γιεν (περ. 27.000 δρχ.) είτε κάποιο φορητό βιντεοπαιχνίδι αξίας 12.500 γιεν (περ. 19.000 δρχ.).

Για τις νεαρές Γιαπωνέζες, το ραντεβού την παραμονή των Χριστουγέννων αποκτά ιδιαίτερο νόημα. «Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε σε νεαρές γυναίκες», αναφέρει η εφημερίδα Μαϊνίτσι Ντέιλι Νιουζ (Mainichi Daily News), «το 38 τοις εκατό απάντησαν ότι είχαν κάνει σχέδια για την παραμονή των Χριστουγέννων ένα μήνα νωρίτερα». Οι νεαροί άντρες έχουν απώτερα κίνητρα για να θέλουν να είναι μαζί με τη φιλενάδα τους την παραμονή των Χριστουγέννων. «Μια καλή ιδέα είναι να προσευχηθείτε σιωπηλά μαζί με τη φιλενάδα σας», πρότεινε ένα περιοδικό που απευθυνόταν σε νεαρούς άντρες. «Κάντε το αυτό σ’ ένα μέρος που να είναι της μόδας. Η σχέση σας σύντομα θα γίνει πιο στενή».

Και οι Ιάπωνες σύζυγοι επίσης ελπίζουν ότι θα επικαλεστούν κάποια μαγική δύναμη με το να τηρούν μια χριστουγεννιάτικη παράδοση η οποία υπαγορεύει να φέρνουν ένα συγκεκριμένο είδος τούρτας στο σπίτι τους επιστρέφοντας από τη δουλειά. Με το να παριστάνουν τον Αϊ-Βασίλη υποτίθεται ότι αποζημιώνουν την οικογένειά τους για την παραμέληση την οποία υφίσταται τον υπόλοιπο χρόνο.

Πράγματι, τα Χριστούγεννα έχουν ριζώσει ανάμεσα στους μη Χριστιανούς Ιάπωνες. Μάλιστα, το 78 τοις εκατό εκείνων που πήραν μέρος σε μια έρευνα που διεξάχτηκε εκ μέρους μιας αλυσίδας σούπερ μάρκετ ανέφεραν ότι κάνουν ιδιαίτερες ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα. Αυτό το ποσοστό είναι εκπληκτικό για μια χώρα όπου μόνο το 1 τοις εκατό του πληθυσμού ισχυρίζεται ότι πιστεύει στη Χριστιανοσύνη. Ενώ διατείνονται ότι είναι Βουδιστές ή Σιντοϊστές, αισθάνονται εντελώς άνετα καθώς απολαμβάνουν τη «Χριστιανική» αυτή γιορτή. Στο ημερολόγιο που εκδίδει ο φημισμένος Σιντοϊστικός Ναός του Ίσε έχει καταχωρήσει μαζί με τις ιαπωνικές γιορτές την 25η Δεκεμβρίου ως «ημέρα γενεθλίων του Χριστού». Ωστόσο, το θέαμα που προσφέρουν οι μη Χριστιανοί, οι οποίοι εντρυφούν σε γλέντια στη διάρκεια των Χριστουγέννων, εγείρει το ερώτημα:

Τίνος Γιορτή Είναι τα Χριστούγεννα;

Η εγκυκλοπαίδεια Υδρία ορίζει τα Χριστούγεννα ως «μια Χριστιανική γιορτή που τελείται σε ανάμνηση της γέννησης του Ιησού Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου». Έχει θεωρηθεί ως καιρός κατά τον οποίο οι «Χριστιανοί ενώνονται με τα αισθήματα της χαράς που τους διακατέχουν για τη γέννηση του Χριστού».

Όσοι γιορτάζουν τα Χριστούγεννα ως μια αποκλειστικά θρησκευτική γιορτή ίσως θεωρούν ενοχλητικούς, ακόμα και βλάσφημους, εκείνους που δίνουν κοσμική χροιά σ’ αυτή την ημέρα με γλέντια και ανταλλαγές δώρων. «Στην Ιαπωνία παρατηρείται το άκρον άωτον της χονδροειδούς κερδοσκοπίας: δεν υπάρχει πουθενά ο Χριστός», έγραψε ένας Αμερικανός που ζει στην Ιαπωνία. «Στα μάτια του ανθρώπου από τη Δύση», έγραψε κάποιος άλλος σχετικά με τα ιαπωνικά Χριστούγεννα, «εκείνο που λείπει δεν είναι η γαλοπούλα [η οποία δεν βρίσκεται εύκολα στις ιαπωνικές αγορές], αλλά το πιο απαραίτητο στοιχείο της γιορτής, το πνεύμα των Χριστουγέννων».

Τι είναι, λοιπόν, το πνεύμα των Χριστουγέννων; Μήπως είναι η ατμόσφαιρα της εκκλησιαστικής λειτουργίας με τα κάλαντα, τα λιόπρινα και τα κεριά, τα οποία πολλοί χρησιμοποιούν στο μοναδικό ετήσιο προσκύνημά τους στην εκκλησία; Ή μήπως είναι η αγάπη, η χαρούμενη διάθεση και η ανταλλαγή δώρων που υποκινούν πολλούς να είναι γενναιόδωροι; Μήπως είναι η ηρεμία που επικρατεί στα πολεμικά μέτωπα καθώς οι στρατιώτες τηρούν για λίγες μέρες το «Επί γης ειρήνη»;

Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι το πνεύμα των Χριστουγέννων συχνά δεν φέρνει ειρήνη ούτε στα «μέτωπα» που δημιουργούνται μέσα στα σπιτικά των ανθρώπων. Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε το 1987 στην Αγγλία, υπολογίστηκε ότι θα ξεσπούσαν ‘εμφύλιοι πόλεμοι’ στο 70 τοις εκατό των βρετανικών σπιτιών κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων εκείνο το έτος. Η διαμάχη για τα χρήματα θα αποτελούσε την κύρια αιτία. Το υπερβολικό ποτό και η αποτυχία κάποιου να εκπληρώσει το ρόλο του μέσα στην οικογένεια καταλήγουν επίσης σε διαμάχες.

«Αναρωτιέμαι μήπως χάνουμε κάτι από το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων», έγραψε ένας κάτοικος της Ιαπωνίας με Δυτική καταγωγή, ο οποίος επισκέφτηκε πρόσφατα την πατρίδα του στη διάρκεια των Χριστουγέννων. «Κάθε 25η Δεκεμβρίου νιώθω την ίδια λαχτάρα να γυρίσω σ’ εκείνα τα παλιομοδίτικα Χριστούγεννα του παρελθόντος—την ειδωλολατρική γιορτή που γινόταν για το χειμερινό ηλιοστάσιο με τη λατρεία δέντρων και με όργια. Έχουμε ακόμα όλα τα ειδωλολατρικά στολίδια—γκι, λιόπρινα, έλατα και ούτω καθεξής—παρ’ όλα αυτά, τα Χριστούγεννα δεν είναι πια τα ίδια από τότε που τα οικειοποιήθηκαν οι Χριστιανοί και τα μετέτρεψαν σε θρησκευτική γιορτή».

Αναμφίβολα, τα Χριστούγεννα είναι ειδωλολατρική γιορτή. Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν τα γιόρταζαν «επειδή τον εορτασμό της γέννησης οποιουδήποτε ατόμου τον θεωρούσαν ειδωλολατρικό έθιμο», λέει Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia). Οι ειδωλολατρικές γιορτές των Σατουρναλίων και του Νέου Έτους αποτελούν την πηγή των γλεντιών και της ανταλλαγής δώρων.

Αν τα Χριστούγεννα είναι στην ουσία ειδωλολατρικά, οι γνήσιοι Χριστιανοί πρέπει να αναρωτηθούν: Είναι τα Χριστούγεννα για τους Χριστιανούς; Ας δούμε τι αναφέρει η Αγία Γραφή σχετικά με τη γιορτή των γενεθλίων του Χριστού.

[Πλαίσιο στη σελίδα 4]

Η Προέλευση της Γιορτής των Χριστουγέννων

Παρ’ όλο που οι ακριβείς λεπτομέρειες χάνονται μέσα στην ομίχλη της αρχαιότητας, υπάρχουν ενδείξεις ότι το 336 Κ.Χ. η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία γιόρταζε μια μορφή Χριστουγέννων. «Η ημέρα των Χριστουγέννων τοποθετήθηκε σκόπιμα στις 25 Δεκεμβρίου», εξηγεί Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica), «προκειμένου να περάσει στο περιθώριο η μεγάλη γιορτή του θεού ήλιου». Εκείνη την περίοδο οι ειδωλολάτρες εντρυφούσαν σε όργια τόσο στη γιορτή των Σατουρναλίων όσο και στην κελτική και γερμανική γιορτή του χειμερινού ηλιοστάσιου. Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Κάξτον (The New Caxton Encyclopedia) λέει ότι «η Εκκλησία άρπαξε την ευκαιρία να εκχριστιανίσει αυτές τις γιορτές».