Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Αν κάποιος Χριστιανός είναι άρρωστος ή ταξιδεύει και κατά συνέπεια δεν μπορέσει να είναι παρών στη γιορτή της Ανάμνησης, μήπως θα πρέπει να τηρήσει αυτή τη γιορτή ένα μήνα αργότερα;

Στον αρχαίο Ισραήλ το Πάσχα τελούνταν ετησίως τη 14η μέρα του πρώτου μήνα, που ονομαζόταν Νισάν (ή Αβίβ). Αλλά στα εδάφια Αριθμοί 9:10, 11 βρίσκουμε μια ειδική διάταξη: ‘Ειπέ προς τους υιούς Ισραήλ λέγων, Εάν τις άνθρωπος εξ υμών ή εκ των γενεών υμών γείνη ακάθαρτος από νεκρού σώματος, ή ήναι εις οδόν μακράν, θέλει κάμει το πάσχα εις τον Ιεχωβά· την δεκάτην τετάρτην του δευτέρου μηνός [που ονομαζόταν Ιγιάρ ή Ζιβ] προς εσπέραν θέλουσι κάμει αυτό και μετά αζύμων και πικραλίδων θέλουσι φάγει αυτό’.

Προσέξτε ότι αυτό δεν καθιέρωνε δυο εναλλακτικές ημερομηνίες για το Πάσχα (είτε στις 14 Νισάν είτε στις 14 Ζιβ), κατά τις οποίες οποιοσδήποτε Ισραηλίτης ή οποιαδήποτε οικογένεια θα ήταν ελεύθεροι να διαλέξουν ανάλογα με το τι τους βόλευε. Η διάταξη για την ύπαρξη πασχαλινού γεύματος το δεύτερο μήνα δόθηκε με περιορισμούς. Αποτελούσε μια εξαίρεση για τους Ισραηλίτες που ήταν τελετουργικά ακάθαρτοι στις 14 Νισάν ή βρίσκονταν πολύ μακριά από το μέρος όπου γινόταν η κανονική γιορτή.

Η μόνη καταγραμμένη περίπτωση στην οποία έγινε ευρεία χρήση αυτής της διάταξης ήταν τον καιρό κατά τον οποίο ο πιστός Βασιλιάς Εζεκίας αναβίωσε την τήρηση της Γιορτής των Αζύμων. Δεν υπήρχε χρόνος για να είναι έτοιμοι τον πρώτο μήνα (ούτε οι ιερείς ήταν έτοιμοι ούτε ο λαός είχε συναχτεί), έτσι η γιορτή έγινε τη 14η μέρα του δεύτερου μήνα.—2 Χρονικών 29:17· 30:1-5.

Αν δεν υπήρχαν τέτοιες εξαιρετικές περιστάσεις, οι Ιουδαίοι τηρούσαν το Πάσχα την ημερομηνία που καθόρισε ο Θεός. (Έξοδος 12:17-20, 41, 42· Λευιτικόν 23:5) Ο Ιησούς και οι μαθητές του γιόρταζαν όπως το απαιτούσε ο Νόμος και δεν μεταχειρίζονταν αυτή την ημερομηνία απερίσκεπτα. Ο Λουκάς αναφέρει: «Ήλθε δε η ημέρα των αζύμων, καθ’ ην έπρεπε να θυσιάσωσι το πάσχα, και απέστειλε [ο Ιησούς] τον Πέτρον και Ιωάννην, ειπών· Υπάγετε και ετοιμάσατε εις ημάς το πάσχα, δια να φάγωμεν».—Λουκάς 22:7, 8.

Σε εκείνη την περίπτωση θέσπισε ο Ιησούς την ετήσια γιορτή την οποία οι Χριστιανοί γνωρίζουν ως το Δείπνο του Κυρίου. Η παρακολούθηση της γιορτής έχει πολύ μεγάλη αξία για τους Χριστιανούς. Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά αυτό είναι το πιο σημαντικό γεγονός του έτους. Τα λόγια του Ιησού δείχνουν το γιατί· αυτός είπε: «Τούτο κάμνετε εις την ιδικήν μου ανάμνησιν». (Λουκάς 22:19) Έτσι, ο κάθε Μάρτυρας του Ιεχωβά θα πρέπει να κάνει σχέδια μήνες πριν, ώστε να μην αναλάβει άλλες υποχρεώσεις την ημερομηνία της γιορτής. Το Δείπνο του Κυρίου θα γιορταστεί την Τρίτη 6 Απριλίου 1993, μετά τη δύση του ήλιου σε κάθε περιοχή.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, ίσως προκύψουν μερικές απρόβλεπτες περιστάσεις, λόγου χάρη κάποια ασθένεια ή κάποιες δυσχέρειες στο ταξίδι, που θα μπορούσαν να εμποδίσουν κάποιο Χριστιανό ή κάποια Χριστιανή να παρευρεθεί στη γιορτή, όπως σχεδίαζε. Τι θα πρέπει να γίνει σε μια τέτοια περίπτωση;

Στη διάρκεια της γιορτής γίνεται περιφορά άζυμου ψωμιού και κόκκινου κρασιού, και τα άτομα που έχουν χριστεί με το άγιο πνεύμα του Θεού και έχουν εκλεγεί για ζωή στον ουρανό παίρνουν από αυτά. (Ματθαίος 26:26-29· Λουκάς 22:28-30) Αν ένα άτομο που έπαιρνε κάθε χρόνο από τα εμβλήματα αυτόν το χρόνο είναι κατάκοιτο είτε στο σπίτι είτε σε κάποιο νοσοκομείο, οι πρεσβύτεροι της τοπικής εκκλησίας θα διευθετήσουν ώστε ένας από αυτούς να πάει λίγο από το ψωμί και από το κρασί στον άρρωστο, να εξετάσει κατάλληλα Γραφικά εδάφια σχετικά με το θέμα και να του σερβίρει τα εμβλήματα. Αν ένας χρισμένος Χριστιανός είναι μακριά από την τοπική εκκλησία του, θα πρέπει να κανονίσει να πάει σε μια εκκλησία στην περιοχή όπου θα βρίσκεται εκείνη την ημερομηνία.

Έχοντας αυτό υπόψη, μόνο σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις θα πρέπει ένας χρισμένος Χριστιανός να γιορτάσει το Δείπνο του Κυρίου 30 μέρες αργότερα (ένα σεληνιακό μήνα), σε αρμονία με την εντολή που αναφέρεται στα εδάφια Αριθμοί 9:10, 11 και με το παράδειγμα που βρίσκεται στα εδάφια 2 Χρονικών 30:1-3, 15.

Τα άτομα που ανήκουν στην τάξη των ‘άλλων προβάτων’ του Ιησού, τα οποία έχουν την ελπίδα της αιώνιας ζωής σε μια παραδεισένια γη, δεν έχουν λάβει εντολή να παίρνουν από το ψωμί και το κρασί. (Ιωάννης 10:16) Είναι σημαντικό να παρευρίσκονται στην ετήσια γιορτή, αλλά δεν παίρνουν από τα εμβλήματα. Έτσι αν κάποιος είναι άρρωστος ή ταξιδεύει και κατά συνέπεια δεν παρευρίσκεται σε κάποια εκκλησία εκείνο το βράδυ, αυτός ή αυτή θα μπορούσε να διαβάσει ξανά κατ’ ιδίαν κατάλληλα εδάφια (περιλαμβανομένης της αφήγησης για τη θέσπιση της γιορτής από τον Ιησού) και να προσευχηθεί να έχει αυτό το γεγονός την ευλογία του Ιεχωβά παγκόσμια. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχει ανάγκη να γίνει κάποια επιπρόσθετη διευθέτηση για συνάθροιση ή για κάποια ειδική Γραφική συζήτηση ένα μήνα αργότερα.