Αντιμετώπιση της Νοσταλγίας στην Υπηρεσία του Θεού

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ έδωσε την εξής εντολή στους ακολούθους του: «Πηγαίνετε . . . και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη». (Ματθαίος 28:19) Για πολλούς Χριστιανούς, η εκπλήρωση αυτής της αποστολής σημαίνει την αποδοχή δύσκολων συνθηκών μακριά από την πατρίδα τους. Οι περιοδεύοντες επίσκοποι, οι γυναίκες τους και άλλοι αφήνουν πολλά πράγματα πίσω για χάρη της υπηρεσίας του Θεού. Η νοσταλγία μπορεί να αποτελεί πραγματική πρόκληση για όλους αυτούς τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Η νοσταλγία έρχεται όταν οι αναμνήσεις μεταφέρουν τις σκέψεις σας πίσω στην ασφάλεια και στην αγάπη ενός ευχάριστου παρελθόντος. Αυτό μπορεί να προκαλέσει τόσο ισχυρό συναίσθημα ώστε να αισθάνεστε καταθλιμμένοι και ανίκανοι να συνεχίσετε. Στην πραγματικότητα, αφού πούλησαν τα υπάρχοντά τους και έκαναν κάποιο δαπανηρό ταξίδι σε μια ξένη χώρα, μερικοί εγκατέλειψαν τα σχέδιά τους και επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Η νοσταλγία τούς κατέβαλε.

Τέτοιες περίοδοι συναισθηματικής κρίσης είναι συνήθεις μετά την πρώτη μετακίνηση, αλλά για μερικά άτομα αυτές επιμένουν μια ολόκληρη ζωή. Αφού είχε φύγει επί 20 και πλέον χρόνια, ο Ιακώβ ‘λαχταρούσε έντονα το σπίτι του πατέρα του’. (Γένεσις 31:30, ΜΝΚ) Ποιος μπορεί να αναμένει ότι θα υποφέρει από νοσταλγία; Τι την προκαλεί; Πώς μπορεί ένα άτομο να αντιμετωπίσει τέτοια αισθήματα;

Τι Προκαλεί τη Λύπη;

Η νοσταλγία μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε. Η Αμύτις, η κόρη του Μήδου βασιλιά Αστυάγη, προφανώς είχε κάθε λόγο για να είναι ευτυχισμένη: πλούτη, γόητρο, ένα όμορφο σπίτι. Ωστόσο, ένιωθε τόση νοσταλγία για τα βουνά της Μηδίας, ώστε ο σύζυγός της, ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ, οικοδόμησε τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας σε μια προσπάθεια να την παρηγορήσει.

Η νοσταλγία μπορεί να είναι ιδιαίτερα βασανιστική όταν η ζωή φαίνεται δυσκολότερη από ό,τι ήταν πριν μετακινηθεί το άτομο. Όταν οι κάτοικοι του Ιούδα εξορίστηκαν, θρήνησαν: ‘Επί των ποταμών Βαβυλώνος, εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν, ότε ενεθυμήθημεν την Σιών. Πώς να ψάλωμεν την ωδήν του Ιεχωβά επί ξένης γης;’—Ψαλμός 137:1, 4.

Πολλά πράγματα μπορεί να προκαλέσουν τη μελαγχολία της νοσταλγίας. Η Τέρι, η οποία είχε φύγει από τον Καναδά, λέει: «Κάποια ημέρα μια οικογενειακή φωτογραφία έπεσε από ένα βιβλίο. Όταν τη σήκωσα, ένας χείμαρρος νοσταλγίας ξαφνικά με πλημμύρισε, και έκλαψα». Ο Κρις, ο οποίος μετακινήθηκε από την Αγγλία σε κάποια πολύ φτωχότερη χώρα, παραδέχεται: «Και μόνο να αναγνωρίσω το σκοπό κάποιου παλιού τραγουδιού ή την ευωδιά ενός γνωστού φαγητού, αυτό θα μπορούσε να με κάνει να λαχταράω τα πράγματα τα οποία άφησα πίσω».—Παράβαλε Αριθμοί 11:5.

Οι στενοί οικογενειακοί δεσμοί είναι συχνά ένας παράγοντας ο οποίος επιτείνει το πρόβλημα. Η Ροζαλί, μια Βραζιλιάνα η οποία τώρα ζει σε κάποια γειτονική χώρα, σχολιάζει: «Νιώθω αποκαρδιωμένη όταν παίρνω άσχημα νέα από το σπίτι και δεν μπορώ να είμαι εκεί για να βοηθήσω. Μερικές φορές είναι χειρότερα όταν δεν παίρνω κανένα νέο και αρχίζω να φαντάζομαι πράγματα». Η Τζάνις μετακινήθηκε από τη Βόρεια Αμερική σε μια μικρή πόλη στην τροπική Αμαζονία. Η ίδια λέει: «Με πιάνει νοσταλγία όταν ακούω καλά νέα από το σπίτι. Ακούω πόσο καλά περνούν μαζί, και εύχομαι να μπορούσα να είμαι εκεί κοντά τους».

Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι αφήνεις ανθρώπους πίσω εκείνο που προκαλεί νοσταλγία. Η Λίντα εξηγεί: «Απογοητευόμουν όταν δεν γνώριζα πού να αγοράσω τα πράγματα τα οποία χρειαζόμουν. Δεν γνώριζα τις τιμές ή πώς να κάνω ανταλλαγές. Η απόκτηση ενός αυτοκινήτου ήταν κάτι πολύ ακριβό, και εγώ πάντοτε στριμωχνόμουν καθώς αγωνιζόμουν να επιβιβαστώ στα γεμάτα κόσμο δημόσια μέσα μεταφοράς. Αυτό και μόνο με έκανε να επιθυμώ έντονα το σπίτι». Σχολιάζοντας το πολιτιστικό και οικονομικό χάσμα, η Τζάνετ παρατηρεί: «Ήταν η φτώχεια εκείνο που με αναστάτωνε. Δεν είχα δει ποτέ προηγουμένως ανθρώπους να ζητιανεύουν για ψωμί ή μεγάλες οικογένειες να ζουν όλοι μέσα σε ένα δωμάτιο χωρίς να έχουν νερό. . . . Τέτοια πράγματα με αναστάτωναν τόσο πολύ ώστε ένιωθα ότι δεν θα μπορούσα να μείνω εκεί πλέον».

Πώς να Αντιμετωπίζετε τα Αισθήματά Σας

Δεν θα πρέπει να αισθανόμαστε άσχημα επειδή μας διακατέχουν ισχυρά συναισθήματα για τους ανθρώπους που αγαπούμε ή για το οικείο περιβάλλον στο οποίο βρισκόμασταν κατά τα χρόνια της διάπλασής μας. Ο Ιεχωβά Θεός μάς έδωσε συναισθήματα ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε θερμές προσωπικές σχέσεις. Οι Χριστιανοί επίσκοποι της εκκλησίας στην Έφεσο ήταν συναισθηματικά ώριμοι άντρες. Αλλά τι συνέβη όταν η επίσκεψη του αποστόλου Παύλου σε αυτούς έφτασε στο τέλος της; «Ξέσπασε πολύ κλάμα ανάμεσα σε όλους, και έπεσαν στο λαιμό του Παύλου και τον φιλούσαν τρυφερά»! (Πράξεις 20:37) Βέβαια, εκείνο το περιστατικό δεν περιλάμβανε νοσταλγία. Ωστόσο, μας δίνει τροφή για σκέψη. Είναι φυσιολογικό να έχουμε αισθήματα, αλλά δεν θα πρέπει να τα αφήνουμε να μας ελέγχουν. Πώς, λοιπόν, μπορείτε να αντιμετωπίσετε επιτυχώς τη νοσταλγία;

Το να μάθετε να μιλάτε την τοπική γλώσσα είναι ένα κλειδί για να νιώθετε ότι προσαρμοστήκατε. Τα αισθήματα νοσταλγίας μπορεί να ενταθούν όταν η επικοινωνία παρεμποδίζεται επειδή έχετε να κάνετε με μια ξένη γλώσσα. Αν είναι δυνατόν, λοιπόν, μάθετε να διαβάζετε και να μιλάτε τη γλώσσα της περιοχής πριν μετακινηθείτε εκεί. Διαφορετικά, συγκεντρωθείτε στη μελέτη της γλώσσας στη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων μετά την άφιξή σας. Τότε είναι που έχετε το ισχυρότερο κίνητρο και επομένως την καλύτερη προοπτική για να μάθετε τη γλώσσα. Αν αφιερώσετε αυτές τις εβδομάδες κυρίως στη μελέτη της γλώσσας, σύντομα θα απολαμβάνετε τις συζητήσεις, και αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να μετριάζετε τα αισθήματα της νοσταλγίας.

Κάντε καινούριους φίλους όσο το δυνατόν γρηγορότερα, επειδή αυτό θα σας βοηθήσει να αισθάνεστε σαν στο σπίτι σας. Η εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι ο καλύτερος τόπος για να κάνετε πραγματικούς φίλους. Πάρτε την πρωτοβουλία και ενδιαφερθείτε για τους άλλους. Κάντε προσπάθεια να γνωρίσετε το παρελθόν τους, την οικογένειά τους, τα προβλήματά τους και τα ενδιαφέροντά τους. Προσκαλέστε ομοπίστους στο σπίτι σας. Με τη σειρά σας, θα διαπιστώσετε ότι οι άλλοι θα ενδιαφερθούν για εσάς.

Ανάμεσα στο λαό του Θεού, οι φιλίες μπορούν να είναι τόσο στενές όσο και οι οικογενειακοί δεσμοί. Ο Ιησούς είπε: «Όποιος κάνει το θέλημα του Θεού, αυτός είναι αδελφός και αδελφή και μητέρα μου». (Μάρκος 3:35) Ο Χριστός επίσης διαβεβαίωσε τους ακολούθους του: «Κανείς δεν άφησε σπίτι ή αδελφούς ή αδελφές ή μητέρα ή πατέρα ή παιδιά ή αγρούς για χάρη μου και για χάρη των καλών νέων, ο οποίος δεν θα πάρει εκατονταπλάσια τώρα, σε αυτή τη χρονική περίοδο, σπίτια και αδελφούς και αδελφές και μητέρες και παιδιά και αγρούς, με διωγμούς, και στο ερχόμενο σύστημα πραγμάτων αιώνια ζωή». (Μάρκος 10:29, 30) Με μια τέτοια θαυμάσια πνευματική αδελφότητα, δεν είμαστε μόνοι, ακόμη και σε μια καινούρια χώρα.

Το να διατηρείτε φιλίες με εκείνους που βρίσκονται πίσω στην πατρίδα σας μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τη νοσταλγία. Ίσως να νιώσετε έκπληξη όταν διαπιστώσετε ότι, τώρα που έχετε μετακινηθεί, η επικοινωνία μέσω αλληλογραφίας αποκτά περισσότερο νόημα, επειδή πιθανόν θα βάζετε αρκετή σκέψη στα λόγια σας. Θα υπάρχουν συναρπαστικά πράγματα να πείτε. Η Τζάνετ, η οποία αναφέρθηκε προηγουμένως, προτείνει τα εξής: «Τα υπεραστικά τηλεφωνήματα είναι ακριβά, αλλά το να στείλετε μια γραμμένη κασέτα μέσω του ταχυδρομείου είναι σχετικά φτηνό. Το να μιλάτε σε κάποιο μηχάνημα φαίνεται παράξενο στην αρχή. Ωστόσο, αν συζητάτε με κάποιον με το μικρόφωνο ανάμεσά σας, είναι εύκολο και ενδιαφέρον». Θα μπορούσατε επίσης να ζητήσετε να λάβετε μια γραμμένη κασέτα σε αντάλλαγμα.

Η Σίρλεϊ, η οποία μετανάστευσε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Λατινική Αμερική πριν από 25 χρόνια, λέει: «Πάντοτε γράφω σχετικά με εποικοδομητικές εμπειρίες αντί να γράφω για προβλήματα. Αυτό ενθαρρύνει τους άλλους να συνεχίζουν να μου γράφουν». Να είστε προσεκτικοί ωστόσο. Η πολλή αλληλογραφία μπορεί να σας εμποδίσει από το να κάνετε καινούριους φίλους. Ο Ντελ, ο οποίος μετακινήθηκε από τον Καναδά σε μια άλλη χώρα, λέει: «Αποφεύγετε να μένετε στο σπίτι και να μελαγχολείτε για τα πράγματα που αποζητάτε. Αντίθετα, πηγαίνετε έξω και χαρείτε το νέο σας τόπο».

Γνωρίστε τα έθιμα της καινούριας χώρας, την ιστορία, το χιούμορ και μέρη που έχουν ενδιαφέρον και είναι όμορφα. Αυτό θα σας βοηθήσει να μην επικεντρώνετε την προσοχή σας στους αρνητικούς παράγοντες. Επίσης αν σκοπεύετε να μείνετε εκεί όπου έχετε μετακινηθεί, το καλύτερο είναι να μην επισκεφτείτε την πατρίδα σας πολύ σύντομα ούτε να το κάνετε αυτό πολύ συχνά. Παίρνει καιρό για να δημιουργήσετε νέες φιλίες και να συνηθίσετε στο νέο περιβάλλον. Εκτεταμένες επισκέψεις στην πατρίδα σας εμποδίζουν αυτή τη διαδικασία. Όταν πια θα έχετε ριζώσει στο καινούριο σας σπίτι, μπορείτε να χαίρεστε πηγαίνοντας στην πατρίδα σας για επίσκεψη—και μετά να επιστρέφετε. Στο μεταξύ, συνεχίστε να είστε απασχολημένοι καθώς προσπαθείτε να συνδεθείτε ακόμη περισσότερο με το καινούριο σας σπίτι.

Συνεχίστε να Αποβλέπετε στο Μέλλον

Ο Ιεχωβά μάς έδωσε ολόκληρη τη γη ως σπίτι μας. (Ψαλμός 115:16) Με χαρούμενο Χριστιανικό πνεύμα, η ζωή μπορεί να είναι ευχάριστη σε οποιαδήποτε χώρα. Αν μετακινηθείτε με σκοπό να προωθήσετε τα συμφέροντα της Βασιλείας και να κηρύξετε τα καλά νέα σε κάποια άλλη χώρα ή κάπου αλλού μέσα στην πατρίδα σας, κάντε το αυτό με χαρωπή προσμονή. Να αποβλέπετε στο να αποκτήσετε καινούριους φίλους, να μάθετε σχετικά με διάφορα έθιμα, να κάνετε μαθητές ή να ενασχολείστε με ανταμειφτικά πράγματα στην υπηρεσία του Θεού.

Ο Ιεχωβά Θεός είναι ένας Φίλος ο οποίος πάντοτε θα είναι μαζί σας, άσχετα με το πού βρίσκεστε. (Ψαλμός 94:14· 145:14, 18) Έτσι να παραμένετε κοντά του μέσω προσευχής. (Ρωμαίους 12:12) Αυτό θα σας βοηθήσει να φέρνετε στο νου σας το σκοπό που έχετε στη ζωή ως υπηρέτης του Θεού. Ο Αβραάμ και η Σάρρα κράτησαν στο νου τους το σκοπό τους όταν άφησαν το άνετο σπίτι τους στην πόλη Ουρ. Υπακούοντας στην εντολή του Ιεχωβά, άφησαν πίσω φίλους και συγγενείς. (Πράξεις 7:2-4) Αν εξακολουθούσαν να θυμούνται και να επιθυμούν έντονα τον τόπο από τον οποίο είχαν φύγει, θα είχαν ευκαιρία να επιστρέψουν. Αλλά αυτοί επιδίωκαν έναν καλύτερο τόπο—τελικά, ζωή σε μια παραδεισένια γη υπό την ουράνια Βασιλεία του Θεού.—Εβραίους 11:15, 16.

Το κήρυγμα σε ξένους αγρούς ή στην πατρίδα σας, εκεί όπου η ανάγκη για κήρυκες της Βασιλείας είναι μεγαλύτερη, μπορεί να αποτελεί αρκετά μεγάλη πρόκληση. Αλλά είναι επίσης παραγωγικό και εξαιρετικά ανταμειφτικό έργο. (Ιωάννης 15:8) Επίσης, αν σας κυριεύουν προσωρινά αρνητικές σκέψεις, μπορείτε να τις υπερνικάτε με το να κρατάτε στο νου το στόχο σας και να κοιτάτε μπροστά. Μια ανύπαντρη ιεραπόστολος είπε: «Όταν νιώθω τη λύπη να με κυριεύει, προσπαθώ να σκέφτομαι το νέο κόσμο και το πώς ολόκληρο το ανθρώπινο γένος θα είναι μια οικογένεια». Ευχάριστες σκέψεις όπως αυτές μπορούν να σας βοηθήσουν να διατηρείτε τη χαρά σας και να μην ενδίδετε στη νοσταλγία.

[Εικόνα στη σελίδα 29]

Η νοσταλγία δεν χρειάζεται να παρεμβαίνει στη Χριστιανική διακονία