Δώρα—Κάτι που Αναμένεται;
ΙΣΩΣ να γνωρίζετε καλά ότι η προσφορά δώρων είναι συχνά κάτι που επιβάλλεται από τα έθιμα. Στους περισσότερους πολιτισμούς υπάρχουν περιστάσεις κατά τις οποίες αναμένονται δώρα. Τα δώρα αυτά μπορεί να εκλαμβάνονται ως σύμβολα σεβασμού ή ως εκφράσεις αγάπης. Πολλά από αυτά δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ ο αποδέκτης· άλλα βοηθούν στην κάλυψη πραγματικών αναγκών και εκτιμούνται βαθιά.
Στη Δανία, όταν γεννιέται ένα μωρό, φίλοι και συγγενείς το επισκέπτονται και του πηγαίνουν δώρα ελπίζοντας ότι αυτά θα είναι χρήσιμα για το βρέφος. Σε άλλες χώρες, οι φίλοι μπορεί να διοργανώσουν κάποιο πάρτι όπου προσφέρονται τέτοια δώρα ενόψει της γέννησης.
Πολύ συχνά, περιστάσεις κατά τις οποίες αναμένονται δώρα είναι διάφορες επέτειοι. Μολονότι οι πρώτοι Χριστιανοί δεν συνήθιζαν να τηρούν τέτοιους εορτασμούς, αυτοί έχουν γίνει πολύ δημοφιλείς ανάμεσα στους περισσότερους καθ’ ομολογία Χριστιανούς καθώς και σε μη Χριστιανούς. Η συνήθεια του να προσφέρονται δώρα στα γενέθλια μπορεί να φθίνει σε άλλους πολιτισμούς καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αλλά για τους Έλληνες τα έθιμα επιβάλλουν άλλα πράγματα. Στην Ελλάδα δίνεται μεγάλη σημασία στα γενέθλια. Δώρα προσφέρονται επίσης σε κάποιον στην «ονομαστική του γιορτή». Τι είναι αυτή η γιορτή; Τα θρησκευτικά έθιμα συσχετίζουν ένα διαφορετικό «άγιο» με την κάθε ημέρα του έτους, και πολλοί άνθρωποι παίρνουν τα ονόματα των «αγίων». Όταν έρχεται η ημέρα του «αγίου», εκείνοι που έχουν αυτό το όνομα λαβαίνουν δώρα.
Εκτός από το ότι γιορτάζουν τα γενέθλια των παιδιών τους, οι Κορεάτες έχουν μια εθνική γιορτή γνωστή ως Ημέρα των Παιδιών. Σε αυτή την περίσταση, οι οικογένειες πηγαίνουν εκδρομές και τα παιδιά λαβαίνουν δώρα ανεξάρτητα από την ημερομηνία της γέννησής τους. Οι Κορεάτες έχουν επίσης την Ημέρα των Γονέων, κατά την οποία τα παιδιά προσφέρουν δώρα στους γονείς τους, καθώς και την Ημέρα των Δασκάλων, κατά την οποία οι μαθητές τιμούν τους δασκάλους τους και τους κάνουν δώρα. Σύμφωνα με το κορεατικό έθιμο, όταν κάποιο άτομο γίνει 60 ετών, διοργανώνεται ένα μεγάλο πάρτι. Η οικογένεια μαζί με τους φίλους εκφράζουν ευχές για μακροζωία και ευτυχία, και το άτομο που έχει φτάσει σε αυτό το σημείο της ζωής του λαβαίνει δώρα.
Ο γάμος είναι άλλη μια περίσταση κατά την οποία τα δημοφιλή έθιμα απαιτούν να προσφέρονται δώρα. Όταν παντρεύεται ένα ζευγάρι στην Κένυα, η οικογένεια του γαμπρού αναμένεται να προσφέρει δώρο στην οικογένεια της νύφης. Οι καλεσμένοι φέρνουν και αυτοί δώρα. Αν ο γαμπρός και η νύφη τηρήσουν αυτά που επιβάλλει το έθιμο, θα καθήσουν σε μια εξέδρα, ενώ οι καλεσμένοι θα φέρνουν τα δώρα τους. Καθώς προσφέρεται το κάθε δώρο, γίνεται μια ανακοίνωση ότι «ο Τάδε έφερε ένα δώρο στο ζευγάρι». Πολλοί από εκείνους που προσφέρουν δώρα θα δυσαρεστούνταν τρομερά αν δεν λάβαιναν αυτή την αναγνώριση.
Ανάμεσα στους Λιβανέζους, όταν κάποιος πρόκειται να παντρευτεί, φίλοι και γείτονες, ακόμη και άνθρωποι που δεν γνωρίζουν καλά το ζευγάρι, αρχίζουν να έρχονται αρκετές ημέρες πριν από το γάμο φέρνοντας δώρα. Από την παιδική ηλικία, διδάσκονται ότι η προσφορά δώρων είναι ευθύνη, όπως η πληρωμή ενός χρέους. «Αν δεν κάνεις δώρα, δεν αισθάνεσαι καλά», είπε κάποιος Λιβανέζος. «Είναι παράδοση».
Σε πολλές χώρες, πάντως, η κυριότερη από όλες τις περιστάσεις κατά τις οποίες αναμένονται δώρα είναι τα Χριστούγεννα. Δεν αληθεύει αυτό εκεί όπου ζείτε; Πρόσφατα, το 1990, υπολογίστηκε ότι οι Αμερικανοί ξοδεύουν ετησίως πάνω από 40 δισεκατομμύρια δολάρια (περ. 9,2 τρισ. δρχ.) για χριστουγεννιάτικα δώρα. Αυτή η γιορτή τηρείται επίσης με μεγάλο ενθουσιασμό από Βουδιστές και Σιντοϊστές στην Ιαπωνία, ενώ στην Ευρώπη, στη Νότια Αμερική και σε μέρη της Αφρικής γιορτάζεται με διάφορους τρόπους.
Τα Χριστούγεννα είναι μια περίοδος κατά την οποία οι άνθρωποι προσδοκούν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά πολλοί δεν είναι. Δεν είναι λίγοι δε εκείνοι που διαπιστώνουν ότι η μανία της αγοράς δώρων και η ανησυχία για την πληρωμή των λογαριασμών που δημιουργούνται επισκιάζουν οποιεσδήποτε στιγμές ευχαρίστησης ζουν.
Παρ’ όλα αυτά, η Αγία Γραφή λέει ότι υπάρχει ευτυχία στο να δίνουμε. Πράγματι υπάρχει, ανάλογα με το πνεύμα με το οποίο γίνεται αυτό.—Πράξεις 20:35.