Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας
Ο Θεός Δεν Είναι Προσωπολήπτης
ΠΡΙΝ από 1.900 χρόνια και πλέον, ο απόστολος Πέτρος έδωσε μαρτυρία στον αξιωματικό Κορνήλιο, λέγοντας: «Σίγουρα αντιλαμβάνομαι ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος ο άνθρωπος που τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν». (Πράξεις 10:34, 35) Ο Κορνήλιος έδειχνε φόβο για τον Θεό και αγάπη για τη δικαιοσύνη. Δέχτηκε τη μαρτυρία που του έδωσε ο Πέτρος και έγινε Χριστιανός.
Η ίδια αρχή ισχύει και σήμερα—ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Το διαπιστώνουμε αυτό από κάποια εμπειρία από τη Γερμανία. Η έκθεση αναφέρει:
«Στον τομέα της εκκλησίας μας, υπάρχει ένας μεγάλος ρωσικός στρατώνας. Το 1989, λίγο μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, οι πρεσβύτεροι ρώτησαν αν κάποιοι από τους ευαγγελιζομένους γνώριζαν τη ρωσική γλώσσα. Μερικοί από εμάς τη γνώριζαν, και έτσι πήγαμε να εργαστούμε σε αυτόν τον τομέα, πράγμα το οποίο έχει αποδειχτεί πραγματική χαρά. Η ακόλουθη είναι μία από τις πολλές εμπειρίες.
»Ήμουν με έναν αβάφτιστο ευαγγελιζόμενο (ο οποίος από τότε έχει βαφτιστεί) όταν μιλήσαμε σε κάποιον αξιωματικό. Ο αξιωματικός άκουσε αυτό που είχαμε να πούμε και έπειτα μας προσκάλεσε να μιλήσουμε στους στρατιώτες του. Είπε ότι και αυτοί έπρεπε να ακούσουν για τον Θεό και για την Αγία Γραφή, και έτσι κλείσαμε ένα ραντεβού για να επιστρέψουμε.
»Ζητήσαμε από μια αδελφή η οποία μιλάει τη ρωσική με ευχέρεια να έρθει μαζί μας ως διερμηνέας. Στη λέσχη του στρατώνα, στήσαμε ένα τραπέζι με έντυπα και μπορέσαμε να μιλήσουμε σε 68 στρατιώτες και να απαντήσουμε στις ερωτήσεις τους. Έπειτα αυτοί χαρούμενα δέχτηκαν 35 βιβλία και σχεδόν 100 περιοδικά. Καθώς φεύγαμε από τη λέσχη, είδαμε μικρές ομάδες να συζητούν για τα έντυπα.
»Κλείσαμε ένα ραντεβού για να επιστρέψουμε στις 4 Ιουλίου 1992. Μόλις φτάσαμε, στις 10:50 π.μ., ο φρουρός της πύλης του στρατώνα μάς είπε ότι οι στρατιώτες μάς περίμεναν. Ένας ταγματάρχης μάς πήγε στη λέσχη, και ανακαλύψαμε ότι κάποια κυρία, η οποία προηγουμένως είχε δεχτεί έντυπα από εμάς για τη βιβλιοθήκη, είχε ανακοινώσει τον ερχομό μας τοποθετώντας αφίσες στο στρατώνα. Τρεις αδελφοί εκφώνησαν σύντομες ομιλίες για το παγκόσμιο έργο μας και έδειξαν γιατί μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στην Αγία Γραφή. Έπειτα δεχτήκαμε ερωτήσεις από το ακροατήριο, δίνοντας απαντήσεις από την Αγία Γραφή. Ανάμεσα στις ερωτήσεις ήταν και η εξής: Ποια είναι η θέση των Μαρτύρων του Ιεχωβά σχετικά με τη στρατιωτική υπηρεσία, και είναι κάποιοι από αυτούς στρατιώτες; Αυτό έδωσε στον αβάφτιστο ευαγγελιζόμενο, ο οποίος με είχε συνοδέψει προηγουμένως, την ευκαιρία να περιγράψει την 25χρονη καριέρα του στις ένοπλες δυνάμεις της Ανατολικής Γερμανίας, τα τελευταία χρόνια της οποίας υπηρετούσε ως σμηναγός της πολεμικής αεροπορίας. Ανέφερε το πώς είχε μάθει για τον Θεό και την Αγία Γραφή και τώρα ήθελε να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Οι στρατιώτες εντυπωσιάστηκαν από αυτά που άκουσαν. Μέσα σε εφτά λεπτά όλα τα έντυπα τα οποία είχαμε φέρει βρίσκονταν στα χέρια των στρατιωτών, και πολλοί ήθελαν Άγιες Γραφές. Σε ένα βιβλιοπωλείο μπορέσαμε να προμηθευτούμε εφτά Άγιες Γραφές στη ρωσική, τις οποίες οι στρατιώτες έλαβαν με εκτίμηση. Ήταν πραγματική χαρά το να δίνεις σε αυτούς τους πνευματικά πεινασμένους ανθρώπους πληροφορίες από την Αγία Γραφή, και ελπίζουμε ότι εκείνοι θα ενεργήσουν σε αρμονία με αυτές».
Πραγματικά, ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Μέσω του Λόγου του κάνει έκκληση σε ανθρώπους με ειλικρινή καρδιά, οποιοιδήποτε και αν είναι αυτοί, και οπουδήποτε και αν βρίσκονται. Τους προσκαλεί να μάθουν για Εκείνον και τον Γιο του, τον Ιησού Χριστό, και πολλοί από όλα τα κοινωνικά στρώματα το κάνουν αυτό.—Ιωάννης 17:3.