Η Απάρνηση του Θεού στον 20ό Αιώνα

«Οι άνθρωποι αποδέχονται την απουσία του Θεού και οργανώνουν τη ζωή τους ανεξάρτητα από αυτόν, για καλό ή για κακό, και χωρίς να λαβαίνουν υπόψη τους τον Θεό». —Εκατό Χρόνια Αντιλογίας Γύρω από τον Θεό—Οι Πηγές του Σύγχρονου Αθεϊσμού (One Hundred Years of Debate Over God—The Sources of Modern Atheism).

ΜΟΛΟΝΟΤΙ αρχικά εντυπωσιάζει, ένα πανύψηλο δέντρο τελικά θεωρείται κάτι το συνηθισμένο. Η παρουσία του γίνεται οικεία· το ύψος του δεν προκαλεί πια δέος.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με τον αθεϊσμό. Αν και ξεσήκωσε μεγάλη αντιλογία στη διάρκεια του 19ου αιώνα, η άρνηση της ύπαρξης του Θεού δεν αναστατώνει ούτε ενοχλεί σήμερα. Η εποχή της ανεκτικότητας έχει επιτρέψει στον αθεϊσμό να εδραιωθεί συνυπάρχοντας ειρηνικά με την πίστη στον Θεό.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι απαρνούνται απερίφραστα τον Θεό· τουναντίον, τα αποτελέσματα σφυγμομετρήσεων από 11 χώρες στην αμερικανική ήπειρο, στην Ευρώπη και στην Ασία αποκαλύπτουν ότι, κατά μέσο όρο, λίγο περισσότεροι από το 2 τοις εκατό του πληθυσμού ισχυρίζονται ότι είναι αθεϊστές. Εντούτοις, επικρατεί ένα αθεϊστικό πνεύμα—ακόμη και ανάμεσα σε πολλούς που πιστεύουν ότι ο Θεός υπάρχει. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό;

Άρνηση της Εξουσίας του Θεού

«Μερικές φορές ο αθεϊσμός αναφέρεται απλώς στην πρακτική απόρριψη του Θεού ή στην αδιαφορία για αυτόν», παρατηρεί Η Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια (The Encyclopedia Americana). Για αυτόν το λόγο, Το Νέο Συντμημένο Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης (The New Shorter Oxford English Dictionary) δίνει τον ακόλουθο δεύτερο ορισμό για τη λέξη «αθεϊστής»: «Το άτομο που απαρνείται τον Θεό από ηθική άποψη· το άθεο άτομο».—Τα πλάγια γράμματα δικά μας.

Ναι, ο αθεϊσμός μπορεί να συνεπάγεται άρνηση είτε της ύπαρξης του Θεού είτε της εξουσίας του ή και των δύο. Η Αγία Γραφή αναφέρεται έμμεσα σε αυτό το αθεϊστικό πνεύμα στο εδάφιο Τίτο 1:16: «Αυτοί ισχυρίζονται ότι αναγνωρίζουν τον Θεό, αλλά τον απαρνούνται με τις ενέργειές τους».—Η Νέα Αγγλική Βίβλος (The New English Bible)· παράβαλε Ψαλμός 14:1.

Μπορούμε να εντοπίσουμε αυτή την απόρριψη της εξουσίας του Θεού ανατρέχοντας στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι. Η Εύα αναγνώριζε την ύπαρξη του Θεού· ωστόσο, ήθελε ‘να γίνει σαν θεός, γνωρίζοντας το καλό και το κακό’. Αυτό υπονοούσε ότι θα μπορούσε να ‘είναι η ίδια αφεντικό του εαυτού της’ και να δημιουργήσει το δικό της ηθικό κώδικα. Ο Αδάμ ενώθηκε αργότερα με την Εύα σε αυτή την άρνηση της εξουσίας του Θεού.—Γένεσις 3:5, 6.

Επικρατεί σήμερα αυτή η στάση; Ναι. Ένας πανούργος αθεϊσμός εκδηλώνεται στην επιδίωξη ανεξαρτησίας. «Οι άνθρωποι σήμερα κουράστηκαν να ζουν υπό το βλέμμα του Θεού», παρατηρεί το βιβλίο Εκατό Χρόνια Αντιλογίας Γύρω από τον Θεό—Οι Πηγές του Σύγχρονου Αθεϊσμού. «Προτιμούν να ζουν με ελευθερία». Ο ηθικός κώδικας της Αγίας Γραφής απορρίπτεται ως αντιπρακτικός, εξωπραγματικός. Ο τρόπος σκέψης πολλών ανθρώπων μοιάζει πολύ με εκείνον του Αιγύπτιου Φαραώ ο οποίος διακήρυξε με περιφρόνηση: ‘Τις είναι ο Ιεχωβά, εις του οποίου την φωνήν θέλω υπακούσει . . . ; δεν γνωρίζω τον Ιεχωβά’. Αυτός απέρριψε την εξουσία του Ιεχωβά.—Έξοδος 5:2.

Ο Χριστιανικός Κόσμος Απαρνείται τον Θεό

Η πιο συγκλονιστική άρνηση της εξουσίας του Θεού προέρχεται από τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου, ο οποίος έχει αντικαταστήσει τις αγνές αλήθειες της Αγίας Γραφής με ανθρωποποίητες παραδόσεις. (Παράβαλε Ματθαίος 15:9). Επιπλέον, αυτός έχει υποστηρίξει τους πιο αιματηρούς πολέμους του 20ού αιώνα, απορρίπτοντας με αυτόν τον τρόπο τη Βιβλική εντολή όσον αφορά την εκδήλωση γνήσιας αγάπης.—Ιωάννης 13:35.

Ο κλήρος έχει επίσης απαρνηθεί τον Θεό με το να στρέψει τα νώτα του στους ηθικούς Του κανόνες—όπως αποδεικνύεται, για παράδειγμα, από μια πληθώρα αγωγών που κατατίθενται εναντίον παιδόφιλων ιερέων. Η κατάσταση του Χριστιανικού κόσμου μοιάζει με εκείνη του αρχαίου Ισραήλ και του Ιούδα. ‘Η γη είναι πλήρης αιμάτων και η πόλις πλήρης διαφθοράς’, ειπώθηκε στον προφήτη Ιεζεκιήλ, ‘διότι λέγουσιν, Ο Ιεχωβά εγκατέλιπε την γην, και, Ο Ιεχωβά δεν βλέπει’. (Ιεζεκιήλ 9:9· παράβαλε Ησαΐας 29:15). Δεν προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί έχουν εγκαταλείψει εντελώς τις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου! Πρέπει όμως να εγκαταλείψουν την πίστη στον Θεό;

Υπάρχουν Βάσιμοι Λόγοι για τον Αθεϊσμό;

Είτε έχουν παρατηρήσει την υποκρισία της θρησκείας είτε όχι, πολλοί αθεϊστές απλώς δεν μπορούν να συμβιβάσουν την πίστη στον Θεό με τα παθήματα που υπάρχουν στον κόσμο. Η Σιμόν ντε Μποβουάρ είπε κάποτε: «Ήταν ευκολότερο για εμένα να σκέφτομαι έναν κόσμο χωρίς δημιουργό παρά ένα δημιουργό φορτωμένο με όλες τις αντιφάσεις που υπάρχουν στον κόσμο».

Αποδεικνύουν άραγε οι αδικίες που επικρατούν στον κόσμο—περιλαμβανομένων και εκείνων που υποκινούνται από υποκριτικούς θρησκευομένους—ότι δεν υπάρχει Θεός; Αναλογιστείτε το εξής: Αν κάποιος χρησιμοποιήσει ένα μαχαίρι για να απειλήσει, να τραυματίσει ή ακόμη και να σκοτώσει ένα αθώο άτομο, μήπως αυτό αποδεικνύει ότι το μαχαίρι δεν είχε κάποιο σχεδιαστή; Απεναντίας, δεν δείχνει αυτό ότι το αντικείμενο χρησιμοποιήθηκε με εσφαλμένο τρόπο; Παρόμοια, ένα μεγάλο μέρος της ανθρώπινης θλίψης παρέχει αποδείξεις για το ότι οι άνθρωποι κάνουν κακή χρήση των θεόδοτων ικανοτήτων τους καθώς και της ίδιας της γης.

Όμως, μερικοί θεωρούν ότι είναι παράλογο να πιστεύουμε στον Θεό, εφόσον δεν μπορούμε να τον δούμε. Αλλά τι θα πούμε για τον αέρα, τα ηχητικά κύματα και τις οσμές; Αν και δεν μπορούμε να δούμε κάποιο από αυτά, ωστόσο γνωρίζουμε ότι υπάρχουν. Μας το λένε αυτό οι πνεύμονες, τα αφτιά και η μύτη μας. Ασφαλώς, πιστεύουμε σε ό,τι δεν μπορούμε να δούμε εφόσον έχουμε αποδείξεις.

Αφού έκανε στοχασμούς γύρω από τις φυσικές αποδείξεις—περιλαμβανομένων και των ηλεκτρονίων, των πρωτονίων, των αμινοξέων και του περίπλοκου εγκεφάλου—ο φυσικός επιστήμονας Έρβινγκ Γουίλιαμ Κνόουμπλοχ υποκινήθηκε να πει: «Πιστεύω στον Θεό επειδή, για εμένα, η Θεϊκή Του ύπαρξη αποτελεί τη μόνη λογική εξήγηση για τα διάφορα πράγματα όπως είναι». (Παράβαλε Ψαλμός 104:24). Παρόμοια, ο φυσιολόγος Μάρλιν Μπουκς Κράιντερ δηλώνει: «Τόσο ως συνηθισμένο ανθρώπινο ον όσο και ως άνθρωπος που έχει αφοσιώσει τη ζωή του στην επιστημονική μελέτη και έρευνα, δεν έχω καμιά αμφιβολία για την ύπαρξη του Θεού».

Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μόνοι τους. Σύμφωνα με τον καθηγητή της φυσικής Χένρι Μάργκενοου, «αν εξετάσετε τους κορυφαίους επιστήμονες, θα βρείτε πολύ λίγους αθεϊστές ανάμεσά τους». Ούτε οι πρόοδοι της επιστήμης ούτε η αποτυχία της θρησκείας χρειάζεται να μας εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουμε την πίστη μας στον Δημιουργό. Ας εξετάσουμε το γιατί.

Η Αντίθεση της Αληθινής Θρησκείας

Το 1803, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τόμας Τζέφερσον έγραψε: «Στη διαφθορά της Χριστιανοσύνης, όντως αντιτίθεμαι· όχι όμως και στις γνήσιες αρχές που δίδαξε ο ίδιος ο Ιησούς». Ναι, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο Χριστιανικό κόσμο και στη Χριστιανοσύνη. Πολλές από τις δοξασίες του Χριστιανικού κόσμου είναι θεμελιωμένες πάνω σε ανθρώπινες παραδόσεις. Αντίθετα, η αληθινή Χριστιανοσύνη βασίζει τις πεποιθήσεις της αποκλειστικά και μόνο στην Αγία Γραφή. Γι’ αυτό, ο Παύλος έγραψε στους Κολοσσαείς του πρώτου αιώνα ότι θα έπρεπε να αποκτήσουν «ακριβή γνώση», «σοφία» και «πνευματική κατανόηση».—Κολοσσαείς 1:9, 10.

Αυτό θα έπρεπε να αναμένουμε από τους γνήσιους Χριστιανούς, διότι ο Ιησούς παρήγγειλε στους ακολούθους του: «Κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους . . . , διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει».—Ματθαίος 28:19, 20.

Σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκτελούν αυτή την παραγγελία σε 231 χώρες ολόγυρα στον κόσμο. Αυτοί έχουν μεταφράσει την Αγία Γραφή σε 12 γλώσσες και έχουν τυπώσει πολύ περισσότερα από 74.000.000 αντίτυπα. Επιπλέον, μέσω ενός προγράμματος οικιακών Γραφικών μελετών, βοηθούν τώρα 4.500.000 και πλέον άτομα να ‘τηρούν όλα όσα παρήγγειλε ο Ιησούς’.

Αυτό το εκπαιδευτικό πρόγραμμα έχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Φέρνει αληθινή διαφώτιση διότι βασίζεται, όχι σε ανθρώπινες σκέψεις, αλλά στη σοφία του Θεού. (Παροιμίαι 4:18) Επιπλέον, αυτό βοηθάει ανθρώπους από όλα τα έθνη και τις φυλές να κάνουν κάτι το οποίο ο ανθρώπινος «Διαφωτισμός» ποτέ δεν μπόρεσε να επιτελέσει—να φορέσουν μια «νέα προσωπικότητα», η οποία τους δίνει τη δυνατότητα να αναπτύσσουν γνήσια αγάπη ο ένας για τον άλλον.—Κολοσσαείς 3:9, 10.

Η αληθινή θρησκεία θριαμβεύει στον 20ό αιώνα μας. Αυτή δεν απαρνείται τον Θεό—ούτε την ύπαρξή του ούτε την εξουσία του. Σας προσκαλούμε να το δείτε αυτό μόνοι σας επισκεπτόμενοι τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σε κάποια από τις Αίθουσες Βασιλείας τους.

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΑΘΕΪΣΜΟΥ

Στα μέσα του 18ου αιώνα, ανατέθηκε στον φιλόσοφο Ντενί Ντιντερό η αποστολή να μεταφράσει από την αγγλική στη γαλλική μια επίτομη εγκυκλοπαίδεια. Ωστόσο, εκείνος ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες του εργοδότη του. Ο Ντιντερό δαπάνησε περίπου τρεις δεκαετίες συντάσσοντας την Εγκυκλοπαίδειά του (Encyclopédie), ένα 28τομο έργο το οποίο συνέλαβε το πνεύμα της εποχής.

Μολονότι η Εγκυκλοπαίδεια περιείχε πολλές πρακτικές πληροφορίες, έδινε έμφαση στην ανθρώπινη σοφία. Σύμφωνα με τη σειρά βιβλίων με τίτλο Μεγάλες Εποχές του Ανθρώπου (Great Ages of Man), αυτή «τόλμησε να διακηρύξει το ριζοσπαστικό πιστεύω [των φιλοσόφων], δηλαδή ότι ο άνθρωπος θα μπορούσε να βελτιώσει τη μοίρα του αν αντικαθιστούσε την πίστη με τη λογική ως κατευθυντήρια αρχή του». Οι αναφορές στον Θεό απουσίαζαν εμφανώς. «Με τον τρόπο που επέλεξαν τα λήμματα», λέει το βιβλίο Η Σύγχρονη Κληρονομιά (The Modern Heritage), «οι εκδότες κατέστησαν σαφές το ότι η θρησκεία δεν ανήκε στα πράγματα που χρειαζόταν να γνωρίζουν οι άνθρωποι». Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η εκκλησία προσπάθησε να απαγορέψει την Εγκυκλοπαίδεια. Ο υπουργός δικαιοσύνης την καταδίκασε ως υπονομευτική για την πολιτική, την ηθική και τη θρησκεία.

Παρά τους εχθρούς της, περίπου 4.000 άτομα ζήτησαν την Εγκυκλοπαίδεια του Ντιντερό—ένας εκπληκτικός αριθμός, αν ληφτεί υπόψη η υπερβολική τιμή της. Ήταν απλώς θέμα χρόνου προτού αυτή η αθεϊστική υποβόσκουσα τάση εξελιχτεί σε απερίφραστη απάρνηση του Θεού.