Πρόξενοι Κακού

Η ΕΞΗΓΗΣΗ που δίνει η Αγία Γραφή για το ρόλο που παίζουν οι δαίμονες στις ανθρώπινες υποθέσεις απαντά σε βασικές ερωτήσεις σχετικά με το κακό οι οποίες διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να απαντηθούν. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, την εξής δήλωση από την εφημερίδα Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τριμπιούν (International Herald Tribune) σχετικά με το συνεχιζόμενο πόλεμο στα Βαλκάνια: «Μια ομάδα ερευνητών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας έχει συμπεράνει ότι [στρατιώτες] έχουν βιάσει μέχρι και 20.000 Μουσουλμάνες, γυναίκες και κορίτσια, . . . ως μέρος μιας συστηματικής πολιτικής τρόμου η οποία έχει σχεδιαστεί για να τις εκφοβίζει, να τους σπάει το ηθικό και να τις αναγκάζει να φεύγουν από τα σπίτια τους».

Μια ανάλυση στο περιοδικό Τάιμ (Time) προσπάθησε να δώσει κάποια εξήγηση: «Μερικές φορές, οι νεαροί στον πόλεμο μπορεί να διαπράττουν βιασμό με σκοπό να ευχαριστήσουν τους μεγαλυτέρους τους, τους αξιωματικούς τους, και να κερδίσουν ένα είδος επιδοκιμασίας σαν και εκείνο που δείχνει ο πατέρας προς το γιο. Ο βιασμός είναι απόδειξη της συμμόρφωσης με την αγριότητα της ομάδας. Ένας νεαρός ο οποίος είναι πρόθυμος να κάνει αποκρουστικά πράγματα έχει υποτάξει την ατομική του συνείδηση με σκοπό να την εναρμονίσει με τους ασυμβίβαστους σκοπούς της ομάδας. Ένας άντρας επικυρώνει την αφοσίωσή του μέσω φρικαλεότητας».

Αλλά γιατί είναι οι ‘ασυμβίβαστοι σκοποί της ομάδας’ περισσότερο εξαχρειωμένοι από την ατομική συνείδηση των μελών της; Ως άτομο, σχεδόν ο καθένας επιθυμεί να ζει ειρηνικά με τον πλησίον του. Έτσι γιατί, σε περιόδους πολέμου, οι άνθρωποι βιάζουν, βασανίζουν και σκοτώνουν ο ένας τον άλλον; Ένας βασικός λόγος είναι ότι ενεργούν δαιμονικές δυνάμεις.

Η κατανόηση του ρόλου που παίζουν οι δαίμονες παρέχει επίσης μια λύση σε αυτό το οποίο μερικοί ονομάζουν «πρόβλημα των θεολόγων». Το πρόβλημα είναι πώς να συμβιβαστούν οι εξής τρεις προτάσεις: (1) ο Θεός είναι παντοδύναμος· (2) ο Θεός είναι στοργικός και καλός· και (3) συμβαίνουν τρομακτικά πράγματα. Μερικοί πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να συμβιβάσεις οποιεσδήποτε δύο από αυτές τις προτάσεις, αλλά και τις τρεις δεν μπορείς ποτέ να τις συμβιβάσεις. Ο ίδιος ο Λόγος του Θεού δίνει την απάντηση, και σε αυτή την απάντηση περιλαμβάνονται αόρατα πνεύματα, πρόξενοι κακού.

Ο Πρώτος Στασιαστής

Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ο ίδιος ο Θεός είναι πνεύμα. (Ιωάννης 4:24) Κάποια στιγμή αυτός έγινε ο Δημιουργός εκατομμυρίων άλλων πνευματικών όντων, αγγελικών γιων. Σε όραμα, ο υπηρέτης του Θεού Δανιήλ είδε εκατό εκατομμύρια αγγέλους. Όλα τα πνευματικά πρόσωπα τα οποία ο Ιεχωβά δημιούργησε ήταν δίκαια και βρίσκονταν σε αρμονία με το θέλημά του.—Δανιήλ 7:10· Εβραίους 1:7.

Αργότερα, όταν ο Θεός ‘θεμελίωνε τη γη’, αυτοί οι αγγελικοί γιοι του Θεού «έψαλλον ομού» και «ηλάλαζον». (Ιώβ 38:4-7) Αλλά, ένας από αυτούς ανέπτυξε την επιθυμία να αρπάξει για τον εαυτό του τη λατρεία η οποία δικαιωματικά ανήκει στον Δημιουργό. Στασιάζοντας εναντίον του Θεού, αυτός ο άγγελος έκανε τον εαυτό του σατανά (που σημαίνει «εναντιούμενος») και διάβολο (που σημαίνει «συκοφάντης»).—Παράβαλε Ιεζεκιήλ 28:13-15.

Χρησιμοποιώντας στην Εδέμ κάποιο φίδι για να μιλήσει στην πρώτη γυναίκα, την Εύα, ο Σατανάς την έπεισε να μην υπακούσει στην άμεση εντολή του Θεού να μη φάει τον καρπό ενός συγκεκριμένου δέντρου που βρισκόταν μέσα στον κήπο. Έπειτα, ο σύζυγός της ενώθηκε μαζί της. Έτσι, το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι ενώθηκε με τον άγγελο στο στασιασμό εναντίον του Ιεχωβά.—Γένεσις 2:17· 3:1-6.

Ενώ τα γεγονότα στην Εδέμ ίσως φαίνεται ότι αποτελούν απλώς ένα μάθημα υπακοής, ωστόσο εκεί εγέρθηκαν από τον Σατανά δυο σημαντικά ηθικά ζητήματα. Πρώτον, ο Σατανάς αμφισβήτησε το αν η κυριαρχία του Ιεχωβά πάνω στα πλάσματά του ασκούνταν δίκαια και υπέρ των καλύτερων συμφερόντων των πλασμάτων. Ίσως οι άνθρωποι να μπορούσαν να κυβερνηθούν καλύτερα μόνοι τους. Δεύτερον, ο Σατανάς έθεσε υπό αμφισβήτηση το αν οποιοδήποτε από τα νοήμονα πλάσματα θα παρέμενε πιστό και όσιο στον Θεό όταν η υπακοή φαινόταν να μη φέρνει υλικά οφέλη.a

Μια ξεκάθαρη κατανόηση των ζητημάτων τα οποία εγέρθηκαν στην Εδέμ, μαζί με τη γνώση των ιδιοτήτων του Ιεχωβά, μας βοηθούν να κατανοήσουμε τη λύση που υπάρχει στο «πρόβλημα των θεολόγων», δηλαδή το να συμβιβάσει κανείς την ύπαρξη του κακού με τη δύναμη και την αγάπη του Θεού. Ενώ είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά διαθέτει απεριόριστη δύναμη και είναι η ίδια η προσωποποίηση της αγάπης, είναι επίσης σοφός και δίκαιος. Ασκεί αυτές τις τέσσερις ιδιότητες με τέλεια ισορροπία. Έτσι, δεν χρησιμοποίησε την ακατανίκητη δύναμή του για να καταστρέψει τους τρεις στασιαστές αμέσως. Αυτό θα ήταν δίκαιο αλλά όχι απαραίτητα σοφό ή στοργικό. Επιπλέον, δεν θέλησε απλώς να συγχωρήσει και να ξεχάσει, πορεία η οποία ίσως μερικοί νομίζουν ότι θα αποτελούσε τη στοργική επιλογή. Το να κάνει κάτι τέτοιο δεν θα ήταν ούτε σοφό ούτε δίκαιο.

Χρειαζόταν χρόνος για να τακτοποιηθούν τα ζητήματα τα οποία ήγειρε ο Σατανάς. Θα έπαιρνε καιρό για να αποδειχτεί το αν οι άνθρωποι θα μπορούσαν κατάλληλα να κυβερνήσουν τον εαυτό τους ανεξάρτητα από τον Θεό. Με το να επιτρέψει στους τρεις στασιαστές να συνεχίσουν να ζουν, ο Ιεχωβά επίσης έκανε δυνατόν για τα πλάσματα να συμβάλουν στο να αποδειχτεί ψευδής ο ισχυρισμός του Σατανά, με το να υπηρετούν πιστά τον Θεό κάτω από δύσκολες περιστάσεις.b

Ο Ιεχωβά είχε ξεκάθαρα πει στον Αδάμ και στην Εύα ότι, αν έτρωγαν από τον απαγορευμένο καρπό, θα πέθαιναν. Και πράγματι πέθαναν, μολονότι ο Σατανάς είχε διαβεβαιώσει την Εύα ότι δεν θα πέθαινε. Και ο Σατανάς έχει επίσης καταδικαστεί σε θάνατο· στο μεταξύ, συνεχίζει να παροδηγεί το ανθρώπινο γένος. Στην πραγματικότητα, η Αγία Γραφή λέει: «Ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού».—1 Ιωάννη 5:19· Γένεσις 2:16, 17· 3:4· 5:5.

Άλλοι Άγγελοι Στασιάζουν

Δεν πέρασε πολύς καιρός μετά τα γεγονότα της Εδέμ, όταν άλλοι άγγελοι έλαβαν μέρος στο στασιασμό εναντίον της κυριαρχίας του Ιεχωβά. Η Αγία Γραφή δηλώνει: «Και ότε ήρχισαν οι άνθρωποι να πληθύνωνται επί του προσώπου της γης, και θυγατέρες εγεννήθησαν εις αυτούς, ιδόντες οι υιοί του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων, ότι ήσαν ωραίαι, έλαβον εις εαυτούς γυναίκας εκ πασών όσας έκλεξαν». Με άλλα λόγια, αυτοί οι άγγελοι «εγκατέλειψαν τη δική τους κατάλληλη κατοικία [στον ουρανό]» και ήρθαν στη γη, υλοποιήθηκαν λαβαίνοντας ανθρώπινη μορφή και απόλαυσαν αισθησιακές ηδονές με γυναίκες.—Γένεσις 6:1, 2· Ιούδα 6.

Η αφήγηση συνεχίζει στο εδάφιο Γένεσις 6:4: «Κατ’ εκείνας τας ημέρας ήσαν οι γίγαντες [οι Νεφιλείμ, ΜΝΚ] επί της γης, και έτι ύστερον, αφού οι υιοί του Θεού εισήλθον εις τας θυγατέρας των ανθρώπων, και αύται ετεκνοποίησαν εις αυτούς· εκείνοι ήσαν οι δυνατοί, οι έκπαλαι άνδρες ονομαστοί». Αυτοί οι υβριδικοί γιοι οι οποίοι γεννήθηκαν από γυναίκες και είχαν πατέρες αγγέλους ήταν αφύσικα ισχυροί, «δυνατοί». Ήταν άντρες βίας, ή αλλιώς Νεφιλείμ, εβραϊκή λέξη η οποία σημαίνει «εκείνοι που κάνουν άλλους να πέσουν».

Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτά τα γεγονότα αργότερα διατυπώθηκαν στους θρύλους αρχαίων πολιτισμών. Για παράδειγμα, ένα βαβυλωνιακό έπος που γράφτηκε πριν από 4.000 χρόνια περιγράφει τους υπεράνθρωπους άθλους του Γιλγαμές, ενός ισχυρού, βίαιου ημίθεου του οποίου η «λαγνεία δεν [άφηνε] καμιά παρθένα στον αγαπημένο της». Κάποιο άλλο παράδειγμα, από την ελληνική μυθολογία, είναι ο υπεράνθρωπος Ηρακλής. Γεννημένος από την Αλκμήνη, μια θνητή, και με πατέρα του το θεό Δία, ο Ηρακλής ξεκίνησε μια σειρά βίαιων περιπετειών αφότου σκότωσε τη σύζυγο και τα παιδιά του σε ένα ξέσπασμα παραφροσύνης. Μολονότι αυτές οι ιστορίες παραποιήθηκαν πολύ καθώς μεταβιβάζονταν από γενιά σε γενιά, συνδέονται στενά με τα όσα λέει η Αγία Γραφή σχετικά με τους Νεφιλείμ και τους στασιαστικούς αγγελικούς πατέρες τους.

Εξαιτίας της επιρροής των πονηρών αγγέλων και των υπεράνθρωπων γιων τους, η γη γέμισε τόσο πολύ με βία ώστε ο Ιεχωβά αποφάσισε να καταστρέψει τον κόσμο μέσω ενός μεγάλου κατακλυσμού. Οι Νεφιλείμ αφανίστηκαν μαζί με όλους τους ασεβείς ανθρώπους· οι μόνοι άνθρωποι που επέζησαν ήταν ο δίκαιος Νώε και η οικογένειά του.—Γένεσις 6:11, ΜΝΚ· 7:23.

Ωστόσο, οι πονηροί άγγελοι δεν πέθαναν. Αντίθετα, άφησαν τα υλοποιημένα ανθρώπινα σώματά τους και επέστρεψαν στο πνευματικό βασίλειο. Εξαιτίας της ανυπακοής τους, δεν τους επιτράπηκε να επιστρέψουν στην οικογένεια των δίκαιων αγγέλων του Θεού· ούτε τους επιτράπηκε πάλι να πάρουν ανθρώπινα σώματα όπως έκαναν στις ημέρες του Νώε. Εντούτοις, συνέχισαν να ασκούν καταστρεπτική επιρροή στις υποθέσεις του ανθρωπίνου γένους, υπό την εξουσία «του άρχοντα των δαιμόνων», του Σατανά του Διαβόλου.—Ματθαίος 9:34· 2 Πέτρου 2:4· Ιούδα 6.

Εχθροί του Ανθρωπίνου Γένους

Ο Σατανάς και οι δαίμονες υπήρξαν πάντοτε δολοφονικοί και απάνθρωποι. Ο Σατανάς, με διάφορους τρόπους έκανε να χαθούν τα ζώα του Ιώβ και σκότωσε τους περισσότερους από τους υπηρέτες του. Στη συνέχεια, σκότωσε τα δέκα παιδιά του Ιώβ προκαλώντας ‘μεγάλο άνεμο’ για να καταστρέψει το σπίτι μέσα στο οποίο βρίσκονταν αυτά. Ύστερα από αυτό, ο Σατανάς έπληξε τον Ιώβ με «έλκος κακόν από του ίχνους των ποδών αυτού έως της κορυφής αυτού».—Ιώβ 1:7-19· 2:3, 7.

Οι δαίμονες δείχνουν παρόμοια κακεντρεχή διάθεση. Στις ημέρες του Ιησού, στερούσαν από τους ανθρώπους την ικανότητα ομιλίας και όρασης. Έκαναν έναν άνθρωπο να κατακόβεται με πέτρες. Έριξαν ένα αγόρι στο έδαφος και ‘του προκάλεσαν βίαιους σπασμούς’.—Λουκάς 9:42· Ματθαίος 9:32, 33· 12:22· Μάρκος 5:5.

Εκθέσεις από όλο τον κόσμο δείχνουν ότι σήμερα ο Σατανάς και οι δαίμονες είναι μοχθηροί όπως ήταν πάντοτε. Μερικούς ανθρώπους τους χτυπούν με αρρώστιες. Άλλους, τους παρενοχλούν στερώντας τους τον ύπνο ή προκαλώντας τους τρομακτικά όνειρα ή κακοποιώντας τους σεξουαλικά. Ακόμη άλλους τους έχουν οδηγήσει στην παραφροσύνη, στο φόνο ή στην αυτοκτονία.

Για Πόσο Καιρό Ακόμη Θα Γίνονται Ανεκτοί;

Ο Σατανάς και οι δαίμονές του δεν θα γίνονται ανεκτοί για πάντα. Υπήρχαν εύλογες αιτίες για τις οποίες ο Ιεχωβά τους επέτρεψε να υπάρχουν μέχρι τις ημέρες μας, αλλά τώρα ο καιρός τους είναι λίγος. Στις αρχές αυτού του αιώνα, έγινε ένα μεγάλο βήμα για να περιοριστεί η σφαίρα της δράσης τους. Το βιβλίο της Αποκάλυψης εξηγεί: «Ξέσπασε πόλεμος στον ουρανό: Ο Μιχαήλ [ο αναστημένος Ιησούς Χριστός] και οι άγγελοί του πολέμησαν με το δράκοντα [τον Σατανά], και ο δράκοντας πολέμησε και οι άγγελοί του, αλλά δεν υπερίσχυσε ούτε βρέθηκε πια τόπος για αυτούς στον ουρανό. Ρίχτηκε κάτω, λοιπόν, ο μεγάλος δράκοντας, το αρχικό φίδι, εκείνος που αποκαλείται Διάβολος και Σατανάς, ο οποίος παροδηγεί ολόκληρη την κατοικημένη γη· ρίχτηκε κάτω στη γη, και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του».—Αποκάλυψη 12:7-9.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η αφήγηση συνεχίζει: «Γι’ αυτόν το λόγο, να ευφραίνεστε ουρανοί και όσοι κατοικείτε σε αυτούς!» Οι δίκαιοι άγγελοι μπορούσαν να χαίρονται επειδή ο Σατανάς και οι δαίμονές του δεν ήταν πια στον ουρανό. Αλλά τι θα λεχτεί σχετικά με τους ανθρώπους στη γη; Η Αγία Γραφή λέει: «Αλίμονο στη γη και στη θάλασσα, επειδή ο Διάβολος κατέβηκε σε εσάς, έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα».—Αποκάλυψη 12:12.

Στο θυμό τους ο Σατανάς και οι υποτακτικοί του είναι διατεθειμένοι να προκαλούν όσο το δυνατόν περισσότερα «αλίμονο» πριν από το επικείμενο τέλος τους. Σε αυτόν τον αιώνα έχουν γίνει δυο παγκόσμιοι πόλεμοι και πάνω από 150 μικρότεροι πόλεμοι μετά το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου. Στο λεξιλόγιό μας έχουν μπει φράσεις οι οποίες αντανακλούν τη βία αυτής της γενιάς: «μικροβιολογικός πόλεμος», «Ολοκαύτωμα», «κραυγές στη σιωπή», «στρατόπεδα βιασμού», «πολλαπλές δολοφονίες» και «ατομική βόμβα». Οι ειδήσεις είναι γεμάτες με ιστορίες για ναρκωτικά, δολοφονίες, βομβιστικές ενέργειες, ψυχοπαθή κανιβαλισμό, σφαγές, πείνα και βασανιστήρια.

Τα καλά νέα είναι ότι αυτά τα πράγματα είναι προσωρινά. Στο κοντινό μέλλον, ο Θεός θα ενεργήσει και πάλι εναντίον του Σατανά και των δαιμόνων του. Περιγράφοντας ένα όραμα από τον Θεό, ο απόστολος Ιωάννης είπε: «Και είδα έναν άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό έχοντας το κλειδί της αβύσσου και μια μεγάλη αλυσίδα στο χέρι του. Και έπιασε το δράκοντα, το αρχικό φίδι, ο οποίος είναι ο Διάβολος και ο Σατανάς, και τον έδεσε για χίλια χρόνια. Και τον έριξε στην άβυσσο και την έκλεισε και τη σφράγισε από πάνω του, για να μην παροδηγήσει πια αυτός τα έθνη μέχρι να τελειώσουν τα χίλια χρόνια».—Αποκάλυψη 20:1-3.

Έπειτα από αυτά, ο Διάβολος και οι δαίμονές του θα ‘λυθούν για λίγο καιρό’, και κατόπιν θα καταστραφούν για πάντα. (Αποκάλυψη 20:3, 10) Τι υπέροχος καιρός που θα είναι αυτός! Εφόσον ο Σατανάς και οι δαίμονές του θα έχουν εξαφανιστεί, ο Ιεχωβά θα είναι «τα πάντα για όλους». Και ο καθένας πραγματικά θα «κατατρυφά εν πολλή ειρήνη».—1 Κορινθίους 15:28· Ψαλμός 37:11.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Είναι μόνο ο άνθρωπος υπεύθυνος για αυτά τα πράγματα ή ευθύνεται επίσης κάποια καταχθόνια, αόρατη δύναμη;

[Ευχαριστίες]

Πετρελαιοπηγές καίγονται στο Κουβέιτ, 1991: Chamussy/Sipa Press

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Τι υπέροχος καιρός θα είναι όταν οι δαίμονες δεν θα παρενοχλούν πια το ανθρώπινο γένος!