Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Εφόσον ο αρχαίος ιερέας που ονομαζόταν Μελχισεδέκ ήταν ένας πραγματικός άνθρωπος, γιατί η Αγία Γραφή λέει ότι ήταν «χωρίς γενεαλογία»;

Αυτή η δήλωση γίνεται στο εδάφιο Εβραίους 7:3. Προσέξτε το εδάφιο σύμφωνα με τα συμφραζόμενά του:

«Διότι αυτός ο Μελχισεδέκ, βασιλιάς της Σαλήμ, ιερέας του Υψίστου Θεού, ο οποίος συνάντησε τον Αβραάμ όταν εκείνος γύριζε από τη σφαγή των βασιλιάδων και τον ευλόγησε και στον οποίο ο Αβραάμ έδωσε ως μερίδιο ένα δέκατο από όλα τα πράγματα, είναι πρώτα από όλα, όπως μεταφράζεται το όνομά του, ‘Βασιλιάς Δικαιοσύνης’, και έπειτα είναι επίσης βασιλιάς της Σαλήμ, δηλαδή, ‘Βασιλιάς Ειρήνης’. Με το να είναι χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογία, μη έχοντας ούτε αρχή ημερών ούτε τέλος ζωής, αλλά έχοντας γίνει σαν τον Γιο του Θεού, παραμένει ιερέας παντοτινά».—Εβραίους 7:1-3.

Όπως αναφέρθηκε, ο Μελχισεδέκ ήταν ένας πραγματικός άνθρωπος, τόσο πραγματικός όσο και ο Αβραάμ, με τον οποίο είχε άμεσες σχέσεις. (Γένεσις 14:17-20· Εβραίους 7:4-10) Επομένως, ο Μελχισεδέκ πρέπει να είχε γονείς, πατέρα και μητέρα, και, πιθανώς, απογόνους. Έτσι, ως άνθρωπος είχε γενεαλογία, ή οικογενειακό δέντρο. Η ζωή του, επίσης, είχε κάποιο τέλος. Κάποτε ο Μελχισεδέκ πέθανε, σύμφωνα με τη δήλωση του αποστόλου Παύλου στα εδάφια Ρωμαίους 5:12, 14. Όμως, εφόσον δεν γνωρίζουμε πότε πέθανε ο Μελχισεδέκ και ως εκ τούτου πότε έπαψε να υπηρετεί ως ιερέας, από αυτή την άποψη η υπηρεσία του δεν είχε κάποιο γνωστό τέλος.

Στην επιστολή προς Εβραίους, ο Παύλος έκανε σχόλια αναφορικά με τον Μελχισεδέκ όταν εξέταζε το ρόλο που θα έπαιζε ο Ιησούς Χριστός ως ανώτερος Αρχιερέας. Αναφερόμενος στον Μελχισεδέκ ως τύπο, ή πρότυπο, του Ιησού σε σχέση με αυτόν τον ιερατικό ρόλο, ο Παύλος είπε: «Ο Ιησούς . . . έχει γίνει αρχιερέας . . . σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Μελχισεδέκ». (Εβραίους 6:20) Με ποια έννοια;

Ο Παύλος πρέπει να είχε αντιληφτεί ότι το Γραφικό υπόμνημα δεν δίνει λεπτομέρειες σχετικά με τη γενεαλογική γραμμή της οικογένειας του Μελχισεδέκ—τους προγόνους του ή οποιουσδήποτε πιθανούς απογόνους. Αυτές οι πληροφορίες απλώς δεν είναι θέμα του Γραφικού υπομνήματος. Επομένως, από την άποψη αυτών που γνώριζε ο Παύλος ή αυτών που γνωρίζουμε εμείς, θα μπορούσε ορθά να λεχτεί ότι ο Μελχισεδέκ ήταν «χωρίς γενεαλογία» (Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών· Αμερικανική Στερεότυπη Μετάφραση [American Standard Version]), «χωρίς κατάλογο καταγωγής» (Γ. Τζ. Κονιμπίαρ), ή «χωρίς οικογενειακό δέντρο».—Τζ. Μπ. Φίλιπς.

Με ποιον τρόπο συνέβαινε κάτι τέτοιο στην περίπτωση του Ιησού; Είναι αλήθεια ότι γνωρίζουμε πως Πατέρας του Ιησού ήταν ο Ιεχωβά Θεός και ανθρώπινη μητέρα του η Μαρία από τη φυλή του Ιούδα. Παρ’ όλα αυτά, υπήρχε κάποια ομοιότητα μεταξύ του Μελχισεδέκ και του Ιησού. Πώς συνέβαινε αυτό; Ο Ιησούς δεν γεννήθηκε στη φυλή του Λευί, τη φυλή των ιερέων στο έθνος Ισραήλ. Όχι, ο Ιησούς δεν έγινε ιερέας μέσω ανθρώπινης γενεαλογίας. Το ίδιο και ο Μελχισεδέκ, ο οποίος δεν έγινε ιερέας «σύμφωνα με το νόμο μιας εντολής που βασίζεται στη σάρκα», δηλαδή, με το να γεννηθεί σε ιερατική φυλή και οικογένεια. (Εβραίους 7:15, 16) Αντί να γίνει ιερέας μέσω κάποιου ανθρώπινου πατέρα που ήταν και ο ίδιος ιερέας, ο Ιησούς είχε «ειδικά ονομαστεί από τον Θεό αρχιερέας σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Μελχισεδέκ».—Εβραίους 5:10.

Επιπλέον, ο Ιησούς δεν είχε κάποιους απογόνους ή διαδόχους στην ιεροσύνη του. Με αυτή την έννοια επίσης, ήταν χωρίς γενεαλογία. Εκείνος θα εκτελεί αιώνια την ιερατική του υπηρεσία ως υποβοηθητικός εκπαιδευτής. Ο Παύλος σχολίασε σχετικά με αυτή την παντοτινή υπηρεσία, λέγοντας:

«[Ο Ιησούς], επειδή παραμένει ζωντανός για πάντα, έχει την ιεροσύνη του χωρίς κανένα διάδοχο. Συνεπώς, μπορεί και να σώζει πλήρως εκείνους που πλησιάζουν τον Θεό μέσω αυτού, επειδή είναι πάντοτε ζωντανός για να συνηγορεί υπέρ εκείνων».—Εβραίους 7:24, 25.

Επομένως, η εξέταση που κάνουμε γύρω από τα λόγια του Παύλου στο εδάφιο Εβραίους 7:3 θα πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από απλή γνώση που αποθηκεύουμε στο κεφάλι μας. Θα πρέπει να ενισχύσει την εκτίμησή μας για τη στοργική προμήθεια που έχει κάνει ο Ιεχωβά Θεός για εμάς, προκειμένου να λάβουμε συγχώρηση της αμαρτίας αιώνια, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο έχει διευθετήσει να λαβαίνουμε βοήθεια και καθοδηγία παντοτινά.