Χριστούγεννα—Είναι στ’ Αλήθεια Χριστιανική Γιορτή;
ΣΥΜΦΩΝΑ με την εγκυκλοπαίδεια Υδρία, τα Χριστούγεννα είναι «μια Χριστιανική γιορτή που τελείται σε ανάμνηση της γέννησης του Ιησού Χριστού». Ωστόσο, Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia) δηλώνει: «Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν γιόρταζαν τη γέννηση [του Ιησού], επειδή τον εορτασμό της γέννησης οποιουδήποτε ατόμου τον θεωρούσαν ειδωλολατρικό έθιμο».
Το βιβλίο Πώς Ήρθαν σε Ύπαρξη τα Σύγχρονα Χριστούγεννα (The Making of the Modern Christmas), των Γκόλμπι και Περντού, συμφωνεί με αυτό: «Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν γιόρταζαν τη γέννηση του Χριστού. Τα γενέθλια αυτά καθαυτά συνδέονταν με ειδωλολατρικές συνήθειες· τα Ευαγγέλια δεν λένε τίποτα για την πραγματική ημερομηνία της γέννησης του Χριστού».
Αν οι γιορτές γενεθλίων δεν έχουν Χριστιανικό φόντο, τότε πώς έφτασαν τα γενέθλια του Χριστού στο σημείο να γίνουν μια τόσο εξέχουσα «Χριστιανική» γιορτή;
Η Ειδωλολατρική Προέλευση των «Χριστουγέννων»
«Όλοι γιόρταζαν και χαίρονταν, η εργασία και οι συναλλαγές σταματούσαν εντελώς για κάποια περίοδο, οι άνθρωποι στόλιζαν τα σπίτια τους με δάφνες και αειθαλή φυτά, οι φίλοι αντάλλαζαν επισκέψεις και δώρα, και οι πελάτες έδιναν δώρα στους καταστηματάρχες. Όλη αυτή η περίοδος χαρακτηριζόταν από χαρά και καλή θέληση, και οι άνθρωποι εντρυφούσαν σε κάθε είδους διασκέδαση».—Η Ειδωλολατρία στις Χριστιανικές Γιορτές (Paganism in Christian Festivals), του Τζ. Μ. Γουίλερ.
Μήπως ταιριάζει αυτή η περιγραφή στις χριστουγεννιάτικες γιορταστικές εκδηλώσεις που γνωρίζετε; Το παράξενο είναι ότι εδώ δεν πρόκειται για Χριστούγεννα! Αντίθετα, περιγράφονται τα Σατουρνάλια—μια ειδωλολατρική ρωμαϊκή γιορτή διάρκειας μιας εβδομάδας που συνδέεται με το χειμερινό ηλιοστάσιο (η οποία απεικονίζεται στην απέναντι σελίδα). Τα γενέθλια του ακατανίκητου ήλιου γιορτάζονταν στις 25 Δεκεμβρίου· και αυτή αποτελούσε μια από τις κύριες γιορτές της Μιθραϊκής θρησκείας στη Ρώμη.
Σύμφωνα με τη Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica), «η 25η Δεκεμβρίου, τα γενέθλια του Μίθρα, του Ιρανού θεού του φωτός, και . . . η μέρα που ήταν αφιερωμένη στον ακατανίκητο ήλιο, καθώς επίσης και η επομένη των Σατουρναλίων, όλα υιοθετήθηκαν από την εκκλησία ως η μέρα των Χριστουγέννων, της γέννησης του Χριστού, ώστε να καταπολεμηθεί η επίδραση αυτών των γιορτών». Έτσι ο ειδωλολατρικός εορτασμός των γενεθλίων συνεχίστηκε με μια απλή μετατροπή στα ονόματα, από Μίθρας σε Χριστός!
Ωστόσο, ίσως νομίζετε ότι η γέννηση του Γιου του Θεού, του Ιησού, ήταν κάτι το ιδιαίτερο, κάτι που αξίζει να το θυμόμαστε. Μια ματιά στα όσα έχει να πει η Αγία Γραφή σχετικά με αυτό θα αποδειχτεί πολύ διαφωτιστική.
Ένα Χαρμόσυνο Γεγονός
Το 2ο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του Λουκά παρέχει το ιστορικό φόντο. Ο Λουκάς μάς λέει ποια ήταν η αντίδραση ουράνιων αγγέλων, ταπεινών ποιμένων, αφοσιωμένων υπηρετών του Θεού και της ίδιας της Μαρίας σε σχέση με αυτό το αξιοσημείωτο γεγονός.
Αναλογιστείτε πρώτα τους «ποιμένες που έμεναν στην ύπαιθρο» και οι οποίοι «φύλαγαν με βάρδιες τα ποίμνιά τους τη νύχτα», πράγμα το οποίο δεν θα έκαναν μέσα στο καταχείμωνο. Όταν εμφανίστηκε ο «άγγελος του Ιεχωβά» και η δόξα του Θεού έλαμψε γύρω τους, οι ποιμένες φοβήθηκαν αρχικά. Όμως ο άγγελος τους καθησύχασε εξηγώντας: «Μη φοβάστε, γιατί να! σας διακηρύσσω καλά νέα για μια μεγάλη χαρά την οποία θα έχει όλος ο λαός, επειδή Σωτήρας γεννήθηκε σήμερα σε εσάς, ο οποίος είναι Χριστός ο Κύριος». Όταν εμφανίστηκε ξαφνικά ένα «πλήθος ουράνιου στρατεύματος» αγγέλων, οι ποιμένες κατάλαβαν ότι αυτή η γέννηση διέφερε από κάθε άλλη. Είναι ενδιαφέρον ότι οι άγγελοι δεν έφεραν κανένα δώρο σε αυτό το νεογέννητο βρέφος. Αντίθετα, οι άγγελοι αίνεσαν τον Ιεχωβά, λέγοντας: «Δόξα στον Θεό εκεί πάνω στα ύψη, και πάνω στη γη ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους καλής θέλησης».—Λουκάς 2:8-14.
Φυσικά, οι ποιμένες ήθελαν να δουν αυτό το μωρό οι ίδιοι, διότι ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που είχε αναγγείλει το ευτυχές γεγονός. Όταν βρήκαν το βρέφος ξαπλωμένο στη φάτνη, ανέφεραν στους γονείς αυτά που είχαν πει οι άγγελοι. Οι ποιμένες κατόπιν αναχώρησαν, «δοξάζοντας και αινώντας τον Θεό», όχι το μωρό.—Λουκάς 2:15-18, 20.
Η Μαρία, η μητέρα του Ιησού, χωρίς αμφιβολία χάρηκε για τον επιτυχημένο τοκετό του πρώτου της παιδιού. Όμως, έβγαλε επίσης «συμπεράσματα στην καρδιά της». Κατόπιν, μαζί με το σύζυγό της, τον Ιωσήφ, ταξίδεψε στην Ιερουσαλήμ υπακούοντας στο Μωσαϊκό Νόμο. Δεν επρόκειτο για κάποια γιορτή γενεθλίων. Αντίθετα, ήταν καιρός για να παρουσιάσουν το βρέφος στον Θεό, «ακριβώς όπως είναι γραμμένο στο νόμο του Ιεχωβά: ‘Κάθε αρσενικό που ανοίγει μήτρα πρέπει να καλείται άγιο για τον Ιεχωβά’».—Λουκάς 2:19, 22-24.
Στο ναό της Ιερουσαλήμ, η Μαρία και ο Ιωσήφ συνάντησαν τον Συμεών, τον οποίο ο Λουκάς περιγράφει λέγοντας ότι ήταν «δίκαιος και ευλαβής, και περίμενε την παρηγοριά του Ισραήλ». Υπό θεϊκή έμπνευση, του είχε λεχτεί ότι δεν επρόκειτο να πεθάνει προτού δει «τον Χριστό του Ιεχωβά». Αυτό που συνέβη στη συνέχεια έγινε επίσης «με τη δύναμη του πνεύματος [του Θεού]». Ο Συμεών πήρε το βρέφος στην αγκαλιά του, όχι για να του δώσει κάποιο δώρο, αλλά, αντίθετα, για να ευλογήσει τον Θεό, με τα λόγια: «Τώρα, Υπέρτατε Κύριε, απελευθερώνεις το δούλο σου με ειρήνη σύμφωνα με τη διακήρυξή σου· επειδή τα μάτια μου είδαν το μέσο που παρέχεις για διάσωση, το οποίο ετοίμασες ενώπιον όλων των λαών».—Λουκάς 2:25-32.
Κατόπιν πλησίασε η ηλικιωμένη προφήτισσα Άννα. Και αυτή επίσης «άρχισε να κάνει ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό και να μιλάει για το παιδί σε όλους εκείνους που περίμεναν την απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ».—Λουκάς 2:36-38.
Η Μαρία, ο Συμεών, η Άννα, οι ποιμένες, καθώς και οι ουράνιοι άγγελοι, όλοι χάρηκαν όταν γεννήθηκε ο Ιησούς. Παρακαλείστε, όμως, να σημειώσετε ότι αυτοί δεν επιδόθηκαν σε ξέφρενα γλέντια γενεθλίων ούτε αντάλλαξαν δώρα. Αντίθετα, δόξασαν τον Ιεχωβά, τον ουράνιο Προμηθευτή του μέσου που είχαν για σωτηρία.
Παρ’ όλα αυτά, μερικοί μπορεί να κάνουν το συλλογισμό: ‘Η ανταλλαγή δώρων τα Χριστούγεννα σίγουρα δεν μπορεί να είναι κάτι το εσφαλμένο· μήπως οι «τρεις μάγοι» δεν τίμησαν τον Ιησού με δώρα;’
Χριστουγεννιάτικα Δώρα
Ας εξετάσουμε και πάλι τη Βιβλική αφήγηση. Θα τη βρείτε καταγραμμένη στο 2ο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του Ματθαίου. Δεν γίνεται καμιά αναφορά σε γιορτή γενεθλίων ούτε σε κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αν και ήταν προφανώς κάποιο διάστημα μετά τη γέννηση του Ιησού. Στο εδάφιο 1, ο Ματθαίος αποκαλεί τους επισκέπτες ‘αστρολόγους [κοινή ελληνική, μάγοι] από ανατολικά μέρη’, επομένως ειδωλολάτρες οι οποίοι δεν είχαν καθόλου γνώση για τον Ιεχωβά Θεό. Το άστρο που ακολούθησαν αυτοί οι άντρες τούς οδήγησε, όχι απευθείας στη γενέτειρα του Ιησού, τη Βηθλεέμ, αλλά στην Ιερουσαλήμ, εκεί που κυβερνούσε ο Βασιλιάς Ηρώδης.
Όταν αυτός ο ασεβής κυβερνήτης τούς άκουσε να ρωτούν σχετικά με ‘αυτόν που γεννήθηκε βασιλιάς των Ιουδαίων’, πήγε και συμβουλεύτηκε τους ιερείς για να μάθει ακριβώς «πού θα γεννιόταν ο Χριστός» ώστε να φροντίσει να θανατωθεί το παιδί. Οι ιερείς απάντησαν παραθέτοντας την προφητεία του Μιχαία η οποία όριζε ως γενέτειρα του Μεσσία τη Βηθλεέμ. (Μιχαίας 5:2) Ο Ηρώδης έδωσε με υποκρισία στους επισκέπτες του την ακόλουθη οδηγία: «Πηγαίνετε και κάντε προσεκτική έρευνα για το παιδάκι και, όταν το βρείτε, ελάτε να μου πείτε και εμένα, για να πάω και εγώ να το προσκυνήσω». Οι αστρολόγοι έφυγαν, και το άστρο «πήγαινε μπροστά τους, ώσπου στάθηκε πάνω από εκεί που ήταν το παιδάκι». Προσέξτε ότι αυτό περιγράφεται ως «παιδάκι», όχι ως νεογέννητο μωρό.—Ματθαίος 2:1-10.
Όπως άρμοζε σε μεγιστάνες της Ανατολής που επισκέπτονταν κάποιον κυβερνήτη, οι ειδωλολάτρες αστρολόγοι έπεσαν κάτω και προσκύνησαν και «πρόσφεραν δώρα [στο παιδάκι], χρυσάφι και λιβάνι και μύρο». Ο Ματθαίος προσθέτει: «Ωστόσο, επειδή τους δόθηκε θεϊκή προειδοποίηση σε όνειρο να μην επιστρέψουν στον Ηρώδη, αναχώρησαν για τη χώρα τους από άλλον δρόμο».—Ματθαίος 2:11, 12.
Από αυτή τη σύντομη Γραφική αφήγηση, μερικοί άνθρωποι μπορεί να επιχειρήσουν να βρουν υποστήριξη για την ανταλλαγή δώρων που λαβαίνει χώρα τα Χριστούγεννα. Εντούτοις, το βιβλίο Ανακάλυψη των Χριστουγεννιάτικων Εθίμων και Λαϊκών Παραδόσεων (Discovering Christmas Customs and Folklore) εξηγεί ότι το σημερινό έθιμο της ανταλλαγής δώρων έχει τις ρίζες του στα δώρα των Σατουρναλίων τα οποία πρόσφεραν οι Ρωμαίοι στους φτωχούς γείτονές τους. «Η εκκλησία στα πρώτα της χρόνια . . . μετέτρεψε έντεχνα τη σημασία του σε μια τελετουργική ανάμνηση των δώρων που πρόσφεραν οι Μάγοι». Τι αντίθεση υπάρχει εδώ με τους αληθινούς λάτρεις—όπως ήταν οι ταπεινοί ποιμένες—οι οποίοι απλώς αίνεσαν τον Θεό όταν γεννήθηκε ο Ιησούς!
Να Τιμάτε τον Χριστό ως Βασιλιά!
Σήμερα ο Ιησούς δεν είναι πια μωρό. Είναι ένας ισχυρός Ηγεμόνας, ο Βασιλιάς της ουράνιας Βασιλείας του Θεού, και θα πρέπει να τον τιμούμε ως τέτοιο πρόσωπο.—1 Τιμόθεο 6:15, 16.
Αν είστε τώρα ενήλικος, νιώσατε ποτέ ντροπή όταν κάποιοι έδειξαν μπροστά σας διάφορες φωτογραφίες σας από τότε που ήσασταν μωρό; Είναι αλήθεια ότι τέτοιες φωτογραφίες θυμίζουν στους γονείς σας τη χαρά που ένιωσαν όταν γεννηθήκατε. Αλλά τώρα που έχετε τη δική σας προσωπικότητα, δεν προτιμάτε συνήθως να σας βλέπουν οι άνθρωποι όπως είστε; Με παρόμοιο τρόπο, σκεφτείτε πόση έλλειψη σεβασμού εκδηλώνεται απέναντι στον Χριστό Ιησού όταν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι ακόλουθοί του απορροφούνται τόσο πολύ κάθε χρόνο από τις ειδωλολατρικές παραδόσεις των Χριστουγέννων και από το να τιμούν ένα βρέφος ώστε παραλείπουν να τον τιμούν ως Βασιλιά. Εξάλλου, ακόμη και τον πρώτο αιώνα, ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έκανε συλλογισμούς σχετικά με το πόσο κατάλληλο είναι να σκεφτόμαστε τον Χριστό όπως είναι τώρα—Βασιλιάς στον ουρανό. Ο Παύλος έγραψε: «Ακόμη και αν έχουμε γνωρίσει τον Χριστό σύμφωνα με τη σάρκα, σίγουρα δεν τον γνωρίζουμε πια έτσι»!—2 Κορινθίους 5:16.
Ο Χριστός, ως ο Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού, σύντομα θα φροντίσει να επαληθευτεί η προφητική υπόσχεση που λέει ότι θα αφαιρεθεί ο πόνος, τα παθήματα, οι ασθένειες και ο θάνατος. Αυτός είναι Εκείνος που θα εξασφαλίσει επαρκή στέγαση και ανταμειφτική εργασία για όλους υπό Παραδεισιακές συνθήκες εδώ στη γη. (Ησαΐας 65:21-23· Λουκάς 23:43· 2 Κορινθίους 1:20· Αποκάλυψη 21:3, 4) Ασφαλώς αυτοί είναι αρκετοί λόγοι για να μην ατιμάζουμε τον Ιησού!
Ακολουθώντας το παράδειγμα του ίδιου του Χριστού, οι αληθινοί Χριστιανοί αγωνίζονται να δώσουν στους πλησίον τους ένα από τα καλύτερα δώρα που μπορεί κάποιος να προσφέρει—την κατανόηση του σκοπού του Θεού, η οποία μπορεί να οδηγήσει στην αιώνια ζωή. (Ιωάννης 17:3) Αυτό το είδος δώρου τούς φέρνει μεγάλη χαρά, όπως είπε ο Ιησούς: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει».—Πράξεις 20:35· Λουκάς 11:27, 28.
Οι Χριστιανοί που εκδηλώνουν γνήσιο ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλον δεν δυσκολεύονται καθόλου να εκφράζουν αυθόρμητα την αγάπη τους οποτεδήποτε στη διάρκεια του έτους. (Φιλιππησίους 2:3, 4) Ως ένα απλό παράδειγμα, πόσο συγκινητικό είναι να λάβει κάποιος μια ζωγραφιά από ένα νεαρό Χριστιανό ο οποίος, αφού άκουσε κάποια Βιβλική ομιλία, έφτιαξε τη ζωγραφιά για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του! Εξίσου ενθαρρυντικό είναι κάποιο απρόσμενο δώρο από ένα συγγενικό πρόσωπο ως ένδειξη της αγάπης του. Παρόμοια, οι Χριστιανοί γονείς αποκομίζουν μεγάλη χαρά όταν επιλέγουν κατάλληλες περιστάσεις στη διάρκεια ολόκληρου του χρόνου για να κάνουν δώρα στα παιδιά τους. Αυτού του είδους η Χριστιανική γενναιοδωρία δεν κηλιδώνεται ούτε από την υποχρέωση που νιώθει κάποιος τις μέρες των γιορτών ούτε από τις ειδωλολατρικές παραδόσεις.
Για αυτόν το λόγο, σήμερα τεσσεράμισι και πλέον εκατομμύρια Χριστιανοί από όλα τα έθνη δεν γιορτάζουν Χριστούγεννα. Αυτοί είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι ασχολούνται τακτικά με την επίδοση μαρτυρίας στους πλησίον τους σχετικά με τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. (Ματθαίος 24:14) Πιθανώς να τους γνωρίσετε όταν επισκεφτούν το σπίτι σας, ίσως σύντομα. Είθε η ένθερμη αποδοχή των όσων σας φέρνουν να οδηγήσει την οικογένειά σας σε μεγάλη χαρά, καθώς μαθαίνετε πώς να αινείτε τον Ιεχωβά Θεό κάθε μέρα του χρόνου.—Ψαλμός 145:1, 2.
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Οι Χριστιανοί δίνουν στους πλησίον τους ένα από τα καλύτερα δώρα—την κατανόηση του σκοπού του Θεού, η οποία οδηγεί στην αιώνια ζωή
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 4]
Culver Pictures