Ερωτήσεις από Αναγνώστες
Τα εδάφια Εφεσίους 3:14, 15 λένε ότι στον Θεό «κάθε οικογένεια στον ουρανό και στη γη οφείλει το όνομά της». Υπάρχουν οικογένειες στον ουρανό, και μήπως η κάθε ανθρώπινη οικογένεια παίρνει κατά κάποιον τρόπο το όνομά της από τον Ιεχωβά;
Δεν υπάρχουν οικογένειες στον ουρανό σαν αυτές που υπάρχουν στη γη, με πατέρα, μητέρα και παιδιά—όπου όλοι συγγενεύουν μεταξύ τους με σαρκικό τρόπο. (Λουκάς 24:39· 1 Κορινθίους 15:50) Ο Ιησούς έδειξε καθαρά ότι οι άγγελοι δεν παντρεύονται, και τίποτα δεν υποδηλώνει ότι αυτοί κατά κάποιον τρόπο κάνουν απογόνους.—Ματθαίος 22:30.
Ωστόσο, η Αγία Γραφή μιλάει με συμβολικό τρόπο για τον Ιεχωβά Θεό ως παντρεμένο με την ουράνια οργάνωσή του· είναι παντρεμένος με πνευματική έννοια. (Ησαΐας 54:5) Αυτή η ουράνια οργάνωση κάνει απογόνους, όπως είναι οι άγγελοι. (Ιώβ 1:6· 2:1· 38:4-7) Με αυτή την έννοια, λοιπόν, υπάρχει μια θαυμάσια πνευματική οικογένεια στον ουρανό.
Επιπλέον, μια νέα συμβολική οικογένεια αναπτύσσεται στον ουρανό, η οποία αποτελείται από τον Ιησού Χριστό και την εκκλησιαστική του νύφη των 144.000. (2 Κορινθίους 11:2) Οι περισσότεροι από αυτούς τους χρισμένους έχουν ήδη πεθάνει, με την ουράνια ζωή υπόψη. Μερικοί βρίσκονται ακόμη ζωντανοί στη γη. Όλοι τους αποβλέπουν έντονα στον ουράνιο ‘γάμο του Αρνιού’. Η Αγία Γραφή συνδέει αυτόν το γάμο με τον καιρό της μεγάλης θλίψης η οποία πλησιάζει—την καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης, και κατόπιν την εξάλειψη του υπόλοιπου συστήματος του Σατανά.—Αποκάλυψη 18:2-5· 19:2, 7, 11-21· Ματθαίος 24:21.
Αναφορικά με τις επίγειες οικογένειες, ο απόστολος Παύλος δεν δείχνει στο εδάφιο Εφεσίους 3:15 ότι κάθε οικογενειακή ομάδα παίρνει το όνομά της απευθείας από τον Ιεχωβά. Αντίθετα, ο Παύλος προφανώς έχει κατά νου τις εκτενείς οικογενειακές γραμμές που διατηρούν ένα όνομα. Τα εδάφια Ιησούς του Ναυή 7:16-19, ΜΝΚ, δίνουν ένα παράδειγμα. Εκεί ο Ιεχωβά ξεσκέπασε το αμάρτημα του Αχάν. Αρχικά, η ενοχή επικεντρώθηκε ή περιορίστηκε στη φυλή του Ιούδα. Κατόπιν, εντοπίστηκε στην οικογένεια των Ζαραϊτών. Τελικά, αποκαλύφτηκε το σπιτικό του Αχάν. Ο Αχάν μαζί με τη σύζυγο και τα παιδιά του θεωρήθηκαν, ή αλλιώς αναφέρθηκαν, ως μέρος του σπιτικού (δηλαδή της οικογένειας) του Ζαβδί, του παππού του Αχάν. Εκείνη η οικογένεια, με τη σειρά της, ήταν η εκτενής ομάδα που διατηρούσε το όνομα του προγόνου της, του Ζαρά.
Ανάμεσα στους Εβραίους, τέτοιες οικογενειακές γραμμές είχαν μεγάλη σπουδαιότητα, και πολλές από αυτές καταχωρούνται στην Αγία Γραφή. Ο Θεός υποστήριξε τη διατήρησή τους με το να λάβει πρόνοια, όπου ήταν αναγκαίο, ώστε να μεταβιβάζεται το οικογενειακό όνομα στους κληρονόμους μέσω του ανδραδελφικού γάμου.—Γένεσις 38:8, 9, ΜΝΚ· Δευτερονόμιον 25:5, 6, ΜΝΚ.
Ως άλλο ένα παράδειγμα τέτοιων μεγαλύτερων ή διευρυμένων οικογενειών, αναλογιστείτε τον Ιησού ως τον γιο του Δαβίδ. Προφανώς, αυτός δεν ήταν ο άμεσος απόγονος του Βασιλιά Δαβίδ, εφόσον γεννήθηκε αιώνες μετά το θάνατο του Δαβίδ. Ωστόσο, ένα διακριτικό γνώρισμα του Μεσσία ήταν ότι επρόκειτο να ανήκει στην οικογένεια του Δαβίδ, όπως γνώριζαν γενικά οι Ιουδαίοι. (Ματθαίος 22:42) Ο Ιησούς ήταν στη γραμμή του Δαβίδ τόσο μέσω της μητέρας του όσο και μέσω του θετού πατέρα του.—Ματθαίος 1:1· Λουκάς 2:4.
Αλλά πώς παίρνουν αυτές οι οικογένειες το όνομά τους από τον Ιεχωβά; Το γεγονός είναι ότι υπήρξαν λίγες περιπτώσεις—όπως συνέβη με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ—στις οποίες ο Ιεχωβά κατά γράμμα έδωσε το όνομα μιας κεφαλής οικογένειας. (Γένεσις 17:5, 19) Αυτές ήταν εξαιρέσεις. Ως επί το πλείστον, ο Ιεχωβά δεν δίνει σε κάθε ξεχωριστή οικογένεια το όνομα που αυτή μεταβιβάζει στα παιδιά της.
Ο Ιεχωβά, όμως, ήταν εκείνος από τον οποίο προήλθε η ανθρώπινη οικογενειακή μονάδα, όταν έδωσε στον Αδάμ και στην Εύα την εντολή να ‘αυξάνονται και να πληθύνονται και να γεμίσουν τη γη’. (Γένεσις 1:28) Επίσης, ο Ιεχωβά επέτρεψε στους ατελείς Αδάμ και Εύα να κάνουν απογόνους, θέτοντας έτσι το θεμέλιο για όλες τις ανθρώπινες οικογένειες. (Γένεσις 5:3) Επομένως, με περισσότερες από μία έννοιες, ο Θεός μπορεί να αποκληθεί ο Πρωτουργός των οικογενειακών ονομάτων.
Πολλοί πολιτισμοί σήμερα δεν αισθάνονται πια την ανάγκη να κρατούν σε ισχύ τα οικογενειακά ονόματα επί γενιές ολόκληρες. Εντούτοις, σε όλες τις χώρες οι Χριστιανοί ευχαριστούν τον Ιεχωβά για τη διευθέτηση της οικογένειας και τον τιμούν με το να εργάζονται σκληρά για να είναι επιτυχημένη η δική τους οικογενειακή μονάδα.