Είστε Αισιόδοξος ή Απαισιόδοξος;
«ΗΤΑΝ οι καλύτερες μέρες, ήταν οι χειρότερες μέρες, . . . ήταν η άνοιξη της ελπίδας και ήταν ο χειμώνας της απελπισιάς, είχαμε μπρος μας τα πάντα, είχαμε μπρος μας το τίποτε». Τα εισαγωγικά λόγια στο λογοτεχνικό αριστούργημα Ιστορία Δύο Πόλεων, του Κάρολου Ντίκενς, αντιδιαστέλλουν έντεχνα τους τρόπους με τους οποίους μπορούν τα γεγονότα να επηρεάσουν τη σκέψη μας, τα αισθήματά μας και τις προσδοκίες μας.
Οι δύο πόλεις για τις οποίες γίνεται λόγος ήταν το Λονδίνο και το Παρίσι στην ταραχώδη περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης. Για τους καταπιεσμένους πολίτες της Γαλλίας του 18ου αιώνα, η διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ένα προϊόν της επανάστασης, ήταν πράγματι μια “άνοιξη ελπίδας”. Αλλά για αυτούς που υποστήριζαν το παλιό καθεστώς, δηλαδή το απερχόμενο πολιτικό σύστημα, ήταν ένας “χειμώνας απελπισιάς” που θα οδηγούσε στο θάνατο και στην καταστροφή.
Αισιοδοξία ή απαισιοδοξία; Αυτό εξαρτιόταν αποκλειστικά από την πλευρά με την οποία είχε ταχθεί κανείς. Και συνεχίζει να εξαρτάται.
Καιρός για Αυτοεξέταση
Είστε αισιόδοξος; Βλέπετε τη θετική πλευρά της ζωής, προσδοκώντας πάντα το καλύτερο; Ή έχετε την τάση να είστε απαισιόδοξος, βλέποντας το μέλλον σας με αρνητικό μάτι, ελπίζοντας μεν για το καλύτερο αλλά ταυτόχρονα περιμένοντας να συμβεί το χειρότερο;
Πριν από εξήντα χρόνια, ο Αμερικανός μυθιστοριογράφος Τζέιμς Μπραντς Κάμπελ συνόψισε ως εξής τις δύο συγκρουόμενες φιλοσοφίες: «Ο αισιόδοξος διακηρύσσει πως ζούμε στον καλύτερο κόσμο που θα μπορούσε να υπάρξει, και ο απαισιόδοξος φοβάται ότι αυτό είναι αλήθεια». Αν σας φαίνεται ότι αυτή η άποψη είναι κάπως κυνική, εξετάστε τα υπέρ και τα κατά σε σχέση με τρεις μόνο πλευρές του σημερινού κόσμου, όπως αυτές παρουσιάζονται στη συνέχεια. Κατόπιν αναλύστε τις αντιδράσεις σας, και ρωτήστε τον εαυτό σας: “Είμαι αισιόδοξος ή απαισιόδοξος;”
Διαρκής Ειρήνη: Πόσα σημεία ταραχών στον κόσμο μπορείτε να κατονομάσετε; Ιρλανδία, πρώην Γιουγκοσλαβία, Μέση Ανατολή, Μπουρούντι, Ρουάντα—αυτά τα μέρη έρχονται αμέσως στο μυαλό. Μπορούν αυτές και άλλες συρράξεις να τερματιστούν ποτέ, ώστε να διασφαλιστεί μόνιμη, παγγήινη ειρήνη; Βαδίζει ο κόσμος προς την ειρήνη;
Οικονομική Σταθερότητα: Καθώς αποβλέπουν στη νομισματική ένωση μέχρι το 1999, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με τον πληθωρισμό και το δημόσιο δανεισμό. Σε άλλα μέρη, η διαφθορά υποσκάπτει τη δομή της οικονομίας πολλών αμερικανικών και αφρικανικών εθνών, όπου ο πληθωρισμός επιβάλλει ένα σχεδόν αβάσταχτο φορτίο και τα προβλήματα μεταξύ εθνοτήτων εξακολουθούν να είναι διαιρετικός παράγοντας. Υπάρχει άμεση προοπτική για παγκόσμια οικονομική σταθερότητα;
Ανεργία: Στις εθνικές εκλογές του 1997, οι εκκλησίες της Βρετανίας ενώθηκαν με σκοπό να παρακινήσουν όλα τα πολιτικά κόμματα να δώσουν προτεραιότητα στο ζήτημα της πλήρους απασχόλησης. Αλλά εφόσον το 30 τοις εκατό σχεδόν του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού παραμένει άνεργο ή υποαπασχολείται, μπορεί να υπάρξει μόνιμη, πλήρης απασχόληση—ιδιαίτερα για τους νέους;
Πόσο εύκολο είναι να νιώθει κανείς απαισιόδοξος! Ωστόσο, υπάρχει και η θετική πλευρά, και σας προσκαλούμε να εξετάσετε πώς είναι δυνατόν να καλλιεργήσετε μια αισιόδοξη άποψη για το μέλλον.
[Εικόνα στη σελίδα 3]
Η Γαλλική Επανάσταση
[Ευχαριστίες]
Από το βιβλίο Pictorial History of the World